text
stringlengths 0
88.4k
|
|---|
ରଜନୀଗନ୍ଧା ଏକ ଧଳା ରଙ୍ଗର ବାସଯୁକ୍ତ ଫୁଲ । ଏହା ବର୍ଷର ସବୁ ଋତୁରେ ଫୁଟିଥାଏ । ଏହାର ଗଛ ସରୁ ଓ ଲମ୍ବା ହୋଇଥାଏ ଓ ଅଳ୍ପଦିନ ବଞ୍ଚିଥାଏ । ଏହାକୁ ଏକ ଲାଭକାରୀ ଚାଷରେ ଗଣାଯାଇଥାଏ । ଏହି ଫୁଲ ପୂଜା ଓ ବାହାଘରରେ ସଜାସଜି ପାଇଁ ବ୍ୟବହାର କରଯାଇଥାଏ । ଆଧାର |
ଊନବିଂଶରୁ ବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀ ମଧ୍ୟରେ କଲମ ଚାଳନା କରି ଯେଉଁ କେତେଜଣ ସାହିତ୍ୟିକ ବିଶ୍ୱ ସାହିତ୍ୟର ଦ୍ରାଘିମାକୁ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ତଥା ବଳିଷ୍ଠ କରିଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏଡ଼ିଥ୍ ହାରଟନ୍ ଅନ୍ୟତମ । ଆମେରିକୀୟ ସାହିତ୍ୟରେ ତାଙ୍କୁ ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ସ୍ଥାନ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଥାଏ । ସେ ଏକାଧାରରେ ଥିଲେ ଜଣେ କବି , ଗାଳ୍ପିକ , ଔପନ୍ୟାସିକ ଏବଂ ଚିତ୍ରଶିଳ୍ପୀ । "ଏଡ଼ିଥ୍"ଙ୍କ ରଚନା ଥିଲା ତାଙ୍କ ସମସାମୟୀକଙ୍କଠାରୁ ବେଶ୍ ଭିନ୍ନ ଏବଂ ନିଆରା । ଏକଥା ସ୍ୱୀକାରଯୋଗ୍ୟ ଯେ , ବିଂଶଶତାବ୍ଦୀରେ ମାନବୀୟ ମୂଲ୍ୟବୋଧର ଆସିଥିଲା ଏକ ଯୁଗାନ୍ତକାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ । ମଣିଷ ଚରିତ୍ର ବଦଳିଯାଉଥିଲା ଏବଂ ମନୋଭାବ ମଧ୍ୟ ବଦଳିଯାଉଥିଲା । ବସ୍ତୁତଃ ମଣିଷ ଯେମିତି ଏକ ଦ୍ୱନ୍ଦର ଦୋଛକିରେ ଠିଆ ହୋଇଥିଲା । ଏହାକୁ ମୁଖ୍ୟତଃ ନିଜର ରଚନାବଳୀ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ କଞ୍ଚାମାଲ ଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ , ସେ ଆଉ ସେ ସବୁକୁ କଳାତ୍ମକ ଭାବେ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ । "ଏଡ଼ିଥ୍"ଙ୍କ ରଚନାର ଏକ ସିଂହଭାଗ ମଣ୍ଡନ କରୁଥିଲା "ହାସ୍ୟରସ" । ସେଥିଲାଗି ସେ ଯେତେ କ୍ଳିଷ୍ଟ ବିଷୟକୁ ନେଇ ସାହିତ୍ୟ ଲେଖୁଥିଲେ ବି ତାହା ପାଠକଙ୍କ ମନକୁ ଅତିଶୀଘ୍ର ଛୁଇଁଯାଇପାରୁଥିଲା । ଏହାବ୍ୟତୀତ ଚରିତ୍ରମାନଙ୍କର ମାନସ୍ତାତ୍ୱିକ ବିଶ୍ଳେଷଣ କରିବାରେ ବି ସେ ଥିଲେ ଜଣେ ଧୁରୀଣ ବିନ୍ଧାଣି । ସେଥିପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇଥିଲା ସମ୍ମାନଜନକ (ପୁଲିଜର ପୁରସ୍କାର) । ସେତିକିନୁହେଁ , ୧୯୨୭ , ୧୯୨୮ ଏବଂ ୧୯୩୦ତିନିବର୍ଷ ଧରି ତାଙ୍କର ନାମକୁ (ନୋବେଲ୍ ପୁରସ୍କାର) ନିମନ୍ତେ ମଧ୍ୟ ମନୋନୀତ କରାଯାଇଥିଲା । ଜନ୍ମ ଓ ପରିବାର ୧୮୬୨ ମସିହା ଜାନୁୟାରୀ ୨୪ ତାରିଖରେ ନ୍ୟୁୟର୍କ ସହରରେ (ଏଡ଼ିଥ୍ ହାରଟନ୍)ଙ୍କ ଜନ୍ମ। ବାପାଙ୍କ ନାମ (ଜର୍ଜ ଫ୍ରେଡେରିକ୍ ଜୋନ୍ସ) ଏବଂ ମା'ଙ୍କ ନାମ (ଲ୍ୟୁକ୍ରେଟିଆ ଷ୍ଟିଭେନ୍ସ)। "ଏଡ଼ିଥ୍ ହାରଟନ୍"ଙ୍କ ପିଲାବେଳର ନାମ ଥିଲା (ଏଡ଼ିଥ୍ ନ୍ୟୁବୋଲ୍ଡ ଜୋନ୍ସ)। ତାଙ୍କର ଦୁଇଜଣ ବଡଭାଇ ଥିଲେ: (ଫ୍ରେଡେରିକ୍ ରିନଲ୍ୟାଣ୍ଡର୍) ଏବଂ (ହେନରୀ ଏଡ଼ୱଡ)। ୧୮୬୨, ଏପ୍ରିଲ ୨୦ ତାରିଖରେ "ଏଡ଼ିଥ୍"ଙ୍କୁ (ଗ୍ରେସ୍ ଚର୍ଚ୍ଚ)ରେ ବିଧିବଦ୍ଧ ଭାବେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଧର୍ମରେ ଦୀକ୍ଷିତ କରାଯାଇଥିଲା। ତାଙ୍କ ପରିବାର ଧର୍ମକୁ ନେଇ ଖୁବ୍ ରକ୍ଷଣଶୀଳ ଥିଲେ। ଖୁବ୍ ନିଷ୍ଠାର ସହ ସେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଧର୍ମ ପାଳନ କରୁଥିଲେ। ସେଥିଲାଗି ପିଲାଟିବେଳୁ "ଏଡ଼ିଥ୍" ଏକ ବଳିଷ୍ଠ ଧର୍ମ ଧାରଣ ନେଇ ବଡହୋଇଥିଲେ ଓ ଲାଳନପାଳନ ହୋଇଥିଲେ। ପିଲାବେଳେ ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ "ଏଡ଼ିଥ୍"ଙ୍କୁ (ପୁସିଜନ୍ସ)ବୋଲି ଡକାଯାଉଥିଲା। ପରିବାରର ଗୋଟିଏ ଝିଅ ହୋଇଥିବା ହେତୁ ସମସ୍ତେ ତାଙ୍କୁ ଭଲପାଉଥିଲେ ଓ ତାଙ୍କୁ ଅତି ଯତ୍ନର ସହିତ ଲାଳନପାଳନ କରିଥିଲେ। ତାଙ୍କର ପରିବାର ଏକ ସମ୍ଭ୍ରାନ୍ତ ତଥା ମର୍ଯାଦାବନ୍ତ ପରିବାର ଥିଲା । ଏପରିକି ଲୋକମାନେ ନ୍ୟାୟ ନିମନ୍ତେ ତାଙ୍କର ବାପା ତଥା ଜେଜେବାପାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସୁଥିଲେ । ଗୃହଯୁଦ୍ଧ ଓ ଶିକ୍ଷା ଏହି ସମୟ ବେଳକୁ ଆମେରିକାରେ ଗୃହଯୁଦ୍ଧ ଖୁବ୍ ତୀବ୍ରତର ହୋଇଉଠିଥିଲା । ଏହାର ସିଧାସଳଖ ପ୍ରଭାବ "ଏଡ଼ିଥ୍"ଙ୍କ ପରିବାର ଉପରେ ପଡ଼ିଥିଲା। ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଭିଟାମାଟି ଛାଡ଼ି ଚାଲିଯିବାକୁ ବାଧ୍ୟହେଲେ । ତଥ୍ୟ ଅନୁଯାୟୀ, ୧୮୬୬ରୁ ୧୮୭୨ ମଧ୍ୟରେ ତାଙ୍କ ପରିବାର ଫ୍ରାନ୍ସ, ଜର୍ମାନୀ, ଇଟାଲୀ ଏବଂ ସ୍ପେନ୍ ପ୍ରଭୃତି ଦେଶରେ ଆତ୍ମଗୋପନ କରିଥିଲେ । ଅବଶ୍ୟ ଗୋଟିଏ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ତାଙ୍କ ପରିବାରର ଏହି ପରିବ୍ରାଜକୀୟ ସ୍ଥିତି "ଏଡ଼ିଥ୍"ଙ୍କ ପାଇଁ ବରଦାନ ସାବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇଥିଲା । ସେ ଖୁବ୍ କମ୍ ବୟସରୁ ବିଭିନ୍ନ ଦେଶର ଭାଷା, ଯଥା- ଫ୍ରେଞ୍ଚ୍, ଇଟାଲୀୟାନ, ଜର୍ମାନୀ ଏବଂ ସ୍ପେନର ଭାଷାକୁ ଆୟତ୍ତ କରିପାରିଥିଲେ; ଯାହା ପରବର୍ତ୍ତୀକାଳରେ ତାଙ୍କର ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନା ପାଇଁ ଆଶୀର୍ବାଦ ପାଲଟିଥିଲା । ସେ କେବଳ ସେହି ଭାଷା କହିପାରୁନଥିଲେ; ଅଧିକନ୍ତୁ ଖୁବ୍ ସୁନ୍ଦର ଭାବେ ସେହିସବୁରେ ଲେଖି ପାରୁଥିଲେ । ୧୮୭୨ ମସିହାରେ ସେମାନେ ପୁଣିଥରେ ନିଜ ଜନ୍ମଭୂମି ଆମେରିକାକୁ ପ୍ରତ୍ୟାବର୍ତ୍ତନ କଲେ । ସେତେବେଳେ "ଏଡ଼ିଥ୍"ଙ୍କୁ ୧୦ବର୍ଷ ହୋଇଥିଲା। ସେତିକିବେଳେ ସେ ହଠାତ୍ ଟାଇଫଏଡରେ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହୋଇପଡିଥିଲେ ଓ ସେଥିପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ଏକାଧିକ ମାସ ଘରେ ରହିବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲା । "ଏଡ଼ିଥ୍" ଆଦୌ ଫ୍ୟାଶନପ୍ରିୟ ନଥିଲେ । ସେ ଫ୍ୟାଶନକୁ କୃତ୍ରିମ ବୋଲି ବିଚାର କରୁଥିଲେ। ପଢ଼ାପଢ଼ିରେ ଖୁବ୍ ଆଗ୍ରହ ଥିଲା ତାଙ୍କର । ଅବଶ୍ୟ ସେ ବିବାହ ପରେ ଉପନ୍ୟାସ ପଢ଼ିଥିଲେ।କାରଣ ତାଙ୍କ ମା' ତାଙ୍କୁ ବିବାହ ପୂର୍ବରୁ ଉପନ୍ୟାସ ପଢ଼ିବାକୁ ବାରଣ କରିଥିଲେ। ପ୍ରଥମ ଲେଖା କିଶୋରୀ ବୟସରୁ "ଏଡ଼ିଥ୍" ଲେଖାଲେଖି ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ। ଏପରିକି ତାଙ୍କୁ ଯେତେବେଳେ ୧୧ ବର୍ଷ ବୟସ ହୋଇଥିଲା, ସେ ଏକ ଉପନ୍ୟାସ ଲେଖିବା ପାଇଁ ପ୍ରୟାସ କରିଥିଲେ। ତେବେ ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ପ୍ରକାଶିତ ଲେଖାଥିଲା ଏକ ଅନୁବାଦ କବିତା; ଯାହା ତାଙ୍କ ନାମରେ ନୁହେଁ ଅନ୍ୟ ଜଣଙ୍କ ନାମରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା । ସେହି କବିତାଟି ଏକ ଜର୍ମାନ କବିତା ଯାହାର ଇଂରାଜୀ ନାମ (ହ୍ୱଟ୍ ଦି ଷ୍ଟୋନ୍ସ ଟେଲ୍) । ସେ ଏହି କବିତାଟିର ଅନୁବାଦ କରିଥିଲେ ସତ; ହେଲେ ତାଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ନାମରେ ପ୍ରକାଶ କରିବାପାଇଁ ଦିଆଯାଇନଥିଲା । ଏକଥା ଆଗରୁ କୁହାଯାଇଛି ଯେ, ତାଙ୍କ ପରିବାର ଏକ ସମ୍ଭ୍ରାନ୍ତ ପରିବାର ଥିଲା । ଆଉ ସେତେବେଳେ ସମ୍ଭ୍ରାନ୍ତମାନଙ୍କର ନାମ କେବଳ ଜନ୍ମବେଳେ, ବିବାହବେଳେ ଏବଂ ମୃତ୍ୟୁବେଳେ ପ୍ରକାଶିତ ହେଉଥିଲା। ଅନ୍ୟ କୌଣସି କାରଣ ପାଇଁ ନାମ ପ୍ରକାଶକୁ ସେମାନେ ମର୍ଯ୍ୟାଦାହୀନ ବୋଲି ମନେକରୁଥିଲେ । ସେଥିପାଇଁ "ଏଡ଼ିଥ୍" ଅନୁବାଦ କରିଥିବା କବିତାଟିର ତାଙ୍କର ଜଣେ ବାନ୍ଧବୀଙ୍କ ବାପାଙ୍କ ନାମରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା । ଅବଶ୍ୟ ଏଥିପାଇଁ ମିଳିଥିବା ୫୦ ଡଲାର ପାରିତୋଷିକ "ଏଡ଼ିଥ୍"ଙ୍କୁ ହିଁ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଥିଲା। ବିବାହ ଓ ଛାଡପତ୍ର ୧୮୮୫ ମସିହାରେ ସେ (ରବିନ୍ସ ହାରଟନ୍)ଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ । ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କୁ ୨୩ବର୍ଷ । "ରବିନ୍ସ ହାରଟନ୍" ତାଙ୍କଠାରୁ ୧୨ବର୍ଷ ବଡ଼ । ସେ ଥିଲେ ଜଣେ ଜଣାଶୁଣା "ଆଥଲେଟ୍" । ସେ ଖୁବ୍ ଭ୍ରମଣପ୍ରିୟ ମଧ୍ୟ ଥିଲେ । ସେଥିଲାଗି ସେମାନେ ସାଥିହୋଇ ବିଶ୍ୱର ବହୁ ସ୍ଥାନ ଭ୍ରମଣ କରିଥିଲେ ।କିନ୍ତୁ ସେତେବେଳ ଅଚାନକ ଡିପ୍ରେସନର ଶିକାର ହୋଇପଡ଼ିଲେ "ରବିନ୍ସ" । ଏହା ମାନସିକ ବିକୃତିରେ ରୂପାନ୍ତର ହେଲା । ଡାକ୍ତରମାନେ ଘୋଷଣା କଲେ ଯେ, 'ରବିନ୍ସ'ଙ୍କ ବ୍ୟାଧି ଦୁରାରୋଗ୍ୟ । ଏହି ଘଟଣା ଘଟିବା ପରେ "ଏଡ଼ିଥ୍"ଙ୍କ (ମର୍ଟନ ଫୁଲେରଟନ୍) ନାମକ ଜଣେ ସାମ୍ବାଦିକଙ୍କ ସହିତ ସମ୍ପର୍କ ଗଢିଉଠିଥିଲା । ୨୮ବର୍ଷ ପରେ ୧୯୧୩ ମସିହାରେ ସେ "ରବିନ୍ସ"ଙ୍କୁ ଛାଡପତ୍ର ଦେଇ "ମର୍ଟନ"ଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କର ଜୀବନ ଭଳି ତାଙ୍କର ଲେଖାଲେଖି ମଧ୍ୟ ବେଶ୍ ତୀବ୍ରତର ଭାବେ ଆଗେଇ ଚାଲିଥିଲା । "ଏଡ଼ିଥ୍" (ପୁଲିଜର)ପୁରସ୍କାର ପାଇଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ନାମକୁ (ନୋବେଲ୍) ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ମନୋନୀତ କରାଯାଇଥିଲା। ଦେହାନ୍ତ "ଏଡ଼ିଥ୍ ହାରଟନ୍" ୧୯୩୭ ମସିହା ଅଗଷ୍ଟ ୧୧ ତାରିଖରେ ୭୫ ବର୍ଷ ବୟସରେ ଫ୍ରାନ୍ସର (ସାଇଣ୍ଟ-ବ୍ରିସ୍-ସୋଷ୍-ଫରେଟ) ସ୍ଥାନରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ୫:୩୦ ସମୟରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିଲେ। ପୁସ୍ତକ ଉପନ୍ୟାସ ଦି ଟଚ୍ ଷ୍ଟୋନ (୧୯୦୦) ଦି ଭ୍ୟାଲି ଅଫ୍ ଡିସିସନ୍ (୧୯୦୨) ଦି ହାଉସ ଅଫ୍ ମିର୍ଥ (୧୯୦୫) ସମର୍ (୧୯୧୭) ଦି ଏଜ୍ ଅଫ୍ ଇନୋସେନ୍ସ (୧୯୨୦) ଦି ଗଡ଼'ସ୍ ଆରାଇଭ (୧୯୩୨) ଦି ଚିଲଡ୍ରେନ (୧୯୨୮) ଟୁଇଲାଇଟ ସ୍ଲିପ୍ (୧୯୨୭) ବୁନେର ସିଷ୍ଟର (୧୯୧୬) ଦି ଫୃଟ୍ ଅଫ୍ ଦି ଟ୍ରୀ (୧୯୦୭) କବିତା ଭର୍ସେସ୍ (୧୮୭୮) ଟୁୱେଲ୍ଭ ପୋଏମ୍ (୧୯୨୬) କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ ହ୍ୟୁମ୍ୟାନ ନେଚର୍ (୧୯୩୩) ଦି ୱାର୍ଲଡ ଓଭର୍ (୧୯୩୬) ଦି ଘୋଷ୍ଟ୍ (୧୯୩୭) ରୋମାନ୍ ଫେଭର୍ ଆଣ୍ଡ ଅଦର୍ ଷ୍ଟୋରୀ ଦି ନିୟୁୟୋର୍କ ଷ୍ଟୋରୀ ଦି ଗ୍ରେଟର ଇଂକ୍ଲୀନେସନ (୧୮୯୯) ଆଧାର |
ତନବୀ ଆଜମୀ ଜଣେ ଭାରତୀୟ କଥାଚିତ୍ର ଓ ଦୂରଦର୍ଶନ ଅଭିନେତ୍ରୀ ।ସେ ଅକେଲେ ହମ୍ ଅକେଲେ ତୁମ୍ (୧୯୯୫), ବାଜିରାଓ ମସ୍ତାନୀ (୨୦୧୫), ଥପ୍ପଡ଼ (୨୦୨୦) ଓ ତ୍ରିଭଙ୍ଗ (୨୦୨୧) ଭଳି କଥାଚିତ୍ରରେ ଅଭିନୟ ପାଇଁ ଜଣାଶୁଣା । ଅଭିନୟ ଜୀବନ ଆଜମୀ ଦୂରଦର୍ଶନ ସିରିଜ୍, ଜୀବନରେଖାରେ ଜଣେ ଅସୁବିଧାରେ ଥିବା ଡାକ୍ତରଙ୍କ ଭୂମିକାରେ ଓ ବିଜୟା ମେହେଟ୍ଟାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ନିର୍ଦ୍ଦେଶିତ ଟେଲିଫିଲ୍ମ ରାଓ ସାହେବରେ ଜଣେ ଯୁବ ବିଧବା ଭାବରେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ । ସେ ଆଦୁର ଗୋପାଳକ୍ରିଷ୍ଣନ ନିର୍ଦ୍ଦେଶିତ ମାଲାୟାଲମ ଭାଷାର କଥାଚିତ୍ର ବିଧେୟାନ (୧୯୯୩)ରେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ । କଥାଚିତ୍ର ପ୍ୟାରୀ ବେହନା (୧୯୮୫)ରେ ତାଙ୍କ ଅଭିନୟ ପାଇଁ ସେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସହାୟକ ଅଭିନେତ୍ରୀ ପାଇଁ ଫିଲ୍ମଫେୟାର ପୁରସ୍କାର ପାଇଁ ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ନାମାଙ୍କନ ପାଇଥିଲେ । ଆମୀର ଖାନ ଓ ମନୀଷା କୋଇରାଲାଙ୍କ ଅଭିନୀତ ରୋମାଣ୍ଟିକ୍ ଡ୍ରାମା ଆକେଲେ ହମ୍ ଆକେଲେ ତୁମ୍ (୧୯୯୫)ରେ ତାଙ୍କର ସହାୟକ ଭୂମିକା ସମୀକ୍ଷକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଶଂସିତ ହୋଇଥିଲେ । ମନସ୍ତାତ୍ତ୍ୱିକ ରୋମାଞ୍ଚକର ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଦୁଷ୍ମନ (୧୯୯୮)ରେ କାଜଲ ଓ ସଞ୍ଜୟ ଦତ୍ତଙ୍କ ସହ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ, ଯେଉଁଥିରେ ସେ ଜଣେ ମନୋବିଜ୍ଞାନୀ ଡାକ୍ତର ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ସେହଗଲ୍ ଭୂମିକାରେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସହାୟକ ଅଭିନେତ୍ରୀ ଭାବରେ ଫିଲ୍ମଫେୟାର ପୁରସ୍କାର ପାଇଁ ତୃତୀୟ ଥର ପାଇଁ ମନୋନୀତ ହୋଇଥିଲେ । ୨୦୧୫ ମସିହାରେ, ସେ ସଞ୍ଜୟ ଲୀଳା ଭଂସାଳୀଙ୍କ ଐତିହାସିକ ରୋମାଣ୍ଟିକ୍ ଡ୍ରାମା ବାଜିରାଓ ମସ୍ତାନୀରେ ରଣବୀର ସିଂ, ଦୀପିକା ପାଦୁକୋନ ଏବଂ ପ୍ରିୟଙ୍କା ଚୋପ୍ରାଙ୍କ ସହ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ । ଏଥିରେ ସେ ରଣବୀରଙ୍କ ମାଆ ଭୂମିକାରେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଅଭିନୟ ପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ସମୀକ୍ଷକ ଓ ଦର୍ଶକମାନେ ପ୍ରସଂଶା କରିବା ସହିତ ତାଙ୍କୁ ଜାତୀୟ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ପୁରସ୍କାର ମିଳିଥିଲା । ୨୦୧୭ ମସିହାରେ, ସେ ଆଣ୍ଡ ଟିଭିର ବାଣୀ ରାଣୀରେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ । ଫ୍ୟାମିଲି ଡ୍ରାମା ଥପ୍ପଡ଼ (୨୦୨୦)ରେ ତାଙ୍କର ଅଭିନୟକୁ ସମୀକ୍ଷକମାନେ ପ୍ରଶଂସା କରିବା ସହିତ ତାଙ୍କୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସହାୟକ ଅଭିନେତ୍ରୀ ଭାବରେ ଫିଲ୍ମଫେୟାର ପୁରସ୍କାର ପାଇଁ ପଞ୍ଚମ ନାମାଙ୍କନ ମିଳିଥିଲା । ଆଜମୀ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ତ୍ରିଭାଙ୍ଗା (୨୦୨୧) ରେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ, ଯାହାକି ରେଣୁକା ସାହାଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶିତ ଏକ ନେଟଫ୍ଲିକ୍ସ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଥିଲା । କାଜଲ ଓ ମିଥିଲା ପାଲକରଙ୍କ ସହ ସେ ଏହି କଥାଚିତ୍ରରେ କାମ କରିଥିଲେ, ଯାହା ପାଇଁ ଆଜମୀଙ୍କୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସହାୟକ ଅଭିନେତ୍ରୀ ଭାବରେ ଫିଲ୍ମଫେୟାର ଓଟିଟି ପୁରସ୍କାର ପାଇଁ ମନୋନୀତ ହୋଇଥିଲେ । ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଜୀବନ ସେ ମରାଠୀ-ହିନ୍ଦୀ ଅଭିନେତ୍ରୀ ଉଷା କିରଣ ଓ ମନୋହର ଖେରଙ୍କ ଘରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ଆଜମୀ ସିନେମାଟୋଗ୍ରାଫର ତଥା ଶବାନା ଆଜମୀଙ୍କ ଭାଇ ବାବା ଆଜମୀଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଛନ୍ତି । ସେ ଅଖତର-ଆଜମୀଙ୍କ ପରିବାର ସହିତ ଜଡ଼ିତ । ଆଧାର ବାହାର ଲିଙ୍କ୍ ଇଣ୍ଟରନେଟ ମୁଭି ଡାଟାବେସରେ ତନବୀ ଆଜମୀ |
ଡୁମକା ଏକ ଭାରତୀୟ ବିଜ୍ଞାପିତ ଅଞ୍ଚଳ ଅଟେ । ଏହା ଝାଡ଼ଖଣ୍ଡର ଦୁମ୍କ ଜିଲ୍ଲାରେ ଅବସ୍ଥିତ । ଭୌଗଳିକ ଅବସ୍ଥିତି ଡୁମକା ୨୪.୨୬୭୮ ଉତ୍ତର ଅକ୍ଷାଂଶ ଓ ୮୭.୨୪୮୬ ପୂର୍ବ ଦ୍ରାଘିମାରେ ଅବସ୍ଥିତ । ସମୁଦ୍ର ପତନଠାରୁ ଏହା ୮୩୦ ଫୁଟ ଉଚ୍ଚତାରେ ରହିଛି । ଜନସଂଖ୍ୟା ଓ ସାକ୍ଷରତା ୨୦୦୧ ମସିହାର ଭାରତୀୟ ଜନଗଣନା ଅନୁସାରେ, ଡୁମକା ସହରର ମୋଟ ଜନସଂଖ୍ୟା ୧୪୧୧୯ ଅଟେ । ସେଥି ମଧ୍ୟରୁ ୫୧.୯୯% ଜଣ ପରୁଷ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ୪୮.୦୧% ଜଣ ନାରୀ ଅଟନ୍ତି । ଡୁମକାର ସାକ୍ଷରତା ହାର ୫୪.୪୯% ଅଟେ । ଏହା ଜାତୀୟ ହାରଠାରୁ ୧୦.୩୫% ପ୍ରତିଶତ ଅଧିକ ଅଟେ । ସେଥିରୁ ୩୩.୮୬% ପ୍ରତିଶତ ପୁରୁଷ ଓ ୨୦.୬୩% ନାରୀ ଅଟନ୍ତି । ୧୬.୮୧% ଲୋକ ସେଠାରେ ୬ ବର୍ଷ ବୟସରୁ କମ ବୟସ୍କ ଅଟନ୍ତି । ଭାଷା ଓଡ଼ିଆ, ହିନ୍ଦୀ ଡୁମକାର ସରକାରୀ ଭାଷା ଅଟେ । ଆହୁରି ପଢନ୍ତୁ ଆଧାର ବାହାର ଲିଙ୍କ |
ଗ୍ରେଗୋରୀ ପାଞ୍ଜି ଅନୁସାରେ ୧୩ ନଭେମ୍ବର ବର୍ଷର ୩୧୭ତମ ଦିବସ ଅଟେ (ଅଧିବର୍ଷ ଗୁଡ଼ିକରେ - ୩୧୮ତମ) । ବର୍ଷ ଶେଷ ହେବା ପାଇଁ ଆଉ ୪୮ ଦିନ ବାକି ଅଛି । ଘଟଣାବଳୀ ଜନ୍ମ ୧୯୩୪- ଭୀମ ସିଂ, ଓଡ଼ିଆ ନାଟକ ଓ କଥାଚିତ୍ର ଅଭିନେତା (ଦେହାନ୍ତ: ୨୧ ଅଗଷ୍ଟ ୨୦୧୦) ୧୯୦୫- ମାୟାଧର ମାନସିଂହ, ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟିକ (ଦେହାନ୍ତ: ୧୧ ଅକ୍ଟୋବର ୧୯୭୩) ଦେହାନ୍ତ ପର୍ବପର୍ବାଣି ବାହାର ଲିଙ୍କ : ଏହି ଦିନ କାନାଡାରେ ଏହି ଦିନ |
ପଣା ସଂକ୍ରାନ୍ତି (ମହାବିଷୁବ ସଂକ୍ରାନ୍ତି) ଓଡ଼ିଆ ନୂଆ ବର୍ଷ ଭାବରେ ପାଳନ କରାଯାଏ । ଏହା ସାଧାରଣତଃ ଅପ୍ରେଲ ୧୪ (ବୈଶାଖ ୧) ତାରିଖରେ ପଡ଼େ । ଏହି ଦିନଠାରୁ ବସନ୍ତ ଋତୁର ଶେଷ ଓ ଗ୍ରୀଷ୍ମର ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥାଏ । ପାଳନ ଏହି ଦିନ ଏକ ଛୋଟ ମାଠିଆରେ ପଣା ରଖି ତୁଳସୀ ଚଉରା ମୂଳରେ ବାନ୍ଧିଦିଆଯାଏ । ମାଠିଆରେ ଥିବା ଛୋଟ କଣାରୁ ଧିରେ ଧିରେ ପାଣି ଝରେ ଯାହା ବର୍ଷାକୁ ସୂଚାଇଥାଏ ଏହି ଠେକିକୁ ବସୁନ୍ଧରା ଠେକି କହାଯାଏ । ଛତୁଆ, ଦହି, ଗୁଡ଼, କଦଳୀ ଓ ନଡିଆକୁ ମିଶାଇ ତୁଳସୀ ଚଉରା ପାଖରେ ଭୋଗ ଲଗାଯାଏ । ବେଲ ପଣାରେ ବଟା ଭାଙ୍ଗ ମିଶାଇ ଭାଙ୍ଗ ପଣା ସେବନ ମଧ୍ୟ କରାଯାଇଥାଏ । ଚଣ୍ଡୀ, ସାରଳା, ବିରଜା ଆଦି ଠାକୁରାଣୀ ମନ୍ଦିରମାନଙ୍କରେ ଏହି ଦିନ ଝାମୁ ଯାତ ପାଳନ କରାଯାଏ । ଘଣ୍ଟ ପାଟୁଆମାନେ ଘଣ୍ଟ ମୁଣ୍ଡେଇ, କାଠ ଗୋଡ଼ ପିନ୍ଧି ଠାକୁରାଣୀ ମନ୍ଦିର ଆଗରେ ନିଆଁ ଉପରେ ଚାଲିବାର ପ୍ରଥା ରହିଛି । ଦକ୍ଷିଣ ଓଡ଼ିଶାରେ ମାସାଧିକ କାଳ ଧରି ଚାଲିଥିବା ଦଣ୍ଡ ନାଟର ଅନ୍ତ ଭାବେ ଏହି ଦିନ ମେରୁ ଯାତ ପାଳନ କରାଯାଏ । ଲୋକେ ବେଲ ପଣା ଓ ଛତୁଆ ସହ ଏହାକୁ ପାଳନ କରନ୍ତି । ଉତ୍ତର ଓଡ଼ିଶାରେ ଏହି ଦିନକୁ ଚଡ଼କପର୍ବ ନାମରେ ପାଳନ କରାଯାଏ । ବିଶେଷତ୍ୱ ଓଡ଼ିଆ ପଞ୍ଜିକାର ଗଣନା ଅନୁସାରେ ମହାବିଷୁବ ସଂକ୍ରାନ୍ତି ହିଁ ବର୍ଷର ପ୍ରଥମ ସଂକ୍ରାନ୍ତି ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଏ । ଏହି ଦିନଟିକୁ ଓଡ଼ିଆ ନବବର୍ଷ ଭାବରେ ପାଳନ କରାଯାଏ । ବର୍ଷାରମ୍ଭ ହେଉଥିବାରୁ ଓଡ଼ିଆ ପରିବାରରେ ଦେବଦେବୀଙ୍କଠାରେ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ପୂଜା, ଭୋଗ, ହୋମ ଆଦି କରାଯାଇଥାଏ । ଏହି ସମୟରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ କିରଣ ବୃଦ୍ଧି ପାଇବା ସହ ହଜମ ଶକ୍ତି ମଧ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥାଏ । ଗରିଷ୍ଠ ଖାଦ୍ୟ ହଜମ ହେଉଥିବାରୁ ବୁଟଛତୁ ପରି ଗରିଷ୍ଠ ଖାଦ୍ୟପଦାର୍ଥ ଗ୍ରହଣ ପାଇଁ ଆୟୋଜନ ଥାଏ । ଦେହର ଅତ୍ୟଧିକ ତାପ ଶକ୍ତି ସମ ଅବସ୍ଥାକୁ ଆଣିବା ପାଇଁ ପଣାପାନର ବ୍ୟବସ୍ଥା ମଧ୍ୟ ଅଛି । ତେଣୁ ମହାବିଷୁବ ସଂକ୍ରାନ୍ତି ଦିନରେ ବିଭିନ୍ନ ଦେବଦେବୀ ମନ୍ଦିରମାନଙ୍କରେ ଛତୁ ଓ ପଣା ଭୋଗର ବିଧି ରହିଛି । ଏହି ଦିନ ସାଇପଡ଼ିଶା, ବନ୍ଧୁବାନ୍ଧବ ଓ ବ୍ରାହ୍ମଣମାନଙ୍କୁ ପଣା ଦିଆଯାଏ । ତେଣୁ ଏହି ଦିନକୁ ପଣାସଂକ୍ରାନ୍ତି ବୋଲି ମଧ୍ୟ କହାଯାଏ । ପଣାସଂକ୍ରାନ୍ତିଠାରୁ ରାସ୍ତାକଡ଼ରେ ପଥିକମାନଙ୍କର ତୃଷ୍ଣା ନିବାରଣ ପାଇଁ ଜଳଛତ୍ରମାନ ଖୋଲାଯାଏ । ଏହା ସହିତ ବୃକ୍ଷମୁଳରେ ଜଳଦାନର ପ୍ରଥା ଆମ ସମାଜରେ ପ୍ରଚଳିତ । ସେଥିପାଇଁ ହିନ୍ଦୁ ପରିବାରରେ ଚଉଁରାରେ ପୂଜା ପାଉଥିବା ତୁଳସୀ ବୃକ୍ଷ ଉପରେ ଛାମୁଡ଼ିଆ କରି ଘଡ଼ିରେ ଜଳ ରଖି ତାର ନିମ୍ନ ଅଂଶରେ ସରୁ କଣାକରି ସୂକ୍ଷ୍ମ ଧାରରେ ଜଳଦାନ କରାଯାଇଥାଏ । ଏହି ସଂକ୍ରାନ୍ତି ପରଠାରୁ ବୃକ୍ଷଜଗତ ଏବଂ ଜୀବଜଗତକୁ ଜଳ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଉଥିବାରୁ ଏହି ସଂକ୍ରାନ୍ତିର ଅନ୍ୟ ନାମ ଜଳସଂକ୍ରାନ୍ତି ବୋଲି କହିଥାନ୍ତି । ଏହି ସଂକ୍ରାନ୍ତି ପରଠାରୁ ବାୟୁର ଗତି ମଧ୍ୟ ପ୍ରଖର ହୁଏ । ଉଭୟ ଅଗ୍ନି ଓ ବାୟୁଙ୍କ ପ୍ରକୋପରୁ ରକ୍ଷାପାଇବା ପାଇଁ ଏହି ସମୟରେ ହନୁମାନ ଜୟନ୍ତି ପାଳନ କରାଯାଏ । ଏହିଦିନ ପବିତ୍ର ଝାମୁ ବ୍ରତର ଉଦ୍ଯାପନ କରାଯାଏ । ଯେଉଁମାନେ ଏହି ବ୍ରତ ପାଳନ କରନ୍ତି ତାଙ୍କୁ ପାଟୁଆ ବୋଲି କୁହାଯାଏ । ବ୍ରତ ଉଦ୍ଯାପନ ଦିନ ବ୍ରତଧାରୀ କଣ୍ଟା ବା ଜଳନ୍ତା ଅଗ୍ନିରେ ଚାଲନ୍ତି । ଓଡ଼ିଶାର ଅନେକ ଅଞ୍ଚଳରେ ଏହି ବ୍ରତ ଉପଲକ୍ଷେ ଯାତ୍ରା ହୁଏ ଏହାକୁ ଝାମୁ ବା ପାଟୁଆ ଯାତ୍ରା କହନ୍ତି । ବ୍ରତଧାରୀମାନେ ସମାଜକୁ କଠୋର ତାପ ସହ୍ୟ କରିବାର ଶକ୍ତି ସମ୍ପର୍କରେ ଶିକ୍ଷା ପ୍ରଦାନ କରିଥାନ୍ତି । ଆହୁରି ଦେଖନ୍ତୁ ବେଲ ପଣା ଛତୁଆ ଆଧାର ଅଧିକ ତଥ୍ୟ , |
ବୈଶାଖ ମାସ ଶୁକ୍ଳପକ୍ଷ ନବମୀକୁ ସୀତା ନବମୀ ଭାବେ ପାଳନ କରାଯାଏ । ଏହିଦିନରେ ସୀତା ଆବିର୍ଭାବ ହୋଇଥିଲେ ବୋଲି ଜନମାନସରେ ବିଶ୍ୱାସ ରହିଛି । ସୀତା ନବମୀକୁ ଜାନକୀ ନବମୀ ମଧ୍ୟ କହାଯାଏ । ବୈଶାଖ ମାସ ନବମୀ ତିଥିରେ ଦେବୀ ସୀତାଙ୍କର ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲା ତେଣୁ ଏହି ଦିନଟି ସୀତା ନବମୀ ଭାବେ ପାଳିତ ହୋଇଥାଏ । ଉତ୍ତର ରାମାୟଣର ବର୍ଣ୍ଣନା ଅନୁସାରେ ବାଲ୍ମିକୀ ଋଷିଙ୍କ ଆଶ୍ରମରେ ଥିବା ବାଳକ ଲବ କୁଶ ଭଗବାନ ରାମଙ୍କର ଅଶ୍ବମେଧ ଯଜ୍ଞର ଘୋଡ଼ାକୁ ବାନ୍ଧି ରଖିଥିଲେ । ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରାମ ନ ଆସିବେ ସେମାନେ ଘୋଡ଼ାକୁ ଛାଡ଼ିବେ ନାହିଁବୋଲି ଅଡ଼ିବସିଥିଲେ । ପ୍ରଥମେ ଘୋଡ଼ା ସହିତ ସେନାପତି ସୈନ୍ୟବାହିନୀ ଧରି ଆସିଥିଲେ । ସେମାନେ ଦୁଇ ବାଳକଙ୍କୁ ଯେତେ ବୁଝାଇଲେ ମଧ୍ୟ ଦୁଇ ଭାଇ ମାନିନଥିଲେ । ଶେଷରେ ଉଭୟଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯୁଦ୍ଧ ହୋଇଥିଲା । ଏହି ଯୁଦ୍ଧରେ ପରାକ୍ରମଶାଳୀ ଦୁଇ ବାଳକ ସୈନ୍ୟବାହିନୀ ସହ ସେନାପତିଙ୍କୁ ଅଚେତ କରିଦେଇଥିଲେ । ପରେ ଶ୍ରୀରାମଙ୍କ ସାନ ଭାଇ ଶତ୍ରୁଘ୍ନ ଆସିଲେ, ସେ ମଧ୍ୟ ବାଳକ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ବୁଝାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ, ହେଲେ ସବୁ ବିଫଳ ହେଲା, ତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଯୁଦ୍ଧରେ ପରାସ୍ତ କଲେ ଲବ ଆଉ କୁଶ । ସେହିପରି ମହାପରାକ୍ରମୀ ଭରତ ପରେ ଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଦୁଇ ଭାଇ ପରାସ୍ତ କଲେ । ତିନି ଭାଇ ଅଚେତ ହେବା ପରେ ନିଜେ ଶ୍ରୀରାମ ଘଟଣା ସ୍ଥଳକୁ ଆସିଥିଲେ । ତେବେ ଯେଉଁ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ନିଜ ବାଣରେ ମେଧନାଦ ଭଲି ବୀରକୁ ପରାସ୍ତ କରିଥିଲେ, ଯେଉଁ ଭରତ ନିଜ ବାଟୁଳିରେ ହନୁମାନଙ୍କୁ ଅଚେତ କରିଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କୁ କିପରି ଏହି ଦୁଇ ବାଳକ ପରାସ୍ତ କରିପାରିଲେ ତାହା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲା । ତେବେ ଦୁଇ ବାଳକଙ୍କ ଭିତରେ ଏଭଳି ପରାକ୍ରମ ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରିଥିଲା ମାତା ସୀତାଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦର ପ୍ରଭାବରେ । ଦେବୀ ସୀତା ହେଉଛନ୍ତି ସ୍ବୟଂ ଶକ୍ତିସ୍ବରୂପା । ଦେବୀ ଦୁର୍ଗା ବାଳିକା ଥିବାବେଳେ ସୀତା ଶିବଧନୁକୁ ନିଜ ବାମ ହାତରେ ଉଠାଇ ଦେଇଥିଲେ, ଯାହାକୁ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ବୀର ଯୋଦ୍ଧାମାନେ ଉଠାଇବା ତ ଦୂରର କଥା ଘୁଞ୍ଚାଇପାରିନଥିଲେ । ଦେବୀ ସୀତାଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ଅନୁସାରେ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀରାମ ଏହି ଶିବଧନୁକୁ ଭାଙ୍ଗିଥିଲେ । ପୌରାଣିକ ପୌରାଣିକ କଥାନୁସାରେ ମାରୱାଡ଼କ୍ଷେତ୍ରରେ ବେଦବାଦୀ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଧର୍ମାବତାର ବ୍ରାହ୍ମଣ ଦେବଦତ୍ତ ନିବାସ କରୁଥିଲେ । ତାଙ୍କର ଶୋଭନା ନାମକ ସୁନ୍ଦରୀ ତଥା ନିଜର ରୂପସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟରେ ଗର୍ବକରୁଥିବା ପତ୍ନୀ ଥିଲେ । ଜୀବିକା ପାଇଁ ଦେବଦତ୍ତ ଗ୍ରାମ ଗ୍ରାମ ବୁଲି ଭିକ୍ଷା ମାଗୁଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଶୋଭନା କୁସଂଗତରେ ପଡ଼ି ବ୍ୟଭିଚାର ପ୍ରବୃତ୍ତି ହୋଇଗଲେ । ତା’ର କୁକର୍ମ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଗ୍ରାମରେ ଚର୍ଚ୍ଚା ହେବାକୁ ଲାଗିଲା । ଯାହାଫଳରେ ଦୁର୍ଷ୍କମରେ ରତ ହୋଇ ଗ୍ରାମକୁ ଧ୍ୱଂସ କରିଦେବା ସହ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଶୋଭନା ନିଜେ ସ୍ୱୟଂ ପୋଡ଼ିହୋଇ ମରିଗଲା । ପରବର୍ତ୍ତୀ ଜନ୍ମରେ ଚାଣ୍ଡାଳ ଘରେ ଜନ୍ମ ଗ୍ରହଣ କଲା । ବିବାହ କରିବାର କିଛିଦିନ ପରେ ସେ ଚାଣ୍ଡାଳୁଣୀ ହେଲା । ସମୟ ଚକ୍ରରେ ସେ ତା’ର କର୍ମ ପାଇଁ ଅନ୍ଧୁଣୀ, ଭିକାରୁଣୀ ସାଜି ଜୀବନ କାଟିଲା । ଦୈବାତ ସେ ବୈଶାଖ ମାସ, ଶୁକ୍ଳପକ୍ଷ ନବମୀ (ସୀତା ନବମୀ) ତିଥିରେ କୌଶଳପୁରୀରେ ପହଞ୍ଚିଲା । ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଜଣକ ନେହୁରା ହୋଇ କହିଲା-ହେ ସଜ୍ଜନ ମୋ ଉପରେ କୃପା କର କିଛି ଭୋଜନ ଦିଅ, ନଚେତ୍ ମୁଁ ଭୋକରେ ମରିଯିବି । ଏପରି କହି ସେ ଶ୍ରୀଜନକ ଭବନ ସମ୍ମୁଖରେ ତିଆରି ହୋଇଥିବା ଏକ ହଜାର ପୁଷ୍ପମଣ୍ଡିତ ଖମ୍ବକୁ ଅତିକ୍ରମ କରି ସେଥିରେ ପ୍ରବେଶ କଲା । ସେ ସେଠାରେ ଭିକ୍ଷା ଆକାରରେ କହିଲା ଭାଇମାନେ ମୋତେ କିଛି ସାହାଯ୍ୟ କର, କିଛି ଖାଇବାକୁ ଦିଅ । ହଠାତ୍ ଜଣେ ଭକ୍ତ କହିଲା ହେ ଦେବୀ ! ଆଜି ସୀତା ନବମୀ, ଭୋଜନରେ ଅନ୍ନ ଦେଉଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ପାପ ଲାଗିଥାଏ । ଏଥିପାଇଁ ଆଜି ଅନ୍ନ ମିଳିବନି । କାଲି ଠିକ୍ ସକାଳେ ଆସ, ଠାକୁରଙ୍କ ପ୍ରସାଦ ମିଳିବ । କିନ୍ତୁ ସେ କିଛି ନ ମାନି କହିଲା ମୋତେ ବହୁତ ଜୋର୍ରେ ଭୋକ ଲାଗୁଛି କିଛି ଦିଅ । ଭକ୍ତ ଜଣକ ଉକ୍ତ ଦେବୀଙ୍କୁ ତୁଳସୀ ଏବଂ ଜଳ ଦେଲେ । ସେହି ପାପିନୀ ତୁଳସୀ ଓ ଜଳ ପାଇ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କଲା । ଅଜାଣତରେ ଉକ୍ତ ଦେବୀଙ୍କର ସୀତା ନବମୀ ବ୍ରତ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଗଲା ଓ ପରମ କୃପାଳିନୀ ତାଙ୍କର ସମସ୍ତ ପାପକୁ ମୁକ୍ତ କରିଦେଲେ ବୋଲି ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକ କୁହାକୁହି ହେଲେ । ଏହି ବ୍ରତ ପ୍ରଭାବରେ ପାପିନୀ ନିର୍ମଳ ହୋଇ ସ୍ୱର୍ଗ ଗଲା । ତତ୍ପଶ୍ଚାତ୍ ସେ କାମରୂପ ଦେଶର ମହାରାଜ ଜୟସିଂହଙ୍କ ମହାରାଣୀ କାମଚଳା ନାମରେ ବିଖ୍ୟାତ ହେଲେ । ଆଧାର |
ମୁକ୍ତା ଝୋଡ଼ିଆ ଜଣେ ଭାରତୀୟ-ଆଦିବାସୀ ଅଧିକାର କର୍ମୀ । ସେ ଓଡ଼ିଶାର ରାୟଗଡ଼ା ଜିଲ୍ଲାସ୍ଥିତ କାଶିପୁରଠାରେ ସକ୍ରିୟ ଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି । ସେ ସେଠାରେ ଆଦିବାସୀମାନଙ୍କର ଜଳ, ଜମି ଓ ଜଙ୍ଗଲ ଉପରେ ଅଧିକାର ପାଇଁ ଆନ୍ଦୋଳନର ନେତୃତ୍ୱ ନେଇଆସିଛନ୍ତି । ପାଖାପାଖି ୨୫,୦୦୦ ଆଦିବାସୀଙ୍କ ଜୀବନକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରି ଓ ସେମାନଙ୍କର ୭୫% ଚାଷଜମିରୁ ସେମାନଙ୍କୁ ବିତାଡ଼ିତ କରି ତଥା ସେମାନଙ୍କୁ ବିସ୍ଥାପିତ କରିବାକୁ ଯାଉଥିବା କାଶିପୁରସ୍ଥିତ ହିଣ୍ଡାଲକୋ ବକ୍ସାଇଟ ଖଣି ବିକାଶ ବିରୋଧରେ ୨୦୦୦ ମସିହାରେ ସେ ଆନ୍ଦୋଳନ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କର ଜୀବନବ୍ୟାପୀ ଆନ୍ଦୋଳନ ନିମନ୍ତେ ତାଙ୍କୁ ୨୦୦୭ ମସିହାରେ "ଚିଙ୍ଗାରୀ ଆୱାର୍ଡ଼ ଫର ଉଇମେନ ଏଗେନଷ୍ଟ କର୍ପୋରେଟ କ୍ରାଇମ" (ଅର୍ଥ: କର୍ପୋରେଟ୍ ଅପରାଧ ବିରୋଧରେ ମହିଳାମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଚିଙ୍ଗାରୀ ପୁରସ୍କାର) ମିଳିଥିଲା । ଜୀବନୀ ମୁକ୍ତା ଝୋଡ଼ିଆ ଓଡ଼ିଶାର ରାୟଗଡ଼ା ଜିଲ୍ଲାସ୍ଥିତ ଶିତିଗୁଡ଼ା-ଗଉଡ଼ଗୁଡ଼ା ଗ୍ରାମରେ ଏକ ଝୋଡ଼ିଆ ପରଜା ପରିବାରରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ହିଣ୍ଡାଲକୋ ବକ୍ସାଇଟ ଖନନ ଓ କାରଖାନା ବିକାଶ ଯୋଗୁ କାଶିପୁର ଅଞ୍ଚଳର ପ୍ରାୟ ୬୦,୦୦୦ ଲୋକ ବିସ୍ଥାପିତ ହେବା ବିପଦର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଥିଲେ । ଖଣି ଖନନ ହେତୁ ସେଠାକାର ଗ୍ରାମଗୁଡ଼ିକ ଏହି ଅଞ୍ଚଳରେ ୭୫ ପ୍ରତିଶତ ଚାଷଜମି ହରାଇଥାନ୍ତେ । ସେ ୧୯୯୫ ମସିହାରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିବା ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନର ନେତୃତ୍ୱ ନେଇ ଚକା ଜାମ, ଧାରଣା, ରାସ୍ତା ଅବରୋଧ ଆଦିର ଆୟୋଜନ କରିଆସିଛନ୍ତି । ତାଙ୍କ ନେତୃତ୍ତ୍ୱରେ ୨୦୦୦ ମସିହାରେ ମାଇକାଞ୍ଚଠାରେ ଏକ ଶାନ୍ତିପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରଦର୍ଶନ ସମୟରେ ପୋଲିସ ତିନି ଜଣ ଆଦିବାସୀଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିଥିଲା । ସେ ରାୟଗଡ଼ାର ଆଖପାଖ ଆଦିବାସୀ ଗ୍ରାମଗୁଡ଼ିକୁ ପ୍ରାୟତଃ ତାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀ ବା ପୁଅଙ୍କ ସହ ଯାତ୍ରା କରି ଲୋକମାନଙ୍କୁ "ବିର୍ଲାର ଭିଟା ମାଟିକୁ ଶୋଷଣ କରିବାର ଯୋଜନା" ବାବଦରେ ସୂଚନା ଦେଉଆସୁଛନ୍ତି । ସେ ଶିଳ୍ପଦ୍ୱାରା ବିକାଶ ବଦଳରେ ଚେକଡ୍ୟାମଦ୍ୱାରା କୃଷିର ବିକାଶ, ଆଦିବାସୀ ପରମ୍ପରା, ସଂସ୍କୃତି ସହ ସମନ୍ୱୟ ରକ୍ଷା କରି ଶିକ୍ଷା ବ୍ୟବସ୍ଥା ଆଦି ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିଆସୁଛନ୍ତି । ଆଧାର |
ଚନ୍ଦ୍ରସ୍ୱାମୀ ଜଣେ ଜ୍ୟୋତିଷ, ତାନ୍ତ୍ରିକ ତଥା ଜଣେ ଆତ୍ମଘୋଷିତ ‘ଗଡ଼ମ୍ୟାନ’ । ଚନ୍ଦ୍ରାସ୍ୱାମୀ ରାଜସ୍ଥାନର ଅଲୱାରରେ ୧୯୪୮ରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ମୂଳ ନାଁ ଥିଲା ନେମି ଚାନ୍ଦ । ପିଲାବେଳେ ସେ ଘରଛାଡ଼ି ଚାଲିଯିବା ପରେ ବିହାର - ନେପାଳ ସୀମାରେ ତନ୍ତ୍ର ସାଧନା କରି ସିଦ୍ଧି ଅର୍ଜନ କରିଥିଲେ । ମା’ କାଳୀଙ୍କ ଭକ୍ତ ଥାଇ ସେ ନିଜକୁ ଚନ୍ଦ୍ରାସ୍ୱାମୀ ନାମରେ ପ୍ରସିଦ୍ଧ କରିପାରିଥିଲେ । ୧୯୯୦ ମସିହାରେ ତତ୍କାଳୀନ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ପିଭି ନରସିଂହ ରାଓଙ୍କର ସେ ଥିଲେ ଅତି ନିକଟତମ । ରାଓଙ୍କ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଗୁରୁ ଥିଲେ । ସେହି ସମୟରେ ସେ ଚର୍ଚ୍ଚାର ପରିସରକୁ ଆସିଥିଲେ । ୧୯୯୧ ମସିହାରେ ଦିଲ୍ଲୀଠାରେ ଏକ ଆଶ୍ରମ ତୋଳାଇଥିଲେ । ସେହି ଜମିକୁ ଇନ୍ଦିରା ଗାନ୍ଧୀ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ । ବ୍ରିଟେନର ପୂର୍ବ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ମାର୍ଗରେଟ ଥାଚର ତାଙ୍କର ଜଣେ ଅନୁଗାମୀ ଥିଲେ । ୧୯୭୫ରେ ଥାଚରଙ୍କ ସହ ମିଶିବା ପରେ ଆଗାମୀ ତିନି ଚାରି ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ହେବାର ଭବିଷ୍ୟବାଣୀ କରିଥିଲେ ଯାହା ପରେ ସତ୍ୟରେ ପରିଣତ ହୋଇଥିଲା । ବିବାଦୀୟ ଭାରତରେ ଗଣେଶ ମୂର୍ତ୍ତି କ୍ଷୀର ପିଉଥିବାର ଭ୍ରମ ଖେଳାଇ ଚର୍ଚ୍ଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ଜୈନ କମିଶନଙ୍କ ରିପୋର୍ଟ ଅନୁଯାୟୀ ଚନ୍ଦ୍ରାସ୍ୱାମୀ ରାଜୀବ ଗାନ୍ଧୀ ହତ୍ୟାକାରୀଙ୍କୁ ସହଯୋଗ କରିଥିଲେ, ଅଣ୍ଡର ୱାର୍ଲଡ ଡନ ଦାଉଦ ଇବ୍ରାହିମ ସହ ସମ୍ପର୍କ ଆଦି ମାମଲାରେ ଛନ୍ଦି ହୋଇପଡ଼ିଥିଲେ । ତାଙ୍କଦ୍ୱାରା ଲଣ୍ଡନର ଜଣେ ବ୍ୟବସାୟୀ ଏକ ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କାର ଠକାମୀରେ ଶିକାର ହୋଇଥିଲେ । ଏଥିପାଇଁ ସେ ଜେଲଯାଇଥିଲେ । ବିଦେଶୀ ମୁଦ୍ରା ଉଲଂଘନ (ଫେମା)ର ଅନେକ ମାମଲା ତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଚାଲିଥିଲା । ଆୟକର ବିଭାଗ ତାଙ୍କ ଆଶ୍ରମରେ ଚଢ଼ାଉ କରି ୧୧ଅୟୁତ ଡଲାର ମୂଲ୍ୟର ଅରିଜିନାଲ ପେମେଣ୍ଟ ଡ୍ରାଫ୍ଟ ଜବତ କରିଥିଲେ । ୨୦୦୯ ମସିହାରେ ତାଙ୍କ ଉପରୁ ନିଷେଧାଜ୍ଞା ଉଠିଥିଲା ଏବଂ ସେ ବିଦେଶ ଭ୍ରମଣ କରିବାକୁ ଅନୁମତି ପାଇଥିଲେ । ଜୁନ ୨୦୧୧ରେ ଫେରା ଉଲଙ୍ଘନ କରିଥିବାରୁ ପ୍ରବର୍ତ୍ତନ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟ ୯ କୋଟି ଟଙ୍କାର ଜୋରିମାନା ଲଗାଇଥିଲେ । ଚନ୍ଦ୍ରାସ୍ୱାମୀଙ୍କୁ ୨୩ ମେ ୨୦୧୭ରେ ୬୬ ବର୍ଷ ବୟସ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ଦେହାନ୍ତ ହୋଇଥିଲା । ବୃକକ (କିଡନି) ଜନିତ ରୋଗ କାରଣରୁ ସ୍ଥାନୀୟ ଆପୋଲୋ ହସ୍ପିଟାଲରେ ଭର୍ତ୍ତି ହୋଇଥିଲେ । ସେଠାରେ ଚିକିତ୍ସାଧୀନ ଅବସ୍ଥାରେ ତାଙ୍କର ପରଲୋକ ଘଟିଥିଲା । ଆଧାର |
ରୁଦ୍ରପୁର ଏକ ଭାରତୀୟ ପୌର ବୋର୍ଡ଼ ଅଟେ । ଏହାର ଉଧମ୍ ସିଙ୍ଘ୍ ନଗର ଜିଲ୍ଲାରେ ଅବସ୍ଥିତ । ଜନସଂଖ୍ୟା ଓ ସାକ୍ଷରତା ୨୦୦୧ ମସିହାର ଭାରତୀୟ ଜନଗଣନା ଅନୁସାରେ, ରୁଦ୍ରପୁର ସହରର ମୋଟ ଜନସଂଖ୍ୟା ୮୮୭୨୦ ଅଟେ । ସେଥି ମଧ୍ୟରୁ ୫୩.୨୯% ଜଣ ପରୁଷ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ୪୬.୭୧% ଜଣ ନାରୀ ଅଟନ୍ତି । ରୁଦ୍ରପୁରର ସାକ୍ଷରତା ହାର ୫୪.୬୯% ଅଟେ । ଏହା ଜାତୀୟ ହାରଠାରୁ ୧୦.୧୫% ପ୍ରତିଶତ କମ ଅଟେ । ସେଥିରୁ ୩୨.୮୦% ପ୍ରତିଶତ ପୁରୁଷ ଓ ୨୧.୮୯% ନାରୀ ଅଟନ୍ତି । ୧୬.୨୬% ଲୋକ ସେଠାରେ ୬ ବର୍ଷ ବୟସରୁ କମ ବୟସ୍କ ଅଟନ୍ତି । ଭାଷା ରୁଦ୍ରପୁରର ସରକାରୀ ଭାଷା ଅଟେ । ଆହୁରି ପଢନ୍ତୁ ଆଧାର ବାହାର ଲିଙ୍କ |
ଉଦୟ ଭାନୁ ଜଣେ ଭାରତୀୟ କଥାଚିତ୍ର ଅଭିନେତ୍ରୀ ଏବଂ ଉପସ୍ଥାପିକା । ସେ ମାତ୍ର ୧୪ ବର୍ଷ ବୟସରେ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ । ଭାନୁ ଜଣେ କୁଚୁପୁଡ଼ି ନୃତ୍ୟରେ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ନେଇଛନ୍ତି । ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଜୀବନ ଉଦୟ ଭାନୁ ୫ ଅଗଷ୍ଟ ୧୯୮୦ରେ ତେଲେଙ୍ଗାନାର କରିମ୍ନଗରସ୍ଥିତ ସୁଲତାନାବାଦରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କର ପିତା ଜଣେ ଡାକ୍ତର ଏବଂ ମାତା ଜଣେ ଆୟୁରଦେବ ଡାକ୍ତର ଥିଲେ । ତାଙ୍କର ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ ଭାଇ ଅଛି, ଯେ କି ଜଣେ ସଫ୍ଟଓୟାର ଇଞ୍ଜିନିୟର ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି । ତାଙ୍କର ପିତା ମଧ୍ୟ ଜଣେ କବି । ଭାନୁଙ୍କୁ ମାତ୍ର ଚାରି ବର୍ଷ ବୟସ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ସେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିଲେ । ଭାନୁଙ୍କର ୨ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୨୦୧୬ରେ ଦୁଇଟି ଯମଜ ଝିଅ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲେ । ଅଭିନୟ ଜୀବନ ଭାନୁ ୧୯୯୪ରେ ଆର୍. ନାରାୟଣ ମୂର୍ତ୍ତୀଙ୍କର ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଏରା ସୈନ୍ୟମ୍ ଜରିଆରେ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ଅଭିନୟ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ଏହା ପରେ ଦଶମ ଶ୍ରେଣୀରେ ପଢ଼ୁଥିବା ବେଳେ ଦୂରଦର୍ଶନର ହର୍ଲିକ୍ସ ହୃଦୟାଞ୍ଜଳୀ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଜଣେ ଉପସ୍ଥାପିକା ଏବଂ ଗାୟିକା ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । କୋଣ୍ଡାଭୀତି ସିଂହାସନମ୍, କ୍ୱାଇଦି ବ୍ରଦର୍ସ ଏବଂ ଶ୍ରାବଣ ମାସମ୍ ଭଳି କିଛି ତେଲୁଗୁ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ସେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ । ସେ କିଛି କନ୍ନଡ଼ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ଏବଂ ତାମିଲ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ଅଭିନୟ କରଥିଲେ । ସେ ତିନୋଟି ତେଲୁଗୁ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଆପ୍ଡ଼ା ମୋକ୍କୁଲା ବାଡ଼ୁ, ଲିଡ଼ର୍ ଏବଂ ଜୁଲାଇରେ ଆଇଟମ୍ ନୃତ୍ୟ ମଧ୍ୟ କରିଥିଲେ । ଅଭିନୀତ କଥାଚିତ୍ର ଆଧାର |
୧୪୨୪ ଗ୍ରେଗୋରି ପାଞ୍ଜି ଅନୁସାରେ ଏକ ସାଧାରଣ ବର୍ଷ ଅଟେ | ଘଟଣା ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ଅଜ୍ଞାତ ତିଥି ଘଟଣା ଜନ୍ମ ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ମୃତ୍ୟୁ ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ଆଧାର |
ପ୍ରଥମ ବିଶ୍ୱ କପ କ୍ରିକେଟ 1975 ମସିହାରେ ଇଂଲଣ୍ଡଠାରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହେଇଥିଲା । .ଏଥିରେ ଅଧୀନରେ ଥିବା ଦେଶ ସମୂହ ଅଂଶ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । . ପ୍ରତି 4 ବର୍ଷରେଠାରେ ହାଉଥିବା ଏହି ବିଶ୍ୱ କପର ଗତ ସଂସ୍କରଣ 2015 ମସିହାରେ ଅଷ୍ଟ୍ରେଲିଆ ଓ ନିଉଜିଲାଣ୍ଡଠାରେ ହେଇଥିଲା । ବର୍ତ୍ତମାନର ଟ୍ରଫି 1999 ମସିହାରେ ନିର୍ମିତ ହେଇଥିଲା ଓ ଏହାର ଏକ ଅବିକଳ ନକଲ ପ୍ରତି ବିଶ୍ୱ କପର ବିଜେତାଙ୍କୁ ଦିଆ ଯାଇଥାଏ । ଜିତିଥିବା ଦେଶମାନଙ୍କର ଅବସ୍ଥିତି ଆଧାର ବାହାର ଲିଙ୍କ |
ଗ୍ରେଗୋରୀ ପାଞ୍ଜି ଅନୁସାରେ ୪ ଅଗଷ୍ଟ ବର୍ଷର ୨୧୬ତମ ଦିବସ ଅଟେ (ଅଧିବର୍ଷ ଗୁଡ଼ିକରେ - ୨୧୭ତମ) । ବର୍ଷ ଶେଷ ହେବା ପାଇଁ ଆଉ ୧୪୯ ଦିନ ବାକି ଅଛି । ଘଟଣାବଳୀ ୧୮୬୬- ଉତ୍କଳ ଦୀପିକା ପ୍ରଥମ କରି ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା । ଜନ୍ମ ୧୯୬୧- ବରାକ ଓବାମା, ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ର ଆମେରିକାର ପ୍ରଥମ ଆଫ୍ରିକୀୟ-ଆମେରିକୀୟ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ମୃତ୍ୟୁ ୧୯୮୧- ପର୍ଶୁରାମ ମିଶ୍ର, ପଦ୍ମଶ୍ରୀ ସମ୍ମାନିତ ଉଦ୍ଭିଦ ବିଜ୍ଞାନୀ ଓ ଶିକ୍ଷାବିତ (ଜନ୍ମ: ୨୫ ଜାନୁଆରୀ ୧୮୯୪) ୨୦୦୬- ନନ୍ଦିନୀ ଶତପଥୀ, ଓଡ଼ିଶାର ପ୍ରଥମ ମହିଳା ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ (ଜନ୍ମ: ୯ ଜୁନ ୧୯୩୧) ପର୍ବପର୍ବାଣି ବାହାର ଲିଙ୍କ : ଏହି ଦିନ କାନାଡାରେ ଏହି ଦିନ |
ସେନୋବାମେଟ, ବେପାର ନାମ ଏକ୍ସକୋପ୍ରି ଏବଂ ଓଣ୍ଟୋଜ୍ରି ଏକ ଔଷଧ ଯାହା ଅପସ୍ମାରର ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ, ବିଶେଷ ଭାବରେ ଫୋକାଲ୍-ଅନସେଟ୍ ଅପସ୍ମାର ନିମନ୍ତେ । ଏହା ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଔଷଧ ସହିତ ଏକତ୍ର ବ୍ୟବହୃତ କରାଯାଇପାରେ । ଏହା ପାଟିରେ ଦିଆଯାଏ । ସାଧାରଣ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ ନିଦ୍ରାଳୁ ଭାବ, ମୁଣ୍ଡ ବୁଲାଇବା, ଥକାପଣ, ଦ୍ୱିତ ଦୃଷ୍ଟି, ଏବଂ ମୁଣ୍ଡବିନ୍ଧା ହୋଇପାରେ । ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ କ୍ଷୁଦ୍ର କ୍ୟୁଟି , ଇଓସିନୋଫିଲିଆ ସହିତ ଔଷଧ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଏବଂ ଆତ୍ମହତ୍ୟା ପ୍ରବଣ ହୋଇପାରେ । ଗର୍ଭାବସ୍ଥାରେ ବ୍ୟବହାର ଶିଶୁର କ୍ଷତି କରିପାରେ । ଏହା କିପରି କାର୍ଯ୍ୟ କରେ ତାହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ପଷ୍ଟ ନୁହେଁ; ତଥାପି, ଏହା ଆୟନ ଚ୍ୟାନେଲଗୁଡ଼ିକୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରେ । ୨୦୧୯ ମସିହାରେ ଆମେରିକାରେ ଏବଂ ୨୦୨୧ରେ ୟୁରୋପରେ ଚିକିତ୍ସା ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ସେନୋବାମେଟ ଅନୁମୋଦିତ ହୋଇଥିଲା । ଏହା ନିୟନ୍ତ୍ରିତ ପଦାର୍ଥ ଅଧିନିୟମର ସିଡ୍ୟୁଲ୍ ୫ରେ ଅଛି। ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରରେ ୧୦୦ ମିଗ୍ରାର ୩୦ଟି ବଟିକାର ମୂଲ୍ୟ ୨୦୨୨ ସୁଦ୍ଧା ପ୍ରାୟ ୧୦୦୦ ଡଲାର ଅଟେ । ଆଧାର |
ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟର କୌଣସି ଏକ ରୋଗ ନିମିତ୍ତ ପ୍ରତିରୋଧକ ଶକ୍ତି ବଢାଇବା ନିମିତ୍ତ ଟିକାକରଣ ହୋଇଥାଏ । ବାୟୁ, ଜଳ ଏବଂ ଖାଦ୍ୟଦ୍ୱାରା ଡ଼େଉଁଥିବା ରୋଗଗୁଡ଼ିକରୁ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟତଃ ଟିକା ଦିଆ ଯାଇଥାଏ। ପୂର୍ବରୁ ବସନ୍ତ ରୋଗରେ ବହୁ ଜୀବନହାନୀ ଘଟୁଥିଲା, ହେଲେ ବର୍ତ୍ତମାନ ବସନ୍ତ ପ୍ରତିରୋଧକ ଟିକା ନେବାଦ୍ୱାରା ବସନ୍ତ ରୋଗ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଲୋପ ପାଇଯାଇଛି। ସେହିପରି ପୋଲିଓ, ମିଳିମିଳା ଏବଂ ଟିଟାନାସ ରୋଗଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟ ଧୀରେ ଧୀରେ ଲୋପ ହେବାକୁ ବସିଲାଣି । କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ପଦ୍ଧତି ସାଧାରଣତଃ ଗୋଟିଏ ମଣିଷ ବା ପଶୁପକ୍ଷୀଠାରୁ ଆଉଗୋଟିଏ ଲୋକକୁ ଡ଼େଉଁଥିବା ରୋଗରୁ ବଞ୍ଚିବାର ପ୍ରତିକାର ନିମିତ୍ତ କୁତ୍ରିମ ଉପାୟରେ ରୋଗ ପ୍ରତିରୋଧକ ଶକ୍ତି ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇଥାଏ । ବିଭିନ୍ନପ୍ରକାରରେ ଏହି ରୋଗ ପ୍ରତିରୋଧକକୁ ଟିକାକରଣଦ୍ୱାରା ମନୁଷ୍ୟ ଶରୀରକୁ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇପାରେ । କିଛି ଟିକା, ଲୋକ ରୋଗୀଣା ହେବାର ପରେ ଦିଆଯାଇଥାଏ । ବସନ୍ତ ରୋଗ ସଂକ୍ରମଣ ହେବାର ତିନିଦିନ ମଧ୍ୟରେ ଟିକା ଦିଆଗଲେ ରୋଗଟି ପୁରା ଭଲ ହୋଇଯାଇଥାଏ, ଯଦି ବସନ୍ତ ରୋଗ ସଂକ୍ରମଣର ଗୋଟିଏ ସପ୍ତାହ ପରେ ଟିକା ଦିଆଯାଏ, ତେବେ ରୋଗର ପରିଣାମ ବହୁ ମାତ୍ରାରେ କମେଇ ଦିଆଯାଇପାରେ। ପାଗଳା କୁକୁର କାମୁଡ଼ିବାଦ୍ୱାରା ରାବିଜ ରୋଗ ହୋଇଥାଏ । ଲଗାତାର ୧୪ଦିନ ଧରି ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ଚାରିଥର ରାବିଜ ଟିକା ନେଲେ ଏହି ରୋଗଟି ଭଲ ହୋଇଯାଇଥାଏ। ଅନ୍ୟ ଉଦାହରଣ ମଧ୍ୟରେ ଏଡ଼ସ, କର୍କଟ ଏବଂ ଆଲଜିମର ରୋଗ ଅନ୍ୟତମ। କେତେକ ସାଧାରଣ ସଂକ୍ରାମିତ ରୋଗ ଯେପରିକି ମିଳିମିଳା ଏବଂ ରୁବେଲା ନିମିତ୍ତ ଓଡ଼ିଶାରେ ଟିକାକରଣ ଯୋଜନା ଜାନୁୟାରୀ ୨୯ ତାରିଖରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା, ଏଥିରେ ପାଖାପାଖି ଏକ କୋଟି ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଟିକା ଦିଆଯାଇଥିଲା । ଏହି ଯୋଜନାରେ ଶତକଡ଼ା ୯୮ ଭାଗ ଶିଶୁଙ୍କୁ ଏହି ଟିକା ପ୍ରଦାନକରି ଓଡ଼ିଶା ସମଗ୍ର ଭାରତରେ ପ୍ରଥମ ସ୍ଥାନ ଅର୍ଜନ କରିଥିଲା । ଶିଶୁ ଟିକାକରଣର ମହତ୍ୱ ଏବଂ ଗୁରୁତ୍ୱ ବର୍ତ୍ତମାନର ଯୁଗରେ ଜନ୍ମହେବାଠାରୁ ପ୍ରାୟ ପାଞ୍ଚ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶିଶୁଙ୍କୁ ନାନାଦି ଟିକା ଦେଇ ତାଙ୍କର ରୋଗ ପ୍ରତିରୋଧକ ଶକ୍ତି ବଢାଯାଇଥାଏ । ଟିକାକରଣ କାହିଁକି ହୁଏ ତାହା ନିମ୍ନରେ କିଛି ଉଦାହରଣ ଦିଆହୋଇଛି । ମା ଏବଂ ବାପା ତାଙ୍କ ଶିଶୁକୁ ସୁସ୍ଥସବଳ ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତ ରୋଗରୁ ରକ୍ଷା କରିବା ନିମିତ୍ତ ଯାହା ହୋଇପାରେ ଚେଷ୍ଟା କରିବାକୁ ପଛାନ୍ତି ନାହିଁ । ଟିକାକରଣଦ୍ୱାରା ଏହା ସମ୍ଭବ । କେତେକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ରୋଗଯନ୍ତ୍ରଣାରୁ ଟିକାକରଣ ରକ୍ଷା କରିଥାଏ, ଯେପରିକି ହାତ ବା ଗୋଡ଼ରେ ବିକଳଙ୍ଗତା, ଶୃତିଶକ୍ତି ଲୋପ, ମସ୍ତିଷ୍କ ଦୋଷ ଏବଂ ମୃତ୍ୟୁ ଆଦିରୁ ରକ୍ଷା କରିଥାଏ । କେତେକ ସାଧାରଣ ରୋଗ ଯେପରି ମିଳିମିଳା, ଲହରା କାଶରୁ ଏବେବି ବହୁ ଶିଶୁ ମୃତ୍ୟୁହାର ଘଟୁଅଛି । ଶିଶୁ ଅବସ୍ଥାରେ ଟିକାକରଣଦ୍ୱାରା ଏହାକୁ ରୋକା ଯାଇପାରିବ । ଟିକାକରଣ ନିରାପଦ ଏବଂ ବିପଦମୁକ୍ତ ଅଟେ । ପ୍ରତି ଟିକାକୁ ବାହୁବର୍ଷଧରି ଯତ୍ନର ସହ ପରୀକ୍ଷା କରିବାପରେ ଜନ ସମାଜରେ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇଥାଏ । ରୋଗରେ ପଡ଼ି ଡାକ୍ତରଖାନା ଯାଇ ସମୟହାନୀ, ଅର୍ଥ ନଷ୍ଟ ଓ ପ୍ରାଣପୀଡ଼ା ନକରି ମୁଳୁରୁ ରୋଗଟିକୁ ମାରିଦେବା ଭଲ। ମୁଳୁ ମାଇଲେ ଯିବ ସରି , ଦେବଙ୍କ ସଙ୍ଗେ କିମ୍ପା କଳି । ରୋଗ ଚିକିତ୍ସାଠାରୁ ପ୍ରତିରୋଧ ଭଲ । ଭବିଷ୍ୟତର ପିଢ଼ିମାନଙ୍କ ନିମିତ୍ତ ମଧ୍ୟ ଟିକାକରଣ ଭଲ ଅଟେ। ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପ ବସନ୍ତ ରୋଗ ପୃଥିବୀରୁ ଲୋପ ପାଇଯାଇଛି, ବର୍ତ୍ତମାନ ଆପଣଙ୍କ ଶିଶୁକୁ ବସନ୍ତ ରୋଗ ହେବାର କୌଣସି ସମ୍ଭାବନା ନାହିଁ କିମ୍ବା ଭବିଷ୍ୟତର ପିଢୀଗୁଡିକୁ ମଧ୍ୟ ବସନ୍ତ ଟିକା ଦେବା ଅନାବଶ୍ୟକ। ଟିକାକରଣ କରାହେଉଥିବା ରୋଗ ପୃଥିବୀରେ ଟିକାଦ୍ୱାରା ଭଲ ହେଇପାରୁଥିବା ପ୍ରମୁଖ ରୋଗଗୁଡ଼ିକ ବିଷୟରେ ନିମ୍ନରେ ତାଲିକା ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଛି ଓ ଟିକାମାନଙ୍କର ନାମ ଦର୍ଶାଯାଇଛି । ମିଳିମିଳା - ମିଳିମିଳା ଟିକା ଲହରା କାଶ - ଲହରା କାଶ ଟିକା ପୋଲିଓମାୟେଲାଇଟିସ - ପୋଲିଓ ଟିକା ଧନୁଷ୍ଟଙ୍କାର -ଟିଟାନସ୍ ଟିକା ହେପାଟାଇଟିସ ବି - ହେପାଟାଇଟିସ ବି ଟିକା ଇନ୍ଫ୍ଲୁଏଞ୍ଜା - ଇନଫ୍ଲୁଏଞ୍ଜା ଟିକା କଣ୍ଠଅଳତି - କଣ୍ଠଅଳତି ଟିକା ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ସିଡିସି ସଂସ୍ଥା ( ) ଏକ ଚିଠାରେ ଟିକାମାନଙ୍କର ସମ୍ଭାବ୍ୟ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାମାନ ଲେଖିଛନ୍ତି । ବିଭିନ୍ନ ଟିକାର ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ହୁଏ କିନ୍ତୁ ନିମ୍ନରେ କେତେକ ଶୈଶବରେ ହେଉଥିବା ରୋଗମାନଙ୍କର ଟିକାର ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ବିଷୟ ଲେଖାଯାଇଛି । ସାମାନ୍ୟ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା (ସାଧାରଣ) ସାମାନ୍ୟ ଜ୍ୱର (୪ରେ ୧) ଲାଲ ଦେଖାଯିବା, ଘାଆ, ଇଞ୍ଜେକସନ ଦିଆଯାଇଥିବା ସ୍ଥାନରେ ଫୁଲା (୪ରେ ୧) ଥକ୍କାଣ, ଅରୁଚି (୧୦ରେ ୧) ବାନ୍ତି(୫୦ରେ ୧) ମଧ୍ୟମ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା (ସାଧାରଣ ନୁହେଁ) ବାତ (୧୪,୦୦୦ରେ ୧) ଅତ୍ୟଧିକ ଜ୍ୱର (୧୦୫ °ଫା) (୧୬,୦୦୦ରେ ୧) ସାଂଘାତିକ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା (କ୍ୱଚିତ) ସାଂଘାତିକ ଆଲର୍ଜି (୧,୦୦୦,୦୦୦ରେ ୧) ଦୀର୍ଘକାଳୀନ ବାତ, ଲୋମା ଓ ମସ୍ତିଷ୍କ ନଷ୍ଟ ସମସ୍ୟା ହୋଇପାରେ କିନ୍ତୁ ସେଗୁଡ଼ିକ ଏତେ ଦୁର୍ଲଭ ଯେ ତାହା ଟିକା ଯୋଗୁ କି ଅନ୍ୟ କାରଣ ଯୋଗୁ, ତାହା କହିବା ସମ୍ଭବପର ନୁହେଁ । ଆହୁରି ପଢ଼ନ୍ତୁ ଟିକା ମିଳିମିଳା ଟିକା ଆଧାର |
୧୩୮ ଗ୍ରେଗୋରି ପାଞ୍ଜି ଅନୁସାରେ ଏକ ସାଧାରଣ ବର୍ଷ ଅଟେ | ଘଟଣା ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ଅଜ୍ଞାତ ତିଥି ଘଟଣା ଜନ୍ମ ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ମୃତ୍ୟୁ ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ଆଧାର |
ନିଜାମାବାଦ, ତେଲେଙ୍ଗାନାର ଏକ ସହର ଓ ନିଜାମାବାଦ ଜିଲ୍ଲାର ସଦର ମହକୁମା। ଭୌଗଳିକ ଅବସ୍ଥିତି ନିଜାମାବାଦ ୧୮.୬୭୧୫ ଉତ୍ତର ଅକ୍ଷାଂଶ ଓ ୭୮.୦୯୮୮ ପୂର୍ବ ଦ୍ରାଘିମାରେ ଅବସ୍ଥିତ । ସମୁଦ୍ର ପତନଠାରୁ ଏହା ୧୨୫୩ ଫୁଟ ଉଚ୍ଚତାରେ ରହିଛି । ଜନସଂଖ୍ୟା ଓ ସାକ୍ଷରତା ୨୦୦୧ ମସିହାର ଭାରତୀୟ ଜନଗଣନା ଅନୁସାରେ, ନିଜାମାବାଦ ସହରର ମୋଟ ଜନସଂଖ୍ୟା ୭୧୩୫୫ ଅଟେ । ସେଥି ମଧ୍ୟରୁ ୫୦.୪୬% ଜଣ ପରୁଷ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ୪୯.୫୪% ଜଣ ନାରୀ ଅଟନ୍ତି । ନିଜାମାବାଦର ସାକ୍ଷରତା ହାର ୫୯.୯୪% ଅଟେ । ଏହା ଜାତୀୟ ହାରଠାରୁ ୪.୯୦% ପ୍ରତିଶତ କମ ଅଟେ । ସେଥିରୁ ୩୩.୫୦% ପ୍ରତିଶତ ପୁରୁଷ ଓ ୨୬.୪୪% ନାରୀ ଅଟନ୍ତି । ୧୩.୮୨% ଲୋକ ସେଠାରେ ୬ ବର୍ଷ ବୟସରୁ କମ ବୟସ୍କ ଅଟନ୍ତି । ଭାଷା ତେଲୁଗୁ ନିଜାମାବାଦର ସରକାରୀ ଭାଷା ଅଟେ । ପାଣିପାଗ ପ୍ରାୟତଃ ଭାରତୀୟ ସହର ଗୁଡ଼ିକ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ମଣ୍ଡଳୀୟ ହୋଇଥାନ୍ତି । ନିଜାମାବାଦରେ ବାର୍ଷିକ ସର୍ବାଧିକ ହାରାହାରି ତାପମାତ୍ରା ୩୩.୮ ଡିଗ୍ରୀ ସେଣ୍ଟିଗ୍ରେଡ ଅନୁଭୂତ ହେଉଥିବା ବେଳେ ସର୍ବନିମ୍ନ ହାରାହାରି ତାପମାତ୍ରା ୨୦.୮ ଡିଗ୍ରୀ ସେଣ୍ଟିଗ୍ରେଡ ଅଟେ । ଏଠାରେ ବାର୍ଷିକ ହାରାହାରି ବୃଷ୍ଟିପାତ ୧୦୩୮.୩ / ହୋଇଥାଏ । ଇତିହାସ ପର୍ଯ୍ୟଟନ ଆଧାର ଅଧିକ ତଥ୍ୟ |
ଶାନ୍ତିରାଜ ଖୋସଲା (୭ ଅକ୍ଟୋବର ୧୯୬୬ — ୨୭ ମଇ ୨୦୨୧) ଜଣେ ଓଡ଼ିଆ ସଙ୍ଗୀତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଥିଲେ । ୨୦୧୯ ମସିହାରେ ସେ ସଙ୍ଗୀତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ପାଇଁ ରାଜ୍ୟ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ପୁରସ୍କାରରେ ସମ୍ମାନୀତ ହୋଇଥିଲେ । ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଜୀବନ ଶାନ୍ତିରାଜ କୋରାପୁଟ ଜିଲ୍ଲାର ଜୟପୁର ସହରରେ ୧୯୬୬ ଅକ୍ଟୋବର ୭ ତାରିଖ ଦିନ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ନାମ ମାର୍ଟିନ ଖୋସଲା ଓ ମାତାଙ୍କ ନାମ ସାବିତ୍ରୀ ଖୋସଲା । ସେ ସାଗରିକାଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ ଓ ତାଙ୍କର ଏକମାତ୍ର କନ୍ୟାଙ୍କ ନାମ ଶ୍ରୁତି ପ୍ରସାରିଣୀ । ସଙ୍ଗୀତଜ୍ଞ ଜୀବନ ଶାନ୍ତିରାଜ, ଆକାଶବାଣୀ ଜୟପୁରରୁ ନିଜର ସଙ୍ଗୀତ ପ୍ରଦର୍ଶନ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ପରେ ସେ କଟକ ଆସି ହିନ୍ଦୁସ୍ଥାନୀ ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ସଙ୍ଗୀତ ଶିକ୍ଷା କରିଥିଲେ । କଟକରେ ରହି ଓଡ଼ିଆ ସଙ୍ଗୀତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା କରୁଥିଲେ । ସେ ବହୁ ଓଡ଼ିଆ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର, ଆଲବମ ଓ ଭଜନରେ ସଙ୍ଗୀତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ଶେଷ ଆଲବମ ଝିପି ଝିପି ବର୍ଷା ତାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ୨୦୨୧ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ମାସରେ ମୁକ୍ତିଲାଭ କରିଥିଲା । ଓଡ଼ିଆ କଥାଚିତ୍ରକୁ ଅବଦାନ ଶାନ୍ତିରାଜ ୨୦୦୨ ମସିହାରେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ବବି ଇସଲାମଙ୍କ ରଙ୍ଗ୍ ନମ୍ବର କଥାଚିତ୍ରରେ ପ୍ରଥମେ ସଂଗୀତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ଦେଇଥିଲେ । ପୁରସ୍କାର ଓ ସମ୍ମାନ ଓଡ଼ିଶା ରାଜ୍ୟ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ପୁରସ୍କାର, ୨୦୧୯ ( ଫେରିଆ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ପାଇଁ) ମୃତ୍ୟୁ କରୋନାରେ ପୀଡ଼ିତ ହୋଇ, ୨୦୨୧ ମସିହା ମଇ ମାସ ୨୭ ତାରିଖରେ ତାଙ୍କର କଟକଠାରେ ପରଲୋକ ଘଟିଥିଲା । ଆଧାର ଅଧିକ ତଥ୍ୟ ଇଣ୍ଟରନେଟ ମୁଭି ଡାଟାବେସରେ ଶାନ୍ତିରାଜ ଖୋସଲା |
ଭେଲୁ ନାଚିୟାର (୩ ଜାନୁଆରୀ ୧୭୩୦-୨୫ ଡିସେମ୍ବର ୧୭୯୬)ଶିବଗଙ୍ଗା ଗଡଜାତ ରାଜବଂଶର ରାଣୀ ଥିଲେ । ସେ ଭାରତରେ ଇଂରେଜ ଔପନିବେଶକ ଶକ୍ତି ବିରୁଦ୍ଧରେ ସ୍ୱର ଉତ୍ତୋଳନ କରିଥିବା ପ୍ରଥମ ବୀରାଙ୍ଗନା ରାଣୀ । ତେଣୁ ସେ ତାମିଲନାଡୁରେ "ବୀରମ୍ଗଇ" (ବୀରାଙ୍ଗନା) ନାମରେ ମଧ୍ୟ ପରିଚିତ । ଜୀବନୀ ରାମନାଥ ରାଜ୍ୟର ରାଜା ଚେଲ୍ଲାମୁଥୁ ବିଜୟରଘୁନାଥ ସେତୁପଥି ଏବଂ ରାଣୀ ସକନ୍ଧିମୁଥାଲଙ୍କ ଏକମାତ୍ର କନ୍ୟା ବେଲୁ ନାଚିୟାର ଥିଲେ ରାମନାଥପୁରମ ରାଜ୍ୟର ରାଜକୁମାରୀ । ସେ ଚୋଳ ବଂଶଜଙ୍କ ଭଳି ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶୀ ତଥା କଶ୍ୟପ ଗୋତ୍ରୀ ଥିଲେ । ତାଙ୍କର ଲାଳନ ପାଳନ ଜଣେ ରାଜକୁମାରୀଙ୍କ ଭଳି କରାଯାଇଥିଲା । କଥିତ ଅଛି, ସେ ଛୋଟବେଳୁ ହିଁ ସେ ଘୋଡ଼ା ସବାରୀ, ତୀର ଚାଳନା ତଥା ଖଣ୍ଡା ଚାଳନା ଭଳି ଯୁଦ୍ଧ ବିଦ୍ୟାରେ ବିଧିବଦ୍ଧ ଶିକ୍ଷା ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥିଲେ । ଅସ୍ତ୍ର ଶସ୍ତ୍ର ବିଦ୍ୟା ସହ ସେ ବିଭିନ୍ନ ଭାଷା ଯଥା ଫ୍ରେଞ୍ଚ, ଇଂରାଜୀ ଏବଂ ଉର୍ଦ୍ଦୁର ଭାଷାଜ୍ଞାନ ମଧ୍ୟ ଲାଭ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କର ବିବାହ ଶିବଗଙ୍ଗା ରାଜ୍ୟର ରାଜା ମୁଥୁବାଦୁଗାନାଥାପେରିୟା ଉଦୟୀ ଯଶେଶ୍ୱରଙ୍କ ସହ ହୋଇଥିଲା । ବିବାହ ପରେ ସେ ଏକ କନ୍ୟା ଲାଭ କରିଥିଲେ । ମହିଳା ସୈନ୍ୟବାହିନୀ ଗଠନ ଯେତେବେଳେ ତାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀ ବ୍ରିଟିଶ ସୈନ୍ୟଦ୍ୱାରା ନିହତ ହେଲେ, ସେ ଯୁଦ୍ଧର ସାମନା କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲେ । ତେବେ ସେ ନିଜ କନ୍ୟା ସହ ଖସି ପଳାଇବାରେ ସମର୍ଥ ହେଲେ ଏବଂ ଡିଣ୍ଡିଗୁଲ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ବୀରୁପାଚୀର ପାଲାୟାକାରାର କୋପଲା ନାୟାକ୍କାରଙ୍କ ସୁରକ୍ଷାରେ ପ୍ରାୟ ଆଠବର୍ଷ ପାଇଁ ରହିଥିଲେ । ଏହି ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ସେ ଏକ ମହିଳା-ସୈନ୍ୟବାହିନୀ ଗଠନ କଲେ ଏବଂ ଗୋପାଲା ନାୟକାର ଏବଂ ହାଇଦର ଅଲ୍ଲୀଙ୍କ ସହାୟତା ଲୋଡିଲେ । ଭେଲୁଙ୍କ ପାଳିତା କନ୍ୟା ଉଦୈୟାଲର ସ୍ମୃତିରେ ଏହି ସୈନ୍ୟବାହିନୀର ନାମକରଣ କରାଯାଇଥିଲା । ଲକ୍ଷ୍ୟ ଥିଲା, ବ୍ରିଟିଶ ସେନାକୁ ପରାଜିତ କରିବା । ତେବେ ୧୭୮୦ ମସିହାରେ ତାଙ୍କର ଏହି ସ୍ୱପ୍ନ ସଫଳ ହେଲା । ଭେଲୁ ନାଚିୟାର ଯେତେବେଳେ ଇଂରେଜମାନଙ୍କ ଅସ୍ତ୍ରାଗାରର ସନ୍ଧାନ ପାଇଗଲେ, ସେ ଏକ ଆତ୍ମଘାତୀ ଆକ୍ରମଣର ଯୋଜନା କଲେ । ବେଲୁଙ୍କ ଏକ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଲୋକ କୁୟୁଲୀ, ନିଜ ଦେହରେ ତୈଳ ବୋଳି ହୋଇ ନିଜକୁ ଜଳାଇ ଦେଇ ଅସ୍ତ୍ରାଗାର ମଧ୍ୟକୁ ପ୍ରବେଶ କରିଗଲା । ଫଳରେ ଇଂରେଜ ଅସ୍ତ୍ରାଗାର ଧ୍ୱଂସ ପାଇଗଲା । ପାଳିତା କନ୍ୟା ଉଦୈୟାଲ ମଧ୍ୟ ଇଂରେଜ ମାନଙ୍କ ଆଉଏକ ଅସ୍ତ୍ରାଗାର ଧ୍ୱଂସ କରୁ କରୁ ନିଜ ଜୀବନ ହାରିଯାଇଥିଲେ । ଶେଷ ଜୀବନ ଭେଲୁ ନାଚିୟାର ହେଉଛନ୍ତି ବ୍ରିଟିଶ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଲଢିଥିବା ପ୍ରଥମ ଭାରତୀୟ ରାଣୀ । ୧୭୮୦ରେ ବ୍ରିଟିଶ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଜୟଲାଭ କରି ସେ ମାଉଡୁ ଭାଇଙ୍କୁ ରାଜ୍ୟର ଶାସନ ଦାୟିତ୍ୱ ଅର୍ପଣ କରିଥିଲେ । ଏହାର କିଛି ବର୍ଷପରେ ସେ ୨୫ ଡିସେମ୍ବର ୧୭୯୬ରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କଲେ । ଆଧାର |
ଓଡ଼ିଆ କଥାଚିତ୍ର ଜଗତରେ ୨୦୧୫ମସିହାରେ ମୁକ୍ତିଲାଭ କରିଥିବା ଓଡ଼ିଆ କଥାଚିତ୍ର । '୨୦୧୫'ମସିହାର ଓଡ଼ିଆ କଥାଚିତ୍ର ତାଲିକା ଆଧାର |
ପୁତ୍ତୁର, ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶ ଏକ ଭାରତୀୟ ଜନଗଣନା ସହର ଅଟେ । ଏହା ଆନ୍ଧ୍ର ପ୍ରଦେଶର ଚିତ୍ତୋଓର୍ ଜିଲ୍ଲାରେ ଅବସ୍ଥିତ । ଭୌଗଳିକ ଅବସ୍ଥିତି ପୁତ୍ତୁର, ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶ ୧୩.୪୪୧୯ ଉତ୍ତର ଅକ୍ଷାଂଶ ଓ ୭୯.୫୫୩୧ ପୂର୍ବ ଦ୍ରାଘିମାରେ ଅବସ୍ଥିତ । ସମୁଦ୍ର ପତନଠାରୁ ଏହା ୮୩୦ ଫୁଟ ଉଚ୍ଚତାରେ ରହିଛି । ଜନସଂଖ୍ୟା ଓ ସାକ୍ଷରତା ୨୦୦୧ ମସିହାର ଭାରତୀୟ ଜନଗଣନା ଅନୁସାରେ, ପୁତ୍ତୁର, ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶ ସହରର ମୋଟ ଜନସଂଖ୍ୟା ୨୯୩୩୭ ଅଟେ । ସେଥି ମଧ୍ୟରୁ ୫୦.୩୨% ଜଣ ପରୁଷ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ୪୯.୬୮% ଜଣ ନାରୀ ଅଟନ୍ତି । ପୁତ୍ତୁର, ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶର ସାକ୍ଷରତା ହାର ୭୧.୪୯% ଅଟେ । ଏହା ଜାତୀୟ ହାରଠାରୁ -୬.୬୫% ପ୍ରତିଶତ କମ ଅଟେ । ସେଥିରୁ ୩୯.୫୫% ପ୍ରତିଶତ ପୁରୁଷ ଓ ୩୧.୯୩% ନାରୀ ଅଟନ୍ତି । ୧୧.୪୧% ଲୋକ ସେଠାରେ ୬ ବର୍ଷ ବୟସରୁ କମ ବୟସ୍କ ଅଟନ୍ତି । ଭାଷା ତେଲୁଗୁ ପୁତ୍ତୁର, ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶର ସରକାରୀ ଭାଷା ଅଟେ । ଆହୁରି ପଢନ୍ତୁ ଆଧାର ବାହାର ଲିଙ୍କ |
ଟ୍ରାଇଫ୍ଲୁରିଡାଇନ (ଇଂରାଜୀ ଭାଷାରେ ), ଯାହାକୁ ଟ୍ରାଇଫ୍ଲୋରୋଥାଇମିଡାଇନ୍ ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ, ଏକ ଭୂତାଣୁରୋଧୀ ଔଷଧ ଯାହା ଆଖିର ହର୍ପେସ୍ ସିମ୍ପଲେକ୍ସ ସଂକ୍ରମଣର ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ । ଏହା ଆଖିର ଭାକସିନିଆ ସଂକ୍ରମଣ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ ଯାହା ବସନ୍ତ ଟୀକାକରଣ ପରେ ହୋଇପାରେ । ଏହା ଆଖି ବୁନ୍ଦା ଭାବରେ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ । ଏହାର ସାଧାରଣ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ ଆଖିରୁ ଅଧିକ ଜଳ ବାହାରିବା, ଆଖିପତା ଫୁଲିଯିବା ଏବଂ ଆଖିର ଲାଲ ରଙ୍ଗ ହୋଇପାରେ । ଭୂତାଣୁ ଡିଏନଏ ସୃଷ୍ଟି ବନ୍ଦ କରି ଏହା କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷମ ହେଉଥିବା ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ । ୧୯୮୦ ମସିହାରେ ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରରେ ଚିକିତ୍ସା ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ଟ୍ରାଇଫ୍ଲୁରିଡାଇନ ଅନୁମୋଦିତ ହୋଇଥିଲା । ଏହା ଏକ ଜେନେରିକ୍ ଔଷଧ ଭାବରେ ଉପଲବ୍ଧ ଏବଂ ଭାଇରୋପଟିକ ବାଣିଜ୍ୟ ନାମରେ ମଧ୍ୟ ବିକ୍ରି ହୁଏ । ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରରେ ଏହାର ୭.୫ ମିଲି ବିଶିଷ୍ଟ ପାତ୍ରର ମୂଲ୍ୟ ପ୍ରାୟ ୭୪ ଡଲାର ଅଟେ । ଏହା ମଧ୍ୟ କର୍କଟ ବିରୋଧୀ ଔଷଧ ଟ୍ରାଇଫ୍ଲୁରିଡାଇନ/ଟିପିରାସିଲର ଏକ ଉପାଦାନ | ଆଧାର |
୧୯୩୬ରେ ଓଡ଼ିଶା ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ରାଜ୍ୟ ଗଠନ ହେବା ପରେ ରାଜ୍ୟପାଳ ଭାବେ ଦାୟିତ୍ୱ ନିର୍ବାହ କରିଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ବିଶେଷଙ୍କ ତାଲିକା: ଆଧାର |
ଇଥୋସକ୍ସିମାଇଡ (ଇଂରାଜୀ ଭାଷାରେ , ବିକ୍ରୟ ନାମ ଜାରୋଣ୍ଟିନ/ ) ଏକ ଔଷଧ ଯାହା ଆବସେନ୍ସ ସିଜର ରୋଗର ଚିକିତ୍ସାରେ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ । ଏହି ଔଷଧ ଏକକ ଭାବରେ ଦିଆଯାଏ ବା ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଆଣ୍ଟିକନଭଲସାଣ୍ଟ ଔଷଧ ଯେପରିକି ଭାଲପ୍ରୋଇକ ଏସିଡ ସହିତ ଦିଆଯାଏ । ଏହି ଔଷଧ ପାଟିରେ ଦିଆଯାଏ । ଇଥୋସକ୍ସିମାଇଡର ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଅତି କମ ଦେଖାଯାଏ । ସାଧାରଣ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ ଅରୁଚି, ପେଟ ଯନ୍ତ୍ରଣା, ତରଳ ଝାଡ଼ା ଓ ଥକ୍କା ଅନୁଭବ ଆଦି ଦେଖାଯାଏ । ସାଂଘାତିକ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ ଆତ୍ମହତ୍ୟା ଚିନ୍ତା , ସାଇଟୋପେନିଆ ଓ ଲୁପସ ଏରିଥେମାଟୋସସ ଇତ୍ୟାଦି ଦେଖାଯାଏ । ଗର୍ଭାବସ୍ଥାରେ ଓ ୩ ବର୍ଷ ବୟସରୁ କମ ଶିଶୁଙ୍କ ପ୍ରତି ଏହି ଔଷଧର ନିରାପଦ କି ନୁହେଁ, ତାହା ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇନାହିଁ । ଇଥୋସକ୍ସିମାଇଡ ଏକ ସକସିନିମାଇଡ ଶ୍ରେଣୀର ଔଷଧ । ଏହାର କାର୍ଯ୍ୟବିଧି ମଧ୍ୟ ଅସ୍ପଷ୍ଟ । ଇଥୋସକ୍ସିମାଇଡ ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ର ଆମେରିକାରେ ସନ ୧୯୬୦ରେ ଡାକ୍ତରୀ ବ୍ୟବହାର ନିମନ୍ତେ ସ୍ୱୀକୃତ ହୋଇଥିଲା । ଏହାର ନାମ ବିଶ୍ୱ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସଂଗଠନର ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକୀୟ ଔଷଧ ଚିଠାରେ ( ' ) ଅଛି ଯାହା ମୌଳିକ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସିସ୍ଟମ ନିମନ୍ତେ ଅତି ମହତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ । ଇଥୋସକ୍ସିମାଇଡ ଜେନେରିକ ନାମରେ ବିକ୍ରୟ ହୁଏ । ବିକାଶଶୀଳ ଦେଶମାନଙ୍କରେ ଏହି ଔଷଧର ଏକ ଏକ ମାସ ଡୋଜର ହୋଲସେଲ ମୂଲ୍ୟ ପ୍ରାୟ ୨୭.୭୭ ଆମେରିକୀୟ ଡଲାର । ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ର ଆମେରିକାରେ ଏହାର ଏକ ମାସ ଡୋଜର ହୋଲସେଲ ମୂଲ୍ୟ ୪୧.୫୫ ଆମେରିକୀୟ ଡଲାର । ଆଧାର |
ରବୀନ୍ଦ୍ର ବିଶ୍ୱାଳ ଜଣେ ଓଡ଼ିଆ ଶିଶୁ ସାହିତ୍ୟିକ । ସେ ଶିଶୁ ସାହିତ୍ୟ ପାଇଁ ୨୦୧୫ ମସିହାର ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ଲାଭ କରିଥିଲେ । ରଚନାବଳୀ ଗଛଟିଏ ଗୀତଟିଏ ସମ୍ମାନ ଓ ପୁରସ୍କାର ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ୨୦୧୫ ଆଧାର |
ରାଜା ଉଦୟିନ ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ 460 ମସିହାରୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ 440 ମସିହା ଯାଏ ଭାରତୀୟ ରାଜ୍ୟ ମଗଧକୁ ଶାସନ କରିଥିଲେ । ସେ ହରୟାଙ୍କା ରାଜବଂଶର ଥିଲେ । ତାଙ୍କ ପିତା ଅଜାତଶତ୍ରୁ ଓ ପିତାମହ ବିମ୍ବିସାର ଥିଲେ । ରାଜା ଉଦୟିନ ସୋନା ଓ ଗଙ୍ଗା ନଦୀର ସାଙ୍ଗମା ସ୍ଥଳରେ ପାଟଳିପୁତ୍ର ସହର ସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ ଓ ଏଠାକୁ ନିଜର ରାଜଧାନୀ କରିଥିଲେ । ଏହା ତାଙ୍କର ରାଜ୍ୟର କେନ୍ଦ୍ର ସ୍ଥଳରେ ଥିଲା । ତାଙ୍କ ଅନ୍ତେ ର୍ଟଙ୍କ ପୁତ୍ର ଅନିରୁଧ୍ହ ମଗଧର ଶାସନ ଭାର ନେଇଥିଲେ । ଆଧାର |
ଜମ୍ମୁ ତୱି ଏକ ରେଳଷ୍ଟେସନ ଯାହା ଭାରତୀୟ ରାଜ୍ୟ ଜମ୍ମୁ ଓ କଶ୍ମୀରରେ ଅବସ୍ଥିତ । ପ୍ରଚ୍ଛଦ ଜମ୍ମୁ ତୱି , ଜମ୍ମୁ ଓ କାଶ୍ମୀର ରାଜ୍ୟର ବୃହତ୍ତମ ରେଳ ଷ୍ଟେସନ । କାଶ୍ମୀର ଉପତ୍ୟକାକୁ ପର୍ଯ୍ୟଟକ ମାନଙ୍କ ଗମନାଗମନ ପାଇଁ ଏହି ଷ୍ଟେସନ ମୁଖ୍ୟ ସ୍ଥାନ । ଏହି ସ୍ଟେଶନ ଉତ୍ତର ରେଳ ବାଇ ଅନ୍ତର୍ଗତ ଫିରୋଜପୁର ଡିଭିଜନରେ ରହିଛି । ଜମ୍ମୁ ତୱି ଭାରତର ବିଭିନ୍ନ ବଡ ସହର ସହ ରେଳପଥ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ । ଏହି ଶ୍ରେତୀୟନର କୋଡ ହେଲା । ଦେଶର ଦ୍ୱିତୀୟ ସବୁଠାରୁ ଦୀର୍ଘତମ ପଥ ଅତିକ୍ରମ କରୁଥିବା ଟ୍ରେନ ହିମସାଗର ଏକ୍ସପ୍ରେସ ଏହି ସ୍ଟେଶନରୁ କନ୍ୟାକୁମାରୀ ଯାଏ ଦେଶର 12 ରହୟ ଦେଇ ଯାତାୟତ କରେ ଓ ଏହା ୭୩ ଘଣ୍ଟାରେ କନ୍ୟାକୁମାରୀ ପହଞ୍ଚେ । ଏତଦ୍ ବ୍ୟତୀତ ଦିଲ୍ଲୀ , ମୁମ୍ବାଇ , କଲିକତା ପରି ଦେଶର ସମସ୍ତ ପ୍ରାନ୍ତରୁ ଏହାକୁ ଟ୍ରେନ ସୁବିଧା ଉପଲବ୍ଧ ହୁଏ । ଇତିହାସ ପୂର୍ବରୁ ସହରରେ ଏକ ପୁରାତନ ସ୍ତେତୀୟନ ଥିଲା । ଏହି ଷ୍ଟେସନ ଜମ୍ମୁ - ସିଆଲକୋଟ ରେଳ ଲାଇନରେ ଥିଲା ଏବଂ ଏହା ଦେଇ ୪୩ କିଲୋମିଟର ଦୂର ସିଆଲକୋଟ ଯାଏ ଟ୍ରେନ ଚଳା ଚଳ କରୁଥିଲା । ବର୍ତ୍ତମାନ ସିଆଲକୋଟ ପାକିସ୍ଥାନରେ ଅବସ୍ଥିତ ।ପୁରାତନ ଜମ୍ମୁ ଷ୍ଟେସନଟି ୧୮୯୭ରେ ସ୍ଥାପିତ ହେଇଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଦେଶ ବିଭାଜନ ପରେ ଏହି ସ୍ତେତୀୟନ ପରିତ୍ୟକ୍ତ ଅବସ୍ଥାରେ ରହିଲା । ୧୯୭୧ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜମ୍ମୁ ଓ କାଶ୍ମୀର ରେଳ ସଂଯୋଗ ବିହୀନ ହେଇ ରହିଥିଲା । ସେହି ବର୍ଷ ପଠାଣକୋଟ - ଜମ୍ମୁ ତୱି ରେଳପଥ ନିର୍ମିତ ହୋଇ ୧୯୭୫ରେ ଜମ୍ମୁ ତୱି ରେଳ ସ୍ଟେଶନ କାର୍ଯକ୍ଷମ ହେଲା । ୨୦୦୦ ମସିହାରେ ପୁରାତନ ଷ୍ଟେସନକୁ ଭାଙ୍ଗି ଦିଆଯାଇ ସେ ସ୍ଥାନରେ ଏକ କଳା କେନ୍ଦ୍ର ନିର୍ମିତ ହେଲା । ବିଦ୍ୟୁତିକରଣ ଏହି ସ୍ଟେଶନକୁ ସଂଯୋଗ କରୁଥିବା ରେଳପଥର ବିଦ୍ୟୁତିକରଣ ସମ୍ପୂର୍ଣ ହେଇଛି । ତତ୍ ଫଳରେ ଏହି ସ୍ଟେଶନରୁ ଛାଡୁଥିବା ସ୍ୱରାଜ ଏକ୍ସପ୍ରେସ , ହିମସାଗର ଏକ୍ସପ୍ରେସ ଆଦି ଟ୍ରେନ ବୈଦ୍ୟୁତିକ ଇଞ୍ଜିନଦ୍ୱାରା ଚାଲି ପାରୁଛି । ପୁନଶ୍ଚ ଦେଖଣା ଆଧାର ବାହାର ଲିଙ୍କ , |
ଅନ୍ୟ ଅର୍ଥ ପାଇଁ ଉପାସ ବା ଉପବାସ ଦେଖନ୍ତୁ । ଓଷା ଉପାସ ବା ଉପବାସକୁ ବୁଝାଇଥାଏ । ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ଏହା ଓଡ଼ିଆମାନଙ୍କ ଦେଇ ପାଳନ କରାଯାଉଥିବା ଏକ ଓଡ଼ିଆ ଓ ବ୍ରତ ପାଳନ ବିଧିକୁ ବୁଝାଇଥାଏ । ବିଶେଷତା ବ୍ରତ ଉଭୟ ପୁରୁଷ ଓ ନାରୀମାନଙ୍କ ଦେଇ ପାଳିତ ଧାର୍ମିକ ବିଧିକୁ ବୁଝାଇଥାଏ । କିନ୍ତୁ ଓଷା କେବଳ ନାରୀମାନେ ପାଳନ କରିଥାନ୍ତି । ନାନାଦି ଓଷା ଆହୁରି ଦେଖନ୍ତୁ ଓଡ଼ିଆ ଚଳଣି ଓଡ଼ିଶାର ପର୍ବ ପର୍ବାଣି ଆଧାର |
ଦେବଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ଦାସ ପ୍ରାଚୀନ ଓଡ଼ିଆ କବିମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅନ୍ୟତମ | ତାଙ୍କ ରଚିତ କାବ୍ୟ ରହସ୍ୟମଞ୍ଜରୀ ପ୍ରାଚୀ ସମିତିଦ୍ୱାରା ପ୍ରକାଶିତ | କବିଙ୍କ ଜନ୍ମ ସମୟ ଠିକ୍ ଭାବରେ ନିରୂପଣ କରଯାଇ ନାହିଁ | ତେବେ ତାଙ୍କ ରଚନାରୁ ଜଣାଯାଏ ଯେ ସେ ଜଗନ୍ନାଥ ଦାସଙ୍କ ସମସାମୟିକ | ଜୀବନ ରଚନାରୁ ସଙ୍କେତ କବି ଦେବଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ଦାସ ନିଜ କାବ୍ୟର କୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ନିଜର ପରିଚୟ ପ୍ରକାଶ କରିନାହାନ୍ତି । ଏହା ବୈଷ୍ଣବର ସୁଲକ୍ଷଣ ଭାବେ ଗୃହୀତ । ନିଜ ବିଷୟରେ କିଛି ନ ଲେଖିବା ନିରହଙ୍କାରର ଚିହ୍ନ ଭାବେ ଦେଖାଯାଉଥିବାରୁ କବି ଏପରି କରିଥିବା ବୋଧ ହୁଏ । ତାଙ୍କର ଜନ୍ମସ୍ଥାନ ଓ ସମୟ ଅଜ୍ଞାତ । ନାମକରଣ ରହସ୍ୟମଞ୍ଜରୀର କେତେକ ଛାନ୍ଦର ଶେଷରେ କବି ନିଜ ପୂର୍ଣ୍ଣ ନାମ 'ଦେବଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ଦାସ' ଭାବେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ବାସସ୍ଥଳୀ କବିଙ୍କ ରଚିତ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ରର ତୀକ୍ଷ୍ଣ ବର୍ଣ୍ଣନା ଓ ମିଷ୍ଟାନ୍ନାଦିର ଉଲ୍ଲେଖ ଯୋଗୁଁ ଡକ୍ଟର ଦେବେନ୍ଦ୍ର ମହାନ୍ତି ସେ ପୁରୀବାସୀ ହୋଇପାରନ୍ତି ବୋଲି ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ସମୟ ପ୍ରାଚୀ ସମିତିଦ୍ୱାରା ପ୍ରକାଶିତ ରହସ୍ୟମଞ୍ଜରୀ ପୁସ୍ତକର ମୁଖବନ୍ଧରେ ଡକ୍ଟର ଆର୍ତ୍ତବଲ୍ଲଭ ମହାନ୍ତି ଦେବଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ଦାସଙ୍କ ସମୟର ବିଚାର କରିଛନ୍ତି । ପୋଥି ପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳି ପ୍ରଥମତଃ ଡକ୍ଟର ଆର୍ତ୍ତବଲ୍ଲଭ ମହାନ୍ତି ପାଇଥିବା ପାଞ୍ଚଗୋଟି ତାଳପତ୍ର ପୋଥି ମଧ୍ୟରୁ (କ) ଓ (ଚ) ଚିହ୍ନିତ ପୋଥିରେ କେବଳ ଗ୍ରନ୍ଥ ଲେଖନ ସମାପ୍ତି ଦିବସର ଉଲ୍ଲେଖ ଥିଲା । (କ) ପୋଥିର ''ଲେଖନକାର ଦୈବଜ୍ଞ ଭଗବାନ ନାୟକ, ଲେମ୍ବାଇ ବିଶେ ବଡ଼ପଦ ଗ୍ରାମରେ ରହଣି''- ପୋଥିର ଲେଖା ସମାପ୍ତିଦିନ ବୀର କିଶୋର ଦେବ ମହାରାଜାଙ୍କ ବିଜେ ଶୁଭରାଜ୍ୟେ ସମସ୍ତ ୪୭ ଅଙ୍କ କୁମ୍ଭ ୨୨ ଦିନ ଅର୍ଥାତ୍ ୧୭୭୪ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦର କଥା । ତେଣୁ ଦେବଦୁର୍ଲ୍ଲଭଙ୍କ ସ୍ୱକୃତ ରହସ୍ୟମଞ୍ଜରୀ ଗ୍ରନ୍ଥ ନିଶ୍ଚୟ ୧୭୭୪ଠାରୁ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୂ ରଚନା । (ଚ) ପୋଥିର ଲେଖନକାର କୃଷ୍ଣ କୁଣ୍ଡା ମୁକୁନ୍ଦଦେବଙ୍କ ୨ୟ ଅଙ୍କ ୧୨୦୬ ସାଲ ମକର ୧୨ ଦିନ ପୋଥିଲେଖା ଶେଷ କରିଥିଲେ । ଅଭିମନ୍ୟୁ ତାଙ୍କର ରସବତୀ କାବ୍ୟ ବୀର କିଶୋର ଦେବଙ୍କ ୬୯ ଅଙ୍କରେ ସମାପ୍ତ କରିଥିଲେ । ଅର୍ଥାତ୍ ରହସ୍ୟମଞ୍ଜରୀର (କ) ପୋଥିର ଲେଖନକାର ରସବତୀର ୧୮ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ତାଙ୍କ ଲେଖା ସମାପ୍ତ କରିଥିଲେ । ଏଥିରୁ ନିଃସନ୍ଦେହରେ ଏତିକି ମାତ୍ର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ରୂପେ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇପାରେ ଯେ ରହସ୍ୟମଞ୍ଜରୀର କବି ଦେବଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ଅଭିମନ୍ୟୁ ସାମନ୍ତସିଂହାରଙ୍କ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ । ଡକ୍ଟର ଆର୍ତ୍ତବଲ୍ଲଭ ମହାନ୍ତିଙ୍କ ଆଲୋଚନାକୁ ନେଇ ପଣ୍ଡିତ ସୂର୍ଯ୍ୟନାରାୟଣ ଦାଶ ଗ୍ରନ୍ଥଟିକୁ ୧୭୭୪ ପୂର୍ବର ଲେଖା ବୋଲି ସମ୍ମତି ଦେଇଛନ୍ତି । ଭାଷାତାତ୍ତ୍ୱିକ ଦିଗ ଦ୍ୱିତୀୟରେ ରହସ୍ୟମଞ୍ଜରୀର ଭାଷା ଓ ପ୍ରାଚୀନ ଶବ୍ଦର ପ୍ରୟୋଗ, ଅପ୍ରାକୃତିକ ଶବ୍ଦାଳଙ୍କାର ଓ ପୌରାଣିକ ଅଳଙ୍କାର ରୀତି ଅନୁଧ୍ୟାନ କଲେ ବୋଧ ହୁଏ ଯେ ଏହା ଏକ ପ୍ରାଚୀନ କାବ୍ୟ । ବ୍ୟବହୃତ ପ୍ରାଚୀନ ଶବ୍ଦ ମଧ୍ୟରୁ କିଛି ହେଲେ - 'ଶ୍ରୋଣାହା', 'ବିଘଂସିଲେ', 'ମେହୁ', 'ସାରିଷ', 'ପିରୋଘ', 'କେହୁଣି' ଇତ୍ୟାଦି । ସାରଳା ଦାସଙ୍କ ମହାଭାରତରେ ଏସବୁ ଶବ୍ଦ ବ୍ୟବହୃତ ଓ ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହି ସମସ୍ତ ଶବ୍ଦ ଅବ୍ୟବହୃତ । ଆର୍ତ୍ତବଲ୍ଲଭଙ୍କ ମତରେ 'ଶ୍ରୋଣେହା' ଶବ୍ଦ ସାରଳା ଦାସଙ୍କ ଛଡ଼ା ଅନ୍ୟ କେହି ବ୍ୟବହାର କରିଥିବା ଜଣାଯାଏ ନାହିଁ । ସାଙ୍ଗୀତିକ ଅନୁଧ୍ୟାନ ଗ୍ରନ୍ଥର ବିଭିନ୍ନ ଛାନ୍ଦରେ ଥିବା ରାଗନିର୍ଦ୍ଦେଶରେ କେତେକ ପ୍ରାଚୀନ 'ବାଣୀ'ର ଉଲ୍ଲେଖ ଦେଖାଯାଏ । ଦ୍ୱିତୀୟ ଓ ଚତୁର୍ଥ ଛାନ୍ଦ କଳସା ବାଣୀରେ, ଷଷ୍ଠ ଛାନ୍ଦ 'ରାମବିଭା ପ୍ରଥମଛାନ୍ଦ ବାଣୀରେ', ସପ୍ତମ ଛାନ୍ଦ ସପନଚେତିଆ ବାଣୀରେ ଓ ଦଶମ ଛାନ୍ଦ ତୁଳାଭିଣା ବାଣୀରେ ଗାଇବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ରହିଛି । କଳସା ବାଣୀ ବତ୍ସା ଦାସଙ୍କ କଳସା ଚଉତିଶାରୁ ଆସିଅଛି । ରାମବିଭା କାବ୍ୟ କବି ଅର୍ଜ୍ଜୁନ ଦାସଙ୍କ ରଚିତ । ତୁଳାଭିଣା ଅତିବଡ଼ି ଜଗନ୍ନାଥ ଦାସଙ୍କ ରଚିତ ଏକ ଗ୍ରନ୍ଥ । ଏସବୁରୁ ଅନୁମିତ ଯେ ଦେବଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ଦାସ ବତ୍ସା ଦାସ, ଅର୍ଜ୍ଜୁନ ଦାସ ଓ ଜଗନ୍ନାଥ ଦାସଙ୍କ ପରବର୍ତ୍ତୀ କବି । ପଣ୍ଡିତ ସୂର୍ଯ୍ୟନାରାୟଣ ଦାଶଙ୍କ ମତରେ କବି ଷୋଡ଼ଶ ଶତାବ୍ଦୀ ପରର କୌଣସି ଗ୍ରନ୍ଥରୁ ରାଗ ଗ୍ରହଣ କରିନଥିବାରୁ ସେ ଜଗନ୍ନାଥ ଦାସଙ୍କ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ କିମ୍ବା ତାଙ୍କ ସମୟରେ ଜୀବିତ ଥିବା ଅନୁମାନ କରାଯାଇପାରେ । ଏଣୁ ସେ ଷୋଡ଼ଶ ଶତାବ୍ଦୀର ପ୍ରଥମାର୍ଦ୍ଧର ପରବର୍ତ୍ତୀ ଅର୍ଥାତ୍ ଷୋଡ଼ଶ ଶତାବ୍ଦୀର ଶେଷାର୍ଦ୍ଧ ଓ ସପ୍ତଦଶ ଶତାବ୍ଦୀର ପ୍ରଥମାର୍ଦ୍ଧର କବି ବୋଲି କହିବା ଅସମୀଚୀନ ହେବ ନାହିଁ । କବି ଉକ୍ତି କବି ରହସ୍ୟମଞ୍ଜରୀରେ ଲେଖିଅଛନ୍ତି ଯେ ତାଙ୍କ ପୂର୍ବରୁ ଏହି ବିଷୟକୁ ନେଇ କୌଣସି କାବ୍ୟ ରଚିତ ହୋଇନାହିଁ । ଅଚ୍ୟୁତାନନ୍ଦ ଦାସଙ୍କ ଶୂନ୍ୟସଂହିତାରେ ଏହି କଥାବସ୍ତୁ ସାମାନ୍ୟ ଭିନ୍ନରୂପେ ସମାବେଶିତ ହୋଇଛି । ଚାନ୍ଦ ଦାସଙ୍କ ଗୋପୀଚନ୍ଦନରେ ଓ ଦୀନକୃଷ୍ଣ ଦାସଙ୍କ ନାମରତ୍ନ ଗୀତାରେ ମଧ୍ୟ ଅଲଗା ଭଙ୍ଗୀରେ ଏହି ବିଷୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଛି । ସମକାଳୀନ ବାତାବରଣ କବିଙ୍କ ସମୟରେ ଉତ୍କଳ ଅନ୍ତର୍ବିବାଦ ଓ ଯୁଦ୍ଧରେ ଅଶାନ୍ତ ଥିବା ପରି ମନେ ହୁଏ । କବି ନିଜ ଗ୍ରନ୍ଥରେ ଏପରି ଅନର୍ଥ ହିଂସାକୁ ନିନ୍ଦା କରିଛନ୍ତି । ଆଧାର |
ଏଭିନାକୁମାବ (ଇଂରାଜୀ ଭାଷାରେ ), ଏଭକୀଜା ଏହାର ବିକ୍ରୟ ନାମ, ହେଉଛି ଏକ ଔଷଧ ଯାହା ହୋମୋଜାଇଗସ ପାରିବାରିକ ହାଇପରକୋଲେଷ୍ଟେରୋମିଆ ରୋଗର ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ । ଅତି କମରେ ୧୨ ବର୍ଷ ବୟସ ହୋଇଥିଲେ ଏହା ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ; ତଥାପି ୨୦୨୨ ମସିହା ସୁଦ୍ଧା ହୃଦରୋଗ ଏବଂ ଆୟୁଷ ଉପରେ ପ୍ରଭାବ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଅଟେ । ଏହା ଏକ ଶିରାରେ ଇଞ୍ଜେକସନ ଅକାରରେ ଦିଆଯାଏ । ସାଧାରଣ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ ଇନଫ୍ଲୁଏଞ୍ଜା ଭଳି ବେମାରୀ, ମୁଣ୍ଡ ବୁଲାଇବା, ନାକରୁ ପ୍ରବାହିତ ହେବା ଏବଂ ଅଇ ଲାଗିବା ହୋଇପାରେ । ଅନ୍ୟ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ ଆନାଫାଇଲାକ୍ସିସ ହୋଇପାରେ । ଗର୍ଭାବସ୍ଥାରେ ବ୍ୟବହାର କଲେ ଶିଶୁର କ୍ଷତି କରିପାରେ । ଏହା ଏକ ମୋନୋକ୍ଲୋନାଲ ଆଣ୍ଟିବଡି ଯାହା ଆଞ୍ଜିଓପୋଏଟିନ୍ ପରି ପ୍ରୋଟିନ୍ ୩ ( 3) ସହିତ ବନ୍ଧନ ଯୁକ୍ତ ହୋଇ ଅବରୋଧ କରେ, ଫଳସ୍ୱରୂପ ଚର୍ବିଗୁଡିକ ଶୀଘ୍ର ଭାଙ୍ଗିଯାଏ । ୨୦୨୧ ମସିହାରେ ଆମେରିକା ଏବଂ ୟୁରୋପରେ ଡାକ୍ତରୀ ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ଏଭିନାକୁମାବ ଅନୁମୋଦିତ ହୋଇଥିଲା । ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରରେ ୨୦୨୨ ସୁଦ୍ଧା ଏହାର ମୂଲ୍ୟ ପ୍ରାୟ ୪୫୦,୦୦୦ ଡଲାର ଥିଲା । ଆଧାର |
୫୬୭ ଗ୍ରେଗୋରି ପାଞ୍ଜି ଅନୁସାରେ ଏକ ସାଧାରଣ ବର୍ଷ ଅଟେ | ଘଟଣା ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ଅଜ୍ଞାତ ତିଥି ଘଟଣା ଜନ୍ମ ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ମୃତ୍ୟୁ ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ଆଧାର |
କୋଲୋଜିୟମ୍ (ଈଂରାଜୀରେ ଏବଂ ଇଟାଲୀୟ ଭାଷାରେ କୋଲୋଜିଓ - ) ଇଟାଲୀର ରୋମ୍ ନଗରର କେନ୍ଦ୍ରରେସ୍ଥିତ ଏକ ବୃହତ୍ ଅଣ୍ଡାକୃତି ଆମ୍ପିଥିଏଟର ବା ରଙ୍ଗଭୂମି । ଏହା ଫ୍ଲାଭିଆନ୍ ଆମ୍ପିଥିଏଟର ନାମରେ ମଧ୍ୟ ବେଶ୍ ଜଣାଶୁଣା । ଟ୍ରାଭେର୍ଟାଇନ୍ ଚୂନପଥର, ଆଗ୍ନେୟ ଉଦ୍ଗୀରଣରୁ ସୃଷ୍ଟ ଟଫ୍ ପଥର, କାଠ ଓ କଂକ୍ରିଟ୍ ନିର୍ମିତ ଇଟାରେ ଏହି ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ଅଦ୍ୟାବଧି ବିଶ୍ୱରେ ନିର୍ମିତ ସର୍ବବୃହତ୍ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ । ରୋମାନ୍ ଫୋରମ୍ର ଠିକ୍ ପୂର୍ବ ପଟକୁ ଅଳ୍ପଦୂରରେ ଏହି ପ୍ରାଚୀନ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ଅବସ୍ଥିତ । ଭେସ୍ପାସିଆନ୍ ରୋମ୍ର ସମ୍ରାଟ ଥିବାବେଳେ ଖ୍ରୀ. ୭୨ରେ ଏହାର ନିର୍ମାଣ କାର୍ଯ୍ୟ ପ୍ରାରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା ଓ ଭେସ୍ପାସିଆନ୍ଙ୍କ ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ ଟାଇଟସ୍ଙ୍କ ଶାସନ କାଳରେ ଖ୍ରୀ. ୮୦ରେ ଏହାର ନିର୍ମାଣ କାର୍ଯ୍ୟ ସମାପ୍ତ ହୋଇଥିଲା । ଖ୍ରୀ. ୮୧ରୁ ୯୬ ମଧ୍ୟରେ ଡୋମିଟିଆନ୍ଙ୍କ ଶାସନ ସମୟରେ ଏଥିରେ କିଛିଟା ପରିବର୍ତ୍ତନ କରାଯାଇଥିଲା । ଭେସ୍ପାସିଆନ୍, ଟାଇଟସ୍ ଓ ଡୋମିଟିଆନ୍ -ଏହି ସମସ୍ତ ସମ୍ରାଟ ଫ୍ଲାଭିଆନ୍ ରାଜବଂଶର ହୋଇଥିବାରୁ କୋଲୋଜିୟମ୍କୁ “ଫ୍ଲାଭିଆନ୍ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ” ବୋଲି ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ । ଏକାବେଳକେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରାଚୀନ ସମୟରେ ୫୦ ହଜାରରୁ ୮୦ ହଜାର ଦର୍ଶକ ବସି ପାରୁଥିବେ ବୋଲି ଏହାର ଅନ୍ତଃ ସଂରଚନାରୁ ଜଣାପଡ଼େ । ତେବେ ଏଥିରେ ହାରାହାରି ୬୫୦୦୦ ଦର୍ଶକ ବସି ଉପଭୋଗ କରିପାରୁଥିବେ । ତତ୍କାଳୀନ ସମୟରେ ରୋମାନ ସମ୍ରାଟମାନେ ଯୁଦ୍ଧ ବନ୍ଦୀ ବା କିଛି ପ୍ରତିଭାଶାଳୀ ଯୋଦ୍ଧାଙ୍କୁ ଗ୍ଲାଡିଏଟର୍ (ତରବାରୀଚାଳକ) ରୂପେ ରଖୁଥିଲେ । ଏହି ଗ୍ଲାଡିଏଟର୍ମାନେ ଅନ୍ୟ ଯୋଦ୍ଧା ବା ହିଂସ୍ର ପଶୁମାନଙ୍କ ସହିତ ମରଣାନ୍ତକ ଯୁଦ୍ଧ କରୁଥିଲେ । ଗ୍ଲାଡିଏଟର୍ ବଞ୍ଚିଲେ ଆଗାମୀ ଯୁଦ୍ଧ କରିବ, ନଚେତ୍ ନିଜ ପ୍ରାଣ ହରାଇଲେ ପରବର୍ତ୍ତୀ ଯୋଦ୍ଧାକୁ ଅବସର ଦିଆଯିବ । ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟରେ ବର୍ବର ଅନୁଭୂତ ହେଉଥିଲେ ହେଁ ପ୍ରାଚୀନ କାଳରେ ଏହା ଏକ ରୋମାନ୍ ପ୍ରଥା ଥିଲା । କୋଲୋଜିୟମ୍ର କେନ୍ଦ୍ରସ୍ଥିତ ରଙ୍ଗଭୂମିରେ ଏହି ସବୁ ସଂଘର୍ଷ ସଂଘଟିତ ହେଉଥିଲା ଏବଂ ସମ୍ରାଟ, ରାଜସଭା ପରିଷଦଗଣ ତଥା ସାଧାରଣ ଜନତା କୋଲୋଜିୟମ୍ର ଗ୍ୟାଲେରିରେ ବସି ଏହି ତଥାକଥିତ କ୍ରୀଡ଼ାକୁ ଉପଭୋଗ କରୁଥିଲେ । ଏତତ୍ ବ୍ୟତୀତ ସର୍ବସାଧାରଣଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ମୃତ୍ୟୁଦଣ୍ଡ, ପୌରାଣିକ ନାଟକ, ପଶୁଙ୍କ ଶିକାର ଖେଳ, ଯୁଦ୍ଧ କଳା ପ୍ରଦର୍ଶନ, ଜନତାଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଅଭିଭାଷଣ ଓ ଘୋଷଣା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ କୋଲୋଜିୟମ୍ ବ୍ୟବହୃତ ହେଉଥିଲା । ତେବେ ମଧ୍ୟଯୁଗର ପ୍ରାରମ୍ଭରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ମନୋରଞ୍ଜନ ପାଇଁ ଆଉ ବ୍ୟବହୃତ ହେଲାନାହିଁ । ଏହି ସମୟ ପରଠାରୁ ଧାର୍ମିକ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ପାଇଁ କୋଲୋଜିୟମ୍କୁ ବ୍ୟବହାର କରାଗଲା । କେତେକ ଭୂମିକମ୍ପ ଯୋଗୁଁ ହେଉ ବା ପଥରଚୋରଙ୍କଦ୍ୱାରା ଏହାର ପଥର ଚୋରି ହେବା ଯୋଗୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ଭଗ୍ନାବଶେଷ ରହିଯାଇଛି । କିନ୍ତୁ ସେହି ଭଗ୍ନାବଶେଷ ପ୍ରାଚୀନ ରୋମ୍ର ଏକ ପ୍ରତୀକ ଭାବେ ପରିଗଣିତ ହୁଏ । ରୋମ୍କୁ ପ୍ରତିବର୍ଷ ଆସୁଥିବା ବହୁ ସଂଖ୍ୟକ ପର୍ଯ୍ୟଟକଙ୍କ ତାଲିକାରେ ଏହା ଶୀର୍ଷସ୍ଥାନ ଗ୍ରହଣ କରିଛି । ରୋମାନ୍ କ୍ୟାଥୋଲିକ୍ ଧର୍ମାବଲମ୍ବୀମାନଙ୍କ ସହିତ ଏହା ସମ୍ପୃକ୍ତ । ପ୍ରତି ବର୍ଷ ଗୁଡ୍ ଫ୍ରାଇଡେ ଦିନ ପୋପ୍ ମଶାଲ ଧରି “ୱେ ଅଫ୍ ଦ କ୍ରସ୍” ନାମକ ଏକ ପଦଯାତ୍ରାର ନେତୃତ୍ୱ ନିଅନ୍ତି ଯାହା କୋଲୋଜିୟମ୍ ନିକଟରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥାଏ । ଇଟାଲୀରେ ପ୍ରଚଳିତ କେତେକ ୫ ସେଣ୍ଟ୍ “ୟୁରୋ” (ଈଂରାଜୀରେ ) ମୁଦ୍ରାରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ଚିତ୍ର ରହିଛି । କୋଲୋଜିୟମ୍ର ପ୍ରକୃତ ଲାଟିନ୍ ନାମ ହେଲା - ଆମ୍ପିଥେଆଟ୍ରୁମ୍ ଫ୍ଲାଭିଉମ୍ ଯାହାକୁ ଈଂରାଜୀ ଭାଷାରେ - ଫ୍ଲାଭିଆନ୍ ଆମ୍ପିଥିଏଟର୍ ବୋଲି କୁହାଯାଏ । ସମ୍ରାଟ ନିରୋଙ୍କ ପରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିବା ଫ୍ଲାଭିଆନ୍ ରାଜବଂଶର ସମ୍ରାଟମାନେ ଏହାର ନିର୍ମାଣ କରାଇଥିଲେ । ଆଧୁନିକ ଈଂରାଜୀ ଭାଷାରେ ଏହି ନାମ ଅଦ୍ୟାବଧି ବ୍ୟବହୃତ ହେଉଛି କିନ୍ତୁ ଅଧିକାଂଶ ଲୋକେ ଏହାକୁ କୋଲୋଜିୟମ୍ ବୋଲି କହିଥାନ୍ତି । ପ୍ରାଚୀନ ସମୟର କବିମାନଙ୍କ ଭାଷାରେ ଏହାର ନାମ - ଆମ୍ପିଥେଆଟ୍ରୁମ୍ ସେଜାରିଅମ୍ ଥିଲା ବୋଲି ମଧ୍ୟ ଜଣାପଡ଼ିଛି । ଫ୍ଲାଭିଆନ୍ ସମ୍ରାଟ ଭେସ୍ପାସିଆନ୍ ଓ ଟାଇଟସ୍ ଇଟାଲୀର ପୋଜୁଓଲି ସହରରେ ମଧ୍ୟ ଆଉ ଏକ ଆମ୍ପିଥିଏଟର୍ ନିର୍ମାଣ କରାଇଥିଲେ । ଏହାକୁ ମଧ୍ୟ ପୋଜୁଓଲିର ଫ୍ଲାଭିଆନ୍ ଆମ୍ପିଥିଏଟର୍ ବା କୋଲୋଜିୟମ୍ କୁହାଯାଏ । ଏହି ରଙ୍ଗଭୂମି ନିକଟରେ ନିରୋଙ୍କ ଏକ ବିଶାଳକାୟ ମୂର୍ତ୍ତି ରହିଥିବାରୁ କାଳକ୍ରମେ ଏହାକୁ କୋଲୋଜିୟମ୍ କୁହାଗଲା ବୋଲି ଲୋକଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ରହିଛି । ନିରୋଙ୍କ ପରବର୍ତ୍ତୀ ଶାସକମାନେ କିଛି ବର୍ଷ ପାଇଁ ଏହି ମୂର୍ତ୍ତିକୁ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଦେବ ଆପୋଲୋ ବା ହିଲିଓସ୍ଙ୍କ ମୂର୍ତ୍ତିରେ ପରିବର୍ତ୍ତିତ କରାଇଥିଲେ । ପରବର୍ତ୍ତୀ ଯୁଗରେ ଶାସକଙ୍କ ସହିତ ମୂର୍ତ୍ତିର ମୁଣ୍ଡ ମଧ୍ୟ ବଦଳି ଚାଲିଥିଲା । ମଧ୍ୟଯୁଗ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହି ମୂର୍ତ୍ତି ରୋମାନ୍ ସାମ୍ରାଜ୍ୟର ସ୍ଥାୟିତ୍ୱର ପ୍ରତୀକ ଭାବେ ଦଣ୍ଡାୟମାନ ରହିଥିଲା । ଅଷ୍ଟମ ଶତାବ୍ଦୀର ସନ୍ଥ ଭେନେରେବଲ୍ ବିଡ୍ଙ୍କ ସମୟର ଏକ ଲେଖରୁ ଏହି ବିଶାଳକାୟ ମୂର୍ତ୍ତି ସମ୍ପର୍କରେ ଭବିଷ୍ୟବାଣୀ ରୂପରେ ଲେଖା ହୋଇଥିଲା ଯେ : ଯେତେବେଳ ଯାଏଁ ଏହି ବିଶାଳ ମୂର୍ତ୍ତି ଦଣ୍ଡାୟମାନ, ସେବେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରୋମ୍ ଜୀବିତ ରହିବ । ବିଶାଳ ମୂର୍ତ୍ତି ଧ୍ୱଂସ ହେଲେ ରୋମ୍ର ପତନ ଘଟିବ ଓ ରୋମ୍ର ପତନ ଘଟିଲେ ବିଶ୍ୱ ଧ୍ୱଂସ ହୋଇଯିବ (ମୂଳ ଲାଟିନ୍ ଲେଖା : , ; , ; , ) । ଏହି ଲେଖାରେ ବ୍ୟବହୃତ “ ” ଶବ୍ଦ କୋଲୋଜିୟମ୍ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ କୁହାଯାଇଛି ବୋଲି ବହୁ ଲେଖକ ଓ କବିଙ୍କର ଭୁଲ ଧାରଣା ରହିଥିଲା । ତେବେ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ବିଶାଳକାୟ ମୂର୍ତ୍ତିର ପତନ ଘଟିଲା । ମୂର୍ତ୍ତିର ନିର୍ମାଣରେ ବ୍ୟବହୃତ ବ୍ରୋଞ୍ଜ୍ ଧାତୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ପାଇଁ ଏପରି କରାଯାଇଥିବା ସମ୍ଭବପର । ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦ ୧୦୦୦ ବେଳକୁ କୋଲୋଜିୟମ୍ ଶବ୍ଦ କେବଳ ଆମ୍ପିଥିଏଟର୍ ବା ରଙ୍ଗଭୂମିକୁ ବୁଝାଉଥିଲା । କ୍ରମଶଃ ବିଶାଳ ମୂର୍ତ୍ତିକୁ ସମସ୍ତେ ଭୁଲିଗଲେ । ଏହି ବିଶାଳ ମୂର୍ତ୍ତିର ନିମ୍ନ ଭିତ୍ତିଟି କୋଲୋଜିୟମ୍ ଓ ଭେନସ୍ ଓ ରୋମାଙ୍କ ମନ୍ଦିର ମଝିରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ସୁଦ୍ଧା ପଡ଼ି ରହିଛି । ମଧ୍ୟଯୁଗରେ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଭାଷାରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ନାମର ବିଭିନ୍ନ ରୂପ ଜନ୍ମ ନେଲା । କୋଲୋଜିୟମ୍ ଇଟାଲୀୟ ଭାଷାରେ , ରୋମାନୀୟ ଭାଷାରେ , ଫରାସୀ ଭାଷାରେ , ସ୍ପେନୀୟ ଭାଷାରେ ଓ ପର୍ତ୍ତୁଗୀଜ ଭାଷାରେ ଭାବେ ଜଣା । ଇତିହାସ ନିର୍ମାଣ, ଉଦ୍ଘାଟନ ଓ ନବୀକରଣ ସେଲିୟାନ୍, ଏସ୍କୁଇଲାଇନ୍ ଓ ପାଲାଟାଇନ୍ ନାମକ ତିନୋଟି ପାହାଡ଼ (ଉଚ୍ଚଭୂମି)ଦ୍ୱାରା ପରିବେଷ୍ଟିତ ନିମ୍ନ ସମତଳ ଉପତ୍ୟକାରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ନିର୍ମାଣ କରିବା ପାଇଁ ସ୍ଥିର କରାଯାଇଥିଲା । ଏହି ଉପତ୍ୟକା ଦେଇ ଏକ ନାଳ ବା ସ୍ରୋତ ପ୍ରବାହିତ ହେଉଥିଲା । ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ ଦ୍ୱିତୀୟ ଶତାବ୍ଦୀ ବେଳକୁ ଏହି ଅଞ୍ଚଳ ଜନବସତି ପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲା । ପ୍ରାୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦ ୬୪ ସମୟର ଏକ ଭୟାବହ ଅଗ୍ନିକାଣ୍ଡରେ ଏହି ଅଞ୍ଚଳର ଜନ ବସତି ଧ୍ୱଂସ ହୋଇଗଲା । ତାହା ପରେ ନିରୋ ଏହି ଅଞ୍ଚଳକୁ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ସମ୍ପତ୍ତି ପରି ନିଜ ନିୟନ୍ତ୍ରଣରେ ନେଇଗଲେ ଓ ସେଠାରେ “ଡୋମୁସ୍ ଔରିଆ” ନାମକ ନିଜର ପ୍ରାସାଦ ନିର୍ମାଣ କରାଇଲେ । ପ୍ରାସାଦ ସମ୍ମୁଖରେ ସେ ଏକ ବଡ଼ ପୋଖରୀ, ଜଳ ଯୋଗାଣ ପାଇଁ ବିରାଟ ନଳ, ବଗିଚା ଇତ୍ୟାଦି ତିଆରି କରାଇଲେ ଓ ପ୍ରାସାଦର ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାର ସମ୍ମୁଖରେ ଏକ ବିଶାଳକାୟ ବ୍ରୋଞ୍ଜ୍ ମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପିତ କରାଇଲେ । କାଳକ୍ରମେ ନିରୋଙ୍କ ପ୍ରାସାଦ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଧ୍ୱସ୍ତ ହେଲା କିନ୍ତୁ ମୂର୍ତ୍ତିଟି ପୂର୍ବବତ୍ ରହିଥିଲା । ପୋଖରୀଟିକୁ ପୋତି ଦିଆଗଲା ଓ ତାହାକୁ ଫ୍ଲାଭିଆନ୍ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ଭାବେ ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଆଗଲା । ଡୋମୁସ୍ ଔରିଆ ଥିବା ସ୍ଥାନରେ ତରବାରୀଚାଳକଙ୍କ ରହିବା କୋଠା ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଅଟ୍ଟାଳିକା ନିର୍ମାଣ କରାଗଲା । ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କଠାରୁ ନିରୋ ଛଡ଼ାଇ ନେଇଥିବା ଭୂମିରେ ଭେସ୍ପାସିଆନ୍ ସାଧାରଣ ଜନତାଙ୍କ ଆମୋଦ ପ୍ରମୋଦ ପାଇଁ ରଙ୍ଗଭୂମି ନିର୍ମାଣ କରାଇ ପରୋକ୍ଷରେ ଜନତାଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ସ୍ଥାନ ଫେରାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ । ଅନ୍ୟ ସ୍ଥାନରେ ଅବସ୍ଥିତ ରଙ୍ଗଭୂମି ନଗର ବାହାରେ ଏକ ଦୂର ସ୍ଥାନରେ ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ରୋମ୍ର କୋଲୋଜିୟମ୍ ନଗରର ଠିକ୍ କେନ୍ଦ୍ର ବା ହୃଦୟରେ ଅବସ୍ଥିତ । ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦ ୭୦ରେ ଜିଉ ବିଦ୍ରୋହ ବେଳେ ସେଠାକାର ଦ୍ୱିତୀୟ ଜିଉ ମନ୍ଦିରରୁ ଲୁଣ୍ଠନ କରାଯାଥିବା ଅମାପ ଧନ ସମ୍ପତ୍ତି ବ୍ୟବହାର କରି କୋଲୋଜିୟମ୍ର ନିର୍ମାଣ କାର୍ଯ୍ୟ ଆରମ୍ଭ ହେଲା ଓ ତାହାପରେ ଜେରୁଜେଲମ୍ ଅକ୍ତିଆର କରାଯାଇଥିଲା । ଏକ ଶିଳାଲେଖରୁ ଜଣାଯାଏ ଯେ ଲୁଣ୍ଠିତ ଧନରେ ସେନାପତିଙ୍କ ଭାଗକୁ ବ୍ୟୟ କରି ଭେସ୍ପାସିଆନ୍ ନୂଆ ରଙ୍ଗଭୂମିର ନିର୍ମାଣ ଆରମ୍ଭ କରିବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଥିଲେ । ସମ୍ପତ୍ତି ସହିତ ଅନେକ ଜିଉ ସୈନିକ ରୋମ୍କୁ ଯୁଦ୍ଧବନ୍ଦୀ ଭାବେ ଆସିଥିଲେ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ନିର୍ମାଣ କାର୍ଯ୍ୟରେ ନିୟୋଜିତ କରାଯାଇଥିଲା । ଏହି ଭୃତ୍ୟମାନେ କଠିନ ପରିଶ୍ରମର ସହିତ ତିଭୋଲି ନିକଟରୁ ଟ୍ରାଭେର୍ଟାଇନ୍ ପଥର ଖୋଳୁଥିଲେ ଓ ସେହି ପଥରମାନଙ୍କୁ ୨୦ ମାଇଲ୍ କାନ୍ଧରେ ବୋହି ବୋହି ତିଭୋଲିରୁ ରୋମ୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆସୁଥିଲେ । ଏହି ଶ୍ରମିକମାନଙ୍କ ସହିତ ଅନେକ ସ୍ଥାପତ୍ୟ ଓ ନିର୍ମାଣ କୌଶଳରେ ବିଶାରଦ ରୋମାନ୍ ମିସ୍ତ୍ରୀ, ଯନ୍ତ୍ରୀ, ରଙ୍ଗମିସ୍ତ୍ରୀ, ସ୍ଥପତି ଇତ୍ୟାଦି କୋଲୋଜିୟମ୍ର ନିର୍ମାଣ କାର୍ଯ୍ୟରେ ନିୟୋଜିତ କରାଯାଇଥିଲେ । ଭେସ୍ପାସିଆନ୍ଙ୍କ ଶାସନକାଳରେ ପ୍ରାୟ ୭୦-୭୨ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦ ବେଳକୁ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ନିର୍ମାଣ କାର୍ଯ୍ୟ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା (୭୩-୭୫ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦ ବୋଲି ଆଉ କିଛି ଗବେଷକ ମତ ରଖିଛନ୍ତି) । ଭେସ୍ପାସିଆନ୍ଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ (ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦ ୭୯) ବେଳକୁ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ତୃତୀୟ ମହଲା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ ସମାପ୍ତ ହୋଇସାରିଥିଲା । ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦ ୮୦ ମସିହାରେ ଏହାର ସବୁଠାରୁ ଉପର ମହଲାର ନିର୍ମାଣ କାର୍ଯ୍ୟ ଭେସ୍ପସିଆନ୍ଙ୍କ ପୁତ୍ର ଟାଇଟସ୍ଙ୍କ ଶାସନ କାଳରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥିଲା । ଏହାପରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦ ୮୦ କିମ୍ବା ୮୧ ମସିହାରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ରେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଶିକାର କ୍ରୀଡ଼ା ଆରମ୍ଭ କରାଯାଇଥିଲା । ଡିଓ କେସିୟସ୍ଙ୍କ ମତରେ ଫ୍ଲାଭିଆନ୍ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚର ଉଦ୍ଘାଟନୀ କ୍ରୀଡ଼ାରେ ୯୦୦୦ରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱ ବନ୍ୟଜନ୍ତୁଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରାଯାଇଥିଲା । ଏହି ଅବସରରେ ସମ୍ରାଟଙ୍କଦ୍ୱାରା ଏକ ନୂଆ ମୁଦ୍ରାର ପ୍ରଚଳନ ମଧ୍ୟ କରାଯାଇଥିଲା । ଭେସ୍ପାସିଆନ୍ଙ୍କ କନିଷ୍ଠତମ ପୁତ୍ର ଡୋମିଟିଆନ୍ ସମ୍ରାଟ ହେବା ପରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ରେ କେତେକ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଥିଲେ, ଯଥା : ମୁଖ୍ୟ ରଙ୍ଗଭୂମି ତଳେ ଭୂତଳ କୋଠରୀ, ସୁଡ଼ଙ୍ଗ, ପଶୁ ଓ କ୍ରୀତଦାସଙ୍କୁ ରଖିବା କୋଠରୀ ଇତ୍ୟାଦି ନୂତନ ଭାବେ ତିଆରି କରାଯାଇଥିଲା । କୋଲୋଜିୟମ୍ର ଗ୍ୟାଲେରିଗଡ଼ିକରେ ଅଧିକ ଦର୍ଶକ ବସି ପାରିବାର ବ୍ୟବସ୍ଥା ମଧ୍ୟ ଡୋମିଟିଆନ୍ଙ୍କ ସମୟରେ କରାଯାଇଥିଲା । ୨୧୭ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରେ ହୋଇଥିବା ଏକ ଭୟାବହ ଅଗ୍ନିକାଣ୍ଡ କୋଲୋଜିୟମ୍କୁ କ୍ଷତି ପହଞ୍ଚାଇଥିଲା (ଡିଓ କେସିୟସ୍ଙ୍କ ମତରେ ଏହି ଅଗ୍ନିକାଣ୍ଡର କାରଣ ବଜ୍ରପାତ ଥିଲା ) ଯେଉଁଥିରେ ଏହାର କାଷ୍ଠ ନିର୍ମିତ ଉପର ମହଲାର ଅନ୍ତଃସଜ୍ଜା ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଇଥିଲା । ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦ ୨୪୦ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହାର ମରାମତି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇନଥିଲା । ଖ୍ରୀ. ୨୫୦ ବା ୨୫୨ ମସିହାରେ ଓ ଖ୍ରୀ. ୩୨୦ ବେଳକୁ କିଛି ମରାମତି କାର୍ଯ୍ୟ କରାଯାଇଥିଲା । ଖ୍ରୀ. ୪୩୫ ମସିହା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କୋଲୋଜିୟମ୍ରେ ଗ୍ଲାଡିଏଟର୍ମାନଙ୍କ ଯୁଦ୍ଧ ପ୍ରଦର୍ଶନ ହେଉଥଲା ବୋଲି ଜଣାପଡ଼େ । ଉଦ୍ଧାର ହୋଇଥିବା ଏକ ପୁରାତନ ଲେଖରୁ ଜଣାପଡ଼େ ଯେ ଥିଓଡୋସିୟସ୍ ଦ୍ୱିତୀୟ, ଓ ଖ୍ରୀ. ୪୨୫-୪୫୫ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରାଜୁତି କରିଥିବା ଭାଲେଣ୍ଟିନିଆନ୍ ତୃତୀୟ ଅନେକ ମରାମତି କାର୍ଯ୍ୟ କରାଇଥିଲେ । ୪୪୩ ମସିହାରେ ହୋଇଥିବା ଏକ ଭୂମିକମ୍ପରୁ ହୋଇଥିବା କ୍ଷୟକ୍ଷତିର ମରାମତି ଏହି ସମୟରେ କରାଯାଇଥିବା ସମ୍ଭବପର । ୪୮୪ ମସିହାରେ ଭୂମିକମ୍ପ ପରେ ପୁଣି କିଛି ମରାମତି କାମ କରାଯାଇଥିବାର ଉଲ୍ଲେଖ ମଧ୍ୟ ରହିଛି ଓ ଖ୍ରୀ. ୫୦୮ରେ ମଧ୍ୟ କିଛି ମରାମତି କାମ ହୋଇଥିଲା । ୬ଷ୍ଠ ଶତାବ୍ଦୀ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ରଙ୍ଗଭୂମିରେ ଯୁଦ୍ଧ ପ୍ରତିଯୋଗିତା, ଜୀବଜନ୍ତୁଙ୍କ ଶିକାର ପ୍ରତିଯୋଗିତା ଅନୁଷ୍ଠିତ ହେଉଥିଲା ଓ ଦର୍ଶକ ଏହାକୁ ଉପଭୋଗ କରୁଥିଲେ । ଖ୍ରୀ. ୫୨୩ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶିକାର କ୍ରୀଡ଼ା ବଜାୟ ରହିଥିଲା । ଏହି ସମୟରେ ଆନିସିୟସ୍ ମାକ୍ସିମସ୍ ପାରିଷଦ ହେବା ଖୁସିରେ ଏକ ବ୍ୟୟବହୁଳ ଶିକାର କ୍ରୀଡ଼ାର ଆୟୋଜନ କରାଇଥିଲେ । ତତ୍କାଳୀନ ରାଜା ଥିଓଡୋରିକ୍ ଅତ୍ୟଧିକ ଖର୍ଚ୍ଚ ପାଇଁ ଏହାର କଟୁ ସମାଲୋଚନା କରିଥିଲେ । ମଧ୍ୟଯୁଗରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ମଧ୍ୟଯୁଗରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ବ୍ୟବହାରରେ ଅନେକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆସିଥିଲା । ୬ଷ୍ଠ ଶତାବ୍ଦୀର ଶେଷ ଆଡ଼କୁ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ଅଭ୍ୟନ୍ତରରେ ଏକ କ୍ଷୁଦ୍ର ପ୍ରାର୍ଥନା କକ୍ଷ ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିଲା । ତେବେ ସେତେବେଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କୋଲୋଜିୟମ୍ରେ କୌଣସି ଧାର୍ମିକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ହେଉନଥିଲା । ପରବର୍ତ୍ତୀ କାଳରେ ଏହାକୁ ଏକ କବରସ୍ତାନରେ ପରିଣତ କରିଦିଆଯାଇଥିଲା । କୋଲୋଜିୟମ୍ର ଅନେକ ଅଂଶକୁ ଘର ବା ପ୍ରୟୋଗଶାଳାରେ ପରିଣତ କରିଦିଆଗଲା । ଖ୍ରୀ. ୧୨୦୦ ବେଳକୁ ଫ୍ରାଂଗିପାନି ପରିବାର କୋଲୋଜିୟମ୍କୁ ପ୍ରାଚୀରଦ୍ୱାରା ପରିବେଷ୍ଟିତ କରାଇ ଏହାକୁ ଏକ ଦୁର୍ଗ ପରି ବ୍ୟବହାର କଲେ । ୧୩୪୯ ମସିହାରେ ହୋଇଥିବା ଅତିତୀବ୍ର ଭୂମିକମ୍ପ କୋଲୋଜିୟମ୍କୁ ପ୍ରଭୁତ କ୍ଷତି ପହଞ୍ଚାଇଥିଲା । କୋଲୋଜିୟମ୍ର ଦକ୍ଷିଣ ପଟର ମାଟି ଅପେକ୍ଷାକୃତ ଢିଲା ; ଯାହା ଫଳରେ ଦକ୍ଷିଣ ପଟ ଏହି ଭୂମିକମ୍ପରେ ଭୁଷୁଡ଼ି ପଡ଼ିଥିଲା । କୋଲୋଜିୟମ୍ ଭାଙ୍ଗି ସେଥିରୁ ଖସି ପଡ଼ିଥିବା ପଥରକୁ ଭୂମିକମ୍ପ ପ୍ରଭାବିତ ପ୍ରାସାଦ, ଗୀର୍ଜାଘର, ଚିକିତ୍ସାଳୟ ଓ ଅନ୍ୟ ପ୍ରମୁଖ ଅଟ୍ଟାଳିକାର ମରାମତି ପାଇଁ ବ୍ୟବହାର କରାଗଲା । ୧୪ଶ ଶତାବ୍ଦୀର ମଧ୍ୟଭାଗରେ କିଛି ସନ୍ଥ କୋଲୋଜିୟମ୍କୁ ଆସିଲେ ଓ ସେଠାରେ ୧୯ଶ ଶତାବ୍ଦୀ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବସବାସ କଲେ । ଏହି ସମୟରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ଆଭ୍ୟନ୍ତରୀଣ ପଥର ବାହାର କରି ନିଆଯାଇଥିଲା ଓ ଅନ୍ୟ ନିର୍ମାଣ କାମରେ ବ୍ୟବହୃତ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା । କିଛି ପଥର ଚୂନ ତିଆରି କରିବାରେ ବ୍ୟବହୃତ ହେଲା । ପଥରକୁ ବାନ୍ଧି ରଖିବା ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ବ୍ରୋଞ୍ଜ୍ ଖଞ୍ଜାସବୁ ତାଡ଼ି ବାହାର କରିଦିଆଗଲା ଓ କୋଲୋଜିୟମ୍ ଶରୀରରେ ଏ ସବୁ ଚିହ୍ନ ବର୍ତ୍ତମାନ ସୁଦ୍ଧା ରହିଛି । ଆଧୁନିକ ଯୁଗରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ୧୬ଶ ଓ ୧୭ଶ ଶତାବ୍ଦୀରେ ଗୀର୍ଜା ପ୍ରଶାସନ କୋଲୋଜିୟମ୍କୁ ସମାଜ ପାଇଁ ଉପଯୋଗୀ କାର୍ଯ୍ୟରେ ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ମନ ବଳାଇଲା । ପୋପ୍ ସିକ୍ସଟସ୍ ପଞ୍ଚମ (୧୫୮୫-୧୫୯୦) ଏଠାରେ ଏକ ଗରମ ପୋଷାକ କାରଖାନା ନିର୍ମାଣ କରି ସେଥିରେ ରୋମ୍ର ଦେହଜୀବୀମାନଙ୍କୁ ରୋଜଗାର ଦେବାପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରିଥିଲେ କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ଅକାଳ ମୃତ୍ୟୁ ଯୋଗୁଁ ଏହି ପ୍ରସ୍ତାବ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହେଲାନାହିଁ । ୧୬୭୧ ମସିହାରେ କାର୍ଡିନାଲ୍ ଆଲତ୍ୟେରି କୋଲୋଜିୟମ୍ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଷଣ୍ଢ ଲଢ଼େଇ ଆୟୋଜନ କରିବାକୁ ଅନୁମତି ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ କିନ୍ତୁ ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କ ବିରୋଧ ଯୋଗୁଁ ଏହି ଅନୁମତି ବାତିଲ କରିଦିଆଗଲା । ୧୭୪୯ ମସିହାରେ ପୋପ୍ ବେନେଡିକ୍ଟ-୧୪ ମତ ରଖିଥିଲେ ଯେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ଏକ ପବିତ୍ର ସ୍ଥଳ ଯେଉଁଠାରେ ଅନେକ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଧର୍ମାବଲମ୍ବୀ ସହୀଦ ହୋଇଥିଲେ, ତେଣୁ ଏହାକୁ ପଥର ବାହାର କରିବା ବ୍ୟବହାର କରାନଯାଇ ବରଂ ଧାର୍ମିକ କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ବ୍ୟବହାର କରାଯିବା ଉଚିତ୍ । ସେ ଏଠାରେ ଏକ ପବିତ୍ର ଯୁକ୍ତ ପ୍ରତୀକ ସ୍ଥାପନା କରାଇଲେ । ତେବେ ପୋପ୍ ବେନେଡିକ୍ଟଙ୍କ ମତରେ କୌଣସି ସତ୍ୟତା ଥିବାର ଐତିହାସିକ ପ୍ରମାଣ ନାହିଁ । ପରବର୍ତ୍ତୀ କାଳର ପୋପ୍ମାନେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ଭିତରେ ବଢ଼ି ଯାଇଥିବା ଲଟାବୁଦା ଓ ଅନାବନା ଗଛ ସଫା କରି ଏହାର ପୁନରୁଦ୍ଧାର କରିଥିଲେ । କୋଲୋଜିୟମ୍ର କାନ୍ଥଗୁଡ଼ିକର ପୁନରୁଦ୍ଧାର ପାଇଁ ୧୮୦୭ ଓ ୧୮୨୭ରେ ଦୁଇଟି ପ୍ରକଳ୍ପ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା । ୧୮୩୧, ୧୮୪୬ ଓ ୧୯୩୦ ଦଶନ୍ଧିରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ଅଭ୍ୟନ୍ତରର ମରାମତି ଓ ପୁନରୁଦ୍ଧାର କାର୍ଯ୍ୟ କରାଯାଇଛି । ୧୮୧୦-୧୮୧୪ ଓ ୧୮୭୪ରେ ଏହାର ରଙ୍ଗଭୂମି ପ୍ରାଙ୍ଗଣର କିଛି ସ୍ଥାନ ଖନନ କରାଯାଇଥିଲା । ଫାସିବାଦର ପ୍ରଚଳନ ସମୟରେ ବେନିତୋ ମୁସୋଲିନି ଇଟାଲୀର ସର୍ବେସର୍ବା ହେଲେ ଓ ତାଙ୍କ ସମୟରେ (୧୯୩୦ ଦଶନ୍ଧିରେ) ମୁଖ୍ୟ ରଙ୍ଗଭୂମି ପ୍ରାଙ୍ଗଣକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବେ ଉନ୍ମୁକ୍ତ କରିଦିଆଗଲା । ଆଜି କୋଲୋଜିୟମ୍ ରୋମ୍କୁ ଆସୁଥିବା ପର୍ଯ୍ୟଟକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସବୁଠାରୁ ଲୋକପ୍ରିୟ ପର୍ଯ୍ୟଟନ ସ୍ଥଳ । ପ୍ରତିବର୍ଷ ଏଠାକୁ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଲୋକ ଆସନ୍ତି । ଏତେ ପର୍ଯ୍ୟଟକଙ୍କ ଆଗମନ ହେଉଥିବାରୁ ଓ ପ୍ରଦୂଷଣ ଯୋଗୁଁ ସମୟେ ସମୟେ ସାମାନ୍ୟ କ୍ଷୟକ୍ଷତି ହୁଏ ଓ ୧୯୯୩ରୁ ନେଇ ୨୦୦୦ ମସିହା ମଧ୍ୟରେ ଅନେକ ପୁନରୁଦ୍ଧାର କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଆରମ୍ଭ କରିବାକୁ ପଡ଼ିଛି । ଏହି ପୁନରୁଦ୍ଧାର କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ପ୍ରାୟ ୪୦୦୦ କୋଟି ଇଟାଲୀୟ ଲିରା (୨୦୦୦ ମସିହାରେ ୧୯୩ ଲକ୍ଷ ଆମେରିକୀୟ ଡଲାର୍ ବା ୨୦୬ ଲକ୍ଷ ୟୁରୋ) ବ୍ୟୟବରାଦ ହୋଇଥିଲା । ୧୯୪୮ ମସିହାରେ ଇଟାଲୀରେ ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡ ଉଚ୍ଛେଦ କରାଯାଇଥିଲା ଓ ତା’ ପରଠାରୁ କୋଲୋଜିୟମ୍ ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡ ବିରୋଧୀ ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ମତବାଦର ପ୍ରତୀକ ରୂପେ ଗୃହୀତ ହୋଇଛି । ୨୦୦୦ ମସିହାରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ସମ୍ମୁଖରେ ଅନେକ ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡ-ବିରୋଧୀ ଶୋଭାଯାତ୍ରା ହୋଇସାରିଛି । ବିଶ୍ୱର ଯେକୌଣସି ଦେଶରେ ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡ ପାଇଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିର ଦଣ୍ଡ କୋହଳ କରାଗଲେ ବା ତାକୁ ଛାଡ଼ି ଦିଆଗଲେ ବା କୌଣସି ଦେଶର ନ୍ୟାୟିକ ବ୍ୟବସ୍ଥାରୁ ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡ ନିଷିଦ୍ଧ କରିଦିଆଗଲେ କୋଲୋଜିୟମ୍କୁ ପ୍ରଜ୍ଜ୍ୱଳିତ କରୁଥିବା ଆଲୁଅର ରଙ୍ଗ ଧଳା ପରିବର୍ତ୍ତେ ସୁନେଲୀ କରିଦିଆଯାଏ । ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡ-ବିରୋଧୀ ମତବାଦର ସଫଳତା ପାଇଁ ଏମିତି କରାଯାଇଥାଏ । ୨୦୧୨ ମସିହା ଅପ୍ରେଲ୍ ମାସରେ ଆମେରିକାର କନେକ୍ଟିକଟ୍ ରାଜ୍ୟରେ ମୃତ୍ୟୁଦଣ୍ଡ ନିଷେଧ କରି ଦିଆଗଲା ଓ ତାହାକୁ ସମର୍ଥନ କରି ୨୦୧୨ ମସିହା ନଭେମ୍ବର ମାସରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ରାତ୍ରି ଆଲୋକକୁ ସୁନେଲୀ କରିଦିଆଯାଇଥିଲା । କୋଲୋଜିୟମ୍ର ଆଭ୍ୟନ୍ତରୀଣ ଭାଗ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଜରାଜୀର୍ଣ୍ଣ ଅବସ୍ଥାରେ ରହିଥିବାରୁ ଏଠାରେ କୌଣସି ଉତ୍ସବ ବା ସମାରୋହ ଆୟୋଜନ କରିବା ପାଇଁ ଏହା ଅନୁପଯୁକ୍ତ । ବର୍ତ୍ତମାନ କେବଳ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପାଇଁ କିଛି ଶହ ଲୋକ ଏହା ମଧ୍ୟକୁ ଯାଇପାରିବେ । ତେବେ କୋଲୋଜିୟମ୍କୁ ପୃଷ୍ଠଭୂମି କରି ବାହାରେ ଅନେକ ସମାରୋହ ଓ ଉତ୍ସବ ପାଳନ କରାଯାଏ ।ରେ ଚାର୍ଲ୍ସ୍ (ମଇ ୨୦୦୨) , ପଲ୍ ମକାର୍ଟ୍ନେ (ମଇ ୨୦୦୩) , ଏଲଟନ୍ ଜନ୍ (ସେପ୍ଟେମ୍ବର୍ ୨୦୦୫) ଓ ବିଲି ଜୋଏଲ୍ (ଜୁଲାଇ ୨୦୦୬) ପରି ବହୁ ନାମୀଦାମୀ କଳାକାର କୋଲୋଜିୟମ୍ଠାରେ ନିଜର ସଙ୍ଗୀତ-କଳା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିଛନ୍ତି । ଗଠନାତ୍ମକ ତଥ୍ୟ ବାହ୍ୟ ଗଠନ ପ୍ରଚୀନ ଗ୍ରୀକ୍ ସଭ୍ୟତାର ଥିଏଟର୍ ପାହାଡ଼ ଗଡ଼ାଣିରେ ତିଆରି ହେଉଥିଲା କିନ୍ତୁ କୋଲୋଜିୟମ୍ ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଥିଏଟର୍ ବା ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ । ଦୁଇଟି ରୋମାନ୍ ଥିଏଟର୍ର ଗଠନରୁ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ସ୍ଥାପତ୍ୟ ଅନୁପ୍ରାଣିତ ହୋଇ ନିର୍ମିତ ହୋଇଛି । କୋଲୋଜିୟମ୍ର ଆକାର ଅଣ୍ଡା ପରି, ସର୍ବାଧିକ ବ୍ୟାସ ୧୮୯ ମିଟର୍ (୬୧୫ ଫୁଟ୍) ଓ ସର୍ବନିମ୍ନ ବ୍ୟାସ ୧୫୬ ମିଟର୍ (୫୧୦ ଫୁଟ୍) । ଏହାର ଭୂମିର କ୍ଷେତ୍ରଫଳ ପ୍ରାୟ ୨୪୦୦୦ ବର୍ଗ ମିଟର୍ (୬ ଏକର) । ବାହ୍ୟ ପାର୍ଶ୍ୱର କାନ୍ଥ ୪୮ ମିଟର୍ (୧୫୭ ଫୁଟ୍) ଉଚ୍ଚ । ବାହ୍ୟ ପରିସୀମା ୫୪୫ ମିଟର୍ (୧୭୮୮ ଫୁଟ୍) । ମୁଖ୍ୟ ରଙ୍ଗଭୂମି ପ୍ରାଙ୍ଗଣ ମଧ୍ୟ ଅଣ୍ଡାକୃତି ଯାହାର ସର୍ବାଧିକ ବ୍ୟାସ ୮୭ ମିଟର୍ (୨୮୭ ଫୁଟ୍) ଓ ସର୍ବନିମ୍ନ ବ୍ୟାସ ୫୫ ମିଟର୍ (୧୮୦ ଫୁଟ୍) । ମୁଖ୍ୟ ରଙ୍ଗଭୂମିକୁ ଚାରିପଟୁ ଘେରି ୫ମିଟର୍ (୧୫ ଫୁଟ୍) ଉଚ୍ଚ ଏକ କାନ୍ଥ ରହିଛି । ତା’ ଉପରକୁ ଦର୍ଶକଙ୍କ ବସିବା ପାଇଁ ବ୍ୟବସ୍ଥା ହୋଇଥିଲା । ବାହ୍ୟ କାନ୍ଥର ନିର୍ମାଣରେ ପ୍ରାୟ ୧୦୦୦୦୦ ଘନ ମିଟର୍ (୩୫୩୧୪୬୭ ଘନ ଫୁଟ୍) ଟ୍ରାଭେର୍ଟାଇନ୍ ଚୂନ ପଥର ବ୍ୟବହାର ହୋଇଥିବା ଅନୁମାନ କରାଯାଏ । ଏହି ପଥରଗୁଡ଼ିକ ମୋର୍ଟାର ଚୂନ ଓ ୩୦୦ ଟନ୍ ଲୁହା କଡ଼ି ସହାୟତାରେ ପରସ୍ପର ସହ ବାନ୍ଧି ରଖାଯାଇଥିଲା । କିନ୍ତୁ ବିଭିନ୍ନ ଭୂକମ୍ପ ଯୋଗୁଁ ବିଗତ ଅନେକ ଶତାବ୍ଦୀରୁ ଏହା କ୍ରମାଗତ ଭାବେ ଭୁଷୁଡ଼ି ବର୍ତ୍ତମାନ ଦୟନୀୟ ଅବସ୍ଥାରେ ରହିଛି । କୋଲୋଜିୟମ୍ର ଉତ୍ତର ପଟର କାନ୍ଥ ଏବେ ମଧ୍ୟ ଦଣ୍ଡାୟମାନ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁଥିବା ତ୍ରିଭୂଜାକାର ଇଟା ଆଧୁନିକ ସମୟରେ (୧୯ଶ ଶତାବ୍ଦୀ) ଯୋଡ଼ାଯାଇଛି । ବର୍ତ୍ତମାନ ଦେଖାଯାଉଥିବା ବାହ୍ୟ କାନ୍ଥର ଅଧିକାଂଶ ଭାଗ ପ୍ରାଚୀନ ଓ ପୁରାତନ ସମୟର ଆନ୍ତଃ-ପ୍ରାଚୀରର ଅଂଶ । ଏଯାବତ୍ ରହିଥିବା ବାହାର ପାର୍ଶ୍ୱର କାନ୍ଥଟି ତିନି ମହଲା ବିଶିଷ୍ଟ । ପ୍ରତି ମହଲାରେ ତୋରଣାବୃତ୍ତ ମାର୍ଗ ରହିଛି । ଦ୍ୱିତୀୟ ଓ ତୃତୀୟ ମହଲାର ଝରକା ତୋରଣ ପୂର୍ବେ ମହାନ ସନ୍ଥ, ବ୍ୟକ୍ତି ଓ ପୌରାଣିକ ଚରିତ୍ରଙ୍କ ମୂର୍ତ୍ତିରେ ସଜ୍ଜିତ ଥିଲା । ତୋରଣାବୃତ୍ତ ମାର୍ଗଟି ଡୋରିକ୍, ଆୟୋନିକ୍ ଓ କୋରିନ୍ଥିଆନ୍ ସ୍ଥାପତ୍ୟ ଶୈଳୀର ପରି ମନେହୁଏ । ବାହ୍ୟକାନ୍ଥକୁ ଲାଗି ପୂର୍ବେ ଏକ ଛାତ ରହିଥିଲା ଯାହା ଦର୍ଶକଙ୍କୁ ଖରା ଓ ବର୍ଷାରୁ ରକ୍ଷା କରୁଥିବ । ପୁଣି ଦଉଡ଼ିରେ ବାହାର ପଟରୁ ଭିତର ପଟକୁ କପଡ଼ା ଓ ଜାଲ ବନ୍ଧା ଯାଇଥିଲା, ଯାହା ଦୋହଲିଲେ ଆମ୍ପିଥିଏଟର୍ ମଧ୍ୟରେ ପବନ ଚଳାଚଳ ହେଉଥିଲା । ରୋମାନ୍ ନୌସେନାର ମୁଖ୍ୟକେନ୍ଦ୍ର ମିସେନମ୍ରୁ ନାବିକଙ୍କୁ ଆଣି ନିକଟରେ ରହିଥିବା “କ୍ୟାଷ୍ଟ୍ରା ମିସେନାଟ୍ୟମ୍”ରେ ରଖାଯାଇଥିଲା । ସେମାନେ ଏହି ପରଦା/ବିଞ୍ଛଣା ବ୍ୟବସ୍ଥାର ପରିଚାଳନାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରୁଥିଲେ । କୋଲୋଜିୟମ୍ରେ ଏକାବେଳକେ ବହୁ ଦର୍ଶକ ବସିବାର ବ୍ୟବସ୍ଥା ଥିବାରୁ, ଏଥିରୁ ଲୋକଙ୍କୁ ବାହାର କରିବା ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ନିକାଶ ମାର୍ଗ ରହିବା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଜରୁରୀ ଥିଲା । ଆଧୁନିକ ଷ୍ଟାଡିୟମ୍ମାନଙ୍କରେ ଶୀଘ୍ର ନିକାଶ ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ କୌଶଳ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ସ୍ଥପତିମାନେ ମଧ୍ୟ ଉପଯୋଗ କରିଥିଲେ । କୋଲୋଜିୟମ୍କୁ ପ୍ରବେଶ କରିବା ପାଇଁ ୮୦ଟି ପ୍ରବେଶ ଓ ନିକାଶ ଦ୍ୱାର ରହିଥିଲା ଯେଉଁଥିରୁ ୭୬ଟି ଦର୍ଶକମାନଙ୍କ ଯାତାୟତ ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ହେଉଥିଲା । ପ୍ରତିଟି ପ୍ରବେଶ ଓ ନିକାଶ ଦ୍ୱାର ତଥା ସିଡ଼ି ସଂଖ୍ୟାଦ୍ୱାରା ଚିହ୍ନିତ ହୋଇଥିଲା । ଉତ୍ତର ପଟର ପ୍ରମୁଖ ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାର ରୋମ୍ର ସମ୍ରାଟ, ରାଜ ପରିବାର, ରାଜାଙ୍କ ଅତିଥି ବା ସଭାଷଦଙ୍କ ବ୍ୟବହାର ନିମନ୍ତେ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଥିଲା । ଅନ୍ୟ ତିନୋଟି ଦିଗର ମୁଖ୍ୟ ଦ୍ୱାର ମଧ୍ୟ ଗଣ୍ୟମାନ୍ୟ ଓ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ଲୋକଙ୍କଦ୍ୱାରା ବ୍ୟବହାର କରାଯାଉଥିଲା । ଚତୁର୍ଦିଗର ମୁଖ୍ୟ ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାରମାନଙ୍କ ତୋରଣ ଓ ଦୁଆର ବନ୍ଧ ସୁନ୍ଦର କାରୁକାର୍ଯ୍ୟ ଓ ଚିତ୍ରରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଏଥିରୁ ଅଳ୍ପ କିଛି ଭଗ୍ନ ଅବସ୍ଥାରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ । ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାର (୨୩)ରୁ (୫୪) ଏବେ ଯାଏ ଠିକ୍ ଅବସ୍ଥାରେ ରହିଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ସବୁ ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାର ଭୁଷୁଡ଼ି ଭାଙ୍ଗି ସାରିଲାଣି । କୋଲୋଜିୟମ୍ ମଧ୍ୟକୁ ପ୍ରବେଶ କରିବା ପାଇଁ ପୋଡ଼ା ମାଟିରେ ଚିହ୍ନିତ ଫଳକ ଟିକଟ ପରି ବ୍ୟବହାର କରାଯାଉଥିଲା ଓ ଏହା ଅନୁସାରେ ଲୋକେ ନିଜର ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାର, ଆସ୍ଥାନ ଓ ଧାଡ଼ି ଜାଣି ପାରୁଥିଲେ । ଧାଡ଼ିମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ରହିଥିବା ପଥ (ମୂଳ ଇଟାଲୀୟ ନାମ )ଦ୍ୱାରା ସେମାନେ ନିଜ ଆସ୍ଥାନ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚି ପାରୁଥିଲେ । ଏଥିରୁ ଜଣାପଡ଼େ ଯେ ଆଧୁନିକ ସମୟର ଷ୍ଟାଡ଼ିୟମ୍ମାନଙ୍କରେ ଯେପରି ତୁରନ୍ତ ପ୍ରବେଶ ଓ ନିକାଶର ବ୍ୟବସ୍ଥା ଥାଏ, କୋଲୋଜିୟମ୍ରେ ମଧ୍ୟ ଅନୁରୂପ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଥିଲା । ଏହି ଶବ୍ଦଟି ଲାଟିନ୍ ଭାଷାରୁ ଗୃହୀତ ଯାହାର ଅର୍ଥ “ତୁରନ୍ତ ନିକାଶ ବା ସ୍ଖଳନ” ଓ ଏହି ଲାଟିନ୍ ଶବ୍ଦରୁ ଈଂରାଜୀ ଶବ୍ଦ “ ” (ବାନ୍ତି କରିବା) ଉଦ୍ଧୃତ ହୋଇଛି । ଅଭ୍ୟନ୍ତରରେ ଦର୍ଶକଙ୍କ ଆସ୍ଥାନ କୋଡେକ୍ସ-କ୍ୟାଲେଣ୍ଡର ୩୫୪ ଅନୁସାରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ମଧ୍ୟରେ ୮୭୦୦୦ ଲୋକ ବସି ପାରୁଥିଲେ । ତେବେ ଆଧୁନିକ ସମୟର ଗବେଷଣା ଅନୁସାରେ ଏଥିରେ ପ୍ରାୟ ୫୦୦୦୦ ଦର୍ଶକ ବସିବା ପାଇଁ ଜାଗା ଥିଲା । ସେମାନଙ୍କ ଆସ୍ଥାନଗୁଡ଼ିକ ଧାଡ଼ି ଧାଡ଼ି ହୋଇ ଏକାଧିକ ସ୍ତରରେ ରହିଥିଲା ଯାହା ତତ୍କାଳୀନ ରୋମ୍ ସମାଜର ଶ୍ରେଣୀ ବିଭାଗ ସମ୍ପର୍କରେ ସୂଚନା ଦିଏ । ସମ୍ରାଟ, ଭେଷ୍ଟା ଦେବୀଙ୍କ ପୂଜାରିଣୀ ଇତ୍ୟାଦିଙ୍କ ପାଇଁ ଯଥାକ୍ରମେ ଉତ୍ତର ଓ ଦକ୍ଷିଣ ଦିଗରେ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଦର୍ଶନ କୋଠରୀ ରହିଥିଲା । ଏହି ସ୍ଥାନରୁ ରଙ୍ଗଭୂମି ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ହେଉଥିବା କାର୍ଯ୍ୟକଳାପର ସର୍ବୋତ୍କୃଷ୍ଟ ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖାଯାଉଥିବା ସମ୍ଭବପର । ଏହି ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଦର୍ଶନ କୋଠରୀ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ବେଦି ରହିଥିଲା ଯେଉଁଠାରେ ରାଜ ସଭାଷଦଗଣ, ଉଚ୍ଚପଦସ୍ଥ ଅଧିକାରୀମାନେ ବସିବାର ସୁଯୋଗ ପାଉଥିଲେ । କେତେକ ଶିଳାଲେଖରେ ସେହି ସମୟର କେତେକ ପାରିଷଦଙ୍କ ନାମ ଖୋଦିତ ରହିଛି । ଏହାଦ୍ୱାରା ସେମାନେ ନିଜ ପାଇଁ ଆସ୍ଥାନ ଆରକ୍ଷିତ କରୁଥିଲେ ବୋଲି ଅନୁମାନ କରାଯାଇପାରେ । ସଭାଷଦଙ୍କ ଉପର ସ୍ତରରେ ଥିବା ବସିବା ଅଞ୍ଚଳକୁ କୁହାଯାଉଥିଲା । ଏଠାରେ ମହାନ ଯୋଦ୍ଧାଗଣ, ବିଦୂଷୀ ଓ ମହାନ ବ୍ୟକ୍ତିଗଣଙ୍କ ପାଇଁ ଆସ୍ଥାନ ରହିଥିଲା । ଏହା ଉପରକୁ ରହିଥିବା ସ୍ତର ଭାବେ ଜଣା ଯାଉଥିଲା ଓ ସେଠାରେ ସାଧାରଣ ଜନତା ଓ ନାଗରିକଙ୍କ ବସିବାର ସ୍ଥାନ ଥିଲା । ଏହି ଅଞ୍ଚଳ ଦୁଇଟି ଭାଗରେ ବିଭକ୍ତ ଥିଲା – ଏହି ଅଞ୍ଚଳର ତଳ ଧାଡ଼ିଗୁଡ଼ିକୁ ଓ ଉପର ପଟର ଧାଡ଼ିଗୁଡ଼ିକୁ କୁହାଯାଉଥିଲା । ତଳ ଧାଡ଼ିଗୁଡ଼ିକ ଧନୀ ଶ୍ରେଣୀର ନାଗରିକ ଓ ଉପର ଧାଡ଼ିଗୁଡ଼ିକ ଗରୀବ ନାଗରିକଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଥିଲା । ପ୍ରତି ସାମାଜିକ ଶ୍ରେଣୀ ପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଅଞ୍ଚଳ ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ଥିଲା – ଯଥା ଗୁରୁ ଓ ଶିଷ୍ୟ, ଅବସରରେ ଥିବା ସୈନିକ, ବିଦେଶୀ ଅତିଥି ଓ ବିଦ୍ୱାନ, ଲେଖକ, ପୂଜକ ଇତ୍ୟାଦି । ନାଗରିକଙ୍କ ବସିବା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତର ନିର୍ମିତ ଆସନ ରହିଥିଲା । ଡୋମିଟିଆନ୍ଙ୍କ ସମୟରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ରେ କରାଯାଇଥିବା ପରିବର୍ତ୍ତନମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନ୍ୟତମ ହେଲା ଅଭ୍ୟନ୍ତରରେ ନାମକ ଏକ ସ୍ତରର ନିର୍ମାଣ । ଏହି ସ୍ତରଟି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗରୀବ, ଦାସ ଓ ଦାସୀମାନେ ଠିଆ ହୋଇ କ୍ରୀଡ଼ା ଉପଭୋଗ କରିବା ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଥିଲା । ଏହି ସ୍ତରଟି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଢାଲୁଆ ହୋଇଥିବାରୁ ଏଠାରେ ବସିବା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ ବୋଲି ଅନୁମାନ କରାଯାଏ । ପୂର୍ବତନ ଗ୍ଲାଡିଏଟର୍, ଅଭିନେତା, କବର ଖନନକାରୀ (ସମ୍ଭବତଃ ପ୍ରତ୍ନତତ୍ତ୍ୱବିତ୍) ଇତ୍ୟାଦି କିଛି ଶ୍ରେଣୀର ଲୋକଙ୍କୁ କୋଲୋଜିୟମ୍ ମଧ୍ୟରେ ପଶିବା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିଷେଧ ଥିଲା । ପତଳା ପଥ ଓ ନିମ୍ନ ଉଚ୍ଚତାର କାନ୍ଥ ( ବା )ଦ୍ୱାରା ସବୁ ସ୍ତର ବିଭକ୍ତ ହୋଇଥିଲା ଓ ନିକାଶ ପଥ ସହିତ ସଂଯୋଜିତ ହୋଇଥିଲା । ପ୍ରତି ଧାଡ଼ି ରେ ଥିବା ଆସ୍ଥାନଗୁଡ଼ିକ ସଂଖ୍ୟାଦ୍ୱାରା ଚିହ୍ନିତ କରାଯାଇଥିଲା ଯାହା ଲୋକଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ବସିବା ସ୍ଥାନ ଚିହ୍ନିବା ସହଜ ହେଉଥିଲା । ମୁଖ୍ୟ ରଙ୍ଗଭୂମି ଓ ଭୂତଳ ସ୍ତର ମୁଖ୍ୟ ରଙ୍ଗଭୂମି ପ୍ରାଙ୍ଗଣର ସର୍ବାଧିକ ଓ ସର୍ବନିମ୍ନ ବ୍ୟାସ ଯଥାକ୍ରମେ ୮୩×୪୮ମି. (୨୭୨×୧୫୭ ଫୁଟ୍) ଥିଲା । ଭୂତଳ ସ୍ତର ଉପରେ ଥିବା କାଠର ଚଟାଣ ଉପରେ ବାଲି ପକାଇ ରଙ୍ଗଭୂମି ପ୍ରାଙ୍ଗଣ ଭାବେ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଉଥିଲା । ବାଲିର ଲାଟିନ୍ ଶବ୍ଦ ହେଉଛି ବା । ନିର୍ମାଣର ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ସମୟରେ ଭୂତଳ ସ୍ତରଟି ନଥିଲା ଓ ପରେ ଡୋମିଟିଆନ୍ଙ୍କ ସମୟରେ ଏହାର ନିର୍ମାଣ କରାଗଲା । ବର୍ତ୍ତମାନ ରଙ୍ଗଭୂମିର ଅତି କମ୍ ଅଂଶ ରହିଛି, ଯାହା ଯୋଗୁଁ ଭୂତଳ ସ୍ତରଟି ଉନ୍ମୁକ୍ତ ଓ ଦୃଶ୍ୟମାନ ହୋଇପାରିଛି । ଭୂତଳ ସ୍ତରରେ କେନାଲ୍, ଯନ୍ତା ଓ ବନ୍ଦୀଗୃହ ରହିଥିଲା ଯେଉଁଥିରେ ଗ୍ଲାଡିଏଟର୍ ଓ ଜୀବଜନ୍ତୁ ନିଜ ନିଜ ଯନ୍ତାରେ ରହୁଥିଲେ । ଯୁଦ୍ଧ ବା କ୍ରୀଡ଼ା ଆରମ୍ଭ ହେବା ବେଳ ଆସିଲେ ସେମାନଙ୍କୁ ଯନ୍ତାରୁ ମୁକ୍ତ କରି ଦିଆଯାଉଥିଲା । ଭୂତଳ ସ୍ତର ଓ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ବାହାରର କେତେକ ସ୍ଥାନ ସୁଡ଼ଙ୍ଗଦ୍ୱାରା ସଂଯୋଜିତ ଥିଲା । ପଶୁ, ପ୍ରଦର୍ଶକ ଓ ବନ୍ଦୀମାନଙ୍କୁ ଏହି ସୁଡ଼ଙ୍ଗ ପଟ ଦେଇ ଭୂତଳ ସ୍ତରକୁ ନିଆଯାଉଥିଲା ଓ ତା’ ପରେ ରଙ୍ଗଭୂମି ପ୍ରାଙ୍ଗଣକୁ ଛଡ଼ା ଯାଉଥିଲା । ପୂର୍ବ ପଟ ରହିଥିବା ଲୁଡୁସ୍ ମାଗ୍ନୁସ୍ ଗ୍ଲାଡିଏଟର୍ମାନଙ୍କ ଛାଉଣୀ ଥିଲା ଯାହା ଏକ ସୁଡ଼ଙ୍ଗଦ୍ୱାରା କୋଲୋଜିୟମ୍ ସହିତ ସଂଯୋଜିତ ଥିଲା । ସମ୍ରାଟ ଓ ଭେଷ୍ଟା ଦେବୀଙ୍କ ତରୁଣୀ ପୂଜାରିଣୀମାନେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ମଧ୍ୟକୁ ପ୍ରବେଶ କରିବା ପାଇଁ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ସୁଡ଼ଙ୍ଗ ରହିଥିଲା । ଏହି ମାର୍ଗ ଅନ୍ୟ ମାର୍ଗ ପରି ଜନ ଗହଳିପୂର୍ଣ୍ଣ ନଥିଲା ଓ ଏହି ବାଟରେ ଅନୁମତି ପତ୍ରର ମଧ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକତା ନଥିଲା । ଭୂତଳ ସ୍ତରରେ ଅନେକ ଯାନ୍ତ୍ରିକ ଉପକରଣ ମଧ୍ୟ ରହିଥିଲା । ଚକ୍ରି (ପୁଲି), ଉତ୍ଥାପକ (ଲିଫ୍ଟ୍) ଇତ୍ୟାଦି ସହାୟତାରେ ଯନ୍ତାରେ ବନ୍ଦୀ ଜନ୍ତୁଙ୍କୁ ପ୍ରାଙ୍ଗଣ ଯାଏ ଉତ୍ତୋଳନ କରାଯାଉଥିଲା । ଏଠାରେ ଦ୍ରବସ୍ଥିତିଜ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଉପକରଣ ବ୍ୟବହୃତ ହେଉଥିବାର ପ୍ରମାଣ ମଧ୍ୟ ମିଳିଛି । କେତେକ ପୁରାତନ ଲେଖା ଅନୁସାରେ ଭୂତଳ ସ୍ତରକୁ ଅତି କମ୍ ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ନିକଟସ୍ଥ ଜଳାଶୟକୁ ସଂଯୋଜିତ ବିରାଟ ଜଳସୁଡ଼ଙ୍ଗଦ୍ୱାରା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଜଳମଗ୍ନ କରିବାର ବ୍ୟବସ୍ଥା ମଧ୍ୟ ରହିଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଡୋମିଟିଆନ୍ଙ୍କ ସମୟରେ ହୋଇଥିବା ପରିବର୍ତ୍ତନ ପରେ କୋଲୋଜିୟମ୍କୁ ଜଳମଗ୍ନ କରିବା ଓ ସମୁଦ୍ର ଯୁଦ୍ଧାଭ୍ୟାସର ପ୍ରଥା ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା । ପାର୍ଶ୍ୱବର୍ତ୍ତୀ ଅଟ୍ଟାଳିକା ଓ କୀର୍ତ୍ତି କୋଲୋଜିୟମ୍ ଓ ଏଥିରେ ହେଉଥିବା ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରଦର୍ଶନୀ ଯୋଗୁଁ ଏହାର ଆର୍ଶ୍ୱପାର୍ଶ୍ୱରେ ଅନେକ ଅନ୍ୟ ବୃତ୍ତି ବ୍ୟବସାୟ ପାଇଁ ସୁଯୋଗ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିଲା । ଏଥିରେ ପ୍ରଦର୍ଶିତ କ୍ରୀଡ଼ା ସହିତ ସମ୍ପର୍କିତ ଅନେକ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ଅଟ୍ଟାଳିକାମାନଙ୍କରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁଥିଲା । ପୂର୍ବ ପଟର ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାର ନିକଟରେ ଲୁଡ଼ୁସ୍ ମାଗ୍ନସ୍ ନାମକ ଏକ ଗ୍ଲାଡିଏଟର୍ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ଶିବିର ବା ଯୁଦ୍ଧ ଅଭ୍ୟାସ କେନ୍ଦ୍ର ରହିଥିଲା । କୋଲୋଜିୟମ୍ରୁ ସହଜରେ ଗ୍ଲାଡ଼ିଏଟର୍ମାନେ ଏଠାକୁ ଆସିବା ପାଇଁ ଏକ ଭୂତଳ ସୁଡ଼ଙ୍ଗ ରହିଥିଲା । ସମୟ ସମୟରେ ଏହି ଅଭ୍ୟାସ କେନ୍ଦ୍ରରେ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣରତ ଗ୍ଲାଡିଏଟର୍ମାନଙ୍କ ଯୁଦ୍ଧ ଦେଖିବା ପାଇଁ ବହୁ ଦର୍ଶକ ଏକତ୍ରିତ ହେଉଥିଲେ । ପାର୍ଶ୍ୱରେ ରହିଥିବା ଲୁଡୁସ୍ ମାଟୁଟିନୁସ୍ ନାମକ ଅଭ୍ୟାସ କେନ୍ଦ୍ର ବା ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ କେନ୍ଦ୍ରରେ ପଶୁଙ୍କ ସହ ଯୁଦ୍ଧ କରିବାର କ୍ରୀଡ଼ଭ୍ୟାସ କରାଯାଉଥିଲା । କୋଲୋଜିୟମ୍ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ରହିଥିବା ଶସ୍ତ୍ରାଗାରକୁ ଆର୍ମାମେଣ୍ଟାରିୟମ୍ , ଯନ୍ତ୍ରାଗାରକୁ ସମ୍ମୁମ୍ କୋରାଜିୟମ୍ , ଆହତ ଗ୍ଲାଡିଏଟର୍ମାନଙ୍କ ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଚିକିତ୍ସାଳୟକୁ ସାନିଟାରିୟମ୍ ଓ ମୃତ ଗ୍ଲାଡିଏଟର୍ମାନଙ୍କ ଶବ ସତ୍କାର ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ କ୍ଷେତ୍ରକୁ ସ୍ପୋଲିଆରିୟମ୍ କୁହାଯାଉଥିଲା । କୋଲୋଜିୟମ୍ର ବାହ୍ୟ ପରିଧିରୁ ୧୮ ମିଟର୍ (୫୯ ଫୁଟ୍) ଦୂରରେ ଅନେକ ଉଚ୍ଚ ପ୍ରସ୍ତର ସ୍ତମ୍ଭ ରହିଥିଲା । ପୂର୍ବ ପଟେ ଏଥିରୁ ୫ଟି ବର୍ତ୍ତମାନ ସୁଦ୍ଧା ରହିଛି । କେହି କେହି ଏହାକୁ ଧାର୍ମିକ ପ୍ରତୀକ ବା ସୂଚକ ବୋଲି କୁହନ୍ତି । ଏହା ଟିକଟ ନିରୀକ୍ଷଣର ସ୍ଥାନ ହୋଇଥାଇପାରେ ବୋଲି ଆଉ କିଛି ଗବେଷକ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି । ଅନ୍ୟ ଏକ ମତାନୁସାରେ ଭେଲାରିୟମ୍ ପରଦାରୁ ଏହି ସ୍ତମ୍ଭ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦଉଡ଼ି ଟଣାଯାଇ ପରଦା ପରି ଛାତର ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରାଯିବାର ସମ୍ଭାବନା ପ୍ରକାଶ ପାଇଛି । କୋଲୋଜିୟମ୍ ନିକଟରେ କନ୍ଷ୍ଟାଣ୍ଟାଇନ୍ ତୋରଣ ଅବସ୍ଥିତ । ବ୍ୟବହାର ଗ୍ଲାଡିଏଟର୍ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯୁଦ୍ଧର ଆୟୋଜନ ପାଇଁ କୋଲୋଜିୟମ୍ ବ୍ୟବହୃତ ହେଉଥିଲା । ଆହୁରି ଅନ୍ୟ ବିଭିନ୍ନ ସମୟରେ ମଧ୍ୟ କୋଲୋଜିୟମ୍ ବ୍ୟବହୃତ ହେବାର ନଜିର ରହିଛି । ପ୍ରଚୀନ ରୋମ୍ରେ ମୁନେରା ନାମକ ଏକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ହେଉଥିଲା । ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଭାବେ ଏହାର ଆୟୋଜନ ବା ଆବାହନ କରାଯାଉଥିଲା ଓ ରାଜାଙ୍କ ତରଫରୁ ଏହାର ଘୋଷଣା କରାଯାଉନଥିଲା । ଧାର୍ମିକ କାରଣରୁ ବା କୌଣସି ସମ୍ଭ୍ରାନ୍ତ ପରିବାର ତରଫରୁ ଏହା ଆୟୋଜିତ ହେଉଥିଲା ଓ ଜନସାଧାରଣ ଖୁବ୍ ଲୋକପ୍ରିୟ ଥିଲା । ଆଉ ଏକ ପ୍ରକାରର କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଥିଲା ଶିକାର କ୍ରୀଡ଼ା ବା । ଆଫ୍ରିକା, ଭୂମଧ୍ୟ ସାଗର, ମଧ୍ୟ-ପୂର୍ବ ଏସିଆ ଇତ୍ୟାଦି ଅଞ୍ଚଳରୁ ଜଳହସ୍ତୀ, ଗଣ୍ଡା, ହାତୀ, ଜିରାଫ୍, କଲରାପତରିଆ ବାଘ, ଭାଲୁ, କାସ୍ପିଆନ୍ ବାଘ, କୁମ୍ଭୀର, ଓଟପକ୍ଷୀ, ଷଣ୍ଢ, ଗୟଳ, ସିଂହ ଇତ୍ୟାଦି ପଶୁଙ୍କୁ ଅଣାଯାଉଥିଲା । ଏହି ପଶୁମାନଙ୍କ ସହିତ ଯୁଦ୍ଧ ଓ ଏମାନଙ୍କ ଶିକାର କୋଲୋଜିୟମ୍ର ବିଶାଳ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଆୟୋଜିତ ହେଉଥିଲା । ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦ ୧୦୭ରେ ସମ୍ରାଟ ଟ୍ରାଜାନ୍ ଡାସିଆ ରାଜ୍ୟ ଉପରେ ବିଜୟ ଲାଭ କରିବା ଖୁସିରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ରେ ୧୨୩×ଧରି କ୍ରୀଡ଼ାର ଆୟୋଜନ ହୋଇଥିଲା । ଏହି ୧୨୩ ଦିନରେ ୧୧୦୦୦ ଜନ୍ତୁ ଓ ୧୦୦୦୦ ଗ୍ଲାଡିଏଟର୍ ଯୁଦ୍ଧ ଓ ଶିକାର କ୍ରୀଡ଼ାର ଅଂଶ ହୋଇଥିଲେ । ମଧ୍ୟାହ୍ନ ଭୋଜନ ପାଇଁ ବିରତି ସମୟରେ ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡ ଦିଆଯାଉଥିଲା । ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡରେ ଦଣ୍ଡିତ ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଉଲ୍ଲଗ୍ନ, ନିରସ୍ତ୍ର ଅବସ୍ଥାରେ ହିଂସ୍ର ଓ ଭୋକିଲା ପଶୁଙ୍କ ସାମନାରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଛାଡ଼ି ଦିଆଯାଉଥିଲା । ଭୋକିଲା ପଶୁମାନେ ମଣିଷଙ୍କୁ ଅତି ବିଭତ୍ସ ଭାବେ ହତ୍ୟା କରି ଖାଇଯାଉଥିଲେ । ଏହା ବ୍ୟତୀତ ଜାଦୁଗର ଓ ଖେଳ ଦେଖାଉଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ମଧ୍ୟ ବିଶାଳ ଜନତାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ନିଜ କୌଶଳ ଦେଖାଇବାର ସୁଯୋଗ ପାଉଥିଲେ । ପ୍ରାଚୀନ ସମୟର ଐତିହାସିକଙ୍କ ଅନୁସାରେ ନୌସେନା ବା ଜଳଯୁଦ୍ଧ ଅଭ୍ୟାସ ପାଇଁ କୋଲୋଜିୟମ୍ ବ୍ୟବହୃତ ହେଉଥିଲା । ଖ୍ରୀ. ୮୦ରେ ଟାଇଟସ୍ଙ୍କଦ୍ୱାରା ଆୟୋଜିତ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ଉଦ୍ଘାଟନୀ ଯୁଦ୍ଧାଭ୍ୟାସରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ପାଣି ଭରି ଦିଆଯାଇଥିଲା । ପ୍ରଶିକ୍ଷିତ ଘୋଡ଼ା ଓ ଷଣ୍ଢ ପହଁରିବା ପ୍ରଦର୍ଶିତ ହୋଇଥିଲା । ପୁଣି କୋର୍ଫୁ ଓ କୋରିନ୍ଥିୟାନ୍ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ହୋଇଥିବା ଏକ ସାମୁଦ୍ରିକ ଯୁଦ୍ଧର ପୁନଃ ଅନୁକରଣ କରାଯାଇଥିଲା ବୋଲି ମଧ୍ୟ ଏକ ବିବରଣୀ ରହିଛି । କିନ୍ତୁ ଅପେକ୍ଷାକୃତ ଛୋଟ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଯୁଦ୍ଧ ଜାହାଜ କିପରି ଆସୁଥିଲା ଓ ଜଳକ୍ରୀଡ଼ା ପାଇଁ ଜଳସ୍ତର କିପରି ବଜାୟ ରଖାଯାଉଥିଲା – ଏପରି କିଛି ପ୍ରଶ୍ନ ଯୋଗୁଁ ଐତିହାସିକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସାମୁଦ୍ରିକ ଯୁଦ୍ଧାଭ୍ୟାସ ତଥ୍ୟକୁ ନେଇ ବିଭେଦ ଦେଖାଦେଇଛି । କୋଲୋଜିୟମ୍ ପରିବର୍ତ୍ତେ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ସାମୁଦ୍ରିକ ଯୁଦ୍ଧାଭ୍ୟାସ ହେଉଥାଇପାରେ । କିମ୍ବା ପୂର୍ବେ ମଧ୍ୟ ଅକ୍ଷରେ ଏକ ବଡ଼ କେନାଲ୍ ରହିଥିବ ଯାହାକୁ ପରେ ଭୂତଳ ସ୍ତରରୂପେ ପରିବର୍ତ୍ତିତ କରାଯାଇଥିବ ବୋଲି ସମ୍ଭାବନା ମଧ୍ୟ ପ୍ରକାଶ ପାଇଛି । କୋଲୋଜିୟମ୍ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଜଙ୍ଗଲ ପରି ପ୍ରାକୃତିକ ଦୃଶ୍ୟର ନକଲ ସୃଷ୍ଟି କରାଯାଉଥିଲା ଯାହାକୁ ସିଲ୍ଭାଏ କୁହାଯାଉଥିଲା । କଟା ହୋଇ ଆସିଥିବା ଗଛ, ଲତା, ବୁଦା ଇତ୍ୟାଦି ସହାୟତାରେ ଏପରି ପରିବେଶ ସୃଷ୍ଟି କରାଯାଉଥିଲା । ନଗରର ଲୋକଙ୍କୁ ଜଙ୍ଗଲ ସହିତ ପରିଚିତ କରାଇବା ଏହାର ଏକ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହୋଇପାରେ । କିମ୍ବା କେତେକ ପୌରାଣିକ ଚିତ୍ରକଥାର ନଟ୍ୟ ରୂପାନ୍ତର ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଏପରି ପରିବେଶ ସୃଷ୍ଟି କରାଯିବା ସମ୍ଭବପର । ଏପରି ପୌରାଣିକ କଥା ଆଳରେ ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡ ଦେବାର ପ୍ରଥା ମଧ୍ୟ ରହିଥିଲା । ଦୋଷୀ ପୌରାଣିକ କଥାର ଦଣ୍ଡ ପାଇଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିର ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରୁଥିଲା । ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡ ପାଇଁ ତତ୍କାଳୀନ ରୋମାନ୍ ଧାର୍ମିକ ପ୍ରଥା ସମର୍ଥିତ ଉପାୟ ଯଥା - ଜୀବନ୍ତ ଜଳାଇ ଦେବା ବା ଜନ୍ତୁଙ୍କ ଆକ୍ରମଣରେ ବୀଭତ୍ସ ଭାବେ ହତ୍ୟା କରାଇବା ଇତ୍ୟାଦି ପଦ୍ଧତି ଅବଲମ୍ବନ କରାଯାଉଥିଲା । ସାମ୍ପ୍ରତିକ ସ୍ଥିତି ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟରେ ରୋମ୍କୁ ଆସୁଥିବା ପର୍ଯ୍ୟଟକଙ୍କ ପାଇଁ କୋଲୋଜିୟମ୍ ଏକ ମୁଖ୍ୟ ଆକର୍ଷଣ କେନ୍ଦ୍ର । ପ୍ରତିବର୍ଷ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟଟକ ଏହି ପ୍ରାଚୀନ ରଙ୍ଗଭୂମିର ଭଗ୍ନାବଶେଷ ଦେଖିବାକୁ ଭିଡ଼ ଜମାନ୍ତି । ୟୁରୋପୀୟ ସଂଘ ଦେଶମାନଙ୍କ ନାଗରିକଙ୍କ ପାଇଁ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ପ୍ରବେଶ ଟିକଟ ରିହାତି ଦରରେ ମିଳେ । ୟୁରୋପୀୟ ସଂଘ ରାଷ୍ଟ୍ରର ନାବାଳକ (୧୮ ବର୍ଷରୁ କମ୍) ତଥା ବୃଦ୍ଧ ନାଗରିକଙ୍କ (୬୫ ବର୍ଷରୁ ଅଧିକ) ପାଇଁ ପ୍ରବେଶ ଟିକଟ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ମାଗଣା । କୋଲୋଜିୟମ୍ର ଉପର ସ୍ତରରେ ଗ୍ରୀକ୍ ପୌରାଣିକ କଥାରେ କାମଦେବଙ୍କ ତୁଲ୍ୟ ଏରୋସ୍ଙ୍କ ସମ୍ପର୍କୀୟ ଏକ ଛୋଟ ସଂଗ୍ରହାଳୟ ରହିଛି । ପ୍ରାଙ୍ଗଣର କିଛି ଅଂଶର ପୁନରୁଦ୍ଧାର କରି ନୂଆ ଚଟାଣ ନିର୍ମାଣ କରାଯାଇଛି । ୨୦୧୦ ମସିହା ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଋତୁରେ ଭୂତଳ ସ୍ତରର କିଛି ଅଂଶ ଦର୍ଶକଙ୍କ ପାଇଁ ଖୋଲାଯାଇଥିଲା । ବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀରୁ ରୋମାନ୍ କ୍ୟାଥୋଲିକ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ୍ମାନେ କୋଲୋଜିୟମ୍କୁ ଏକ ଧାର୍ମିକ ସ୍ଥଳୀ ରୂପେ ବ୍ୟବହାର କରି ଆସୁଛନ୍ତି । ପୋପ୍ ବେନେଡିକ୍ଟ୍ – ୧୬ କୋଲୋଜିୟମ୍ରୁ ଗୁଡ୍ ଫ୍ରାଇଡେ ଦିନ ବାହାରିଥିବା ସ୍କ୍ରିପ୍ଚୁରାଲ୍ ୱେ ଅଫ୍ ଦ କ୍ରସ୍ ଶୋଭାଯାତ୍ରାର ନେତୃତ୍ୱ ନେଇଥିଲେ ପୁନରୁଦ୍ଧାର ୨୦୧୧ ମସିହାରେ ଟଡ୍ସ୍ ଯୋତା କମ୍ପାନୀର ମାଲିକ ଡିଏଗୋ ଡେଲା ଭାଲେ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ମରାମତି ପାଇଁ ୨.୫ କୋଟି ୟୁରୋର ସହାୟତା ରାଶି ପ୍ରଦାନ କରିବା ପାଇଁ ସ୍ଥାନୀୟ ସରକାରଙ୍କ ସହିତ ଚୁକ୍ତି କରିଥିଲେ । ୨୦୧୧ ମସିହାର ଶେଷ ଆଡ଼କୁ କାମ ଆରମ୍ଭ ହୋଇ ଅଢ଼େଇ ବର୍ଷରେ ସମାପ୍ତ ହେବାର ଯୋଜନା କରାଗଲା । କିନ୍ତୁ ବେସରକାରୀ ସହାୟତାରେ ସରକାରୀ କାର୍ଯ୍ୟର ଚୁକ୍ତିରେ ଥିବା କିଛି ବିବାଦୀୟ ଆଇନ ଯୋଗୁଁ କାମ ଆରମ୍ଭରେ ବିଳମ୍ବ ହୋଇଥିଲା (୨୦୧୩) । ଏହି ମରାମତି କାର୍ଯ୍ୟ ବେଳେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ସଫେଇ ମଧ୍ୟ କରାଯାଇଥିଲା । ଖ୍ରୀଷ୍ଟଧର୍ମରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ମହତ୍ତ୍ୱ ରୋମାନ୍ ସାମ୍ରାଜ୍ୟରେ ଅନେକ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଧର୍ମାବଲମ୍ବୀଙ୍କୁ କୋଲୋଜିୟମ୍ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ମୃତ୍ୟୁ ଦଣ୍ଡରେ ଦଣ୍ଡିତ କରାଯାଇଥିବାର ଉଲ୍ଲେଖ ରହିଛି । ଏଣୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଧର୍ମାବଲମ୍ବୀମାନେ କୋଲୋଜିୟମ୍କୁ ସହୀଦ ସ୍ଥଳ ବା ବଳିଦାନ ଭୂମି ଭାବେ ଦେଖନ୍ତି । କିଛି ଗବେଷକଙ୍କ ଅନୁସାରେ ଏହି ଘଟଣାବଳୀ ରୋମ୍ର ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ ଘଟିତ ହୋଇଥିଲା । ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ଲୋକେ ରୋମାନ୍ ଦେବାଦେବୀଙ୍କୁ ମାନୁ ନଥିବାରୁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକଙ୍କୁ ଅନ୍ୟ ଦୋଷୀଙ୍କ ଗହଣରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡ ଦିଆଯାଇଥିବ । ସର୍କସ୍ ମାକ୍ସିମସ୍କୁ ମାନୁଥିବାରୁ ଅନେକ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସହୀଦ ହୋଇଥିଲେ । ଇରେନାୟସ୍ଙ୍କ ଲେଖା ଅନୁସାରେ ଆଣ୍ଟିଓଖ୍ର ପାଦ୍ରୀଙ୍କୁ ଭୋକିଲା ସିଂହର ଖାଦ୍ୟ ଭାବେ ଛାଡ଼ି ଦିଆଗଲା । ଯଦିଓ ଇରେନାୟସ୍ ଏହି ଘଟଣାକ୍ରମର ସ୍ଥାନ ବିଷୟରେ କହି ନାହାନ୍ତି ତେବେ କିମ୍ବଦନ୍ତୀରେ ଏହା କୋଲୋଜିୟମ୍ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ହୋଇଥିଲା ବୋଲି କଥା ପ୍ରଚଳିତ ହୋଇଆସୁଛି । ମଧ୍ୟଯୁଗରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ଏକ ପଥର ଖଣି ପରି ବ୍ୟବହୃତ ହେଉଥିଲା କାରଣ ଏଠାରୁ ପଥର କାଟି ନିଆଯାଇ ଅନ୍ୟ ଅଟ୍ଟାଳିକା ଓ ଧାର୍ମିକ ସ୍ଥଳ ନିର୍ମାଣରେ ଉପଯୋଗ କରାଯାଉଥିଲା । ଏଥିରୁ ଜଣାଯାଏ ଯେ ଯଦିଓ ସହୀଦ ସ୍ମୃତି ସ୍ଥଳମାନଙ୍କୁ ଲୋକେ ସମ୍ମାନର ସହିତ ଦେଖନ୍ତି, ତେବେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ସମ୍ପର୍କରେ ଏଥିରେ ବ୍ୟତିକ୍ରମ ଦେଖାଯାଏ । କୋଲୋଜିୟମ୍ ଏକ ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନ ରୂପେ ପରିଗଣିତ ହେଉନଥିଲା । ଦ୍ୱାଦଶ ଶତାବ୍ଦୀର ରୋମ୍ର ତୀର୍ଥଯାତ୍ରୀଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଲିଖିତ ଯାତ୍ରା ପୁସ୍ତିକାରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ସ୍ଥାନ ପାଇନଥିଲା । କିଛି ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କୋଲୋଜିୟମ୍ ପରିସରରେ କିଛି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସନ୍ଥ ଓ ଧାର୍ମିକ ବସବାସ କରୁଥିବା ଜଣାପଡ଼ିଛି କିନ୍ତୁ ସେତେବେଳେ କୋଲୋଜିୟମ୍ରେ ଧାର୍ମିକ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପର କୌଣସି ଉଲ୍ଲେଖ ମିଳିନାହିଁ । କୋଲୋଜିୟମ୍ ପ୍ରାଙ୍ଗଣର ବାଲି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସହୀଦଙ୍କ ରକ୍ତରେ ସିକ୍ତ ହୋଇଥିବାରୁ ପୋପ୍ ପିଉସ୍ (୧୫୬୬-୧୫୭୨) ଏହାର ମାଟି ରଖିବାକୁ ତୀର୍ଥଯାତ୍ରୀଙ୍କୁ କହୁଥିଲେ । ତେବେ ତାଙ୍କ ସମସାମୟିକ ଅନ୍ୟ ପାଦ୍ରୀମାନେ ଏପରି ମତର ସମର୍ଥନ କରୁନଥିଲେ । ପ୍ରାୟ ଏକ ଶତାବ୍ଦୀ ପରେ ୧୬୫୩ ମସିହାରେ ଫିଓରାଭାନ୍ତେ ମାର୍ଟିନେଲିଙ୍କ ଲିଖିତ ପୁସ୍ତକରେ କୋଲୋଜିୟମ୍କୁ ପୁଣି ଏକ ପବିତ୍ର ସ୍ଥଳର ମାନ୍ୟତା ଓ ଜନ ସମର୍ଥନ ମିଳିଲା । ଏହି ସମୟରେ କାର୍ଡିନାଲ୍ ଅଲ୍ଟ୍ୟେରି କୋଲୋଜିୟମ୍କୁ ଏକ ଷଣ୍ଢ ଲଢ଼େଇ ମଞ୍ଚ କରିବାର ଯୋଜନା କରିଥିଲେ ଯାହା ବିପକ୍ଷରେ ଲୋକେ ବିରୋଧ କରିଥିଲେ । ଏହି ବିବାଦ କାରଣରୁ ପୋପ୍ କ୍ଲେମଁ (ଦଶମ) କୋଲୋଜିୟମ୍କୁ ଏକ ପ୍ରାର୍ଥନା ସ୍ଥଳ ବୋଲି ଘୋଷଣା କରାଇଥିଲେ । ପୋର୍ଟ୍ ମୌରିସ୍ର ସନ୍ଥ ଲିଓନାର୍ଡଙ୍କ ଅନୁରୋଧ କ୍ରମେ ପୋପ୍ ବେନେଡିକ୍ଟ୍ (ଚତୁର୍ଦ୍ଦଶ) ଏଠାରୁ ପଥର ଖୋଳା ବନ୍ଦ କରାଇଲେ ଓ ଏହା ଚାରିପଟେ ଅନେକ ପବିତ୍ର କ୍ରସ୍ ସ୍ଥପିତ କରାଇଲେ । ୧୮୭୪ ମସିହା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହି ସବୁ କ୍ରସ୍ ପୂଜା ପାଇ ଆସୁଥିଲେ । ବେନେଡିକ୍ଟ୍ ଜୋସେଫ୍ ଲାବ୍ରେ ଜୀବନର ଶେଷ ସମୟ କୋଲୋଜିୟମ୍ରେ କଟାଇଥିଲେ । ଅନେକ ପୋପ୍ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ପାଇଁ ଅର୍ଥ ସହାୟତା ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି । କୋଲୋଜିୟମ୍ରେ ରହିଥିବା ଏକ କ୍ରସ୍ର ଫଳକରେ ନିମ୍ନ ଲେଖା ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ : ବିଜୟ ଉତ୍ସବ, ମନୋରଞ୍ଜନ ଓ ପାଗାନ୍ ଦେବତାମାନଙ୍କ ଅମାନୁଷିକ ଓ କୁସଂସ୍କାରୀ ପୂଜନ ପାଇଁ ଏକଦା ନିର୍ମାଣ କରାଯାଇଥିବା ଏହି ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ଅନେକ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସହୀଦଙ୍କଦ୍ୱାରା ପୂତ ହୋଇଛି ଓ ସେହିମାନଙ୍କ ବଳିଦାନକୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରାଯାଇଛି । ଗୁଡ୍ ଫ୍ରାଇଡେ ଅବସରରେ ପୋପ୍ ଶୋଭାଯାତ୍ରା କରାଇବା ପ୍ରଥା ବର୍ତ୍ତମାନ ସୁଦ୍ଧା ଜୀବିତ ରହିଛି । ଗଛଲତା କୋଲୋଜିୟମ୍ ମଧ୍ୟରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରଜାତିର ବୃକ୍ଷ ରହିଥିବା କଥା ଇତିହାସରେ ଲିପିବଦ୍ଧ ହୋଇଛି । ଡୋମିନିକୋ ୧୬୪୩ ନିଜ ଲିଖିତ ବିବରଣୀରେ ଏହା ଲେଖିଛନ୍ତି । ସେ ସମୟରୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରାୟ ୬୮୪ଟି ଉଦ୍ଭିଦ ପ୍ରଜାତି ଚିହ୍ନଟ ବା ଲିପିବଦ୍ଧ ହୋଇଛି । ୧୮୫୫ ମସିହା ବେଳକୁ କୋଲୋଜିୟମ୍ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରାୟ ୪୨୦ଟି ଉଦ୍ଭିଦ ପ୍ରଜାତି ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁଥିଲା । ଗଛଲତା ବଢ଼ି କୋଲୋଜିୟମ୍କୁ କ୍ଷତି ପହଞ୍ଚାଇବାର ଆଶଙ୍କା ଉପୁଜିବାରୁ ୧୮୭୧ ମସିହା ସମୟରେ ଅଧିକାଂଶ ଗଛଲତା ଉପାଡ଼ି ବାହାର କରିଦିଆଗଲା । କିନ୍ତୁ ପରେ ପୁଣି ସେମାନଙ୍କୁ କୋଲୋଜିୟମ୍ ପରିସରରେ ରଖାଯାଇଛି । ଏବେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରାୟ ୨୪୨ ପ୍ରଜାତିର ଗଛଲତା ଅଛନ୍ତି ଓ ପାନାରୋଲିଙ୍କ ବର୍ଣ୍ଣିତ ୨୦୦ ପ୍ରଜାତି ଏବେ ମଧ୍ୟ ଦେଖାଯାନ୍ତି । ବିଗତ ଅନେକ ଶତାବ୍ଦୀ ଧରି ରୋମ୍ର ଜଳବାୟୁରେ ବହୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଥିବାରୁ ଓ ପକ୍ଷୀଙ୍କ ସ୍ଥାନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କାରଣରୁ ଏତେ ପ୍ରଜାତିର ଉଦ୍ଭିଦ ଦେଖାଯିବା ସମ୍ଭବପର । ପୁଣି, ତତ୍କାଳୀନ ରୋମ୍ର ଆଧୁନିକୀକରଣ ଯୋଗୁଁ କୋଲୋଜିୟମ୍ ଏକ ନିରୋଳା ସ୍ଥାନ ପରିବର୍ତ୍ତେ ଏବେ ନଗରର ମଝାମଝି ଅବସ୍ଥିତ ଓ ଏଠାକୁ ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରୁ ସହଜରେ ନୂତନ ଗଛ ଲତା ଆସିବା ସହଜ ହୋଇଯାଇଥିବ । ଏଠାରେ କ୍ରୀଡ଼ା ପାଇଁ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରାନ୍ତରୁ ଅଣାଯାଉଥିବା ପଶୁଙ୍କ ଲୋମରେ ମଧ୍ୟ ମଞ୍ଜି ପରିବାହିତ ହୋଇଥାଇପାରେ ବୋଲି କେହି କେହି ମତ ରଖନ୍ତି । କୋଲୋଜିୟମ୍ରୁ ଅନୁପ୍ରାଣିତ ଅନ୍ୟ କିଛି କୀର୍ତ୍ତି ବିଶ୍ୱର ସପ୍ତାଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅନ୍ୟତମ କୋଲୋଜିୟମ୍ଠାରୁ ଅନୁପ୍ରାଣିତ ହୋଇ ଅନେକ ଅଟ୍ଟାଳିକା ନିର୍ମିତ ହୋଇଛି : ଜର୍ମାନୀର ନୁରେମ୍ବର୍ଗ୍ ସହରର ନାଜି ପାର୍ଟି ରାଲି ପଡ଼ିଆରେ ୧୯୩୫ ମସିହାରେ କଂଗ୍ରେସ୍ହାଲେ (ଜର୍ମାନ୍ ଭାଷାରେ ) ନାମକ ଏକ ଅଟ୍ଟାଳିକାର ନିର୍ମାଣ କାର୍ଯ୍ୟ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା । ଏଯାବତ୍ ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଏହି ଅଟ୍ଟାଳିକାଟି କୋଲୋଜିୟମ୍ ଆକାରରେ ନିର୍ମିତ । ୧୯୨୮ରୁ ୨୦୦୦ ମସିହା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଗ୍ରୀଷ୍ମକାଳୀନ ଅଲମ୍ପିକ୍ କ୍ରୀଡ଼ାରେ ଦିଆଯାଉଥିବା ପଦକର ରୂପରେଖ ବା ଡିଜାଇନ୍ ଜିସାପୋ କାସିଓଲିଙ୍କଦ୍ୱାରା କରାଯାଇଥିଲା । ଏହି ପଦକରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ଏକ ଅଂଶ ସ୍ଥାନ ପାଇଥିଲା । ଏଥେଂସ୍ଠାରେ ହୋଇଥିବା ୨୦୦୪ ଗ୍ରୀଷ୍ମକାଳୀନ ଅଲମ୍ପିକ୍ କ୍ରୀଡ଼ା ସମୟରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ପରିବର୍ତ୍ତେ ପାନାଥେନାଇକ୍ ଷ୍ଟାଡ଼ିୟମ୍ର ଚିତ୍ର ଏହି ପଦକରେ ସ୍ଥାନ ପାଇଲା । ବ୍ରିଟିଶ୍ କଲମ୍ବିଆର ଭାଂକୁଭର୍ ସର୍ବସାଧାରଣ ପାଠାଗାରର ଅଟ୍ଟାଳିକା କୋଲୋଜିୟମ୍ ଆକାରରେ ନିର୍ମିତ । ମୋଶେ ସାଫ୍ଦି ଏହାର ରଚୟିତା । ଲସ୍ ଆଞ୍ଜେଲେସ୍ ମେମୋରିଆଲ୍ କୋଲିସିୟମ୍ର ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାର କୋଲୋଜିୟମ୍ର ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାରରୁ ଅନୁପ୍ରାଣିତ । ପଲାଜୋ ଡେଲ୍ଲା ସିଭିଲ୍ଟା ଇଟାଲିଆନାର ଆକାର ପ୍ରାୟତଃ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ଆକାର ପରି । ୧୯୪୨ରେ ଏକ ବିଶ୍ୱ ପ୍ରଦର୍ଶନୀ ପାଇଁ ବେନିତୋ ମୁସୋଲିନି ଏହାର ନିର୍ମାଣ କରାଇଥିଲେ । ଦ୍ୱିତୀୟ ବିଶ୍ୱଯୁଦ୍ଧ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯିବାରୁ ଏହି ପ୍ରଦର୍ଶନୀ ହୋଇପାରି ନଥିଲା । ଜିଓଭାନି ଗୁରିନି, ଏର୍ନେଷ୍ଟୋ ବ୍ରୁନୋ ଲା-ପାଦୁଲା, ମାରିଓ ରୋମାନୋ ପ୍ରଭୃତି ଏହାର ସ୍ଥପତି ଥିଲେ । ଲୋକ-ସଂସ୍କୃତିରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ସ୍ଥାନ ରୋମ୍ ଇତିହାସରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ବିଶାଳ ସ୍ଥାନ ହେତୁ ଅନେକ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର, ଚିତ୍ର ଓ ସଂସ୍କୃତିରେ ଏହାର ଛାପ ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ : ୧୯୫୩ ମସିହାରେ ନିର୍ମିତ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ରୋମାନ୍ ହଲିଡେ ର ଅନେକ ଦୃଶ୍ୟରେ କୋଲୋଜିୟମ୍କୁ ପୃଷ୍ଠଭୂମିରେ ଦେଖିହେବ । ୧୯୫୪ ମସିହାରେ ନିର୍ମିତ ଏକ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଡିମେଟ୍ରିଅସ୍ ଆଣ୍ଡ୍ ଦ ଗ୍ଲାଡିଏଟର୍ସ୍ ର କାହାଣୀରେ ସମ୍ରାଟ କ୍ୟାଲିଗୁଲା ଡିମେଟ୍ରିଅସ୍ ନାମକ ଏକ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଧର୍ମୀ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ କୋଲୋଜିୟମ୍ରେ ଲଢ଼ିବାର ଦଣ୍ଡ ଶୁଣାଇଥିଲେ । ୧୯୫୭ ମସିହାର ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଟ୍ୱେଣ୍ଟି ମିଲିୟନ୍ ମାଇଲ୍ସ୍ ଟୁ ଅର୍ଥ୍ (20 )ର ଉପସଂହାର ଦୃଶ୍ୟରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ବିଦ୍ୟମାନ । ବବ୍ ଡାଇଲାନ୍ଙ୍କ ୧୯୭୧ରେ ରେକର୍ଡ୍ କରାଯାଇଥିବା "ହ୍ୱେନ୍ ଆଇ ପେଣ୍ଟ୍ ମାଇ ମାଷ୍ଟରପିସ୍ " ଗୀତରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ଉଲ୍ଲେଖ ରହିଛି । ୧୯୭୨ ମସିହାର ୱେ ଅଫ୍ ଦ ଡ୍ରାଗନ୍ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ବ୍ରୁସ୍ ଲି ଓ ଚକ୍ ନୋରିସ୍ କୋଲୋଜିୟମ୍ରେ ଯୁଦ୍ଧ କରିଥିଲେ । ୧୯୭୯ ମସିହାର ହିନ୍ଦୀ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଦ ଗ୍ରେଟ୍ ଗ୍ୟାମ୍ବଲର୍ ର କିଛି ଅଂଶ କୋଲୋଜିୟମ୍ରେ ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିଲା । ୧୯୯୮ ମସିହାର ତାମିଲ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଜିନ୍ସ୍ ର “ଅଜୁବା” ନାମକ ଗୀତର ଏକ ଅଂଶ କୋଲୋଜିୟମ୍ରେ ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିଲା । ୫ଟି ଓସ୍କାର୍ ପୁରସ୍କାରରେ ସମ୍ମାନିତ ୨୦୦୦ ମସିହାର ଗ୍ଲାଡିଏଟର୍ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ମଧ୍ୟରେ ହେଉଥିବା ଯୁଦ୍ଧକୁ ଚିତ୍ରଣ କରିବା ପାଇଁ କମ୍ପ୍ୟୁଟର୍ଦ୍ୱାରା ସୃଷ୍ଟ ଚିତ୍ର ( - - ) ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇଥିଲା । ଏହି ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ରେ ଯୁଦ୍ଧକ୍ରୀଡ଼ା ଓ ଭୂତଳ ସ୍ତରର ଗଠନ ଓ ପରିଚାଳନା ସମ୍ପର୍କରେ ଅନେକ ସତ ମନେ ହେଉଥିବା ପରି କାଳ୍ପନିକ ଦୃଶ୍ୟ ରହିଛି । ୨୦୦୧ ମସିହାର ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର : 2ରେ ଏକ ଧୂମକେତୁ ପୃଥିବୀ ପୃକ୍ଷ୍ଠରେ ଧକ୍କା ହେବା ଫଳରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ଧ୍ୱଂସ ହୋଇଯିବା କାଳ୍ପନିକ ଦୃଶ୍ୟ ରହିଛି । ୨୦୦୩ ମସିହାର ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଦ କୋର୍ ରେ ବଜ୍ରପାତ ଯୋଗୁଁ କୋଲୋଜିୟମ୍ ଧ୍ୱସ୍ତ ହେବାର କାଳ୍ପନିକ ଦୃଶ୍ୟ ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିଲା । ୨୦୦୮ ମସିହାର ଜମ୍ପର୍ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ର ଏକ ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ । ୨୦୧୦ ମସିହାରେ ପ୍ରକାଶିତ ଭଡ଼ିଓ ଗେମ୍ ଆସାସିନ୍ସ୍ କ୍ରୀଡ୍ : ବ୍ରଦର୍ହୁଡ୍ ( ' : ) ନାମକ ଖେଳରେ କୋଲୋଜିୟମ୍ ସ୍ଥାନ ପାଇଛି । ଏକ ପୁରାତନ ରୋମାନ୍ ଗଳ୍ପ ଅନୁଯାୟୀ ଏଣ୍ଡ୍ରୋକଲ୍ସ ନାମକ ଏକ ଭୃତ୍ୟ ନିଜ ମାଲିକ କବଳରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ଲୁଚି ଜଙ୍ଗଲକୁ ପଳାଇଥିଲା । ବଣକୁ ଯାଇ ସେ ଏକ ଗୁମ୍ଫାରେ ଏକ କ୍ଷତାକ୍ତ ସିଂହକୁ ଦେଖିଲା ଯାହା ପାଦରେ ଏକ ବଡ଼ କଣ୍ଟା ଫୁଟି ରହିଥିଲା । ସେ ସିଂହ ପାଦରୁ କଣ୍ଟାଟି କାଢ଼ି ଦେବାରୁ ଜନ୍ତୁଟି ଆଶ୍ୱସ୍ତ ହେଲା । ଅନେକ ବର୍ଷ ପରେ ଏଣ୍ଡ୍ରୋକଲ୍ସ ପୁଣି ବନ୍ଦୀ ହେଲା ଓ ତାକୁ ସିଂହ ସହିତ ଯୁଦ୍ଧ କରିବାକୁ ଛାଡ଼ି ଦିଆଗଲା । ଜର୍ଜ୍ ବର୍ଣ୍ଣାଡ୍ ଶଙ୍କ ନାଟକରେ ଏଣ୍ଡ୍ରୋକଲ୍ସକୁ କୋଲୋଜିୟମ୍ ନିଆଯାଇଥିଲା ଏହି ଯୁଦ୍ଧ କରିବା ପାଇଁ ବା ପରୋକ୍ଷରେ ଭୋକିଲା ସିଂହ ସହିତ ଯୁଦ୍ଧ ନ କରିପାରିଲେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିବା ପାଇଁ । ଗଳ୍ପ ଅନୁସାରେ ସିଂହଟି ସେଇ ସିଂହ ଥିଲା ଯାହା ପାଦରୁ ଏଣ୍ଡ୍ରୋକଲ୍ସ କଣ୍ଟା ବାହାର କରିଥିଲା । ସିଂହ ଭୋକିଲା ଥିବା ସତ୍ତ୍ୱେ ଏଣ୍ଡ୍ରୋକଲ୍ସକୁ ଆକ୍ରମଣ କଲା ନାହିଁ ଓ ତା’ ଗୋଡ଼ ପାଖେ ପୋଷା ଜୀବ ପରି ବସି ରହିଲା । ଏହାକୁ ଏକ ନୈତିକ ଶିକ୍ଷା କାହାଣୀ ରୂପେ ଅନେକ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ କରି କୁହାଯାଇଥାଏ । ଆଧାର ଲେଖା ପୁସ୍ତକ ଆଧାର ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଲିଂକ୍ 3 "କୋଲୋଜିୟମ୍" . ' . : . 1914. |
୧୭୭ ଗ୍ରେଗୋରି ପାଞ୍ଜି ଅନୁସାରେ ଏକ ସାଧାରଣ ବର୍ଷ ଅଟେ | ଘଟଣା ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ଅଜ୍ଞାତ ତିଥି ଘଟଣା ଜନ୍ମ ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ମୃତ୍ୟୁ ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ଆଧାର |
ପଞ୍ଜାବୀ ଉଇକିପିଡ଼ିଆ (ପଞ୍ଜାବୀ: (ଶଃମୁଖୀ ଲିପରେ); ੰ ਾ ੀ ਿ ੀ ੀ ੀ (ଗୁରମୁଖୀ ଲିପିରେ)) ହେଉଛି ଉଇକିମିଡ଼ିଆ ଫାଉଣ୍ଡେସନ ପରିଚାଳିତ ଉଇକିପିଡ଼ିଆର ପଞ୍ଜାବୀ ଭାଷା ସଂସ୍କରଣ, ଯାହାକି ଏକ ମାଗଣା ଅନଲାଇନ୍ ଏନ୍ସାଇକ୍ଲୋପିଡ଼ିଆ । ସମୁଦାୟ ଦୁଇଟି ପଞ୍ଜାବୀ ଉଇକିପିଡ଼ିଆ ସଂସ୍କରଣ ଅଛି | ପୂର୍ବ ପଞ୍ଜାବୀ ଉଇକିପିଡ଼ିଆ (ଗୁରମୁଖୀ ଲିପିରେ) ଏବଂ ପଶ୍ଚିମ ପଞ୍ଜାବୀ ଉଇକିପିଡ଼ିଆ (ଶଃମୁଖୀ ଲିପିରେ) । ପୂର୍ବ ପଞ୍ଚାବୀ ଉଇକିପିଡ଼ିଆ ପୂର୍ବ ପଞ୍ଚାବୀ ଉଇକିପିଡ଼ିଆ ଜୁନ୍ ୩, ୨୦୦୨ରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା କିନ୍ତୁ ପ୍ରଥମ ତିନୋଟି ଲେଖା କେବଳ ଅଗଷ୍ଟ ୨୦୦୪ରେ ଲେଖାଯାଇଥିଲା । ଜୁଲାଇ ୨୦୧୨ରେ ଏହି ଉଇକିପିଡ଼ିଆର ପ୍ରସଙ୍ଗ ସଂଖ୍ୟା ୨୪୦୦ରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲା । ଅଗଷ୍ଟ ୨୦୧୨ଠାରୁ, ଏହାର ବିଶ୍ୱ ସ୍ତରରେ ପ୍ରାୟ ୨୬ ନିୟୁତ ପାଠକ ଅଛନ୍ତି । ୨୮ ଜୁଲାଇ ୨୦୧୨ରେ ଲୁଧିଆନାଠାରେ ପ୍ରଥମ ପଞ୍ଜାବୀ ଉଇକିପିଡ଼ିଆ କର୍ମଶାଳା ସଂଗଠିତ ହୋଇଥିଲା । ଅଗଷ୍ଟ ୧୬, ୨୦୧୨ରେ ଅନ୍ୟ ଏକ କର୍ମଶାଳା ପଟିଆଲାର ପଞ୍ଜାବୀ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଆୟୋଜନ କରାଯାଇଥିଲା । ଏହି ଦୁଇଟି କର୍ମଶାଳରେ ଉଇକିପିଡ଼ିଆ ବିଷୟରେ ସମ୍ୟକ ଜ୍ଞାନ ପ୍ରଦାନ କରାଯିବା ସହିତ ସମ୍ପାଦନା ଶୈଳୀ ବିଷୟରେ ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କୁ ଅବଗତ କରାଯାଇଥିଲା । ପଶ୍ଚିମ ପଞ୍ଜାବୀ ଉଇକିପିଡ଼ିଆ ପଶ୍ଚିମ ପଞ୍ଜାବୀ ଉଇକିପିଡ଼ିଆ ୨୪ ଅକ୍ଟୋବର ୨୦୦୮ରେ ଉଇକିମିଡ଼ିଆ ଇନକ୍ୟୁବେଟର ମାଧ୍ୟମରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା ଏବଂ ଏହାର ଡୋମେନ୍ ଅଗଷ୍ଟ ୧୩, ୨୦୦୯ରେ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିଲା । ଇସଲାମାବାଦର ଜଣେ କଲେଜ ପ୍ରଫେସର ଖାଲିଦ ମହମ୍ମଦ ଏହି ପ୍ରକଳ୍ପର ନେତୃତ୍ୱ ନେଇଥିଲେ। ଆଧାର ବାହାର ଆଧାର ପୂର୍ବ ପଞ୍ଜାବୀ ଉଇକିପିଡ଼ିଆ | ପଶ୍ଚିମ ପଞ୍ଜାବୀ ଉଇକିପିଡ଼ିଆ | |
ନୋବେଲିଅମ ହେଉଛି ଏକ କୃତିମ ଭାବେ ସଂଶ୍ଳେଷଣ କରାଯାଇଥିବା ରାସାୟନିକ ମୌଳିକ ଯାହାର ପ୍ରତୀକ ଓ ପରମାଣୁ କ୍ରମାଙ୍କ ୧୦୨ । ଧର୍ମ ଭୌତିକ ରସାୟନିକ ସମସ୍ଥାନିକ ଇତିହାସ ଉପସ୍ଥିତି ଉତ୍ପାଦନ ବ୍ୟବହାର ଆହୁରି ଦେଖନ୍ତୁ ଆଧାର ସହାୟକ ଗ୍ରନ୍ଥ , . (2011). " 13. , ". , .; , . , . : . :10.1007/978-94-007-0211-0 13. 978-94-007-0210-3.{ }: 1 : : ବାହାର ଲିଙ୍କ . – |
ଡିଫାଇବ୍ରୋଟାଇଡ, ଡିଫିଟେଲିଓରେ ଏହାର ବିକ୍ରୟ ନାମ, ହେଉଛି, ଏକ ଔଷଧ ଯାହା ଅସ୍ଥି ମଜ୍ଜା ପ୍ରତିରୋପଣ ପରବର୍ତ୍ତୀ ଯକୃତର ଭେନୋ-ଅକ୍ଲୁସିଭ ରୋଗର ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ । ଏହା ଏକ ଶିରାରେ ଇଞ୍ଜେକସନ ଆକାରରେ ଦିଆଯାଏ । ଏହାର ବ୍ୟବହାରକୁ ସମର୍ଥନ କରିବାକୁ ଉଚ୍ଚ ମାନର ପ୍ରମାଣ ଅଭାବ ଅଛି । ସାଧାରଣ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ ନିମ୍ନ ରକ୍ତଚାପ, ଅଇ, ଏବଂ ରକ୍ତସ୍ରାବ ହୋଇପାରେ । ଅନ୍ୟ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ ଆଲର୍ଜି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ହୋଇପାରେ । ରକ୍ତ ଜମାଟରୋଧୀ ଔଷଧ ପାଉଥିବା ଲୋକଙ୍କ ଉପରେ ଏହା ବ୍ୟବହାର କରାଯିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ | ଏହା ଓଲିଗୋନ୍ୟୁକ୍ଲିଓଟାଇଡମାନଙ୍କର ଏକ ମିଶ୍ରଣ ଏବଂ ଏଣ୍ଡୋଥେଲିଆଲ୍ ଜୀବକୋଷ ସକ୍ରିୟତା ହ୍ରାସ କରି କିଛି ଅଂଶରେ କାମ କରେ ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ । ୨୦୧୩ ମସିହାରେ ୟୁରୋପରେ, ୨୦୨୬ରେ ଆମେରିକାରେ ଏବଂ ୨୦୨୦ରେ ଅଷ୍ଟ୍ରେଲିଆରେ ଡାକ୍ତରୀ ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ଡିଫାଇବ୍ରୋଟାଇଡ ଅନୁମୋଦିତ ହୋଇଥିଲା । ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରରେ ଏହାର ୨୦୦ ମିଗ୍ରା ବିଶିଷ୍ଟ ୨୫ ମାତ୍ରାର ମୂଲ୍ୟ ପ୍ରାୟ ୧୦,୦୦୦ ଡଲାର । ଆଧାର |
ଅଚ୍ୟୁତାନନ୍ଦ ମହାନ୍ତି (୧୩ ମଇ ୧୯୩୦ - ୧୮ ନଭେମ୍ବର ୨୦୦୩) ଜଣେ ଓଡ଼ିଆ ରାଜନୀତିଜ୍ଞ ଥିଲେ । ସେ ଓଡ଼ିଶା ରାଜନୀତିରେ ଉତ୍କଳ କଂଗ୍ରେସର କର୍ମକର୍ତ୍ତା ଭାବରେ ସକ୍ରିୟ ଥିଲେ । ଅଚ୍ୟୁତାନନ୍ଦ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାରେ ଜଣେ ବିଧାୟକ ଭାବରେ ଦୁଇଥର କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ୧୯୬୭ ଓ ୧୯୭୧ ମସିହାରେ ଓଡ଼ିଶାରେ ହୋଇଥିବା ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନରେ ସେ ନୟାଗଡ଼ ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀରୁ ଯଥାକ୍ରମେ ୪ର୍ଥ ଓ ୫ମ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ଜନ୍ମ, ପରିବାର ଓ ଶିକ୍ଷା ଅଚ୍ୟୁତାନନ୍ଦ ମହାନ୍ତି ୧୯୩୦ ମସିହାର ମଇ ମାସ ୧୩ ତାରିଖରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କ ନାମ କ୍ଷେତ୍ରବାସୀ ମହାନ୍ତି ଏବଂ ପତ୍ନୀଙ୍କ ନାମ ରମାମଣି ମହାନ୍ତି ଓ ରେଣୁବାଳା ମହାନ୍ତି । ରାଜନୈତିକ ଜୀବନ ଅଚ୍ୟୁତାନନ୍ଦ ଓଡ଼ିଶା ରାଜନୀତିରେ ଥରେ ଉତ୍କଳ କଂଗ୍ରେସର ପ୍ରାର୍ଥୀ ଭାବରେ ଓ ଥରେ ସ୍ୱାଧୀନ ପ୍ରାର୍ଥୀ ଭାବରେ ନିର୍ବାଚନ ଲଢ଼ିଥିଲେ ଏବଂ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାରେ ଜଣେ ବିଧାୟକ ଭାବରେ ସେ ଦୁଇଥର କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ମୃତ୍ୟୁ ଅଚ୍ୟୁତାନନ୍ଦ ୨୦୦୩ ମସିହାର ନଭେମ୍ବର ମାସ ୧୮ ତାରିଖରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିଲେ । ମୃତ୍ୟୁବେଳକୁ ତାଙ୍କୁ ୭୩ ବର୍ଷ ବୟସ ହୋଇଥିଲା । ଆଧାର |
ଗୁଲଜାରୀଲାଲ ନନ୍ଦା (୪ ଜୁଲାଇ ୧୮୯୮ – ୧୫ ଜାନୁଆରୀ ୧୯୯୮) ଜଣେ ଭାରତୀୟ ରାଜନୀତିଜ୍ଞ ଓ ଶ୍ରମ ଓ ଶ୍ରମିକ ସମ୍ପର୍କିତ ସମସ୍ୟା ବିଷୟକ ବିଶେଷଜ୍ଞ ଅର୍ଥନୀତିଜ୍ଞ । ଦୁଇଜଣ ପୂର୍ବତନ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଯଥା ଜବାହରଲାଲଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ୧୯୬୪ରେ ଓ ଲାଲ ବାହାଦୁର ଶାସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ୧୯୬୬ରେ ସେ କମ ସମୟ ପାଇଁ ଦୁଇ ଥର ଭାରତର ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ହୋଇଥିଲେ । ଉଭୟ ଥର ଶାସକ ଦଳ ଭାରତୀୟ ଜାତୀୟ କଂଗ୍ରେସର ନିର୍ବାଚିତ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ପଦ ଗ୍ରହଣ କରିବା ପରେ ତାଙ୍କ ଅବଧି ଶେଷ ହୋଇଛି । ୧୯୯୭ରେ ଭାରତର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ବେସାମରିକ ସମ୍ମାନ ଭାରତରତ୍ନ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଥିଲା । ବାଲ୍ୟ ଜୀବନ ଓ ଶିକ୍ଷା ଗୁଲଜାରୀଲାଲ ୪ ଜୁଲାଇ ୧୮୯୮ରେ ତତ୍କାଳୀନ ବ୍ରିଟିଶ ଭାରତର ପଞ୍ଜାବ ପ୍ରୋଭିନ୍ସସ୍ଥିତ ଶିଆଲକୋଟରେ ଏକ ପଞ୍ଜାବୀ ହିନ୍ଦୁ ପରିବାରରେ ଜନ୍ମଲାଭ କରିଥିଲେ । ( ଭାରତ ବିଭାଜନ ପରେ ସିଆଲକୋଟ ଅଞ୍ଚଳ ପାକିସ୍ଥାନ ଅନ୍ତର୍ଗତ ପଞ୍ଜାବ ପ୍ରୋଭିନ୍ସରେ ରହିଛି) ନନ୍ଦା ତାଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଲାହୋର, ଅମୃତସର, ଆଗ୍ରା ଏବଂ ଆଲ୍ଲାହାବାଦରେ ଲାଭ କରିଥିଲେ । ଗବେଷଣା ଓ ଅଧ୍ୟାପନା ନନ୍ଦା ଆଲାହାବାଦ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଶ୍ରମ ଓ ଶ୍ରମିକ ସମସ୍ୟା ସମ୍ପର୍କରେ ଜଣେ ଗବେଷକ ବିଦ୍ୟାର୍ଥୀ ଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟ କଲେ (1920–1921) । ୧୯୨୧ରେ ସେ ମୁମ୍ବାଇସ୍ଥିତ ଜାତୀୟ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଅର୍ଥନୀତି ପ୍ରଫେସର ଭାବେ ଯୋଗ ଦେଲେ । ସେହି ବର୍ଷ ସେ ବ୍ରିଟିଶ ଶାସନ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅସହଯୋଗ ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ ।୧୯୨୨ରେ ସେ ଅହମଦନଗର ଟେକ୍ସଟାଇଲ ଶ୍ରମିକ ସଂଗଠନର ସମ୍ପାଦକ ଭାବେ ୧୯୪୬ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ କଲେ । ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ଡ଼ାକରାରେ ସତ୍ୟାଗ୍ରହରେ ଯୋଗ ଦେଇ ସେ ପ୍ରଥମେ ୧୯୩୨ରେ ଏବଂ ପରେ ୧୯୪୨ରୁ ୧୯୪୪ ଯାଏଁ ଜେଲ ଯାଇଥିଲେ । ଆଲାହାବାଦ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର ପୂର୍ବତନ ଛାତ୍ର ସଂସଦ ତାଙ୍କୁ " " ସମ୍ମାନରେ ସମ୍ମାନିତ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ନାମ ଥିଲା ଲଷ୍ମୀ ଏବଂ ତାଙ୍କର ଦୁଇ ପୁଅ ଓ ଗୋଟିଏ ଝିଅ ଥିଲେ । ଆଧାର |
ପୂଜା ଭଟ୍ଟ (ଜନ୍ମ: ୨୪ ଫେବୃଆରୀ ୧୯୭୨) ଜଣେ ଭାରତୀୟ କଥାଚିତ୍ର ଅଭିନେତ୍ରୀ ଏବଂ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ପ୍ରଯୋଜିକା । ସେ ଭାରତୀୟ କଥାଚିତ୍ର ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଏବଂ ପ୍ରଯୋଜକ ମହେଶ ଭଟ୍ଟଙ୍କର ବଡ଼ ଝିଅ । ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଜୀବନ ପୂଜା ଭଟ୍ଟ ୨୪ ଫେବୃଆରୀ ୧୯୭୨ରେ ମୁମ୍ବାଇରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କର ପିତା ମହେଶ ଭଟ୍ଟ ହେଉଛନ୍ତି ଭାରତୀୟ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ପ୍ରଯୋଜକ ଏବଂ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଏବଂ ମାଆ କିରଣ ଭଟ୍ଟ । ପୂଜା ତାଙ୍କ ଘରେ ସମସ୍ତଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବଡ଼ ଥିଲେ ଏବଂ ରାହୁଲ ଭଟ୍ଟ ହେଉଛନ୍ତି ପୂଜାଙ୍କର ଭାଇ । ଅଭିନେତ୍ରୀ ଆଲିଆ ଭଟ୍ଟ ଏବଂ ଶାହୀନ୍ ଭଟ୍ଟ ହେଉଛନ୍ତି ତାଙ୍କର ସାବତ ଭଉଣୀ । ଅଭିନୟ ଜୀବନ ପୂଜା ୧୭ ବର୍ଷ ବୟସରେ ୧୯୮୯ରେ ହିନ୍ଦୀ କଥାଚିତ୍ର ଜଗତରେ ଅଭିନୟ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ପୂଜାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଡ୍ୟାଡିର ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଥିଲେ ତାଙ୍କ ବାପା ମହେଶ ଭଟ୍ଟ । ୧୯୯୧ରେ ପୂଜାଙ୍କ ଅଭିନୀତ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଦିଲ୍ ହେ କି ମାନ୍ତା ନେହିଁ ଏକ ବଡ଼ ସଫଳତା ହାସଲ କରିଥିଲା । ଏହି ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରଟି ଏକ ଇଂରାଜୀ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରୁ ପୁନଃ ନିର୍ମାଣ ହୋଇଥିଲା । ଏହି ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ପୂଜାଙ୍କ ସହ ଅଭିନେତା ଅମିର ଖାଁ ନାୟକ ଭାବରେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ । ପୂଜା ଷ୍ଟାରଡସ୍ ପତ୍ରିକା ପାଇଁ କିଛି ଖୋଲା ଦୃଶ୍ୟର ସୁଟଂ ମଧ୍ୟ କରିଥିଲେ । ପୂଜାଙ୍କ ଅଭିନୀତ ସଫଳତମ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ହେଲା: ସଞ୍ଜୟ ଦତ୍ତଙ୍କ ସହ ସଡ଼କ, ରାହୁଲ ରାୟଙ୍କ ସହ ଜୁନୁନ୍, ଅମିର ଖାନ୍ଙ୍କ ସହ ଦିଲ୍ ହେ କି ମାନ୍ତା ନେହିଁ, ସାର୍, ଫିର୍ ତେରି କାହାଣୀ ୟାଦ୍ ଆଇ, ତଡ଼ିପାର୍, ଗୁନେଗାର୍, ମିଥୁନ ଚକ୍ରବର୍ତ୍ତୀଙ୍କ ସହ ନାରାଜ୍, ହମ୍ ଦୋନା, ସନି ଦିଓଲଙ୍କ ସହ ଅଙ୍ଗରକ୍ଷକ, ଶାହାରୁଖ ଖାଁଙ୍କ ସହ ଚାହାତ୍, ତମନ୍ନା, ବୋର୍ଡ଼ର୍ ଏବଂ ଜଖମ୍ । ପୂଜା ହିନ୍ଦୀ କଥାଚିତ୍ର ସହ କିଛି ଆଞ୍ଚଳିକା ଭାଷା ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ମଧ୍ୟ ଅଭିନୟ କରିଛନ୍ତି । ପୂଜାଙ୍କ ଅଭିନୀତ ଶେଷ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ହେଉଛି ଏଭ୍ରିବଡ଼ି ସେଜ୍ ଆଇ ଏମ୍ ଫାଇନ୍, ଯାହାକି ୨୦୦୧ରେ ମୁକ୍ତଲାଭ କରିଥିଲା । ତା' ପରେ ପୂଜା ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ପ୍ରଯୋଜନା ଏବଂ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନାରେ ଦୃଷ୍ଟ ନିବେଶ କରିଥିଲେ । ୨୦୦୪ରେ ପୂଜାଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶିତ ପ୍ରଥମ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଥିଲା ପାପ୍ ଯେଉଁଥିରେ ଅଭିନେତା ଜନ୍ ଆବ୍ରାହମ୍ ଏବଂ ଉଦିତ ଗୋସ୍ୱାମୀ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ । ତା ପରଠାରୁ ସେ ହଲିଡେ, ଧୋକା, କଜ୍ରାରେ ଏବଂ ଜିସ୍ମ-୨ ଆଦି ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ଦେଇଥିଲେ । ଅଭିନୀତ କଥାଚିତ୍ର ନିର୍ଦ୍ଦେଶିତ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ୨୦୦୩: ପାପ୍ ୨୦୦୬: ହଲିଡେ ୨୦୦୭: ଧୋକା ୨୦୧୦: କଜ୍ରାରେ ୨୦୧୨: ଜିସ୍ମ-୨ ୨୦୧୬: କବରେଟ୍ ପ୍ରଯୋଜିତ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ୧୯୯୮: ଦୁସ୍ମନ୍ ୨୦୦୨: ସୁର୍- ଦ ମେଲୋଡ଼ି ଅଫ୍ ଲାଇଫ୍ ୨୦୦୩: ଜିସ୍ମ ୨୦୦୩: ପାପ୍ ୨୦୦୫: ରୋଗ୍ ୨୦୦୬: ହଲିଡେ ୨୦୧୨: ଜିସ୍ମ-୨ ୨୦୧୨: କବରେଟ୍ ଆଧାର ଅଧିକ ତଥ୍ୟ ଇଣ୍ଟରନେଟ ମୁଭି ଡାଟାବେସରେ ପୂଜା ଭଟ୍ଟ |
ଯଥା ରାବଣସ୍ୟ ମନ୍ଦୋଦରୀ ୨୦୨୨ ମସିହାରେ ମୁକ୍ତିଲାଭ କରିଥିବା ଏକ ଓଡ଼ିଆ କଥାଚିତ୍ର । ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର ପ୍ରଯୋଜନା କରିଥିଲେ କବୀର ଦାସ । କାଳୁଚରଣ ନାୟକ ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର କାହାଣୀ ରଚନା କରିଥିଲେ । ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର ସଂଳାପ ରଚନା କରିଥିଲେ ଜିତେନ୍ଦ୍ର ବରାଳ । ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ପିନୁ ନାୟକ ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ ରଚନା କରିଥିଲେ ଏବଂ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ଦେଇଥିଲେ । ସଙ୍ଗୀତକାର ଅଭିଜିତ ମଜୁମଦାର ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର ସ୍ୱର ସଂଯୋଜନା କରିଥିଲେ । ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର ମୁଖ୍ୟ ଭୂମିକାରେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ ଦୀପକ ବାରିକ ଓ ଲିପିକା ସେନାପତି । ଚୌଧୁରୀ ଜୟପ୍ରକାଶ ଦାସ, ରାକ୍ଷୀ ଦାଶ, ଶୁଭ୍ରାଂଶୁ, ଆକାଶ ଶତପଥୀ, ପପି ସନ୍ତୁକା, ରାଜଲକ୍ଷ୍ମୀ, କୁନି ପଣ୍ଡା, ବିଜୟ ପଟ୍ଟନାୟକ ଆଦି କଳାକାରମାନେ ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର ବିଭିନ୍ନ ଭୂମିକାରେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ । ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର ୨୦୨୨ ମସିହାର ମଇ ୧ ତାରିଖରେ ଉଭୟ ତରଙ୍ଗ ଟିଭି ଓ ତରଙ୍ଗ ପ୍ଲସ୍ରେ ମୁକ୍ତିଲାଭ କରିଥିଲା । ଅଭିନୟ ଦୀପକ ବାରିକ ଲିପିକା ସେନାପତି ଚୌଧୁରୀ ଜୟପ୍ରକାଶ ଦାସ ରାକ୍ଷୀ ଦାଶ ଶୁଭ୍ରାଂଶୁ ଆକାଶ ଶତପଥୀ ପପି ସନ୍ତୁକା ରାଜଲକ୍ଷ୍ମୀ କୁନି ପଣ୍ଡା ବିଜୟ ପଟ୍ଟନାୟକ କାହାଣୀ ଗୀତ ଏବଂ ସଙ୍ଗୀତ ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର ସଙ୍ଗୀତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ଦେଇଥିଲେ ଅଭିଜିତ ମଜୁମଦାର । ନିର୍ମଳ ନାୟକ ଓ ଦେବୀଦତ୍ତ ମହାନ୍ତି ଆଦି ଗୀତିକାର ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର ଗୀତ ରଚନା କରିଥିଲେ । କୁଳଦୀପ ପଟ୍ଟନାୟକ, ଅମ୍ରିତା ନାୟକ, ତାରିକ୍ ଅଜିଜ, ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଦାଶ, ସ୍ମୃତିମୟୀ ମହାପାତ୍ର, ହ୍ୟୁମାନ ସାଗର ଆଦି କଣ୍ଠଶିଳ୍ପୀମାନେ ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିରେ କଣ୍ଠଦାନ କରିଥିଲେ । ଗୀତ ଆଧାର ବାହାର ଆଧାର ଇଣ୍ଟରନେଟ ମୁଭି ଡାଟାବେସରେ ଯଥା ରାବଣସ୍ୟ ମନ୍ଦୋଦରୀ |
ସଆଦତ ହସନ ମଣ୍ଟୋ ( , - /; : , ଉଚ୍ଚାରଣ [ ̪ ̪ ]; ୧୧ ମେ ୧୯୧୨ – ୧୮ ଜାନୁଆରୀ ୧୯୫୫) ଜଣେ ପାକିସ୍ଥାନୀ ଲେଖକ ଓ ନାଟ୍ୟକାର ଥିଲେ । ସେ ଅବିଭକ୍ତ ଭାରତରେ ଲୁଧିଆନାଠାରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ସେ ମୁଖ୍ୟତଃ ଉର୍ଦ୍ଦୁ ଭାଷାରେ ଲେଖୁଥିଲେ । ତାଙ୍କର ୨୨ଟି କ୍ଷୁଦ୍ର ଗଳ୍ପ ସଂକଳନ, ଗୋଟିଏ ଉପନ୍ୟାସ, ୫ଟି ବେତାର ନାଟକ, ୩ଟି ପ୍ରବନ୍ଧ ସଂକଳନ ପ୍ରକାଶ ପାଇଛି । ତାଙ୍କ ରଚିତ୍ର କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପଗୁଡିକ ଉଭୟ ପାଠକ ଓ ସମୀକ୍ଷକଙ୍କଦ୍ୱାରା ଉଚ୍ଚ ପ୍ରଶଂସିତ ହୋଇଛି । ମଣ୍ଟୋ ନିଜ ରଚନାର ସମାଜର କଠୋର ସତ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିଥିଲେ । ଭାରତ ବିଭାଜନ ବାବଦରେ ତାଙ୍କ ଲିଖିତ ଗପଗୁଡିକପାଇଁ ସେ ବିଶେଷ ପରିଚିତ । ଲେଖାରେ ଅଶ୍ଳିଳତାକୁ ନେଇ ମଣ୍ଟୋଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ୬ଥର ମକଦ୍ଦମା କରାଯାଇଥିଲା । ୩ଥର ଭାରତ ସ୍ୱାଧୀନତା ପୂର୍ବରୁ ଓ ୩ଥର ସ୍ୱାଧିନତା ପରେ । କିନ୍ତୁ ଥରଟିଏ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଦୋଷ ସାବସ୍ତ୍ୟ କରାଯାଇ ପାରିନଥିଲା । ମଣ୍ଟୋଙ୍କ ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବସିତ ୨ଟି ଆତ୍ମଜୀବନୀମୂଳକ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଥିଲା । ପ୍ରଥମ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରଟି ସର୍ମାଦ ଖୁସଟଙ୍କଦ୍ୱାରା ନିର୍ଦ୍ଦେଶିତ ହୋଇଥିବା ବେଳେ, ୨୦୧୮ର ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରଟି ନନ୍ଦିତା ଦାସଙ୍କଦ୍ୱାରା ନିର୍ଦ୍ଦେଶିତ ହୋଇଥିଲା । ଜୀବନୀ ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଜୀବନ ମଣ୍ଟୋ, ୧୯୧୨ ମସିହାରେ ଅବିଭକ୍ତ ଭାରତର ଲୁଧିଆନା ଜିଲ୍ଲାରେ ସମରଲା ନିକଟସ୍ଥ ପାପରୌଡି ଗ୍ରାମର ଏକ ମୁସଲିମ ପରିବାରରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ପିତା ଜଣେ ନ୍ୟାୟାଧିଶ ଥିଲେ । ସେମାନେ ମୂଳତଃ ଜମ୍ମୁ ଓ କଶ୍ମୀରର ଅଧିବାସି ଥିଲେ । ୧୯୩୩ ମସିହାରେ ମଣ୍ଟୋ ୨୧ ବର୍ଷ ବୟସରେ "ଅବଦୁଲ ବରି ଆଲିଗ"ଙ୍କୁ ଭେଟିଥିଲେ । ଆଲିଗ ମଣ୍ଟୋଙ୍କୁ ଋଷୀୟ ଓ ଫରାସୀ ଲେଖକମାନଙ୍କୁ ପଢ଼ିବାକୁ ପ୍ରେରିତ କରିଥିଲେ । ଏହା ମଣ୍ଟୋଙ୍କ ଜୀବନର ଗତିପଥ ବଦଳାଇଥିଲା । ବୃତିଗତ ଜୀବନ ଆରମ୍ଭ ଋଷୀୟ ଓ ଫରାସୀ ଲେଖକମାନଙ୍କୁ ପଢ଼ିବା ଆରମ୍ଭ କରିବାର କିଛି ମାସ ମଧ୍ୟରେ ମଣ୍ଟୋ, ଭିକ୍ଟର ହ୍ୟୁଗୋଙ୍କର "ଦ ଲାଷ୍ଟ ଡେ ଅଫ ଏ କନଡେମଡ଼ ମ୍ୟାନ'କୁ "ସର୍ଗୁଜସ୍ତ-ଏ-ଆସୀର" ( ଜଣେ ବନ୍ଦୀର କାହାଣୀ ) ନାମରେ ଉର୍ଦ୍ଦୁ ଭାଷାକୁ ଅନୁବାଦିତ କରିଥିଲେ। ଏହାକୁ ଲାହୋରର 'ଉର୍ଦ୍ଦୁ ବୁକ ଷ୍ଟଲ' ପ୍ରକାଶିତ କରିଥିଲା । ଏହା ପରେ ସେ ଲୁଧିଆନାରୁ ପ୍ରକାଶିତ "ମସାୱତ" ଖବରକାଗଜର ସମ୍ପାଦନା ମଣ୍ଡଳୀରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ । ୧୯୩୪ରେ ମଣ୍ଟୋ, ଆଲିଗଡ଼ ମୁସଲିମ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ସ୍ନାତକ ପାଠ୍ୟକ୍ରମରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ ଓ "ଇଣ୍ଡିଆନ ପ୍ରୋଗ୍ରେସିଭ ରାଇଟର୍ସ ଆସୋସିଏସନ" ଆଡ଼କୁ ଆକର୍ଷିତ ହୋଇଥିଲେ । ପ୍ରୋଗ୍ରେସିଭ ରାଇଟର୍ସ ଆସୋସିଏସନରେ ସେ ଅଲି ସରଦାର ଜାଫରୀଙ୍କ ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ଆସିଥିଲେ ଓ ତାଙ୍କଦ୍ୱାରା ପ୍ରେରିତ ହୋଇଥିଲେ । ଅଲିଗଡ଼ ପତ୍ରିକାର ୧୯୩୫ ମସିହା ମାର୍ଚ୍ଚ ମାସର ସଂସ୍କରଣରେ, ତାଙ୍କର ଦ୍ୱିତୀୟ ଗଳ୍ପ "ଇଂକିଲାବ ପସନ୍ଦ" ପ୍ରକାଶ ପାଇଥିଲା । ୧୯୩୪ରେ ହିଁ ମଣ୍ଟୋ ମୁମ୍ବାଇ ଯାଇଥିଲେ ଓ ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ରିକା, ଖବରକାଗଜ ଓ ହିନ୍ଦୀ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ପଟ୍ଟକଥା ଆଦି ଲେଖିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ଏହି ସମୟରେ ନୁର ଜାହାନ, ନୌସାଦ, ଇସମତ ଚୁଗତାଇ, ଅଶୋକ କୁମାର ଓ ଶ୍ୟାମଙ୍କ ସହିତ ତାଙ୍କର ବନ୍ଧୁତା ହୋଇଥିଲା । ସେ ବମ୍ବେର ରେଡ଼ ଲାଇଟ ଅଞ୍ଚଳ କମାଥିପୁରାର ଫୋରାସ ଲେନରେ ରହୁଥିଲେ । ଏହି ଅଞ୍ଚଳର ଅଧିବାସୀମାନଙ୍କର ଜୀବନଶୈଳୀ, ମଣ୍ଟୋଙ୍କ ପରବର୍ତ୍ତୀ ଲେଖାକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିଥିଲା । ୧୯୪୧ରେ, ମଣ୍ଟୋ ଆକାଶବାଣୀର ଉର୍ଦ୍ଦୁ ପ୍ରସାରଣରେ ଜଣେ ଲେଖକ ଭାବେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ । ଏହି ସମୟରେ ମାତ୍ର ୧୮ମାସ ମଧ୍ୟରେ ସେ ୪ଟି ବେତାର ନାଟକ ପୁସ୍ତକ ରଚନା କରିଥିଲେ । ସେଗୁଡିକ ଥିଲା : 'ଆଓ', 'ମଣ୍ଟୋ କେ ଡ୍ରାମେ', 'ଜନାଜେ' ଓ 'ତିନ ଔରତେଁ' । ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ସେ କ୍ଷୁଦ୍ର ଗଳ୍ପ ସଂକଳନ 'ଧୁଆଁ', 'ମଣ୍ଟୋ କେ ଅଫସାନେ' ଓ ପ୍ରବନ୍ଧ ସଂକଳନ 'ମଣ୍ଟୋ କେ ମଜାମିନ', 'ଅଫସାନେ ଔର ଡ୍ରାମେ' ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ । ଆକାଶବାଣୀର ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଏନ ଏମ ରସିଦଙ୍କ ସହିତ ମତାନ୍ତର ଯୋଗୁଁ ସେ ଆକାଶବାଣୀ ଚାକିରି ଛାଡି ବମ୍ବେ ଫେରିଯାଇଥିଲେ ଓ ପୁନଶ୍ଚ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଜଗତ ସହିତ ସଂଶ୍ଲିଷ୍ଠ ହୋଇଥିଲେ । ଏହି ସମୟରେ ସେ "ଆଠ ଦିନ", "ଶିକାରୀ", "ଚଲ ଚଲରେ ନୌଜବାନ" ଓ "ମିର୍ଜା ଗାଲିବ"( ୧୯୫୪ରେ ମୁକ୍ତିଲାଭ ) ଆଦି ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ପଟ୍ଟକଥା ଲେଖିଥିଲେ । 'କାଲି ସାଲୱାର', 'ଧୁଆଁ' ଓ 'ବୁ' ଆଦି କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ ଏହି ସମୟରେ "କ୍ୱାମି ଜଙ୍ଗ" ନାମକ ପାତ୍ରିକାରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା । ତାଙ୍କର 'ଚୁଗାଡ' ନାମକ ଏକ କ୍ଷୁଦ୍ର ଗଳ୍ପ ସଂକଳନ ମଧ୍ୟ ପ୍ରକାଶ ପାଇଥିଲା । ୧୯୪୮ ମସିହା ଜାନୁଆରୀ ମାସରେ ସେ ଭାରତ ଛାଡି ପାକିସ୍ଥାନ ଚାଲି ଯାଇଥିଲେ । ପାକିସ୍ଥାନକୁ ପ୍ରବାସ ଭାରତ ବିଭାଜନପରେ, ଭାରତରେ ରହିବା ପାଇଁ ମଣ୍ଟୋ ଇଚ୍ଛୁକ ଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ସାମ୍ପ୍ରଦାୟିକ ଦଙ୍ଗାର ଆଶଙ୍କାରେ ସେ ୧୯୪୮ରେ ପାକିସ୍ଥାନକୁ ବିସ୍ଥାପିତ ହୋଇଥିଲେ ଓ ସେଠାରେ ସେମାନଙ୍କୁ "ମୁହାଜିର" (ଅନ୍ୟ ଦେଶରୁ ବିସ୍ଥାପିତ) ଭାବରେ ପରିଗଣିତ କରାଯାଇଥିଲା । ବମ୍ବେରୁ ଲାହୋରକୁ ଯିବା ପରେ, ମଣ୍ଟୋ ଲାହୋରର ବଟ୍ଟ ଟିକ୍କା ନିକଟରେ ଥିବା 'ଲକ୍ଷ୍ମୀ' ଅଟ୍ଟାଳିକାରେ ରହୁଥିଲେ । ଏହି ଅଟ୍ଟାଳିକାଟିକୁ ଲାଲା ଲାଜପତ ରାୟଙ୍କ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ବିମା କମ୍ପାନୀ ୧୯୩୮ରେ ନିର୍ମାଣ କରିଥିଲା ଓ ସରୋଜିନୀ ନାଇଡୁ ଏହାକୁ ଉଦଘାଟନ କରିଥିଲେ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହି ଅଟ୍ଟାଳିକାଟି ପରିତ୍ୟକ୍ତ ଅବସ୍ଥାରେ ପଡିଅଛି । ମୃତ୍ୟୁ ଶେଷ ସମୟ ବେଳକୁ ମଣ୍ଟୋ ନିଜ ମଦାଭ୍ୟାସ ଯୋଗୁସିରୋସିସ୍ ରୋଗରେ ପୀଡ଼ିତ ହୋଇଥିଲେ । ୧୯୫୫ ଜାନୁଆରୀ ୧୮ତାରିଖରେ ସେ ମଦ୍ୟାତ୍ୟୟ ଯୋଗୁ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିଲେ । ମୃତ୍ୟୁବେଳକୁ ସେ ପତ୍ନୀ ସାଫିଆ ଏବଂ ତିନି ଝିଅ ନିଘତ, ନୁଝତ ଓ ନୁସରତଙ୍କୁ ଛାଡି ଯାଇଥିଲେ । ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ମଣ୍ଟୋଙ୍କ ଜୀବନୀ ଅନେକ ଆଲୋଚନା, ପର୍ଯ୍ୟାଲୋଚନାର କେନ୍ଦ୍ର ହୋଇ ରହିଛି । ମଣ୍ଟୋଙ୍କ ଜୀବନୀ ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବସିତ ଡାନିସ ଇକୱାଲଙ୍କ ନାଟକ "ଏକ କୁତେ କି କାହାଣୀ" ତାଙ୍କ ଜନ୍ମ ଶତବାର୍ଷିକୀ ଅବସରରେ ମଞ୍ଚସ୍ଥ ହୋଇଥିଲା । ୨୦୦୫ରେ ତାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁର ୫୦ବର୍ଷ ପୂର୍ତ୍ତୀ ଅବସରରେ ପାକିସ୍ଥାନରେ ଏକ ଡାକଟିକଟ ପ୍ରଚଳନ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା । ୨୦୧୨ ଅଗଷ୍ଟ ୧୪ରେ ମଣ୍ଟୋଙ୍କୁ "ନିସାନ-ଏ-ଇମତିଆଜ" ପୁରସ୍କାରରେ ସମ୍ମାନୀତ କରାଯାଇଥିଲା । ୨୦୧୫ରେ ସର୍ମୋଦ ଖୁସଟଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନାରେ 'ମଣ୍ଟୋ' ନାମରେ ଏକ ପାକିସ୍ଥାନୀ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ମୁକ୍ତିଲାଭ କରିଥିଲା । ୨୦୧୮ରେ ବିବିସି, ମଣ୍ଟୋଙ୍କ ଗଳ୍ପ "ଟୋବା ଟେକ ସିଂହ"କୁ ବିଶ୍ୱର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ୧୦୦ଟି ଗଳ୍ପ ମଧ୍ୟରେ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ କରିଥିଲା । ୨୦୧୮ରେ ନନ୍ଦିତା ଦାସ, ଭାରତରେ "ମଣ୍ଟୋ" ନାମକ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ନିର୍ମାଣ କରିଥିଲେ । ଏଥିରେ "ନୱାଜ-ଉଦ୍ଦିନ ସିଦ୍ଦିକି" ମଣ୍ଟୋ ଭୂମିକାରେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ । ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନା ଭାରତ ବିଭାଜନକୁ ମଣ୍ଟୋ ଘୋର ବିରୋଧ କରୁଥିଲେ ଓ ବିଭାଜନକୁ ବିରୋଧ କରି ଗଳ୍ପ ଓ ପ୍ରବନ୍ଧମାନ ଲେଖିଥିଲେ । ସେ ଭିକ୍ଟ ହ୍ୟୁଗୋ, ଓସ୍କାର ୱାଇଲ୍ଡ, ଆଣ୍ଟୋନ ଚେକୋଭ ଓ ମାକସିମ ଗର୍କୀ ଆଦି ସାହିତ୍ୟକଙ୍କୁ ଅନୁବାଦ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ପ୍ରଥମ ଗଳ୍ପ "ତମାସା", ଜାଲିଆନାୱାଲା ବାଗ୍ ହତ୍ୟାକାଣ୍ଡ ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବସିତ ଥିଲା । ସେ ବାମପନ୍ଥୀ ଓ ସମାଜବାଦ ଚେତନାତ୍ମକ ଲେଖାରୁ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ମଧ୍ୟ କ୍ରମେ ମଣିଷର ମନସ୍ତତ୍ତ୍ୱକୁ ନେଇ ଅନେକ ଲେଖା ଲେଖିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ନିଜର ଅର୍ଥନୈତିକ ଅବ୍ୟବସ୍ଥା, ନାରୀ ସ୍ୱାଧିନତା ଓ ଗୌରବ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ଲେଖାରେ ପ୍ରମୁଖ ସ୍ଥାନ ପାଇଥିଲା । ତାଙ୍କ ଲେଖାରେ ଅଶ୍ଳୀଳତାକୁ ନେଇ ତାଙ୍କୁ ବହୁ ଅସୁବିଧାର ସମ୍ମୁଖୀନ କରିବାକୁ ପଡିଥିଲା । ରଚନାବଳୀ ଆତିସ ପରାୟେ – ୧୯୩୬ ଚୁଗଡ ମଣ୍ଟୋ କେ ଅଫସାନେ - ୧୯୪୦ ଧୁଆଁ - ୧୯୪୧ ଅଫସାନେ ଔର ଡ୍ରାମେ - ୧୯୪୩ ଖୋଲ ଦୋ - ୧୯୪୮ ଲଜ୍ଜତ-ଏ-ସଙ୍ଗ - ୧୯୪୮ ସିୟା ହାସିୟେ - ୧୯୪୮ ବାଦାସାହତ କା ଖାତିମା - ୧୯୫୦ ଖାଲି ବୋତଲେଁ - ୧୯୫୦ ଲାଉଡ଼ ସ୍ପିକର ଗଞ୍ଜେ ଫରିସ୍ତେ ମଣ୍ଟୋ କେ ମଜାମିଂ ନିମରୋଦ କି ଖୁଦାଇ - ୧୯୫୦ ଥଣ୍ଡା ଗୋସ୍ତ - ୧୯୫୦ ୟାଜିଦ - ୧୯୫୧ ପର୍ଦ୍ଦେ କେ ପିଛେ - ୧୯୫୩ ସଡ଼କ କେ କିନାରେ - ୧୯୫୩ ବଘେର ଉନ୍ୱାନ କେ - ୧୯୫୪ ବଘେର ଇଜାଜତ - ୧୯୫୫ ଟୋବା ଟେକ୍ ସିଂହ - ୧୯୫୫ ବୁର୍ଖେ - ୧୯୫୫ ଫୁନ୍ଦୁନେ - ୧୯୫୫ ସରକନ୍ଦୋକେ ପିଛେ - ୧୯୫୫ ସୈତାନ - ୧୯୫୫ ଶିକାରୀ ଔରତେଁ - ୧୯୫୫ ରତ୍ତି, ମାସା, ତୋଲା - ୧୯୫୬ କାଲି ସାଲୱାର - ୧୯୬୧ ମଣ୍ଟୋ କି ବେହତରିନ କାହାଣୀୟାଁ - ୧୯୬୩ ତାହିରା ସେ ତାହିର - ୧୯୭୧ ଆଧାର ବାହାର ଆଧାର ଇଣ୍ଟରନେଟ ମୁଭି ଡାଟାବେସରେ ସଆଦତ ହସନ ମଣ୍ଟୋ . |
ସୋନପୁର ଭାରତର ଓଡ଼ିଶାରେ ଥିବା ସୁବର୍ଣ୍ଣପୁର ଜିଲ୍ଲାର ମୁଖ୍ୟ ସଦର ମହକୁମା ଓ ଏକ ମୁଖ୍ୟ ସହର । ଭୂଗୋଳ ଇତିହାସ ପର୍ଯ୍ୟଟନ ହିନ୍ଦୁ ମନ୍ଦିର ଶଶିସେଣା ମନ୍ଦିର: ଏହିମନ୍ଦିରର କୌଣସି ପ୍ରବେଶ ପଥ ନଥିବାରୁ ଏହା ଆଞ୍ଚଳିକ ଭାଷାରେ ନିମୁଁହ ଦେଉଳ ଭାବେ ପରିଚିତ । ଅମରାବତୀ ରାଜ୍ୟ ରାଜକୁମାରୀ ଶଶିସେଣା ଓ ସୁବର୍ଣ୍ଣପୁର ରାଜ୍ୟର ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପୁଅ ଅହିମାଣିକ୍ୟର ଅନାବିଳ ପ୍ରେମର ସ୍ମୃତିରେ ଏହି ମନ୍ଦିର ନିର୍ମିତ । କବି ପ୍ରତାପ ରାୟ ଶଶିସେଣା କାବ୍ୟରେ ଏହି କିମ୍ବଦନ୍ତୀକୁ ଜୀବନ୍ତ ରୂପ ଦେଇଛନ୍ତି । ସୁବର୍ଣ୍ଣମେରୁ ମନ୍ଦିର: ଏହା ସୋନପୁର ସହରର ଦକ୍ଷିଣ ଦିଗରେ ତେଲ ନଦୀ କୂଳରେ ଅବସ୍ଥିତ । ରାମେଶ୍ୱର ମନ୍ଦିର: ଏହା ମହାନଦୀ ଓ ତେଲନଦୀର ସଙ୍ଗମସ୍ଥଳରେ ଅବସ୍ଥିତ । କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ମତେ ଲଙ୍କାବିଜୟ ପରେ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ରାମେଶ୍ୱର ଶିବଙ୍କ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ । ଗୋକର୍ଣ୍ଣେଶ୍ୱର ମନ୍ଦିର: ଏହା ସୋନପୁର ସହରର ପଶ୍ଚିମ ଦିଗରେ ଅବସ୍ଥିତ । ଏଠାରେ ରାମଚଣ୍ଡୀଙ୍କ ସହ ଗୋକର୍ଣ୍ଣେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପୂଜା କରାଯାଏ । ପଶ୍ଚିମ ସୋମନାଥ ମନ୍ଦିର: ଏହା ସୋନପୁର ସହରର ପଶ୍ଚିମ ଦିଗରେ ଅବସ୍ଥିତ ଏକ ଶିବ ମନ୍ଦିର । ସୋମନାଥ ସୋମବଂଶୀ ରାଜବଂଶର ଇଷ୍ଟଦେବତା ଥିବା କହାଯାଏ । ପଞ୍ଚରଥ ମନ୍ଦିର: ଏହା ସହରର ମଧ୍ୟସ୍ଥଳରେ ଅବସ୍ଥିତ । ରଥାକୃତିରେ ନିର୍ମିତ ପାଞ୍ଚଟି ମନ୍ଦିରର ଗର୍ଭଗୃହରେ ଶିବ, ପାର୍ବତୀ, ଗଣେଶ, କାର୍ତ୍ତିକେୟ ଓ ବୃଷଭଙ୍କ ବିଗ୍ରହ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇ ପୂଜା ପାଉଛନ୍ତି । କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ମତେ ଯୁବରାଜ ସୋମଭୂଷଣଙ୍କ ଅକାଳ ବିୟୋଗରେ ମର୍ମାହତ ହୋଇ ରାଜା ବୀରମିତୋଜୟ ସିଂହଦେବ ତାଙ୍କର ସ୍ମୃତି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଏହି ମନ୍ଦିରକୁ ନିର୍ମାଣ କରିଥିଲେ । ସୁରେଶ୍ୱରୀ ମନ୍ଦିର ସହରର ସର୍ବପ୍ରାଚୀନ ଚଣ୍ଡୀମନ୍ଦିର । କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ମତେ ପର୍ଶୁରାମ କ୍ଷତ୍ରୀୟ ସଂହାର ପରେ ସୁରେଶ୍ୱରୀ ଦେବୀଙ୍କୁ ସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ । ସୋମବଂଶୀ ରାଜା ପ୍ରଥମ ଜନ୍ମେଜୟଙ୍କ ରାଜତ୍ୱ କାଳରେ ସୁରେଶ୍ୱରୀ ଦେବୀ ଦୁର୍ଗଦ୍ୱାରରେ ଅଧିଷ୍ଠିତ ହୋଇ ନଗର ଦେବୀ ଭାବରେ ପୂଜିତା ହେଉଥିଲେ । କାଳକ୍ରମେ ଏହି ଦୁର୍ଗ ଧ୍ୱଂସ ପାଇ ପୁଷ୍କରଣୀରେ ପରିଣତ ହୋଇ ମନ୍ଦିର ନିକଟରେ ଅଛି । ମାଣିକେଶ୍ୱରୀ ମନ୍ଦିର ସହରର କୈବର୍ତ୍ତମାନଙ୍କ ଇଷ୍ଟଦେବୀଙ୍କ ମନ୍ଦିର । ଏହା ସହରର ଦକ୍ଷିଣ ପ୍ରାନ୍ତରେ ଅବସ୍ଥିତ । ମାଣିକେଶ୍ୱରୀ ଗଙ୍ଗରାଜ ବଂଶର ଇଷ୍ଟଦେବୀ ଭାବେ ପୂଜା ପାଉଥିଲେ । ଆଧାର ବାହାର ତଥ୍ୟ |
କାପୋସିସ ସାର୍କୋମା (ଇଂରାଜୀ ଭାଷାରେ ' / ) ଏକ ପ୍ରକାର କର୍କଟ ରୋଗ ଯେଉଁଥିରେ ଚର୍ମ, ଲସିକା ଗ୍ରନ୍ଥି ବା ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଅଙ୍ଗମାନଙ୍କରେ ଫୁଲା ବା ଗୋଟାଳି ହୁଏ । ଏହି ଫୁଲା ବା ଦାଗର ରଙ୍ଗ ପରପ୍ଲ ହୋଇଥାଏ । ଏହା ସୀମିତ ସ୍ଥାନରେ ବା ବିଚ୍ଛୁରିତ ଭାବରେ ଦେଖାଯାଇପାରେ । ଧୀରେ ଧୀରେ ବା ଦୃତ ଗତିରେ ଏହାର ଅବସ୍ଥା ଦିନକୁ ଦିନ ଖରାପ ଦିଗକୁ ଗତି କରେ । ଏହା ଫୁଲା ବା ସମତଳ ଆକାରର ହୋଇପାରେ । ସମସ୍ତ ରୋଗୀଙ୍କର ମାନବ ହର୍ପିସଭୁତାଣୁ ୮/(ଏଚଏଚଭି୮) ( 8? 8) ଥିବା ଦେଖାଯାଏ । କ୍ରନିକ ଲିମ୍ଫିଡିମା ଓ ରୋଗ ବା କୌଣସି ଔଷଧ ବ୍ୟବହାର ଯୋଗୁ ଇମ୍ମ୍ୟୁନୋସପ୍ରେସନ ଥିଲେ ଏହି ରୋଗ ସଙ୍କଟ ରହେ । ଏହି ରୋଗ ଚାରି ପ୍ରକାର ହୋଇ ଦେଖାଯାଇପାରେ ଯଥା:- କ୍ଲାସିକ, ଏଣ୍ଡେମିକ, ଏପିଡେମିକ ଓ ଇମ୍ମୁନୋସପ୍ରେସନ ଥେରାପି ସମ୍ପର୍କୀୟ ବୟସ୍କମାନଙ୍କୁ କ୍ଲାସିକ କେଏସ ରୋଗ ହୁଏ ଯାହା ଧୀରେ ବଢ଼େ ଓ ଗୋଡ଼କୁ ଆକ୍ରମଣ କରେ । ଆଫ୍ରିକାରେ ଏଣ୍ଡେମିକ କେଏସ ରୋଗ ହୁଏ ଓ ଏହା ଅଧିକ ଆକ୍ରମଣକାରୀ ଥାଏ । ଇମ୍ମୁନୋସପ୍ରେସନ ଥେରାପି ସମ୍ପର୍କୀୟ କେଏସ ରୋଗ ସାଧାରଣତଃ ଅର୍ଗାନ ଟ୍ରାନ୍ସପ୍ଲାଣ୍ଟ ହୋଇଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ହୁଏ ଓ ପ୍ରାୟ ଚର୍ମରେ ହୁଏ । ଏପିଡେମିକ କେଏସ ରୋଗ ଏଡସ ରୋଗୀଙ୍କୁ ହୁଏ ଓ ଦେହର ଅନେକ ସ୍ଥାନରେ ହୁଏ । ତନ୍ତୁ ବାୟୋପ୍ସି ଓ ମେଡିକାଲ ଇମେଜିଙ୍ଗ ସାହାଯ୍ୟରେ ରୋଗ ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରାଯାଏ । ରୋଗର ଅବସ୍ଥା ଉପରେ ଚିକିତ୍ସା ନିର୍ଭର କରେ, ଯେପରିକି ଏହା ସ୍ଥାନୀୟ କି ବ୍ୟାପିଥିବା ଓ ଲୋକର ଇମ୍ମ୍ୟୁନିଟି ଶକ୍ତି । ସ୍ଥାନୀୟ ରୋଗ ହୋଇଥିଲେ ଅପରେଶନ, କେମୋଥେରାପି ବା ରାଡିଏସନ ଥେରାପି ଦେଇ ଚିକିତ୍ସା କରାଯାଏ । ବିଚ୍ଛୁରିତ ହୋଇଥିଲେ କେମୋଥେରାପି ବା ବାୟୋଲୋଜିକ ଥେରାପି ଚିକିତ୍ସା ଦିଆଯାଏ । ଏଚଆଇଭି/ଏଡସ ରୋଗ ଥିଲେ ସେହି ରୋଗକୁ ଆଣ୍ଟିରେଟ୍ରୋଭାଇରାଲ ଥେରାପି ( ବା ) ଦେଲେ ଉଭୟ ରୋଗର ପ୍ରତିଷେଧ ଓ ଚିକିତ୍ସା ହୋଇଯାଏ । କେତେକ କେଶ୍ରେ କେମୋଥେରାପି ଆବଶ୍ୟକ ହୋଇପାରେ । ଅତ୍ୟଧିକ ରୋଗ ହୋଇଥିଲେ ମୃତ୍ୟୁ ସମ୍ଭାବନା ଅଧିକ ହୁଏ । ସାଧାରଣତଃ ଏଚଆଇଭି/ଏଡସ ରୋଗୀ ଓ ଅର୍ଗାନ ଟ୍ରାନ୍ସପ୍ଲାଣ୍ଟ ହୋଇଥିବା ରୋଗୀଙ୍କର ଏହି କାପୋସିସ ସାର୍କୋମା ହେବା ଦେଖାଯାଏ (୨୦୧୭) । ଏଚଆଇଭି/ଏଡସ ରୋଗୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପ୍ରାୟ ୩୫% ରୋଗୀଙ୍କର ଏହି ରୋଗ ହୁଏ । ସନ ୧୮୭୨ରେ ମୋରିଜ କାପୋସି ପ୍ରଥମେ ଏହି ରୋଗ ବିଷୟ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ । ସନ ୧୯୮୦ରେ ଏହାକୁ ଏଡସ ଚିହ୍ନଟକାରୀ ରୋଗ ଭାବରେ ଅଭିହିତ କରାଯାଉଥିଲା । ଭୁତାଣୁ ସହିତ ଏହାର ସମ୍ପର୍କ ଥିବା ସନ ୧୯୯୪ରେ ଆବିଷ୍କୃତ ହୋଇଥିଲା । ଆଧାର |
ମାର୍ଟିନ ଲୁଥର କିଙ୍ଗ ଜୁନିଅର (ଇଂରାଜୀ ଭାଷାରେ . (ଜାନୁଆରୀ ୧୫, ୧୯୨୯ – ଏପ୍ରିଲ ୪, ୧୯୬୮) ଜଣେ ଆମେରିକୀୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ମନ୍ତ୍ରୀ ଓ କର୍ଯ୍ୟକର୍ତ୍ତା ଥିଲେ ଯିଏ ସନ ୧୯୫୫ରୁ ୧୯୬୮ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନାଗରିକ ଅଧିକାର ଅନ୍ଦୋଳନର ନେତା ଭାବରେ ତାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସକ୍ରିୟ ଥିଲେ । ଆଟଲାଣ୍ଟା, ଜର୍ଜିଆରେ ( , ) ଜନ୍ମ ଗ୍ରହଣ କରି ନାଗରିକ ଓ ରାଜନୈତିକ ଅଧିକାର ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଅହିଂସା ମାଧ୍ୟମରେ ଆଗେଇ ନେବା ନିମନ୍ତେ ବିଖ୍ୟାତ ଥିଲେ; ଏଥି ନିମନ୍ତେ ସେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ବିଶ୍ୱାସ ଓ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀଙ୍କର ଅହିଂସା ପଥରୁ ପ୍ରେରଣା ପାଇଥିଲେ । ସନ ୧୯୨୯, ଜାନୁଆର ୧୫ତାରିଖରେ ଆଟଲାଣ୍ଟା, ଜର୍ଜିଆରେ ସେ ରେଭରେଣ୍ଡ ମାର୍ଟିନ ଲୁଥର କିଙ୍ଗ ସିନିଅର ଓ ଆଲବେର୍ଟା ଉଇଲିଅମସ କିଙ୍ଗ ଔରଷରୁ ଜନ୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ଜନ୍ମ ସମୟର ନାମ ମାଇକେଲ କିଙ୍ଗ ଥିଲା ଓ ତାଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ନାମ ମଧ୍ୟ ମାଇକେଲ କିଙ୍ଗ ଥିଲା କିନ୍ତୁ କିଛି କାଳ ଅନ୍ତରରେ ପିତା ଉଭୟ ତାଙ୍କର ଓ ତାଙ୍କ ପୁତ୍ରର ନାମ ସନ ୧୯୩୪ରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଦେଲେ । ସନ ୧୯୫୫ରେ ମଣ୍ଟଗୋମରୀ ବସ ଏକଘରିକିଆ ଆନ୍ଦୋଳନକୁ କିଙ୍ଗ ନେତୃତ୍ୱ ଦେଇଥିଲେ ଓ ସନ ୧୯୫୭ରେ ସେ ଦକ୍ଷିଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ନେତୃତ୍ୱ ସମ୍ମିଳନୀରେ ( ପ୍ରଥମ ସଭାପତି ହୋଇଥିଲେ । ଏହି ଏସସିଏଲସି ମାଧମରେ ସେ ଆଲବାନି, ଜର୍ଜିଆକୁ ପୃଥକ କରିବା ପ୍ରଚେଷ୍ଟାରେ ସେ ଅକୃତକାର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ବିରମିଙ୍ଗହାମ, ଆଲବାମାର ଅହିଂସା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ସଂଗଠିତ କରିଥିଲେ । ସନ ୧୯୬୩ରେ ସେ ୱାସିଙ୍ଗଟନ ଅଭିଯାନ ସଂଗଠିତ କରି ତାଙ୍କର ବିଖ୍ୟାତ "ମୋର ଗୋଟିଏ ସ୍ୱପ୍ନ ଅଛି" (" ") ବକ୍ତୃତା ଦେଇଥିଲେ । ଅହିଂସା ମାର୍ଗରେ ଯାଇ ଜାତି ବିଷମତା ବିରୁଦ୍ଧରେ ସଂଗ୍ରାମ କରିବାଯୋଗୁ ଅକ୍ଟୋବର ୧୪, ୧୯୬୪ରେ ତାଙ୍କୁ ନୋବେଲ ଶାନ୍ତି ପୁରସ୍କାର ଦିଆଯାଇଥିଲା । ସନ ୧୯୬୫ରେ ସେଲମାରୁ ମଣ୍ଟଗୋମରୀ ଯାତ୍ରାକୁ ସଂଗଠିତ କରିବାରେ ସେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ତା ପରବର୍ତ୍ତୀ ବର୍ଷ ସେ ଓ ଏସସିଏଲସି ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ସିକାଗୋର ଉତ୍ତର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନେଇଥିଲେ । ତାଙ୍କର ଅନ୍ତିମ ବର୍ଷରେ ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରର ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ଓ ଭିଏଟନାମ ଯୁଦ୍ଧକୁ ବିରୋଧ କରିବାକୁ ତାଙ୍କର ଦୃଷ୍ଟି କେନ୍ଦ୍ରିଭୂତ ହୋଇଥିଲା । ତାଙ୍କର 'ଭିଏଟନାମ ପରବର୍ତ୍ତୀ ନିରବ' (" ") ବକ୍ତୃତାରେ ସେ ଆଧିନିକ ଉଦାରପନ୍ଥୀ ସହଯୋଗୀତାକୁ ବିରୋଧ କରିଥିଲେ । ଜେ ହୁଭର ( . ) ତାଙ୍କୁ ଉଗ୍ରପନ୍ଥୀ ବିବେଚନା କରୁଥିଲେ ଓ ଅନ ୧୯୬୩ ପରଠାରୁ ତାଙ୍କ ପଛରେ ଏଫବିଆଇ ଲଗେଇଥିଲେ । ତାଙ୍କର ସମ୍ଭାବ୍ୟ କମ୍ୟୁନିଷ୍ଟ ସମ୍ପର୍କ ଜାଣିବା ଲାଗି ତାଙ୍କର ବିବାହ ଅତିରିକ୍ତ ସମ୍ପର୍କ ବିଷୟରେ ଖୋଳତାଡ଼ କଲେ ଓ ସରକାରକୁ ରିପୋର୍ଟ କରିଦେଲେ । ଗୋଟିଏ ଘଟଣାରେ ତାଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ବେନାମୀ ଧମକ ଚିଠି ଦେବାରୁ ତାଙ୍କୁ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିବା କଥା କିଙ୍ଗ ଭାବିଲେ । ଆଧାର |
ମହାଭାରତ କାଳରେ, ବିଦୁରଙ୍କ ପରାମର୍ଶ କ୍ରମେ ପାଣ୍ଡବମାନେ ଜତୁଗୃହ ଦାହରୁ କୌଶଳକ୍ରମେ ବର୍ତ୍ତିଯାଇ ସେମାନେ ସେଠାରୁ ଅନ୍ୟ ଏକ ଜଙ୍ଗଲକୁ ପଳାଇଲେ । ସେହି ଜଙ୍ଗଲରେ ହିଡ଼ିମ୍ବ ରାକ୍ଷସ ତାଙ୍କ ଭଉଣୀ ହିଡ଼ିମ୍ବା (କିମ୍ବା ହିଡ଼ିମ୍ବି) ସହିତ ରହୁଥିଲେ । ଦିନେ ହିଡ଼ିମ୍ବ ତାଙ୍କ ଭଉଣୀ ହିଡ଼ିମ୍ବାଙ୍କୁ ଜଙ୍ଗଲରେ ଖାଦ୍ୟ ଖୋଜିବା ପାଇଁ ପଠାଇଲେ । ହେଲେ ସେଠାରେ ହିଡ଼ିମ୍ବା, ମାତା କୁନ୍ତୀଙ୍କ ସହ ପାଞ୍ଚ ପାଣ୍ଡବଙ୍କୁ ଦେଖିଥିଲେ । ଭୀମଙ୍କୁ ଦେଖି ହିଡ଼ିମ୍ବା ତାଙ୍କ ପ୍ରତି ଆକର୍ଷିତ ହେଲେ । ହିଡ଼ିମ୍ବ ଏହାକୁ ବିରୋଧ କରିବାରୁ ଭୀମ ସହ ହିଡ଼ିମ୍ବ ଅସୁରର ଭୀଷଣ ଯୁଦ୍ଧ ହୋଇଥିଲା ଏବଂ ପରିଶେଷରେ ଭୀମ ହିଡ଼ିମ୍ବ ଅସୁରକୁ ବଦ୍ଧ କରିଥିଲେ । ଏହା ପରେ ହିଡ଼ିମ୍ବା ଏବଂ ଭୀମ, କୁନ୍ତୀଙ୍କ ସହମତିରେ ଜଙ୍ଗଲରେ ଗାନ୍ଧର୍ବ ରୀତିରେ ବିବାହ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କର ଘଟୋଚ୍କଚ ନାମକ ଏକ ପୁତ୍ର ଥିଲା । ହିମାଚଳ ପ୍ରଦେଶର ମନାଲିରେ ମାତା ହିଡ଼ିମ୍ବା ଏବଂ ପୁଅ ଘଟୋଚ୍କଚଙ୍କ ମନ୍ଦିରଟିଏ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛି । ବିସ୍ତୃତ କାହାଣୀ ଆଧାର |
ଜାହାଜ ପ୍ରକାର ଇତିହାସ ସ୍ଥାପତ୍ୟ ଓଡ଼ିଶାର ନୌବାଣିଜ୍ୟ ପରମ୍ପରା ପ୍ରାଚୀନ ଉତ୍କଳରେ ଚିଲିକା ମୁହାଣ,ଚନ୍ଦ୍ରଭାଗା ଓ ତମଲୁକ ଏବଂ ଆଲ୍କବାଲୀ ପୂର୍ବେ ବାଲେଶ୍ୱର ନଗର ବହିବାଣିଜ୍ୟର ପ୍ରଧାନ କେନ୍ଦ୍ରମାନ ଥିଲା ଓ ଓଡ଼ିଆମାନେ ଜାହାଜ ଚଳାଇ ଯାବା, ବାଲିଆଦି ଦ୍ୱୀପ ଓ ଆପ୍ରିକାର ଉପକୂଳକୁ ବାଣିଜ୍ୟ ପ୍ରକାଶେ ଯାଉ— ଥିଲେ ଇଂରେଜମାନେ ପ୍ରଥମେ ଭାରତକୁ ଆସିଥିବା ସମୟରେ ବାଲେଶ୍ୱର ଗୋଟିଏ ବନ୍ଦର ଥିଲା ଏବଂ ସେମାନେ ବାଲେଶ୍ୱର ନିକଟସ୍ଥ ପିପିଲିରେ ବାଣିଜ୍ୟ କୋଠି ସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ ଫରାସୀ—ମାନେ ମଧ୍ୟ ଫରାସିଡାଙ୍ଗାରେ ବାଣିଜ୍ୟକୋଠି କରିଥିଲେ ମାତ୍ର କାଳକ୍ରମେ ବଳଙ୍ଗ ନଦୀର ମୁହାଣ ପୋତି ହୋଇ ଯିବାରୁ ବାଲେଶ୍ୱର ବନ୍ଦର ବନ୍ଦ ହେଇଗଲା ଉତ୍କଳର କାହାଣୀମାନଙ୍କରେ ସାଧବ ଓ ମହାଜନମାନେ ଜାହାଜ ବା ବୋଇତରେ ଚଢ଼ି ସମୁଦ୍ର ପରାସ୍ଥ ଦୁଇ ଦେଶକୁ ବାଣିଜ୍ୟ କରିବା ସକାଶେ ଯାଉଥିବା କଥା ବର୍ଣ୍ଣିତ ଅଛି ଭୂବନେଶ୍ୱର ଗ୍ରାମର ପ୍ରାନ୍ତରେ ଥିବା କପାଳୀନି ଠାକୁରାଣୀଙ୍କର ଦେଉଳକୁ ଲୋକେ ବୋଇତାଳ ଦେଉଳ ବୋଲି କହନ୍ତି,କାରଣ ଏହା ତିନିଗୋଟି ମାସ୍ତୁଲ ଥିବା ଜାହାଜର ଆକୃତିର ନିର୍ମିତ ବୋଇତିକଖାରୁ ଓଡ଼ିଶାରେ ପୂର୍ବେ ନଥିଲା ଏହା ବିଦେଶରୁ ବୋଇତରେ ଏଦେଶକୁ ଆମଦାନି ହେଇ ଆସିଥିବାରୁ ଏହାକୁ ବୋଇତକଖାରୁ ବା ବୋଇତାଳୁ ବୋଲାଯାଏ କାର୍ତ୍ତିକ ମାସରେ ଦୀପାବଳୀ (ଦେବାଲୀ) ଅମାବାସ୍ୟାର ରାତି ନ ପାହୁଣୁ ଓଡ଼ିଶାର ହିନ୍ଦୁ ଗୃହିଣୀମାନେ ଅଗଣାରେ ବୋଇତର ଚିତ୍ର ଅଙ୍କନ କରି ତହିଁ ଉପରେ ଘରର ବାସ୍କ, ସିନ୍ଧୁକ— ପେଡ଼ି, ପେଟରା ଆଦି ରଖି ଲକ୍ଷ୍ମୀପୂଜା କରନ୍ତି ବୋଧହୁଏ ପୂର୍ବେ ଏହିସମୟରେ ଉତ୍କଳର ସାଧବ (ମହାଜନ)ମାନେ ବାଣିଜ୍ୟାର୍ଥ ବୋଇତରେ ବିଦେଶଯାତ୍ରା କରୁଥିଲେ ରଜସଂକ୍ରାନ୍ତି ତୃତୀୟ ଦିନ ମଧ୍ୟ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକମାନେ ଅଗଣାରେ ବୋଇତର ଚିତ୍ର ଅଙ୍କନ କରି ପୂଜା କରନ୍ତି ସମ୍ଭବତଃ ସେ ସମୟରେ ବୋଇତ ବିଦେଶରୁ ବାହୁଡ଼ି ଆସୁଥିଲା କାହାଣୀରେ ଅଛି ଯେ ବୋଇତ ଅନୁକୂଳ କରି ଗଲା ବେଳେ ଏବଂ ବାହୁଡ଼ି ଆସିବା ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ସାଧବ ଘରର ସଧବା ସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଯାଇ ତାକୁ ବନ୍ଦାଉଥିଲେ ପୂର୍ବେ ଓଡ଼ିଆ ମାନ ଯେଉଁ ବୋଇତ ବ୍ୟବହାର କରୁଥିଲେ ତାହା ବାଷ୍ପୀୟ ପୋତ ନୁହେତାହା ପାଲ ଓ କାତକେରୁଆଳଦ୍ୱାରା ଚାଳିତ ହେଉଥିଲା ପ୍ରବାଦ ଅଛି ଯେ ଦରିଆ ମଝିରେ ଜାହାଜ ନ ଚଳିଲେ ସେ ଜାହାଜରେ କୌଣସି ନୀତିବିଗର୍ହିତ କାର୍ଯ୍ୟ ହେବା ଯୋଗୁଁ ଦେବତା କୁପିତ ହେଇଥିବା ଆଶଙ୍କା କରି ଜାହାଜର ଆଧ୍ୟକ୍ଷ ଦେବତାଙ୍କୁ ଭୋଗ ଯାଚୁଥିଲେ ଏବଂ ଅପ— ରାଧୀକୁ ସମୁଦ୍ରକୁ ନିକ୍ଷେପ କରୁଥିଲେ ବା ବଳି ଦେଉଥିଲେ ଜାହାଜିଆମାନେ ଦିଗ ବାରଣ କରବାକୁ କମ୍ପାସ୍ ବ୍ୟବହାର କରୁ ଥିଲେ ଜାହାଜିଆ ଭାଷାରେ ଦିଗ ଦିଗମାନଙ୍କର ନାମ ଯଥା— ଗାହି ଉତ୍ତର, ସୋଇଲ ଦକ୍ଷିଣ, ଡହରା ପୂର୍ବ, ପିଛାଡ଼ି ପଶ୍ଚିମ, ଗାହିମତଲେଇ ଉ. ପୂ., ବେଗଣିୟା ପିଛାଡ଼ି ଉ, ପ., ଦକ୍ଷିଣ ପିଛାଡ଼ି ଦ. ପ.,ଦକ୍ଷିଣ ଡହରା .ଦ. ପୂ.,ଘୋଷ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱ., ଦମନ୍ ତଳ, ଉଚ୍ଚା ଡାହାଣ ଓ ଡାହୁ—ବାମ ଜାହାଜକୁ ପବନରେ ଚଳାଇବାପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ପାଲମାନଙ୍କର ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ ନାମ ଥିଲା,ଯଥା—ଗାଭି ମାସ୍ତୁଲରେ ବନ୍ଧାଯିବା ପ୍ରଧାନ ପାଲ, ଟବର ମାସ୍ତୁଲ ଆଗପାଖରେ ବନ୍ଧାଯିବା ପାଲ, ଓ ଜାଭି ମାସ୍ତୁଲରେ ସଂଲଗ୍ନ ଲାଗିରେ ଲଟକା ହେବା ପାଲ ଜାହାଜର ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଅଙ୍ଗର ନାମ ଯଥା—ଶୁକାନି, ମାସ୍ତୁଲ ବା ଦିଗବାରଣ ଖୁଣ୍ଟି, ପାଲ ବା ସେଡ଼, ପାଗଡ଼, ବାହୁଟିଆ, କାତ, କେରୁଆଳ, ମଙ୍ଗ ଓ ଲଙ୍ଗର ଜାହାଜର କର୍ମଚାରୀମାନଙ୍କର ଉପାଧି. ଯଥା—ତଣ୍ଡେଲ, ଶୁକାନୀ, ଖଲାସୀ ଓ ବୋଇତିଆଳ ପ୍ରକାରଭେଦରେ ଜାହାଜର ନାମ—ପାଲଟଣା ଜାହାଜ, କଳ ଜାହାଜ ବା ଧୂଆଁକଳ ଜାହାଜ, ଯୁଦ୍ଧ ଜାହାଜ ବା ମନୁଆର ଜାହାଜ, ସଉଦାହରୀ ଜାହାଜ ଓ ଟର୍ପିଡୋ ବା ବୁଡ଼ା ଜାହାଜ] |
ଜୟଦେବ ପୁରସ୍କାର ଓଡ଼ିଆ କଥାଚିତ୍ରକୁ ଜୀବନ ବ୍ୟାପି ଅବଦାନ ନିମନ୍ତେ ସଂସ୍କୃତି ବିଭାଗ ପକ୍ଷରୁ ଦିଆଯାଉଥିବା ସର୍ବୋଚ୍ଚ ସମ୍ମାନ । ଶ୍ରେଷ୍ଠ କଥାଚିତ୍ର: ମୋହନ ସୁନ୍ଦର ଦେବ ଗୋସ୍ୱାମୀ ପୁରସ୍କାର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଭିନେତା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଭିନେତ୍ରୀ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପାର୍ଶ୍ୱ ଅଭିନେତା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପାର୍ଶ୍ୱ ଅଭିନେତ୍ରୀ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ହାସ୍ୟ କଳାକାର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଶିଶୁ କଳାକାର/ ଅଭିନେତା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଚିତ୍ରତ୍ତୋଳକ: ପ୍ରମୋଦ ପତି ସମ୍ମାନ ଶ୍ରେଷ୍ଠ କାହାଣୀକାର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସଂଳାପ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଗୀତିକାର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସଙ୍ଗୀତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ: ବାଳକୃଷ୍ଣ ଦାସ ସମ୍ମାନ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପ୍ରଚ୍ଛଦପଟ ଗାୟକ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପ୍ରଚ୍ଛଦପଟ ଗାୟିକା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସମ୍ପାଦକ ଶ୍ରେଷ୍ଠ କଳା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଶବ୍ଦଗ୍ରହଣକାରୀ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଜୁରୀ ପୁରସ୍କାର ୨୨ତମ ରାଜ୍ୟ କଥାଚିତ୍ର ପୁରସ୍କାର:୨୦୧୦ ଜୟଦେବ ପୁରସ୍କାର: ଅପୂର୍ବ କିଶୋର ବୀର ମୋହନ ସୁନ୍ଦର ଦେବ ଗୋସ୍ୱାମୀ ପୁରସ୍କାର (ଶ୍ରେଷ୍ଠ କଥାଚିତ୍ର): ସ୍ୱୟଂସିଦ୍ଧା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଭିନେତା: ବାବୁସାନ (କଥାଚିତ୍ର: ପ୍ରେମ ଅଢ଼େଇ ଅକ୍ଷର) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଭିନେତ୍ରୀ: ରିୟା (କଥାଚିତ୍ର: ପ୍ରେମ ଅଢ଼େଇ ଅକ୍ଷର) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ: ସୁଧାଂଶୁ ମୋହନ ସାହୁ (କଥାଚିତ୍ର: ସ୍ୱୟଂସିଦ୍ଧା) ଶ୍ରେଷ୍ଠ କାହାଣୀ: ନମିତା ମଲିକ (କଥାଚିତ୍ର: ସ୍ୱୟଂସିଦ୍ଧା) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସଙ୍ଗୀତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ: ଅଭିଜିତ ମଜୁମଦାର (କଥାଚିତ୍ର: ତୁ ଥା ମୁଁ ଯାଉଛି ରୁଷି) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପ୍ରଚ୍ଛଦପଟ୍ଟ ଗାୟକ: ବାବୁସାନ (କଥାଚିତ୍ର: ପ୍ରେମ ଅଢ଼େଇ ଅକ୍ଷର) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପ୍ରଚ୍ଛଦପଟ୍ଟ ଗାୟିକା: ଇରା ମହାନ୍ତି (କଥାଚିତ୍ର: ମେଘ ସବାରୀରେ ଆସିବ ଫେରି) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଚିତ୍ରଗ୍ରହଣ: ସଞ୍ଜିବ କୁମାର ମହାପାତ୍ର (କଥାଚିତ୍ର: ସ୍ୱୟଂସିଦ୍ଧା) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସମ୍ପାଦନା: ସୁକୁମାର ମଣି (କଥାଚିତ୍ର: ସଞ୍ଜୁ ଆଉ ସଞ୍ଜନା) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଗୀତିକାର: ସ୍ୱରୂପ ନାୟକ (କଥାଚିତ୍ର: ସ୍ୱୟଂସିଦ୍ଧା) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପାର୍ଶ୍ୱ ଅଭିନେତା: ମିହିର ଦାସ (କଥାଚିତ୍ର: ପ୍ରେମ ଅଢ଼େଇ ଅକ୍ଷର) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପାର୍ଶ୍ୱ ଅଭିନେତ୍ରୀ: ଉଶସୀ ମିଶ୍ର (କଥାଚିତ୍ର: ତୁ ଥା ମୁଁ ଯାଉଛି ରୁଷି) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ହାସ୍ୟ କଳାକାର: ଜୀବନ ପଣ୍ଡା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଶିଶୁ ଅଭିନେତା: ମାଷ୍ଟର ଅଙ୍କିତ (କଥାଚିତ୍ର: ମେଘ ସବାରୀରେ ଆସିବ ଫେରି) ଶ୍ରେଷ୍ଠ କଳା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ: ବୁଢ଼ା ମହାରଣା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଶବ୍ଦାଙ୍କନ (ଶବ୍ଦ ଗ୍ରହଣକାରୀ): ଅଜୟ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଜୁରୀ ପୁରସ୍କାର: ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ମହାପାତ୍ର (କଥାଚିତ୍ର: ସ୍ୱୟଂସିଦ୍ଧା) ୨୦୦୯ରାଜ୍ୟ କଥାଚିତ୍ର ପୁରସ୍କାର ଜୟଦେବ ପୁରସ୍କାର: ମହାଶ୍ୱେତା ରାୟ ଶ୍ରେଷ୍ଠ କଥାଚିତ୍ର: ସାତସୁରେ ବନ୍ଧା ଏ ଜୀବନ (ମୋହନ ସୁନ୍ଦର ଗୋସ୍ୱାମୀ ପୁରସ୍କାର) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ: ସଞ୍ଜୟ ନାୟକ (କଥାଚିତ୍ର: ପାଗଳ କରିଛି ପାଉଁଜି ତୋର) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଭିନେତା: ଅନୁଭବ (କଥାଚିତ୍ର: ଆକାଶେ କି ରଙ୍ଗ ଲାଗିଲା) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଭିନେତ୍ରୀ: ଅର୍ଚ୍ଚିତା (କଥାଚିତ୍ର: ପାଗଳ କରିଛି ପାଉଁଜି ତୋର) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ହାସ୍ୟ ଅଭିନେତା: ହରିହର ମହାପାତ୍ର (କ: ) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଶିଶୁ କଳାକାର: ଓଁକାର (କ: ସାତସୁରେ ବନ୍ଧା ଏ ଜୀବନ) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପାର୍ଶ୍ୱ ଅଭିନେତା: ମିହିର ଦାସ (କ: ଅଭିମନ୍ୟୁ) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପାର୍ଶ୍ୱ ଅଭିନେତ୍ରୀ: ମଧୁସ୍ମିତା ମିଶ୍ର (କ: ସୁନା ଚଢ଼େଇ ମୋ ରୂପା ଚଢ଼େଇ) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ: ସଞ୍ଜୟ ନାୟକ (କ: ପାଗଳ କରିଛି ପାଉଁଜି ତୋର) ଶ୍ରେଷ୍ଠ କାହାଣୀ: ଭୁଲ୍ଗୁଲାନ (ସମ୍ବଲପୁରୀ କଥାଚିତ୍ର) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ: ବିଜୟ ମଲ୍ଲ (କ: ଆକାଶେ କି ରଙ୍ଗ ଲାଗିଲା) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସଙ୍ଗୀତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ: ମନ୍ମଥ ମିଶ୍ର (କ: ) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଗୀତିକାର: ବସନ୍ତ ରାଜ ସାମଲ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପ୍ରଚ୍ଛଦପଟ ଗାୟକ: ପଙ୍କଜ ଜାଲ (ଗୀ: ) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପ୍ରଚ୍ଛଦପଟ ଗାୟିକା: ଇରା ମହାନ୍ତି (ଗୀ: ) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସମ୍ପାଦନା: ଚନ୍ଦ୍ରଶେଖର ମିଶ୍ର (କ: ) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଚିତ୍ରଗ୍ରହଣ: ଶୁଭ୍ରାଂଶୁ ଦାସ (ପ୍ରମୋଦ ପତି ପୁରସ୍କାର) ଶ୍ରେଷ୍ଠ କଳା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ: ମାଗୁଣି ପରିଡ଼ା (କ: ) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଶବ୍ଦ ଗ୍ରହଣକାରୀ: ସ୍ୱପ୍ନଜିତ ସାବତ (କ: ) ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଜୁରୀ: ତୃପ୍ତି ପଣ୍ଡା ୨୦୦୮ରାଜ୍ୟ କଥାଚିତ୍ର ପୁରସ୍କାର ଜୟଦେବ ପୁରସ୍କାର: ସାଧୁ ମେହେର ଶ୍ରେଷ୍ଠ କଥାଚିତ୍ର: ଜୀଅନ୍ତା ଭୂତ (ମୋହନ ସୁନ୍ଦର ଗୋସ୍ୱାମୀ ପୁରସ୍କାର) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଭିନେତା: ଆକାଶ (କଥାଚିତ୍ର: କଳିଙ୍ଗ ପୁତ୍ର) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପାର୍ଶ୍ୱ ଅଭିନେତା: ବିଜୟ ମହାନ୍ତି (କ: ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଭିନେତ୍ରୀ: ରାଲି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପାର୍ଶ୍ୱ ଅଭିନେତ୍ରୀ: ଅପରାଜିତା ମହାନ୍ତି (କ: ହସିବ ପୁଣି ମୋ ସୁନା ସଂସାର) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ହାସ୍ୟ ଅଭିନେତା: ହାଡୁ (କ: ) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଶିଶୁ କଳାକାର: ବୁଦ୍ଧନ (କ: କଳିଙ୍ଗପୁତ୍ର) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ: ପ୍ରଶାନ୍ତ ନନ୍ଦ (କ: ଜୀଅନ୍ତା ଭୂତ) ଶ୍ରେଷ୍ଠ କାହାଣୀ: ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ: ବିରଞ୍ଚି ନାରାୟଣ ପଣ୍ଡା (କ: କଳିଙ୍ଗପୁତ୍ର) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସଙ୍ଗୀତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ: ବୁବୁ ମିଶ୍ର (କ: ହସିବ ପୁଣି ମୋ ସୁନାସଂସାର) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଗୀତିକାର: ଦେବୀଦତ୍ତ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପ୍ରଚ୍ଛଦପଟ ଗାୟକ: ବିଭୁ କିଶୋର (ଗୀ: ଜୀଇଁବାର ମାନେ) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପ୍ରଚ୍ଛଦପଟ ଗାୟିକା:ଶୈଳଭାମା (ଗୀ: ଦିନ ସରେ ସରିଯାଏ) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସମ୍ପାଦନା: ପ୍ରଶାନ୍ତ ନନ୍ଦ (କ: ଜିଅନ୍ତା ଭୂତ) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଚିତ୍ରଗ୍ରହଣ: ଅପୂର୍ବ କିଶୋର (ପ୍ରମୋଦ ପତି ପୁରସ୍କାର) ଶ୍ରେଷ୍ଠ କଳା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ: ବୁଢ଼ା ମହାରଣା (କ: ) ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଶବ୍ଦ ଗ୍ରହଣକାରୀ: ଅନୁପ ମୁଖାର୍ଜୀ(କ: ) ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଜୁରୀ: ରିମଝିମ (କ: ) ଆହୁରି ଦେଖନ୍ତୁ ଜାତୀୟ ପୁରସ୍କାରପ୍ରାପ୍ତ ଓଡ଼ିଆ କଥାଚିତ୍ର ଆଧାର ଅଧିକ ତଥ୍ୟ . : ୨୦୦୮ ଓ ୨୦୦୯ ବର୍ଷ ନିମନ୍ତେ ଓଡ଼ିଶା ରାଜ୍ୟ କଥାଚିତ୍ର ପୁରସ୍କାର ଘୋଷିତ ହେଲା |
ପ୍ୟାରୀ ଖାକା (ଜନ୍ମ ୧୮ ମଇ ୧୯୯୭) ଜଣେ ଭାରତୀୟ ମହିଳା ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଫୁଟ୍ବଲ୍ ଖେଳାଳି ଯେ ରାଇଜିଂ କ୍ଲବ୍ ଓ ଭାରତୀୟ ମହିଳା ଜାତୀୟ ଦଳ ତରଫରୁ ଫର୍ୱାର୍ଡ ଭାବେ ଖେଳନ୍ତି । ଜୀବନ ଜାଜା ୧୯ ବର୍ଷରୁ କମ୍ ଭାରତୀୟ ଦଳରେ ଖେଳିସାରିବା ପରେ ୨୦୧୫ରେ ସିନିଅର୍ ଦଳ ପାଇଁ ୨୦୧୫ରେ ଖେଳିଥିଲେ । ସେ ସେହିବର୍ଷ ଏଆଇଏଫ୍ଏଫ୍ ଉଦୀୟମାନ ମହିଳା ଫୁଟ୍ବଲ୍ ଖେଳାଳି ଭାବେ ସମ୍ମାନିତ ହୋଇଥିଲେ । ୨୦୧୬ ଦକ୍ଷିଣ ଏସୀୟ ପ୍ରତିଯୋଗିତା, ସିଲଂରେ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ଜିତିଥିବା ଭାରତୀୟ ଦଳର ସେ ସଦସ୍ୟ ଥିଲେ । କ୍ଲବ୍ ଜୀବନ ଖାକା ଓଡ଼ିଶାର କୁଅଁରମୁଣ୍ଡାରେ ଥିବା କ୍ଲବ୍ରେ ନିଜ ଫୁଟ୍ବଲ୍ ଜୀବନ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ସେ ୨୦୧୬-୧୭ରେ ଭାରତୀୟ ମହିଳା ଲିଗ୍ର ପ୍ରଥମ ସିଜିନ୍ ଖେଳିବା ପାଇଁ ରାଇଜିଂ ଷ୍ଟୁଡ଼େଣ୍ଟ୍ ସହ ଚୁକ୍ତି କରିଥିଲେ । ସେ ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ ୧୪ଟି ଗୋଲ୍ ଓ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟୟରେ ୪ଟି ଗୋଲ୍ ଦେଇଥିଲେ । ଫାଇନାଲ୍ରେ ତାଙ୍କ ଦଳ ଇଷ୍ଟର୍ଣ୍ଣ ସ୍ପୋର୍ଟିଂ ୟୁନିଅନଠାରୁ ହାରିଯାଇଥିଲା । ସମ୍ମାନ ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଦକ୍ଷିଣ ଏସୀୟ କ୍ରୀଡ଼ା (୧): ୨୦୧୬ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଏଆଇଏଫ୍ଏଫ୍ ଉଦୀୟମାନ ମହିଳା ଫୁଟ୍ବଲ୍ ଖେଳାଳି: ୨୦୧୫ ଆଧାର |
ଓଡ଼ିଶାରେ ରାଜକୀୟ ନବବର୍ଷ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ଭାଦ୍ରବ ମାସ ଶୁକ୍ଳ ଦ୍ୱାଦଶୀ ତିଥିରେ ସୁନିଆଁଠାରୁ। ଓଡ଼ିଆ ପାଞ୍ଜିର ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ବିଷୁବ ସଂକ୍ରାନ୍ତି ବା ପଣା ସଂକ୍ରାନ୍ତିରୁ ଏବଂ ଏହି ଦିନଟି ସାଧାରଣରେ ଓଡ଼ିଆ ନବବର୍ଷ ଭାବେ ଗୃହୀତ ହୋଇଛି। ମାତ୍ର ସୁନିଆଁ ହେଉଛି ଓଡ଼ିଆ ରାଜାଙ୍କର ରାଜତ୍ୱର ଅଙ୍କ ଗଣନା ବର୍ଷର ପ୍ରଥମ ଦିନ । ପୁଣି ରାଜାଙ୍କର ରାଜସ୍ୱ ଆଦାୟ ଓ ନୂଆ ଖାତା ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ଏହି ସୁନିଆଁ ଦିନ। ସୁନିଆଁ ଦିନ ଗୋଟିଏ ସୁନା ମୋହର ଉପରେ ରାଜାଙ୍କ ରାଜତ୍ୱର ଅଙ୍କ ବା ବର୍ଷ ଚିହ୍ନିତ କରାଯାଏ। ଏହାକୁ ସାଧାରଣ ଭାଷାରେ କହନ୍ତି ଅଙ୍କକଟା। ଏହିଦିନଟି ରାଜକୀୟ ବର୍ଷ ଆରମ୍ଭର ପ୍ରଥମ ଦିନ ଏବଂ ସୁନା ଶବ୍ଦ ସହ ଜଡ଼ିତ ହୋଇଥିବାରୁ ସମ୍ଭବତଃ ସୁନିଆଁ ଭାବେ ପାଳିତ ହେଉଛି । ପୁଣି ଏହି ଦିନ ସର୍ବତ୍ର ବାମନ ଜନ୍ମ ପାଳିତ ହୋଇଥାଏ। ବିଷ୍ଣୁଙ୍କ ଦଶ ଅବତାର ମଧ୍ୟରୁ ବାମନ ହେଉଛନ୍ତି ଏଭଳି ରାଜନୀତି ପ୍ରବଣ ଯେ ନିଜ ବୁଦ୍ଧି ବିଚକ୍ଷଣତାଦ୍ୱାରା ସ୍ୱର୍ଗ, ମର୍ତ୍ତ୍ୟ, ପାତାଳ ତିନି ଭୁବନକୁ ନିଜ ପାଦତଳେ ରଖିବା ସହ ବଳୀ ପରି ଶାସକଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ପାତାଳକୁ ଚାପି ଦେଇଥିଲେ। ତେଣୁ ଫସଲ ଅମଳ ପରେ ରାଜକୋଷକୁ ସମୃଦ୍ଧ କରି ରାଜାମାନେ ତ୍ରିବିକ୍ରମ ବାମନଙ୍କ ପରାକ୍ରମକୁ ପାଥେୟ କରି ବାହାରୁଥିଲେ ଦେଶଜୟ କରିବାକୁ । ସୁନିଆଁଠାରୁ ସନ ଓ ସାଲ ଗଣନା ଆରମ୍ଭ ହୁଏ। ଆଧାର |
ଅପର୍ଣ୍ଣା ବାସ୍ତାରେ ଜଣେ ଭାରତୀୟ ଅଭିନେତ୍ରୀ ତଥା ଦୂରଦର୍ଶନ ଉପସ୍ଥାପିକା, ଯିଏକି ମୁଖ୍ୟତଃ ଅପର୍ଣ୍ଣା ଭାବରେ ଜଣାଶୁଣା । ପୂର୍ବରୁ ସେ ରେଡିଓର ଉପସ୍ଥାପିକା ଭାବରେ ମଧ୍ୟ କାମ କରୁଥିଲେ । ୧୯୯୦ ଦଶକରେ ସେ କନ୍ନଡ଼ ଦୂରଦର୍ଶନରେ ଜଣେ ଉପସ୍ଥାପିକା ତଥା ଅଭିନେତ୍ରୀ ଭାବରେ କାମ କରୁଥିଲେ । ୧୯୮୪ ମସିହାରେ ସେ ମାସାନାଡ଼ା ହୁବୁ ଜରିଆରେ କଥାଚିତ୍ର ଜଗତରେ କାମ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ୨୦୧୫ ମସିହାରୁ, ସେ ମଜା ଟକିଜ୍ରେ ବରାହଲକ୍ଷ୍ମୀ ଭୂମିକାରେ ଅଭିନୟ କରୁଥିଲେ । ଅଭିନୟ ଜୀବନ ଅପର୍ଣ୍ଣା ୧୯୮୪ ମସିହାରେ କଥାଚିତ୍ର ଜଗତରେ କାମ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ଅଭିନୀତ ପ୍ରଥମ କଥାଚିତ୍ର ଥିଲା ପୁଟ୍ଟନ୍ନା କାନାଗାଲଙ୍କଦ୍ୱାରା ନିର୍ମିତ ମାସାନାଡ଼ା ହୁବୁ, ଯେଉଁଥିରେ ସେ ଅମ୍ବରୀଷ ଓ ଜୟନ୍ତୀଙ୍କ ସହିତ କାମ କରିଥିଲେ । ୧୯୯୩ ମସିହାରେ ସେ ଅଲ୍ ଇଣ୍ଡିଆ ରେଡିଓର ଜଣେ ଉପସ୍ଥାପିକା ଭାବରେ କାମ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ଏହା ପୂର୍ବରୁ ୧୯୯୦ ମସିହାରେ ଡିଡି ଚନ୍ଦନାରେ ଦୂରଦର୍ଶନ ଉପାସ୍ଥାପିକା ଭାବରେ କାମ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ୧୯୯୮ ମସିହାରେ ସେ ଦୀପାବଳି ଉତ୍ସବର ଏକ ଅଂଶ ଭାବରେ, କ୍ରମାଗତ ଆଠ ଘଣ୍ଟା କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଉପସ୍ଥାପନା କରି ଏକ ରେକର୍ଡ଼ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲେ । ଜଣେ ଅଭିନେତ୍ରୀ ଭାବରେ ସେ ଦୂରଦର୍ଶନ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ମୂଦାଲା ମାନେ ଓ ମୁକ୍ତାରେ କାମ କରିଛନ୍ତି । ୨୦୧୩ ମସିହାରେ ଇଟିଭି କନ୍ନଡ଼ାରେ ପ୍ରସାରିତ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ବିଗ୍ବସ୍ର ପ୍ରଥମ ସଂସ୍କରଣରେ ସେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ୨୦୧୫ ମସିହାରୁ ସେ ହାସ୍ୟ ଭିତ୍ତିକ ଦୂରଦର୍ଶନ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ମଜା ଟକିଜ୍ରେ କାମ କରୁଛନ୍ତି, ଯେଉଁଠି ସେ ବରୁଣଲକ୍ଷ୍ମୀ ଚରିତ୍ରରେ ଅଭିନୟ କରୁଛନ୍ତି ୨୦୧୧ ମସିହାରେ, ସେ ବାଙ୍ଗାଲୋର ମେଟ୍ରୋର ଯାତ୍ରୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସ୍ୱର ରେକର୍ଡ଼ କରିଥିଲେ । ଆଧାର ବାହାର ଆଧାର ଇଣ୍ଟରନେଟ ମୁଭି ଡାଟାବେସରେ ଅପର୍ଣ୍ଣା ବାସ୍ତାରେ |
ଫିଙ୍ଗୋଲିମୋଡ, ଏକ ବେପାର ନାମ ଗିଲେନିଆ, ହେଉଛି ଏକ ଔଷଧ, ଯାହା ଅଧିକାଂଶ ସମୟରେ ମଲ୍ଟିପ୍ଲ ସ୍କ୍ଲେରୋସିସ ବା ଏକାଧିକ ସ୍କ୍ଲେରୋସିସ୍ ର ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ । ଦେଢ଼ ବା ଦୁଇ ବର୍ଷର ଅବଧି ମଧ୍ୟରେ ଏହା ରିଲାପସିଙ୍ଗ-ରେମିଟିଙ୍ଗ ଏମଏସକୁ ହ୍ରାସ କରି ପୂର୍ବାବସ୍ଥା ପ୍ରାପ୍ତିକୁ କମେଇଦିଏ । ଏହା କ୍ରନିକ୍ ଇନଫ୍ଲାମେଟୋରୀ ଡିମାୟେଲିନେଟିଙ୍ଗ ପଲିନେରୋପାଥି ରୋଗର ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇପାରେ । ଏହା ପାଟିରେ ଦିଆଯାଏ । ସାଧାରଣ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ ମୁଣ୍ଡବିନ୍ଧା, ଯକୃତ ସମସ୍ୟା, ତରଳ ଅଇ, ବାନ୍ତି, କାଶ ଏବଂ ଯନ୍ତ୍ରଣା ହୋଇପାରେ । ଅନ୍ୟ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ ଏଭି ବ୍ଲକ୍, ସଂକ୍ରମଣ, ଆଲର୍ଜି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା, ଚର୍ମ କର୍କଟ, ଫୁସଫୁସ ସମସ୍ୟା, ପ୍ରଗତିଶୀଳ ମଲ୍ଟିଫୋକାଲ୍ ଲ୍ୟୁକୋଏନସେଫାଲୋପାଥି ଏବଂ ପରବର୍ତ୍ତୀ ଓଲଟ ଏନସେଫାଲୋପାଥି ସିଣ୍ଡ୍ରୋମ ହୋଇପାରେ । ଗର୍ଭାବସ୍ଥାରେ ବ୍ୟବହାର କଲେ ଶିଶୁର କ୍ଷତି କରିପାରେ । ଏହା ଏକ ସ୍ପିଙ୍ଗୋସିନ-1-ଫସଫେଟ୍ ରିସେପ୍ଟର ମଡ୍ୟୁଲେଟର, ଯାହା 'ଟି' କୋଷଗୁଡ଼ିକୁ ଲିମ୍ଫ ନୋଡ଼ରୁ ମସ୍ତିଷ୍କ ଏବଂ ମେରୁଦଣ୍ଡକୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯିବାକୁ ବାରଣ କରିଥାଏ | ୨୦୧୦ ମସିହାରେ ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରରେ ଏବଂ ୨୦୧୧ରେ ୟୁରୋପରେ ଡାକ୍ତରୀ ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ଫିଙ୍ଗୋଲିମୋଡ ଅନୁମୋଦିତ ହୋଇଥିଲା। । ଯୁକ୍ତରାଜ୍ୟରେ ଏହାର ୪ ସପ୍ତାହର ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ୨୦୨୧ ମସିହାର ୧୪୭୦ ପାଉଣ୍ଡ ଖର୍ଚ୍ଚ ହେଉଥିଲା । ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରରେ ଏହାର ମୂଲ୍ୟ ପ୍ରାୟ ୮,୩୦୦ ଡଲାର ଥିଲା । ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରରେ ୨୦୨୧ ମସିହାର ଏହାର ଏକ ଜେନେରିକ୍ ସଂସ୍କରଣ ଅନୁମୋଦିତ ହୋଇଥିଲା । ଆଧାର |
୧୦୨୭ ଗ୍ରେଗୋରି ପାଞ୍ଜି ଅନୁସାରେ ଏକ ସାଧାରଣ ବର୍ଷ ଅଟେ | ଘଟଣା ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ଅଜ୍ଞାତ ତିଥି ଘଟଣା ଜନ୍ମ ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ମୃତ୍ୟୁ ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ଆଧାର |
ଚେନ୍ନାଇ ଏକ୍ସପ୍ରେସ ରେଡ ଚିଲି ଏଣ୍ଟରଟେନମେଣ୍ଟର ବ୍ୟାନର ଅଧୀନରେ ତିଆରି ହୋଇଥିବା ରୋହିତ ଶେଟ୍ଟୀଙ୍କଦ୍ୱାରା ନିର୍ଦ୍ଦେଶିତ ଏବଂ ଗୌର ଖାଁଙ୍କଦ୍ୱାରା ନିର୍ମିତ ୨୦୧୩ ମସିହାର ଭାରତୀୟ ଆକ୍ସନ-ହାସ୍ୟ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଅଟେ । ଶାହାରୁଖ ଖାଁ ଏବଂ ଦୀପିକା ପାଦୁକୋନ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ମୁଖ୍ୟ ଭୂମିକାରେ ରହିଥିଲେ । ଏହି ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ପ୍ରାୟତଃ ୨୨୬.୭୦ କୋଟି ଟଙ୍କା ରୋଜଗାର କରିଥିଲା । ଚେନ୍ନାଇ ଏକ୍ସପ୍ରେସ ଭାରତର ବିଶ୍ୱସ୍ତରରେ ଅଧିକ ରୋଜଗାର କରିଥିବା ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ତିଆରି ହେବାରେ ସଫଳତା ଲାଭ କରିଥିଲା । ଏହି ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ମୂଳ ରୂପେ . 3.95 ( $ ୮୭.୬୯ ) ଟଙ୍କାର ରୋଜଗାର କରିଥିଲା । ବକ୍ସ ଅଫିସ ଭାରତ ଅନୁସାରେ ଏହି ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଥ୍ରୀ ଇଡିଅଟଦ୍ୱାରା ତିଆରି ହୋଇଥିବା ଉଚ୍ଚ ମାନକ . 3.92 ( $ ୮୭.୦୨ )କୁ ପାର କରିଥିଲା । ଭୂମିକା ଦୀପିକା ପାଦୁକୋନ, ମୀନାଲୋଚନୀ " ମୀନାମ୍ମା " ରୂପେ ଶାହାରୁଖ ଖାଁ ରାହୁଲ ମିଠାଇ ବାଲା ରୂପେ ନିକିତିନ ଧୀର, ତଙ୍ଗବଲ୍ଲୀ ( ମୀନାମ୍ମାର ଭାବି ସ୍ୱାମୀ) ରୂପେ ସତ୍ୟରାଜ, ଦୁର୍ଗେଶ୍ୱର ରୂପେ "ଦୁର୍ଗେଶ" ଅଜହାଗ ସୁନ୍ଦରମ (ମୀନାମ୍ମାଙ୍କ ପିତା) ମୁକେଶ ତିୱାରୀ, ଇନ୍ସପେକ୍ଟର ଶମସେର ରୂପେ କାମିନୀ କୌଶଲ, ନିତୁ ଭୀଷ୍ମଭର ମୀତଇବାଲା (ରାହୁଲର ଜେଜେମା) ପୁବିଷା ମନୋହରନ, ରାଧିକା "ରାଧା" ଅଜହାଗ ସୁନ୍ଦରମ (ମୀନାମ୍ମାଙ୍କ ଦାଦା ପୁଅ ଭାଈ) ରୂପେ ଲେଖ ଟଣ୍ଡନ , ଭୀଷ୍ମ ଭାଈ ମିଠାଇ ବାଲା (ରାହୁଲର ଜେଜେ ବାପା) ଜୀମ୍ମି ମୋସେସ, ଟ୍ରକ ଡ୍ରାଇଭର ରାକେଶ କୁକରେଟି, "ବବି" (ରାହୁଲର ସାଙ୍ଗ) ପ୍ରିୟମଣୀ, "ଆଇଟମ ନମ୍ବର" (1 2 3 4 ଗେଟ ଅନ ଦି ଡ୍ୟାନ୍ସ ଫ୍ଲୋର) ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ନିର୍ମାଣ ୫ ଅକ୍ଟୋବର ୨୦୧୨ ମସିହାରେ ମୁମ୍ବାଇରେ ମେହେବୁବ ଷ୍ଟୁଡ଼ିଓରେ ପରିଯୋଜନାର ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରାଙ୍କନ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା । ଏକ ନ୍ୟୁନତମ ନାବିକଗଣ ଦଳ ସହିତ ଛତ୍ରପତି ଶିବାଜୀ ଟର୍ମିନସ ରେଲୱେ ଷ୍ଟେସନରେ ଅତିରିକ୍ତ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରାଙ୍କନ ହୋଇଥିଲା। ନଭେମ୍ବର ୨୦୧୨ ମସିହାରେ କଳାକାର ଏବଂ ଚାଳକ ଦଳମାନେ ସେଠାରେ ସ୍ଥାପିତ ଦୃଶ୍ୟମାନକୁ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରାଙ୍କନ ଆରମ୍ଭ କରିବା ପାଇଁ ଗୋଆ ଯାଇଥିଲେ । ଭାସ୍କୋ ଡ଼ି ଗାମା ରେଲୱେ ଷ୍ଟେସନକୁ କଲ୍ୟାଣ ଜଙ୍କସନ ରେଲୱେ ଷ୍ଟେସନ ରୂପେ ଚିତ୍ରୀତ କରାଯାଇଥିଲା । ଦୁଧ ସାଗର ଜଳ ପ୍ରପାତ ପାଖ ଦେଇ ଗତିକରୁଥିବା ଟ୍ରେନରେ ଏକ ରୋମାଣ୍ଟିକ ଦୃଶ୍ୟ ମଧ୍ୟ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ନିର୍ମାଣ କରାଯାଇଥିଲା । ଡିସେମ୍ବର ୨୦୧୨ ମସିହାରେ, କିଛି ଦୃଶ୍ୟକୁ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ଦୃଶ୍ୟମାନ କରେଇବା ପାଇଁ କର୍ମୀଗଣ ଜାକର୍ତ୍ତା ଯାଇଥିଲେ । ଜାନୁଆରୀ ୨୦୧୩ ମସିହାରେ, ଊଟୀରେ ଏକ ସୁଟିଂ ହେବାର ଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଶାହାରୁଖ ଖାଁଙ୍କୁ ଲାଗିଲା ଯେ, ଊଟୀ ମୁମ୍ବାଇଠାରୁ ବହୁତ ଦୂର ହେଇଯାଉଛି, ତେଣୁ ପରେ ଊଟୀକୁ ବହୁ ସ୍ଥାନରେ ପୁନଃ ନିର୍ମାଣ କରାଗଲା । ଏହା ମହାରାଷ୍ଟ୍ରରେ ଆବଶ୍ୟକ ସେଟ ତିଆରି କରିବାରେ ୪୦ ଦିନ ଓ 15 ମିଲିୟନରୁ ଅଧିକ ସମୟ ଲାଗିଥିଲା । ୱାଈରେ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରାଙ୍କନ ମାର୍ଚ୍ଚ ୨୦୧୩ ମସିହାର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ମାସଯାକର ସମୟ ନେଇଥିଲା । ମୁନ୍ନାର, କେରଳରେ ୧୦ ଦିବସୀୟ ସୁଟିଂ ସୂଚୀ ଅପ୍ରେଲ ୨୦୧୩ ମସିହା ମଧ୍ୟଭାଗରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା : ଦେବୀକୂଳମ ଝରଣା, ମିଶାପୁଲିମଳା, ବାଗବାର ଏବଂ କାନୀମାଲରେ ଦୃଶ୍ୟ ଗୁଡିକୁ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ନିର୍ମାଣ କରାଯାଇଥିଲା । ପ୍ରବଳ ବର୍ଷା କାରଣରୁ ବହୁଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରାଙ୍କନକୁ ଅଟକାଇ ଦିଆଯାଇଥିଲା , ଯାହାର ପରିଣାମସ୍ୱରୂପ ସୂଚୀଗୁଡିକ ସେହି ମାସର ଶେଷଆଡ଼କୁ ଅଳ୍ପ ବଢ଼େଇ ଦିଆଯାଇଥିଲା । ମୁନ୍ନାରରେ ଏକ ପ୍ରେସ କନ୍ଫରେନ୍ସ ଆୟୋଜିତ କରାଯାଇଥିଲା । ମଇ ୨୦୧୩ ମସିହାରେ, ଉତ୍ତର ଗୋଆରେ ଦୃଶ୍ୟମାନ ନିର୍ମାଣ କରାଯାଇଥିଲା । ଦୀପିକା ପାଦୁକୋନ ୨୫ ମଇ ୨୦୧୩ ମସିହାରେ ନିଜ ସୁଟିଂ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିଥିଲେ । ଖାଁ ନିଜର ଶେଷ ଦୃଶ୍ୟକୁ ନିର୍ମାଣ କରିବା ପାଇଁ ମଇ ୨୦୧୩ ମସିହାରେ ହାଇଦ୍ରାବାଦ, ଭାରତରେ ନିଜର ବୀମାନ ଯାତ୍ରା କରିଥିଲେ ।ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ବହୁ ତାମିଲ ସମ୍ବାଦ ରହିଛି , କିନ୍ତୁ ସନ୍ଦର୍ଭ ବନେଇ ରଖିବା ପାଇଁ କୌଣସି ଉପଶୀର୍ଷକର ଉପଯୋଗ କରାଯାଇ ନାହିଁ । ଚେନ୍ନାଇ ଏକ୍ସପ୍ରେସ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ସଙ୍ଗୀତ ଗୁଡିକୁ ୧ ଜୁଲାଇ ୨୦୧୩ ମସିହାରେ ମୁକ୍ତିଲାଭ କରାଯାଇଥିଲା । ଆଧାର |
ସୁଧୀର କୁମାର ସାମଲ (ଜନ୍ମ: ୧ ଜାନୁଆରୀ ୧୯୬୪) ଜଣେ ଓଡ଼ିଆ ରାଜନୀତିଜ୍ଞ । ସେ ଓଡ଼ିଶା ରାଜନୀତିରେ ବିଜୁ ଜନତା ଦଳର କର୍ମକର୍ତ୍ତା ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି । ସୁଧୀର ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାରେ ଜଣେ ବିଧାୟକ ଭାବରେ ବର୍ତ୍ତମାନ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି । ୨୦୦୪ ଓ ୨୦୧୯ ମସିହାରେ ହୋଇଥିବା ଓଡ଼ିଆ ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନରେ ସେ ଢେଙ୍କାନାଳ ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀରୁ ଯଥାକ୍ରମେ ୧୩ଶ ଓ ୧୬ଶ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ଜନ୍ମ, ପରିବାର ଓ ଶିକ୍ଷା ସୁଧୀର ୧୯୬୪ ମସିହାର ଜାନୁଆରୀ ମାସ ୧ ତାରିଖରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କ ନାମ ଅଧିକାରୀ ସାମଲ ଓ ପତ୍ନୀଙ୍କ ନାମ ଅବନ୍ତୀ ସାମଲ । ତାଙ୍କର ଶିକ୍ଷାଗତ ଯୋଗ୍ୟତା କଳାରେ ଇଣ୍ଟରମିଡିଏଟ୍ । ରାଜନୈତିକ ଜୀବନ ସୁଧୀର ଓଡ଼ିଶା ରାଜନୀତିରେ ବିଜୁ ଜନତା ଦଳର କର୍ମକର୍ତ୍ତା ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି । ପୂର୍ବରୁ ସେ ଭାରତୀୟ ଜାତୀୟ କଂଗ୍ରେସର କାର୍ମକର୍ତ୍ତା ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିଲେ । ସେ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାରେ ଜଣେ ବିଧାୟକ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି । ଆଧାର ବାହାର ଆଧାର ଉଇକିମିଡ଼ିଆ କମନ୍ସରେ -ସମ୍ପର୍କିତ ମିଡ଼ିଆ |
ମୟୂରଭଞ୍ଜ ଓଡ଼ିଶାର ଉତ୍ତରରେ ଥିବା ଏକ ପ୍ରଶାସନିକ ଜିଲ୍ଲା । ବାରିପଦା ସହର ଏହି ଜିଲ୍ଲାର ପ୍ରଶାସନିକ ମୁଖ୍ୟସ୍ଥଳ ଯେଉଁଠି ସବୁ ସରକାରୀ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟ (ଅଫିସ) ଆଉ ବେସରକାରୀ କମ୍ପାନୀର ମୁଖ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟସବୁ ଅଛି । ଇତିହାସ ମୟୂରଭଞ୍ଜ ହେଉଛି ଓଡ଼ିଶାର ସର୍ବବୃହତ ଜିଲ୍ଲା । ପ୍ରଥମେ ଏହା ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଗଡ଼ଜାତ ରାଜ୍ୟ ଥିଲା ତଥା ଏଥିରେ ରାଜତନ୍ତ୍ର ଥିଲା । ୧୯୫୦ ମସିହାରେ ଏହା ଭାରତ ସହିତ ମିଶିଥିଲା । ଓଡ଼ିଶାର ଗଡ଼ଜାତ ରାଜ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରାଚୀନତମ ଓ ପ୍ରଧାନ ମୟୂରଭଞ୍ଜ । ଗଜପତି ରାଜାଙ୍କ ରାଜତ୍ୱରେ ନୀଳଗିରି, ସିଂହଭୂମି, ବରାହଭୂମି, ପଥରାଇ, ନରସିଂହପୁର, ସାରଣ୍ଡା, କେନ୍ଦୁଝର ଆଦି ଏବଂ ସିଂହଭୂମି, ମାନଭୂମି ଅଞ୍ଚଳ ମାନ ଏହି ରାଜ୍ୟର ଅନ୍ତର୍ଗତ ଥିଲା। କାଳକ୍ରମେ ସେହିସବୁ ରାଜ୍ୟ ମୟୂରଭଞ୍ଜରୁ ବିଚ୍ଛିନ୍ନ ହୋଇଯାଇଛି । ଭାଷାକୋଷରେ ମୟୂରଭଞ୍ଜର ନାମ ସମ୍ପର୍କରେ ଆଉ ଏକ ପ୍ରସଙ୍ଗ ମଧ୍ୟ ମିଳେ । ମୟୂରଭଞ୍ଜର ଏକ ପୂର୍ବତନ ରାଜବଂଶର ଉପାଧି ଥିଲା ମୟୂରଧ୍ୱଜ । ସେହି 'ମୟୂରଧ୍ୱଜ ରାଜବଂଶର ଗର୍ବଭଞ୍ଜନ କରି ସିଂହାସନ ଅଧିକାର କରିଥିବାରୁ ପରବର୍ତ୍ତୀ ରାଜବଂଶର ନାମ ମୟୂରଭଞ୍ଜ ହେଇଥିଲା । ଭୂଗୋଳ ଜନସଂଖ୍ୟା ୨୦୧୧ ଜନଗଣନା ଅନୁସାରେ, ମୟୂରଭଞ୍ଜ ଜିଲ୍ଲାର ଲୋକସଂଖ୍ୟା ୨୫,୧୩,୮୯୫ । ପୁରୁଷ: ୧୨,୫୩,୬୩୩ ମହିଳା: ୧୨,୬୦,୨୬୨ ଛଅ ବର୍ଷରୁ କମ: ୩,୩୭,୭୫୭ ସାକ୍ଷରତା ହାର: ୬୩.୯୮% ପୁରୁଷ: ୭୪.୯୨% ମହିଳା: ୫୩.୧୮% ଓଡ଼ିଶାରେ ବାସ କରୁଥିବା ୬୨ପ୍ରକାର ଅନୁସୂଚିତ ଜନଜାତି ମଧ୍ୟରୁ ୫୩ପ୍ରକାର ଅନୁସୂଚିତ ଜନଜାତି ମୟୂରଭଞ୍ଜ ଜିଲ୍ଲାରେ ବସବାସ କରନ୍ତି । ଏଥି ମଧ୍ୟରୁ କେତକ ପ୍ରଧାନ ସମୁଦାୟ ହେଲେ ସାନ୍ତାଳ, କୋହ୍ଲ, ଭୂୟାଁ,ବାଥୁଡି, ଭୂମିଜ, ଗଣ୍ଡ, ମୁଣ୍ଡା, ଖଡ଼ିଆ, ଲୋଧା । ପ୍ରଶାସନିକ ବିଭାଗ ଉପଖଣ୍ଡ (ସବ୍ ଡିଭିଜନ): ୦୪ ତହସିଲ: ୦୯ ବ୍ଳକ: ୨୬ ଗ୍ରାମ ପଞ୍ଚାୟତ: ୩୧୬ ଗ୍ରାମ: ୩୭୧୮ ପର୍ଯ୍ୟଟନ ମୟୂରଭଞ୍ଜ ଜିଲ୍ଲାରେ ୧୭ଟି ପର୍ଯ୍ୟଟନ ସ୍ଥଳ ଅଛି । ଶିମିଳିପାଳ ଜାତୀୟ ଉଦ୍ୟାନ ସୀତାକୁଣ୍ଡ: ଶିମିଳିପାଳ ଜାତୀୟ ଉଦ୍ୟାନର ପାଦଦେଶରେ ଅବସ୍ଥିତ ସୀତାକୁଣ୍ଡର ମୂଳ ଝରଣା କାଳୀପାହାଡ଼ ପର୍ବତର ପ୍ରାୟ ୨୫୦୦ ଫୁଟ ଉଚ୍ଚତାରୁ ବାହାରିଛି । ମୟୂରଭଞ୍ଜ ଜିଲ୍ଲା ଆଦିବାସୀଙ୍କ ଆରାଧ୍ୟ ଦେବତା ମାରାଂବୁରୁ ଏହି କାଳୀପାହାଡ଼ରେ ବାସକରନ୍ତି ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ ରହିଛି । କୃଷ୍ଣମୁଖା ହନୁମାନ ମନ୍ଦିର: କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ବହନ କରୁଥିବା ଏହି ପ୍ରାକୃତିକ ପଥର ଗୁମ୍ଫା ମନ୍ଦିରରେ ଲଙ୍କା ଦହନ କରି ଫେରିଥିବା କୃଷ୍ଣମୁଖା ହନୁମାନ ପୂଜା ପାଉଛନ୍ତି । ମାଛକାନ୍ଦଣା ଜଳପ୍ରପାତ: ଶିମିଳିପାଳର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟଭରା ଏହି ଜଳପ୍ରପାତଟି ୩ଟି ଜଳପ୍ରପାତର ସମଷ୍ଟି । ପ୍ରଥମ ଜଳପ୍ରପାତ ନିକଟରେ ଏକ ପଥର ଗୁମ୍ଫା ରହିଛି । ଦ୍ୱିତୀୟ ଜଳପ୍ରପାତଟି ନିକଟରେ ଅପରାହ୍ଣରେ (ସୂର୍ଯ୍ୟ ପଶ୍ଚିମ ଦିଗରେ ଥିବା ସମୟରେ) ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥାଏ । ତୃତୀୟ ଜଳପ୍ରପାତଟି ଉପରଆଡୁ ଦେଖାଯାଉ ନଥିବାରୁ, ଏହାକୁ ଦେଖିବାକୁ ତଳକୁ ଓହ୍ଲାଇବାକୁ ପଡେ । ଆଧାର ଅଧିକ ତଥ୍ୟ ରେ ମୟୁରଭଞ୍ଜ ଜିଲ୍ଲା |
ଟିରୋଫିବାନ, ଏକ ବେପାର ନାମ ଆଗ୍ରାଷ୍ଟାଟ, ହେଉଛି ଏକ ପ୍ଲାଟେଲଟବିରୋଧୀ (ଆଣ୍ଟିପ୍ଲାଲେଟ୍) ଔଷଧ ଯାହା ଅସ୍ଥିର ଆଞ୍ଜିନା କିମ୍ବା ଅଣ- ଏସଟି-ସେଗମେଣ୍ଟ-ଉଚ୍ଚତା ଏମଆଇ (ହୃଦ୍ଘାତ)ର ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ । ଏହା ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଔଷଧ ସହିତ ଏକତ୍ର ଦିଆଯାଏ । ଏହା ଏକ ଶିରାରେ ଇଞ୍ଜେକସନ ଆକାରରେ ଦିଆଯାଏ । ଔଷଧ ପ୍ରଭାବ ଦ୍ରୁତ ଗତିରେ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ଏବଂ ୮ ଘଣ୍ଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହିଥାଏ । ସାଧାରଣ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ ରକ୍ତସ୍ରାବ, ଧୀର ହୃଦସ୍ପନ୍ଦନ, ଫୁଲା ଏବଂ ମୁଣ୍ଡ ବୁଲାଇବା ଇତ୍ୟାଦି ହୋଇପାରେ । ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ ଆନାଫାଇଲକ୍ସିସ ଏବଂ କମ୍ ପ୍ଲାଲେଟ୍ ସ୍ତର ହୋଇପାରେ । ଏହା ଗ୍ଲାଇକୋପ୍ରୋଟେନ୍ ୨ବି/୩ଏ ଇନହିବିଟର ଶ୍ରେଣୀର ଔଷଧ ଅଟେ ଏବଂ ଏକତ୍ର ଜମିବା ପାଇଁ ପ୍ଲାଟେଲେଟ ସାମୟିକ ଭାବରେ ପ୍ରତିରୋଧ କରି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷମ ହୁଏ । ୧୯୯୮ ମସିହାରେ ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରରେ ଚିକିତ୍ସା କ୍ଷେତ୍ରରେ ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ଟିରୋଫିବାନ ଅନୁମୋଦିତ ହୋଇଥିଲା । ଏହାଏକ ଜେନେରିକ୍ ଔଷଧ ଭାବରେ ଉପଲବ୍ଧ । ଯୁକ୍ତରାଜ୍ୟରେ ୧୨.୫ ମିଗ୍ରା ବିଶିଷ୍ଟ ଏକ ଭାଏଲର ମୂଲ୍ୟ ପ୍ରାୟ ୧୫୦ ପାଉଣ୍ଡ ଥିଲା । ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରରେ ଏହି ରାଶିର ମୂଲ୍ୟ ୨୦୨୧ ସୁଦ୍ଧା ପ୍ରାୟ 260 ଡଲାର ଥିଲା । ଆଧାର |
ବିଶ୍ୱ ମାନସିକ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଦିବସ ପ୍ରତିବର୍ଷ ଅକ୍ଟୋବର ୧୦ ତାରିଖରେ ପାଳନ କରାଯାଇଥାଏ । ମାନସିକ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସମ୍ବନ୍ଧିତ ଶିକ୍ଷା ଏବଂ ସଚେତନତା ବଢାଇବା ସହ ଏହା ସହ ଜଡ଼ିତ ସାମାଜିକ ଅପବାଦର ବିଲୋପ କରିବା ଏହାର ଲକ୍ଷ୍ୟ । ଇତିହାସ ନାମକ ସଂସ୍ଥାର ପ୍ରଚେଷ୍ଟାରେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁଁ ଏହି ଦିବସ ୧୯୯୨ ମସିହାରେ ପାଳିତ ହେଲା । ଏହି ଦିବସ ପାଳନ ଅବସରରେ ମାନସିକ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସମ୍ବନ୍ଧିତ ବିଭିନ୍ନ ସମସ୍ୟା ତଥା ଏହାର ନିରାକରଣ ନିମିତ୍ତ ବିଶ୍ୱସମୁଦାୟର ଦୃଷ୍ଟି ଆକର୍ଷଣ କରିବା ସହ ସମସ୍ତଙ୍କ ମନରେ ସଚେତନତା ସୃଷ୍ଟି କରିବା ନିମିତ୍ତ ବିଭିନ୍ନ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମର ଆୟୋଜନ କରାଯାଇଥାଏ । ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରର ୨୦୦୮ ସମ୍ମେଳନରେ ହୋଇଥିବା -2008 ବା " "ରେ ଭାରତ ଏକ ସଦସ୍ୟ ରାଷ୍ଟ୍ର ହିସାବରେ ବିକଳାଙ୍ଗ ତଥା ମାନସିକ ଅନଗ୍ରସର ବ୍ୟକ୍ତି ବିଶେଷଙ୍କୁ ମାନବିକ ଅଧିକାର ତଥା ସାମାଜିକ ନ୍ୟାୟ ଯୋଗାଇଦେବା ନିମିତ୍ତ ଅନେକ ଯୋଜନା ପ୍ରଣୟନ କରିଛନ୍ତି । ତନ୍ମଧ୍ୟରୁ ଜାତୀୟ ଆଇନସେବା ପ୍ରାଧୀକରଣଦ୍ୱାରା ପ୍ରଣୀତ ମାନସିକ ଅନଗ୍ରସରଙ୍କୁ ଆଇନ ସେବା ଯୋଜନା-୨୦୧୦ ଅନ୍ୟତମ । ଭାରତର ଉଚ୍ଚଚ୍ତମ ନ୍ୟାୟାଳୟଙ୍କଦ୍ୱାରା ଏହି ଯୋଜନା ୮.୧୨.୨୦୧୦ଠାରୁ ଲାଗୁ କରାଯାଇଛି । ଇତ୍ୟବସରରେ ଜାତୀୟ ଆଇନ ସେବା ପ୍ରାଧୀକରଣ ତରଫରୁ ରାଜ୍ୟ ତଥା ଜିଲ୍ଲା ଓ ତାଲୁକ ଆଇନ ସେବା ପ୍ରାଧୀକରଣ ଗୁଡିକୁ ମନସିକ ଅନଗ୍ରସରମାନଙ୍କୁ ଆଇନ ସେବା ଯୋଗାଇଦେବା ସହ ନିମ୍ନଲିଖିତ ମାର୍ଗଦର୍ଶିକା ଗୁଡିକୁ ଧ୍ୟାନ ଦେବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦିଆଯାଇଛି । ମାନସିକ ବେମାରୀ ସାଧାରଣତଃ ଚିକିତ୍ସାସାଧ୍ୟ । ମାନସିକ ରୋଗୀ ସାଧାରଣ ଭାବେ ସମସ୍ତ ମାନବିକ ଅଧିକାର ତଥା ମୌଳିକ ସୁବିଧା ସୂଯୋଗ ତଥା ସ୍ୱାଧୀନତାର ହକଦାର ଅଟନ୍ତି । ଆଇନ ସେବା ପ୍ରାଧୀକରଣ ତଥା ସମସ୍ତ ନ୍ୟାୟୀକ ଅନୁଷ୍ଠାନ ମାନସିକ ରୋଗୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅନ୍ତର୍ନିହିତ ଗୌରବ ତଥା ସମ୍ମାନ ବଜାୟ ରଖିବା ସହ ସେମାନଙ୍କ ସ୍ୱାଧୀନତା କ୍ଷୂର୍ଣ୍ଣ ହେବାକୁ ଦେବେନାହିଁ । ମାନସିକ ଅନଗ୍ରସର ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଚିକିତ୍ସା କ୍ଷେତ୍ରରେ କୌଣସି ପ୍ରକାର ପାତର ଅନ୍ତର କରାଯିବ ନାହିଁ । ମାନସିକ ରୋଗର ସଠିକ ଚିକିତ୍ସା ପାଇବା ସେମାନଙ୍କର ଅଧିକାର ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ । ମାନସିକ ରୋଗୀଟିଏର ଚିକିତ୍ସା କରାଇବା ପୂର୍ବରୁ ତାହାର ସମ୍ମତି ନେବା ଅନିର୍ବାଯ୍ୟ । ଯଦି ସେ ସମ୍ମତି ଦେବାପାଇଁ ସକ୍ଷମ ନ ଥାଏ ସେପରି ସ୍ଥଳେ ରୋଗୀର ନିକଟ ସଂପର୍କୀୟ କିମ୍ବା କେହି ଯଦି ନ ଥାଆନ୍ତି ତେବେ ମାନସିକ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଅଧିନିୟମ- ୧୯୮୭ ପ୍ରକାରେ ଅଦାଲତଙ୍କ ଅନୁମତି ଜରୁରୀ ହେବ । ଅତଏବ ସମସ୍ତ ମାନସିକ ରୋଗୀ ଚିକିତ୍ସାଳୟରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିବା ସମସ୍ତ ଡାକ୍ତର, ନର୍ସ ତଥା ଅନ୍ୟ ପାରା ମେଡିକଲ କର୍ମଚାରୀଙ୍କୁ ଏ ସଂକ୍ରାନ୍ତରେ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ତାଲିମ ଦେବା ପାଇଁ ରାଜ୍ୟ ଆଇନ ସେବା ପ୍ରାଧୀକରଣ ତଥା ଜିଲ୍ଲା ଆଇନ ସେବା ପ୍ରାଧୀକରଣ ତରଫରୁ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଇଥାଏ । ମାନସିକ ରୋଗୀ ଯେମିତି ସଠିକ ବାସଗୂହ ବା ରହିବା ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ ସ୍ଥାନ ପାଇପାରିବେ, ସେ ସଂପର୍କୀୟ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମଧ୍ୟ ସ୍ଥାନୀୟ ଆଇନ ସେବା ଅନୁଷ୍ଠାନ ଗ୍ରହଣ କରିବେ । ମାନସିକ ରୋଗୀଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସ୍ଥାନୀୟ ଆଇନ ସେବା ପ୍ରଧୀକରଣ ଏ କଥା ନିଶ୍ଚିତ କରିବେ ଯେ ମାନସିକ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ କାରଣରୁ ୟେପରି କେହି ତାଙ୍କର ସମସ୍ତ ଆଇନଗତ ଅଧୀକାରରୁ ବଞ୍ଚିତ ନ ହୁଅନ୍ତି । ମାନସିକ ଅନଗ୍ରସର ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଆଇନଗତ ମାମଲାରେ ଉପଯୁକ୍ତ ନ୍ୟାୟ ଦେବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ୨୦୧୦ରେ କାର୍ଯ୍ୟକାରିତା ହୋଇଥିବା ଆଇନକୁ ସମୀକ୍ଷା ତଥା ସଂଶୋଧନ କରାଯାଇ "ମାନସିକ ଅନଗ୍ରସରଙ୍କୁ ଆଇନ ସେବା ଯୋଜନା-୨୦୧୫" ' ଉପରୋକ୍ତ ନୂତନ ଆଇନ ଅନୁସାରେ: ମାନସିକ ରୋଗୀ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଯଦି ସମ୍ପତ୍ତିଗତ କୌଣସି ବିବାଦ ଥାଏ, ଅଥବା ମାନସିକ ରୋଗୀଙ୍କ ଅସହାୟତାର ସୂଯୋଗ ନେଇ ତାଙ୍କ କୌଣସି ସମ୍ପତ୍ତି ଯଦି କେହି ଆତ୍ମସାତ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଥାନ୍ତି, ତେବେ ଏହି ନୂତନ ଆଇନ ଆଧାରରେ ତଙ୍କୁ ମାଗଣା ଆଇନ ସାହାୟତା ଯୋଗାଇ ଦିଆଯାଇ ନ୍ୟାୟ ପ୍ରଦାନ କରାଯିବ । ମାନସିକ ରୋଗୀ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସରକାରଙ୍କଦ୍ୱାରା ପ୍ରଦତ୍ତ ସମସ୍ତ ସୁବିଧା ସୂଯୋଗ ଯୋଗାଇଦେବାରେ ଆଇନ ସହାୟତା ଅନୁଷ୍ଠାନ ସମସ୍ତ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଗ୍ରହଣ କରିବେ । ମାନସିକ ରୋଗୀଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସମସ୍ତ ଆଇନଗତ ସୁବିଧା ସୂଯୋଗ ସଂପର୍କରେ ଜନ ସଚେତନତା ସକାଶେ ଆଇନ ସହାୟତା ଅନୁଷ୍ଠାନ ବିଭିନ୍ନ ସମୟରେ ଆଇନ ବେତ୍ତା ବା ସ୍ଥାନୀୟ ଓକିଲ ମନଙ୍କୁ ନେଇ ସଚେତନତା ଶିବିର, ସଭାସମିତିମାନ ଆଯୋଜନ କରିବେ । ଏଭଳି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଆଇନଗତ ଅନୁଷ୍ଠାନ ମାନସିକ ରୋଗୀ ମାନଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରଦତ୍ତ ସମସ୍ତ ସୁବିଧା ତଥା ଆଇନଗତ ପ୍ରାବଧାନ ସଂପର୍କରେ ଆଲୋଚନା କରିବେ ଏବଂ ସାଧାରଣ ଜନତା ପ୍ରଶ୍ନୋତ୍ତର ମାଧ୍ୟମରେ ତାଙ୍କ ସଂଦେହ ଦୂର କରିବା ସହ କିଛି ମାନସିକ ରୋଗ ବିଶେଷଜ୍ଞ ମଧ୍ୟ ଏଥିରେ ଭାଗ ନେଇ ଲୋକଙ୍କୁ ଏ ବିଷୟରେ ସଚେତନ କରିପାରିବେ । ଯଦି କୌଣସି ଜେଲରେ ଅପରାଧ ପ୍ରବଣ ହୋଇ ନ ଥିବା କୌଣସି ଅଭିଯୁକ୍ତ ରହିଥାଏ, ତେବେ ପ୍ୟାନେଲ ଓକିଲଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉପଯୁକ୍ତ ଚିକିତ୍ସା ଯୋଗାଇଦେବାର ବ୍ୟବସ୍ଥା ମଧ୍ୟ କରାଯିବା ପାଇଁ ପ୍ରାବଧାନ ରହିଛି । ଏହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ରାଜ୍ୟ ଆଇନ ସେବା ପ୍ରାଧୀକରଣ ସ୍ଥାନୀୟ ଜିଲ୍ଲା ଆଇନ ସେବା ପ୍ରାଅଧୀକରଣଙ୍କ ସହଯୋଗରେ ସମସ୍ତ ଜେଲ ପରିଦର୍ଶନ କରନ୍ତି ଓ ଏହିଭଳି ଆଇନ ସହାୟତା ପାଇବାକୁ ହକଦାର ଥିବା ବନ୍ଦୀ ଯଦି ନଜରକୁ ଆସେ ତେବେ ଏହି ପ୍ରାବଧାନ ଅନୁଯାୟୀ ଆନୁଷଙ୍ଗିକ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି । ମାନସିକ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଆଇନ ୧୯୮୭ର ଧାରା ୨୩ ଅନୁସାରେ ମାନସିକ ରୋଗୀଟିଏ ଏଣେତେଣେ ବୁଲୁଥିବା ଯଦି ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ ତବେ ସ୍ଥାନୀୟ ଥାନାର ନିରୀକ୍ଷକ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷଙ୍କୁ ସ୍ଥାନୀୟ ଜୁଡିସିୟାଲ ମାଜିଷ୍ଟ୍ରେଟ ପ୍ରଥମ ଶ୍ରେଣୀଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ହାଜର କରାଇବେ ଏବଂ ଉକ୍ତ ମାଜିଷ୍ଟ୍ରେଟ ଉକ୍ତ ମାନସିକ ଅନଗ୍ରସର ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ନିକଟସ୍ଥ ମାନସିକ ଚିକିତ୍ସାଳୟରେ ପହଞ୍ଚାଇ ଚିକିତ୍ସା କରାଇବା ନିମିତ୍ତ ଆଦେଶ ପ୍ରଦାନ କରିବେ । କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଭାରତର ଉଚ୍ଚତମ ନ୍ୟାୟାଳୟଙ୍କ ଉପରୋକ୍ତ ଯୋଜନା ପ୍ରଣୟନ କରିବା ପାଇଁ ତାଲୁକ, ଜିଲ୍ଲା ତଥା ରାଜ୍ୟ ସ୍ତରରେ ନିମ୍ନ ଲିଖିତ ଅନେକ ପଦକ୍ଷେପ ନିଆଯାଉଛି । ମାନସିକ ଅନଗ୍ରସରଙ୍କୁ ଉପଯୁକ୍ତ ଚିକିତ୍ସା ଯୋଗାଇବା ସହ ଆନୁସଙ୍ଗିକ ସୁବିଧା ସୂଯୋଗ ଯୋଗାଇବାରେ ଆଇନ ସହାୟତା ଅନୁଷ୍ଠାନ ସବୁ ସ୍ଥାନୀୟ ସ୍ୱେତ୍ସାସେବୀ ଅନୁଷ୍ଠାନ ସବୁର ସହାୟତା ନିଅନ୍ତି । ମାନସିକ ଅନଗ୍ରସରଙ୍କ ସାମଜିକ ଥଇଥାନ ନିମିତ୍ତ ସ୍ଥାନୀୟ ଆଇନ ସହାୟତା ଅନୁଷ୍ଠାନ ରାଜ୍ୟ ଆଇନ ସହାୟତା ଅନୁଷ୍ଠାନର ସହଯୋଗ କ୍ରମେ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ପଦକ୍ଷେପ ନେଇଥାଏ । ମାନସିକ ଅନଗ୍ରସରଙ୍କ ସମ୍ପତ୍ତି କେହି ଅନଧିକୃତ ବ୍ୟକ୍ତି ଆତ୍ମସାତ କରିବା ଭଳି ଅଭିଯୋଗ ପାଇଲେ, ସ୍ଥାନୀୟ ଆଇନ ସହାୟତା ଅନୁଷ୍ଠାତ ଏ ଦିଗରେ ବିହିତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି । ମାନସିକ ରୋଗୀ ଚିକିତ୍ସାଳୟରେ ଚିକିତ୍ସିତ କୌଣସି ମାନସିକ ଅନଗ୍ରସର ବ୍ୟକ୍ତିର କୌଣସି ଆଇନଗତ ସହାୟତା ଆବଶ୍ୟକ ହେଉଥିଲେ, ସ୍ଥାନୀୟ ଆଇନ ସହାୟତା ଅନୁଷ୍ଠାନ ବିହିତ ପଦକ୍ଷେପ ନେଇ ତାଙ୍କୁ ଉପଯୁକ୍ତ ଆଇନ ସାହୟତା ଯୋଗାଇଥାନ୍ତି । ମାନସିକ ରୋଗଗ୍ରସ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଆଇନଗତ ଅଧିକାର ସଂପର୍କରେ ବିଭିନ୍ନ ସଭସମିତି ଏବଂ ଆଇନ ସଚେତନତା ଶିବିର ମାଧ୍ୟମରେ ଜନ ସଚେତନତା ସୃଷ୍ଟି କରାଯାଏ । ମାନସିକ ରୋଗଗ୍ରସ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତି ବିଶେଷଙ୍କ ଚିକିତ୍ସା ତଥା ବିଶେଷ ଯତ୍ନ ନେବା ଦିଗରେ ଅନେକ ସମୟରେ ରୋଗୀ ସାମଜିକ ବାସନ୍ଦର ଶିକାର ହୁଏ । ଏଭଳି ସାମଜିକ ବ୍ୟାଧୀର ମୁକାବିଲା କରିବା ପାଇଁ ନ୍ୟାୟୀକ ଅଧିକାରୀ ତଥା ପ୍ୟାନେଲ ଓକିଲଙ୍କୁ ଉପଯୁକ୍ତ ତାଲିମ ଦିଆଯାଏ ଯଦ୍ୱାର ସେମାନେ ରୋଗୀର ସଂପର୍କୀୟ ତଥା ଜନ ସାଧାରଣଙ୍କୁ ଏ ଦିଗରେ ସଚେତନ କରାନ୍ତି । ମାନସିକ ରୋଗଗ୍ରସ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତି ବିଶେଷଙ୍କ କୌଣସି ଆଇନଗତ ସମସ୍ୟା ଥିଲେ ତାହାର ଉପଯୁକ୍ତ ସମାଧାନ ନିମିତ୍ତ ଜିଲ୍ଲା ସ୍ତରରେ ସ୍ଥାନୀୟ ଚିକିତ୍ସାଳୟରେ ଏକ ଆଇନ ସହାୟତା କ୍ଳିନିକ ଖୋଲାଯାଇଛି ଯଦ୍ୱାରା ଏଭଳି ବ୍ୟକ୍ତି ବିଶେଷ ଏହି କ୍ଳିନିକ ଜରିଆରେ ଯୋଗାଯୋଗ ମାଧ୍ୟମରେ ଉପଯୁକ୍ତ ଆଇନ ସହାୟତା ପାଇପାରିବେ । ଆହୁରି ଦେଖନ୍ତୁ ବିଶ୍ୱ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସଂଗଠନ ଆଧାର |
ସାର୍ ଚନ୍ଦ୍ରଶେଖର ଭେଙ୍କଟ ରମଣ (୭ ନଭେମ୍ବର ୧୮୮୮ - ୨୧ ନଭେମ୍ବର ୧୯୭୦) ଜଣେ ଭାରତୀୟ ପଦାର୍ଥ ବିଜ୍ଞାନୀ ଥିଲେ । ୧୯୩୦ ମସିହାରେ ଆଲୋକ ପ୍ରତିସରଣ ଉପରେ ଗବେଷଣା (ରମଣ ପ୍ରଭାବ) ପାଇଁ ନୋବେଲ ପୁରସ୍କାର ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଥିଲା । ସେ ଆବିଷ୍କାର କରିଥିଲେ ଯେ ଆଲୋକ ରଶ୍ମି ଯେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ସ୍ୱଚ୍ଛ ପଦାର୍ଥ ଦେଇ ଅତିିିିକ୍ରମ କରେ, କିଛି ଆଲୋକ ରଶ୍ମି ବିଚ୍ଛୁରିତ ହୋଇଯାନ୍ତି ଏବଂ ତାଙ୍କର ଦୈର୍ଘ୍ୟ ଓ ବିସ୍ତୃତିରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୁଏ ।ଏହି ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଭାବେ ପରିପ୍ରକାଶ ଘଟଣାକୁ ରମଣ ବିିିିଚ୍ଛୁରଣ କୁହାଯାଏ, ଯାହାକି ରମଣ ପ୍ରଭାବଦ୍ୱାରା ହୋଇଥାଏ । ୧୯୫୪ରେ ଭାରତ ସରକାର ତାଙ୍କୁ ଭାରତ ରତ୍ନ ସମ୍ମାନରେ ସମ୍ମାନିତ କରିଥିଲେ । ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଜୀବନ ଓ ଶିକ୍ଷା ସି.ଭି ରମଣ ତିରୁଚିରାପଲ୍ଲୀ, ତାମିଲନାଡୁର ଏକ ବ୍ରାହ୍ମଣ ପରିବାରରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ପିତା ଚନ୍ଦ୍ରଶେଖର ରାମନାଥନ୍ ଅୟର ଗଣିତ ଓ ଭୌତିକ ବିଜ୍ଞାନର ଅଧ୍ୟାପକ ଥିଲେ ।ତାଙ୍କ ମା ପାର୍ବତୀ ଅମ୍ମାଲ ଜଣେ ସଂସ୍କୃତ ପରିବାରର ମହିଳା ଥିଲେ। ତାଙ୍କ ପିତା ୧୮୯୨ରେ ଶ୍ରୀମତୀ ଏ ବି ଏନ୍ କଲେଜ, ବିଶାଖାପଟନମ୍ରେ ଅଧ୍ୟାପକ ଭାବେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ ,ତେଣୁ ତାଙ୍କର ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଶିକ୍ଷା ସେଠାକାର ଏସ୍ ଏ ଏଙ୍ଗ୍ଲୋ ଇଣ୍ଡିଆନ ଉଚ୍ଚ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ହୋଇଥିଲା । ମାତ୍ର ୧୨ ବର୍ଷ ବୟସରେ ସେ ମାଟ୍ରିକ ପରୀକ୍ଷାରେ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥିଲେ ଏବଂ୧୪ ବର୍ଷ ବୟସରେ ଯୁକ୍ତ ଦୁଇ ପରୀକ୍ଷାରେ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥିଲେ । ୧୯୦୨ରେ ସେ ମାଡ୍ରାସର ପ୍ରେସିଡେନ୍ସି କଲେଜରେ ଯୋଗ ଦେଲେ । ପରେ ସେ ମାଡ୍ରାସ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ପଢ଼ି ସେଠାରୁ ବି ଏ ଡିଗ୍ରୀ ହାସଲ କଲେ ।ସେଠାରେ ସେ ଭୌତିକ ବିଜ୍ଞାନରେ ପ୍ରଥମ ହେଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ସୁନା ପଦକ ଦିଆଗଲା । ୧୯୦୭ରେ ସେ ମାଡ୍ରାସ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ଏମ୍ ଏସ୍ ସି ଡିଗ୍ରୀ ହାସଲ କଲେ । କର୍ମମୟ ଜୀବନ ସି ଭି. ରମଣ ବ୍ରିଟିଶ ଭାରତର ମାଡ୍ରାସ ପ୍ରେସିଡେନ୍ସି (ବର୍ତ୍ତମାନ ତିରୁଚିରାପଲ୍ଲୀ, ତାମିଲନାଡୁ, ଭାରତ)ର ତିରୁଚିରାପଲ୍ଲୀରେ ତାମିଲ ବ୍ରାହ୍ମଣ ପିତାମାତା, ଚନ୍ଦ୍ରଶେଖର ରାମନାଥନ ଆୟର ଏବଂ ପାର୍ବତୀ ଅମ୍ମାଲଙ୍କ ଘରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ। ସେ ଆଠ ଭାଇଭଉଣୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଦ୍ୱିତୀୟ ଥିଲେ। ପିତା ସ୍ଥାନୀୟ ହାଇସ୍କୁଲରେ ଶିକ୍ଷକତା କରି ସାମାନ୍ୟ ଆୟ କରୁଥିଲେ। ୧୮୯୨ ମସିହାରେ, ତାଙ୍କ ପିତା ଶ୍ରୀମତୀ ଏ.ଭି. ନରସିଂହ ରାଓ କଲେଜରେ ପଦାର୍ଥ ବିଜ୍ଞାନ ଅଧ୍ୟାପକ ଭାବରେ ନିୟୁକ୍ତ ହୋଇଥିବାରୁ ତାଙ୍କ ପରିବାର ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶର ବିଶାଖାପାଟଣା (ସେତେବେଳେ ଭିଜାଗପଟମ୍ ବା ଭାଇଜାଗ୍)କୁ ସ୍ଥାନାନ୍ତରିତ ହୋଇଥିଲେ । ରମଣ ସେଣ୍ଟ ଆଲୟସିସ୍ ଆଙ୍ଗ୍ଲୋ-ଇଣ୍ଡିଆନ୍ ହାଇସ୍କୁଲରେ ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ, ବିଶାଖାପାଟଣା. ସେ ୧୧ ବର୍ଷ ବୟସରେ ମାଟ୍ରିକ୍ ପାସ୍ କରିଥିଲେ ଏବଂ କଳା ପରୀକ୍ଷାରେ ପ୍ରଥମ ପରୀକ୍ଷା (ଆଜିର ମଧ୍ୟବର୍ତ୍ତୀ ପରୀକ୍ଷା ସହିତ ସମାନ) ପାସ୍ କରିଥିଲେ, ପ୍ରାକ୍-ବିଶ୍ବବିଦ୍ୟାଳୟ ପାଠ୍ୟକ୍ରମ) ୧୩ ବର୍ଷ ବୟସରେ ବୃତ୍ତି ସହ, ଆନ୍ଧ୍ର ପ୍ରଦେଶ ସ୍କୁଲ ବୋର୍ଡ (ବର୍ତ୍ତମାନ ଆନ୍ଧ୍ର ପ୍ରଦେଶ ମାଧ୍ୟମିକ ଶିକ୍ଷା ବୋର୍ଡ) ପରୀକ୍ଷା ଅଧୀନରେ ଉଭୟରେ ପ୍ରଥମ ସ୍ଥାନ ହାସଲ କରିଥିଲେ। ୧୯୦୨ ମସିହାରେ, ରମଣ ମାଡ୍ରାସ (ବର୍ତ୍ତମାନ ଚେନ୍ନାଇ)ର ପ୍ରେସିଡେନ୍ସି କଲେଜରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ ଯେଉଁଠାରେ ତାଙ୍କ ପିତାଙ୍କୁ ଗଣିତ ଏବଂ ପଦାର୍ଥ ବିଜ୍ଞାନ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ବଦଳି କରାୟାଇଥିଲା। ୧୯୦୪ ମସିହାରେ, ସେ ମାଡ୍ରାସ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ବି.ଏ. ଡିଗ୍ରୀ ହାସଲ କରିଥିଲେ, ଯେଉଁଠାରେ ସେ ପ୍ରଥମ ସ୍ଥାନ ଅଧିକାର କରିଥିଲେ ଏବଂ ପଦାର୍ଥ ବିଜ୍ଞାନ ଏବଂ ଇଂରାଜୀରେ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ପଦକ ଜିତିଥିଲେ। ୧୮ ବର୍ଷ ବୟସରେ, ଯେତେବେଳେ ସେ ଗ୍ରାଜୁଏଟ୍ ଛାତ୍ର ଥିଲେ, ସେ ୧୯୦୬ରେ ବ୍ରିଟିଶ୍ ଜର୍ଣ୍ଣାଲ ଫିଲୋସୋଫିକାଲ ମାଗାଜିନରେ "ଏକ ଆୟତକ୍ଷେତ୍ରୀୟ ଛିଦ୍ର ଯୋଗୁଁ ଅପ୍ରତିସମ ବିଚ୍ଛୁରଣ ବ୍ୟାଣ୍ଡ୍" ଉପରେ ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ବୈଜ୍ଞାନିକ ପେପର ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ । ୧୯୦୭ ମସିହାରେ ସେ ସେହି ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ଏମ.ଏ. ଡିଗ୍ରୀ ହାସଲ କରିଥିଲେ। ସେହି ବର୍ଷ ସେହି ଜର୍ଣ୍ଣାଲରେ ପ୍ରକାଶିତ ତାଙ୍କର ଦ୍ୱିତୀୟ ଗବେଷଣା ପତ୍ର ତରଳ ପଦାର୍ଥର ପୃଷ୍ଠ ଚାପ ଉପରେ ଥିଲା । ଏହା ଶବ୍ଦ ପ୍ରତି କାନର ସମ୍ବେଦନଶୀଳତା ଉପରେ ଲର୍ଡ ରେଲିଙ୍କ କାଗଜ ସହିତ ଥିଲା, ଏବଂ ଯାହାଠାରୁ ଲର୍ଡ ରେଲି ରମଣଙ୍କ ସହିତ ଯୋଗାୟୋଗ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ, ତାଙ୍କୁ ଭଦ୍ର ଭାବରେ ପ୍ରଫେସର ଭାବରେ ସମ୍ବୋଧନ କରିଥିଲେ। ରମଣଙ୍କ ସାମର୍ଥ୍ୟ ବିଷୟରେ ଅବଗତ ହୋଇ ତାଙ୍କ ପଦାର୍ଥ ବିଜ୍ଞାନ ଶିକ୍ଷକ ରିଶାର୍ଡ ଲେବେଲିନ୍ ଜୋନ୍ସ କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ଇଂଲଣ୍ଡରେ ଗବେଷଣା ଜାରି ରଖିବେ। ଜୋନ୍ସ କର୍ଣ୍ଣେଲ (ସର୍ ଜେରାଲ୍ଡ) ଗିଫାର୍ଡଙ୍କ ସହ ରମଣଙ୍କ ଶାରୀରିକ ନିରୀକ୍ଷଣ ପାଇଁ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଥିଲେ। ରମଣଙ୍କର ଅନେକ ସମୟରେ ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟାବସ୍ଥା ଖରାପ ରହୁଥିବାରୁ ତାଙ୍କୁ ଦୁର୍ବଳ ବୋଲି ବିବେଚନା କରାୟାଉଥିଲା। ପରିଦର୍ଶନରୁ ଜଣାପଡ଼ିଲା ଯେ ସେ ଇଂଲଣ୍ଡର କଠୋର ପାଣିପାଗ ସହ୍ୟ କରିବେ ନାହିଁ ପରେ ସେ ଏହି ଘଟଣାକୁ ମନେ ପକାଇ କହିଥିଲେ, [ଜିଫାର୍ଡ] ମୋତେ ପରୀକ୍ଷା କରିଥିଲେ ଏବଂ ପ୍ରମାଣିତ କରିଥିଲେ ଯେ ମୁଁ ଯକ୍ଷ୍ମା ରୋଗରେ ମରିବାକୁ ଯାଉଛି ... ଯଦି ମୁଁ ଇଂଲଣ୍ଡ ଯିବି। ଆଧାର ଆହୁରି ପଢ଼ନ୍ତୁ , .; , (1989). " . ". 66 (10): 795–801. :1989 ..66..795 . :10.1021/ 066 795. : . ,.1983, 46(1): 1–16. , . ,1988. : . , / . 1988, .80, 20, 22, 24 & 26. : ' . , 1989; 340: 6721990; 343: 686. " ". 68 (11–12). 1988. ବାହାର ଲିଙ୍କ 1930 – . : : , . |
ବିଜୁ ଜନତା ଦଳ ଏକ ଆଞ୍ଚଳିକ ରାଜନୈତିକ ଦଳ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାରେ ଏହି ଦଳର ସର୍ବାଧିକ ବିଧାୟକ ଅଛନ୍ତି । ଏହି ଦଳ ୨୬ ଡିସେମ୍ବର ୧୯୯୭ରେ ଗଠନ କରାଯାଇଥିଲା । ବାହାର ଆଧାର 2012-06-16 . |
ଲିଓ ଟଲଷ୍ଟୟ (୯ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୧୮୨୮-୨୦ ନଭେମ୍ବର ୧୯୧୦) ଉନ୍ନବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀର ସର୍ବାଧିକ ସମ୍ମାନିତ ଲେଖକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅନ୍ୟତମ । ଋଷର ଏକ ସଂପନ୍ନ ପରିବାରରେ ତାଙ୍କ ଜନ୍ମ । ଋଷରେ ସେ ସୈନ୍ୟବାହିନୀରେ ଯୋଗ ଦେଇ ସେ କ୍ରିମିୟା ଯୁଦ୍ଧରେ(୧୮୫୫) ଭାଗନେଇଥିଲେ, ତେବେ ତତ ପରବର୍ଷ ସେ ସେନାବାହିନୀ ତ୍ୟାଗକରି ଫେରିଆସିଲେ । ସେନାବାହିନୀରେ ଯୋଗ ଦେବା ପୂର୍ବରୁ ହିଁ ତାଙ୍କ ଭିତରେ ସାହିତ୍ୟ ପ୍ରତି ଋଚି ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥିଲା । ତାଙ୍କ ରଚନା ମଧ୍ୟରେ ଯୁଦ୍ଧ ଏବଂ ଶାନ୍ତି (୧୮୬୫-୬୯) ତଥା ଆନ୍ନା କରେନୀନା (୧୮୭୫-୧୮୭୭) ସାହିତ୍ୟ ଜଗତରେ କ୍ଳାସିକାଲ ରଚନା ଭାବେ ସ୍ୱୀକୃତ ହୋଇସାରିଛି । ପ୍ରଚୁର ଧନ ଦୌଲତ ଏବଂ ସାହିତ୍ୟିକ ପ୍ରତିଭା ଟଲଷ୍ଟୟଙ୍କୁ ଶାନ୍ତି ଦେଇ ପାରି ନ ଥିଲା । ଅନ୍ତତଃ ୧୮୯୦ ମସିହା ବେଲକୁ ସେ ନିଜର ସମସ୍ତ ଧନ ସମ୍ପତ୍ତି ତ୍ୟାଗ କରିଦେଲେ । ନିଜର ପରିବାରକୁ ଛାଡି ସେ ଈଶ୍ୱର ତଥା ଗରୀବଙ୍କ ସେବା କରିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ବାହାରିପଡିଲେ । ତେବେ ତାଙ୍କ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଏଥିପାଇଁ ଅନୁକୁଳ ହେଲା ନାହିଁ । ପରିଶେଷରେ ସେ ୨୦ ନଭେମ୍ବର ୧୯୧୦ ଦିନ ଅଷ୍ତାପବା ନାମକ ଏକ ଛୋଟ ରେଳ ଷ୍ଟେସନରେ ଏହି ସମ୍ଭ୍ରାନ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣକ ଏକ ଗରୀବ, ନିରାଶ୍ରୟ, ରୋଗୀଣା ବୃଦ୍ଧ ଭାବେ ମୃତ୍ୟୁକୁ ଆଲିଙ୍ଗନ କରିଥିଲେ । ଜୀବନୀ ଟଲଷ୍ଟୟଙ୍କ ଜନ୍ମ ଋଷର ୟାସ୍ନାୟା ପୋଲ୍ୟାନ୍ୟା ନାମକ ସହରରେ, ଯାହାକି ମୋସ୍କୋଠାରୁ ୨୦୦ କି. ମି. ଦକ୍ଷିଣକୁ ଅବସ୍ଥିତ, ହୋଇଥିଲା । ପିତା କାଉଣ୍ଟ ନିକୋଲାଇ ଏବଂ ମାତା ମାରିୟା ଟଲଷ୍ଟୟଙ୍କର ସେ ଥିଲେ ଚତୁର୍ଥ ସନ୍ତାନ । ତାଙ୍କୁ ଯେତେବେଳେ ମାତ୍ର ଦୁଇ ବର୍ଷ ସେ ତାଙ୍କ ମାତାଙ୍କୁ ହରାଇଥିଲେ । ପୁଣି ତାଙ୍କୁ ନଅ ବର୍ଷ ବେଲକୁ ପିତାଙ୍କ ଦେହାନ୍ତ ହେଲା । ତେଣୁ ତାଙ୍କ ଲାଲନ ପାଲନ ଦାୟିତ୍ୱ ନେଲେ ତାଙ୍କ ଜଣେ ସମ୍ପର୍କୀୟ କାକି ତତ୍ୟାନା । ତେବେ ଉଚ୍ଚ ବର୍ଗର ହୋଇଥିବାରୁ ତାଙ୍କ ଶିକ୍ଷାଦୀକ୍ଷା ନିମିତ୍ତ ସୁଦକ୍ଷ ବିଦ୍ୱାନ ନିଯୁକ୍ତ ହୋଇଥିଲେ । ବାଲ୍ୟାବସ୍ଥାରେ ହିଁ ତାଙ୍କୁ ପାଠ ସହ ଖେଳ କୁଦ, ଘୋଡାସବାରୀ, ଶିକାର, ନାଚଗାନା ଇତ୍ୟାଦି ବିଷୟରେ ଶିକ୍ଷା ଲାଭ କରିଥିଲେ । ୧୮୪୪ ମସିହାରେ ସେ କାଯାନ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଆଇନ ଓ ପ୍ରାଚ୍ୟ ଭାଷା ଅଧ୍ୟୟନ କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ । ତେବେ ପାଠ ପଢ଼ା ଅଧାରୁ ଛାଡି ସେ ନିଜ ଜନ୍ମ ସ୍ଥାନ ୟାସ୍ନାୟା ପୋଲ୍ୟାନ୍ୟା ଫେରି ଆସିଲେ ଏବଂ ସେଠାରେ ଏକ ବିଳାସ ତଥା ଆଳସ୍ୟପୂର୍ଣ ଜୀବନ ବିତାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ । ଏହି ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ସେ ନିଜର ପ୍ରଥମ ଉପନ୍ୟାସ ସହ ନିଜ ଯୁବାବସ୍ଥାର କିଛି କାଳ୍ପନିକ ଚିନ୍ତାଧାରାକୁ ନେଇ ରଚନା ମଧ୍ୟ ଲେଖିଥିଲେ ଯାହାକି ୧୮୫୨ ମସିହାରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା । ଭାଲୁଭାରଙ୍କ ଲିଖିତ ପ୍ରଖ୍ୟାତ ଉପନ୍ୟାସ ତିରୁକୁରାଲ ର ଏକ ଜର୍ମାନୀ ସଂସ୍କରଣ ପଢ଼ିବା ପରେ ସେ "ଅହିଂସା" ଶବ୍ଦଟି ତାଙ୍କ ମନରେ ଗଭୀର ରେଖାପାତ କରିଥିଲା । ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ମହତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ନିକଟକୁ ଲିଖିତ ଏକ ପତ୍ରରେ ସେ ଏହି ଭାବନାକୁ ପରିପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ । କହିବାକୁ ଗଲେ ଅହିଂସାର ପ୍ରବର୍ତ୍ତକ ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କର ମୂଳ ମନ୍ତ୍ର ପଛରେ ପ୍ରେରଣା ଥିଲା ଟଲଷ୍ଟୟଙ୍କର । ବିଚାର ଏବଂ ଦର୍ଶନ ଟଲଷ୍ଟୟଙ୍କର ଧାର୍ମିକ ଭାବନା ଥିଲା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଉଦାର ତଥା ବ୍ୟାପକ । ତତକାଳୀନ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଧର୍ମ ପ୍ରତି ତାଙ୍କର ବିରୋଧାଭାସ ଥିଲା ସ୍ପଷ୍ଟ । ନିଜ ବିଚାରରେ ସେ ଏକ ପ୍ରକାର ସର୍ବଦେବବାଦୀ ପ୍ରତୀକ ବୋଲି ମନେହେଉଥିଲେ । ତାଙ୍କ ମତରେ ମୃତ୍ୟୁ ହେଉଛି ମଣିଷ ଜୀବନର ଅନ୍ତିମ ଏବଂ ଅବଶ୍ୟମ୍ଭାବୀ ପରିଣତି । ତାଙ୍କ ମତରେ ନିରୁଦ୍ଦିଷ୍ଟ, ବିଚାରହୀନ ତଥା ଆତ୍ମକୈନ୍ଦ୍ରିକ ଜୀବନକୁ ଥିଲା ଏକ ପ୍ରକାର ପାପ । ଆଧାର |
ମନମୋହନ ମହାପାତ୍ରଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନାରେ ନିର୍ମିତ ଓଡ଼ିଆ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର 'ନିଷିଦ୍ଧ ସ୍ୱପ୍ନ' ୧୯୮୮ ମସିହାରେ ମୁକ୍ତିଲାଭ କରିଥିଲା । ଏହି ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରଟିର ଜାତୀୟ ପୁରସ୍କାର ପାଇଥିଲା । ଅଭିନୟରେ ଓଡ଼ିଆଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ‘ନିଷିଦ୍ଧ ସ୍ୱପ୍ନ’ରେ ଅଭିନୟ କରିଥିବା ପ୍ରମୁଖ କଳାକାର ହେଲେ: ଜୟା ଅରୁଣ ନନ୍ଦ ପୁଷ୍ପା ପଣ୍ଡା ମନମୋହନ ରାୟ ଆଧାର |
ଅତି-ଉଚ୍ଚତା ଫୁସଫୁସ ଇଡିମା ହେଉଛି ଏକ ପ୍ରକାର ଉଚ୍ଚତା ରୋଗ ଯେଉଁଥିରେ ଫୁସଫୁସରେ ତରଳ ପଦାର୍ଥ ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ । ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଲକ୍ଷଣଗୁଡ଼ିକରେ ଥକ୍କା, ବ୍ୟାୟାମ ସମୟରେ ଅଣନିଶ୍ୱାସ, ଏବଂ ଶୁଖିଲା କାଶ ହୋଇପାରେ । ରୋଗ ଗମ୍ବୀର ହେଲେ ବିଶ୍ରାମ ସମୟରେ ଅଣନିଶ୍ୱାସ, ଗୋଲାପୀ ରଙ୍ଗର କଫ ଏବଂ ନୀଳ ଚର୍ମ ଦେଖାଯାଇପାରେ । ସାଧାରଣତଃ ଉଚ୍ଚତାରେ ୨ରୁ ୫ ଦିନ ରହିବା ପରେ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ । ଉଚ୍ଚତାରେ ରହିବା ପରେ ପ୍ରାୟ ୧୫% ମାମଲାରେ ରୋଗ ଜଟିଳ ହୋଇ ଅତ୍ୟୁଚ୍ଚ ମସ୍ତିଷ୍କ ଇଡିମା ହୋଇଥାଏ | ୨,୫୦୦ ମିଟର (୮,୨୦୦ଫୁଟ) ଉପରେ ରହିବା ଯୋଗୁଁ ଏହା ପ୍ରାୟ ଘଟିପାରେ । କିନ୍ତୁ ୨,୦୦୦ ମିଟର(୬,୬୦୦ଫୁଟ)ପରି କମ୍ ଉଚ୍ଚତାରେ ମଧ୍ୟ ହୋଇପାରେ । ବିପଦ କାରଣଗୁଡ଼ିକରେ ଜେନେଟିକ୍ସ, ଦ୍ରୁତ ଆରୋହଣ, କଠିନ ବ୍ୟାୟାମ, ଫୁସଫୁସ ଉଚ୍ଚ ରକ୍ତଚାପ ଏବଂ ଏକ ଉଚ୍ଚ ଲୁଣଯୁକ୍ତ ଖାଦ୍ୟ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ହୋଇଥାଏ । ନିମ୍ନ ଅମ୍ଳଜାନର ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଭାବରେ ଫୁସଫୁସର ରକ୍ତନଳୀ ସଙ୍କୁଚିତ ହୋଇ ଏହା ହୋଇଥାଏ । ଏହା ଏକ ପ୍ରକାର ଅଣହୃତପିଣ୍ଡ ଜନିତ ଫୁସଫୁସ ଏଡିମା । ଲକ୍ଷଣ ଉପରେ ଆଧାର କରି ରୋଗ ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରାଯାଏ ଏହାର ଚିକିତ୍ସାରେ ତୁରନ୍ତ ଏକ ନିମ୍ନ ଉଚ୍ଚତାକୁ ଓହ୍ଲାଇ ଦିଆଥାଏ । ଯଦି ଅବତରଣ ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ, ଅମ୍ଳଜାନ, ନିଫେଡିପାଇନ୍ କିମ୍ବା ଏକ ପୋର୍ଟେବଲ୍ ହାଇପରବାରିକ୍ ଚାମ୍ବର ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇପାରେ | ୪,୫୦୦ମିଟର (୧୫,୦୦୦ଫୁଟ) ଉଚ୍ଚତାରେ ପ୍ରାୟ ୦.୬ରୁ ୬% ଲୋକ ପ୍ରଭାବିତ ହୁଅନ୍ତି । ନାରୀମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ପୁରୁଷମାନେ ଅଧିକ ପ୍ରଭାବିତ ହୁଅନ୍ତି । ବିନା ଚିକିତ୍ସାରେ ୫୦% ଲୋକଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହେବାର ଆଶଙ୍କା ରହିପାରେ। ଆଧାର |
ସୌର ଜଗତରେ ଚନ୍ଦ୍ର ପୃଥିବୀର ଚାରିପଟେ ଘୁରୁଥାଏ ଏବଂ ପୃଥିବୀ ସୂର୍ଯ୍ୟର ଚାରିପଟେ ଘୁରୁଥାଏ । ଏହି ଘୂର୍ଣ୍ଣନ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଅହରହ ଚାଲୁଥିବା ବେଳେ ଯେଉଁ ଦିନ ଚନ୍ଦ୍ର ଘୁରୁଥିବା ଅବସ୍ଥାରେ ପୃଥିବୀ ଆଉ ସୂର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ ଏକ ସରଳ ରେଖାରେ ଅବତୀର୍ଣ୍ଣ କରେ ସେହି ଦିନ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କଠାରୁ ଆସୁଥିବା ଆଲୋକର କିଛି ଅଂଶ ଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କଦ୍ୱାରା ଆଛାଦିତ ହୋଇ ପୃଥିବୀ ପୃଷ୍ଠରେ ଛାୟା ସୃଷ୍ଟି କରେ ସେହି ସମୟରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅଂଶିକ ବା ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବେ ଚନ୍ଦ୍ରଦ୍ୱାରା କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ଆଛାଦିତ ବା ଘୋଡାଇ ହୋଇଯାଆନ୍ତି । ଭୌତିକ ବିଜ୍ଞାଣା ଦୃଷ୍ଟିରେ ଏହି ଭଳି ମହା ଜାଗତୀୟ ଘଟଣାକୁ ସୌରପରାଗ ବୋଲି କୁହାଯାଏ । ଏହା କେବଳ ଅମାବାସ୍ୟା ତିଥୀରେ ସମ୍ଭବ ହୋଇଥାଏ ! ତେବେ ସବୁ ଅମାବାସ୍ୟାରେ ସୌର ପରାଗ ହୁଏ ନାହିଁ । ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗର ଦୃଶ୍ୟ ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗ ବେଳେ ପୃଥିବୀ ଓ ସୂର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ ଚନ୍ଦ୍ର ଅବସ୍ଥାନ କରୁଥିବାରୁ ପୃଥିବୀର ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଅଞ୍ଚଳରେ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସମୟ ପାଇଁ ସୂର୍ଯାଲୋକ ପ୍ରବେଶ କରିପାରେ ନାହିଁ । ତେବେ ସୂର୍ଯ୍ୟର କିଛି ଅଂଶ ଚନ୍ଦ୍ରଦ୍ୱାରା ଘୋଡାଇ ହୋଇଯାଇଥିବାରୁ କଳା ଦେଖାଯାଏ । ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସୌରପରାଗ ସମୟରେ ପୃଥିବୀର କିଛି ଅଂଶ, ଅର୍ଥାତ ଯେଉଁ ଅଞ୍ଚଳରେ ସୌରପରାଗ ଦୃଶ୍ୟମାନ ହୋଇଥାଏ, ସେହି ଅଞ୍ଚଳ କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ସାମାନ୍ୟ ଅନ୍ଧକାର ମଧ୍ୟ ହୋଇଯାଏ । ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗର ପ୍ରକାର ପ୍ରକାର ଭେଦରେ ଏହାକୁ ଆଂଶିକ ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗ ଏବଂ ପୂର୍ଣ୍ଣ ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗ ଏହି ଭଳି ଦୁଇ ଭାଗରେ ବିଭକ୍ତ କରାଯାଇପାରେ । ଆଂଶିକ ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗ ପୃଥିବୀ ତଥା ଚନ୍ଦ୍ରର କକ୍ଷପଥର ଆକାର ତଥା ସୌର ଜଗତରେ ଏହାର ଅବସ୍ଥିତି ଅନୁସାରେ ପ୍ରତି ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗରେ ଚନ୍ଦ୍ରଦ୍ୱାରା ସଂପୂର୍ଣ୍ନ ସୂର୍ଯ୍ୟ ବା ଏହାର ସଂପୂର୍ଣ୍ନ ଅଂଶ ଆଛାଦିତ ହୋଇ ନ ଥାଏ । ଅନେକ ସମୟରେ ଏହି ଅବସରରେ ସୂର୍ଯ୍ୟର କେବଳ ଗୋଟିଏ ଅଂଶକୁ ଅଛାଦିତ କରିପାରେ । ଏଭଳି ଅବସ୍ଥିତିକୁ ଖଗୋଳ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଆଂଶିକ ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗ ବା ଖଣ୍ଡ ଗ୍ରହଣ କୁହାଯାଏ । ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗ ସେହିଭଳି ଅବସ୍ଥିତି ଭେଦରେ କେବେ କେବେ ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗ ଅବସରରେ ଚନ୍ଦ୍ର ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସୂର୍ଯ୍ୟକୁ ଆଛାଦିତ କରିଯାଏ । ଏଭଳି ଅବସରରେ ଏହି ବିରଳ ଦୃଶ୍ୟ ଭୂପୃଷ୍ଟର ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଅଂଶରେ ହିଁ ଦୃଶ୍ୟମାନ ହୁଏ । ଏହି ପ୍ତେବେ ଅନ୍ୟ ଅଂଶରେ ଆଂଶିକ ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗ ଭାବେ ଏହା ଦୃଶ୍ୟମାନ ହୋଇଥାଏ । ପୂର୍ଣ୍ଣ ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗ ସମୟରେ ଚନ୍ଦ୍ର ସୂର୍ଯ୍ୟକୁ ଆଛାଦିତ କରି ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଅପସରି ଯିବାକୁ ପ୍ରାୟତଃ ଦୁଇ ଘଣ୍ଟା ସମୟ ଲାଗିଯାଇଥାଏ । ତେବେ ଏହି ସମୟରେ ଚନ୍ଦ୍ରମା କେବଳ ଦର୍ବାଧିକ ସାତ ମିନିଟ ସମୟ ପାଇଁ ସୂର୍ଯ୍ୟକୁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବେ ଆଛାଦିତ କରିପରିଥାଏ ଅର୍ଥାତ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗର ବିରଳ ସମୟ ସର୍ବାଧିକ ସାତ ମିନିଟ ହୋଇଥାଏ । ଜ୍ୟୋତିଷ ବିଜ୍ଞାନ ଦୃଷ୍ଟିରେ ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗ ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗ ବା ଚନ୍ଦ୍ର ଗ୍ରହଣ ହେଉଛି ପ୍ରକୃତିର ଏକ ଚମତ୍କାର ମହାଜାଗତିକ ଘଟଣା । ଜ୍ୟୋତିଷ ବିଜ୍ଞାନ ଅନୁସାରେ ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗ କେବଳ ସେତେବେଳେ ସମ୍ଭବ, ଯେତେବେଳେ ଅମାବାସ୍ୟା ହୋଇଥିବ, ଚନ୍ଦ୍ରମାର ଦ୍ରାଘିମା ରାହୁ କିମ୍ବା କେତୁ ନିକଟରେ ରହିଥିବ ଏବଂ ଚନ୍ଦ୍ରମାର ଅକ୍ଷାଂଶ ଶୂନ୍ୟ ନିକଟରେ ହୋଇଥିବ । ଏହାଛଡା ହିନ୍ଦୁ ପୁରାଣରେ ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗକୁ ନେଇ ଅନେକ କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ପ୍ରଚଳିତ ଅଛି । ପୌରାଣିକ ମାନ୍ୟତା ଅନୁସାରେ ଗ୍ରହଣ ସମୟରେ ରାହୁ ଚନ୍ଦ୍ରମାଙ୍କୁ ଏବଂ କେତୁ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କୁ ଗ୍ରାସ କରିଥାଏ । ଏହି ରାହୁ ଓ କେତୁ ଦୁହେଁ ହେଉଛନ୍ତି ଛାୟାଙ୍କ ସନ୍ତାନ । ଗ୍ରହଣ ସମୟରେ ଏହାର କୁପ୍ରଭାବରୁ ପୌରାଣିକ ମତରେ ଚନ୍ଦ୍ର ଗ୍ରହଣ ସମୟରେ କଫର ପ୍ରାଧାନ୍ୟତା ବଢେ ଏବଂ ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗ ସମୟରେ ଜଠରାଦ୍ନୀ, ନେତ୍ର ତଥା ପିତ୍ତର ଶକ୍ତିହୀନତା ଘଟେ । ହିନ୍ଦୁ ପୁରାଣ ଅନୁସାରେ ସମୁଦ୍ର ମନ୍ଥନରୁ ବାହାରିଥିବା ଅମୃତ ଦେବତାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବାଣ୍ଟିବା ବେଳେ ରାହୁ ନାମକ ରାକ୍ଷସ ଛଳନା ପୂର୍ବକ ଏହି ଅମୃତ ପାନ କରିଗଲା । ମାୟାରୂପୀ ବିଷ୍ଣୁ ତତ୍ କ୍ଷଣାତ୍ ତାହାର ମସ୍ତକ ଛେଦନ କଲେ । ତଥାପି ଅମୃତ ପ୍ରଭାବରେ ତାହାର ମସ୍ତକ ଜିବୀତ ରହି ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କର ପିଛା କରୁଛି ଏବଂ ଗ୍ରହଣ ସମୟରେ ତାଙ୍କୁ ଗ୍ରାସ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟ କରୁଛି । ତେବେ ସେଥିରେ ସଫଳ ନ ହେବାରୁ ସୂର୍ଯ୍ୟ ପୁଣି ରାହୁଠାରୁ ଖସି ଆସୁଛନ୍ତି । ଏହିଭଳି ବିଭିନ୍ନ ଦେଶରେ ସୂର୍ଯ୍ୟପରାଗକୁ ନେଇ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ କିମ୍ବଦନ୍ତି ତଥା ବିଶ୍ୱାସ ତଥା ଅନ୍ଧବିଶ୍ୱାସ ପ୍ରଚଳିତ ଅଛି । ଆଧାର ବାହାର ତଥ୍ୟ |
ଆବୁ ମୀନା ହେଉଛି ଇଜିପ୍ଟର ଏକ ପ୍ରାଚୀନ ତଥା ଐତିହାସିକ ସହର ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନମାନେ ଏହାକୁ ଏକ ତୀର୍ଥସ୍ଥଳୀଭାବେ ବିବେଚନା କରନ୍ତି ଐତିହାସିକ ସହର ଆଲେକଜାଣ୍ଡ୍ରିଆଠାରୁ ଦକ୍ଷିଣ-ପଶ୍ଚିମରେ ୪୫ କି.ମି ଦୂରରେ ଏହା ଅବସ୍ଥିତ ୟୁନେସ୍କୋ ବିଶ୍ୱ ଐତିହ୍ୟ ତାଲିକାରେ ଏହା ସ୍ଥାନିତ ହୋଇଛି ଇତିହାସ କୁହାଯାଏ ଯେ, ତୃତୀୟ କିମ୍ବା ଚତୁର୍ଥ ଶତାଦ୍ଦୀ ବେଳକୁ ଆଲେକଜାଣ୍ଡ୍ରିଆର ସେଣ୍ଟ ମୀନାସଙ୍କ ଦେହତ୍ୟାଗ ପରେ ତାଙ୍କ ପାର୍ଥିବ ଶରୀରକୁ ଏକ ଓଟ ପିଠିରେ ଲଦି ମେରିଓଟିସ ହ୍ରଦ ନିକଟରେ ଥିବା ଏକ ମରୂଭୁମିକୁ ନିଆଯାଉଥିଲା ଓଟଟି ଥକି ପଡ଼ିବା ସହ ଆଉ ଚାଲିନପାରିବାରୁ ସେଣ୍ଟ ମୀନାସଙ୍କ ଶରୀରକୁ ସେଠାରେ କବର ଦିଆଯାଇଥିଲା ପରେ ସମସ୍ତେ ଏ କବର କଥାଭୁଲିଯାଇଥିଲେ ଶତାଧିକ ବର୍ଷପରେ ଜଣେ ମେଷ ପାଳକର ରୋଗୀମେଷ ମରୂଭୁମିରେ ଚରୁଥିବା ବେଳେ ସେଣ୍ଟ ମୀନାସଙ୍କ କବର ପାଖରେ ଥିବା ଝରଣା ପାଣି ପିଇ ଭଲ ହେଇଯାଇଥିଲା ଏହା ଜାଣି ମେଷପାଳକ ସେଠାରୁ କିଛି ମାଟି ନେଇ ଅନ୍ୟ ରୁଗଣ ମେଷଙ୍କ ଦେହରେ ଲଗାଇବାପରେ ସେମାନେ ଭଲ ହେଇଯାଇଥିଲେ ଏହି ଖବର ଧିରେ ଧିରେ ପ୍ରଚାର ହେଲା ତୃତୀୟ-ଚତୁର୍ଥ ଶତାଦ୍ଦୀ ସମୟରେ ଗ୍ରୀସର ଶାସକ କନଷ୍ଟାଣ୍ଟାଇନ ତାଙ୍କ ରୁଗଣ ଝିଅକୁ ସେଠାକୁ ପଠେଇ ଭଲ କରେଇଥିଲେ ତେଣୁ ସେ ଉକ୍ତ କବର ସ୍ଥାନରେ ଏକ ଚର୍ଚ୍ଚ ନିର୍ମାଣ କରିବାକୁ କହିଥିଲେ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ତାହା ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ୍ମାନଙ୍କ ଏକ ପବିତ୍ର ତଥା ତିର୍ଥସ୍ଥଳୀରେ ପରିଣତ ହେଇଥିଲା ପଞ୍ଚମ ଶତାଦ୍ଦୀବେଳକୁ ଗ୍ରୀସର ଶାସକ ଆର୍କାଡିୟସ ସେହି ଚର୍ଚ୍ଚର ସମ୍ପ୍ରସାରଣ କରିଥିଲେ କିନ୍ତୁ ସପ୍ତମ ଶତାଦ୍ଦୀ ବେଳକୁ ମୁସଲମାନ ଶାସକମାନେ ଏହି ଚର୍ଚ୍ଚକୁ ଭାଙ୍ଗିଦେଇଥିଲେ ୧୯୦୫ - ୧୯୦୭ ମସିହା ମଧ୍ୟରେ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ଖନନ କରି ସେହି ଚର୍ଚ୍ଚର ଭଗ୍ନାବଶେଷ ଆବିଷ୍କାର କରାଗଲା ତେବେ ସଂପୃକ୍ତ ଅଞ୍ଚଳର ଭୂତଳ ଜଳସ୍ତର ବୃଦ୍ଧିପାଉଥିବାରୁ ୨୦୦୧ରେ ୟୁନେସ୍କୋ ଏହାକୁ ବିପଦପୂର୍ଣ୍ଣ ତାଲିକାରେ ସ୍ଥାନିତ କରିଥିଲା ଆଧାର ବାହାର ଆଧାର ; 360˚ |
ଗଜଲକ୍ଷ୍ମୀ ରାଜବାରି ଓଡ଼ିଶାର ଢେଙ୍କାନାଳ ଜିଲ୍ଲାର ଢେଙ୍କାନାଳ ସହରରେ ଥିବା ଏକ ପୁରାତନ ରାଜବାଟୀ । ଏହା ଢେଙ୍କାନାଳର ସିଂହଦେଓ ରାଜପରିବାରଦ୍ୱାରା ନିର୍ମିତ । ଏହି ପ୍ରାସାଦଟିର ମରାମତି କରାଯାଇ ଏହାକୁ ଏକ ପର୍ଯ୍ୟଟନ ସୌଧ ଭାବେ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଉଛି । ଏଠାରେ ଜଣାଶୁଣା ବଙ୍ଗଳା କଥାଚିତ୍ର ରୟାଲ ବେଙ୍ଗଲ ରହସ୍ୟର ସୁଟିଂ ହୋଇଥିଲା । ଅବସ୍ଥିତି ଏହା ଢେଙ୍କାନାଳ ସହରଠୁ ୨ କିମି ଦୂରରେ ପାଣିଓହଳା ପାହାଡ଼ ଉପରେ ଅବସ୍ଥିତ । ଆଧାର ବାହାର ତଥ୍ୟ |
ଗ୍ରେଗୋରୀ ପାଞ୍ଜି ଅନୁସାରେ ୫ ଅପ୍ରେଲ ବର୍ଷର ୯୫ତମ ଦିବସ ଅଟେ (ଅଧିବର୍ଷ ଗୁଡ଼ିକରେ - ୯୬ତମ) । ବର୍ଷ ଶେଷ ହେବା ପାଇଁ ଆଉ ୨୭୦ ଦିନ ବାକି ଅଛି । ଘଟଣାବଳୀ ଜନ୍ମ ଦେହାନ୍ତ ପର୍ବପର୍ବାଣି ବାହାର ଲିଙ୍କ : ଏହି ଦିନ କାନାଡାରେ ଏହି ଦିନ |
ସୁନା ପାଲିଙ୍କି, ୧୯୯୮ ମସିହାରେ ମୁକ୍ତିଲାଭ କରିଥିବା ଓଡ଼ିଆ କଥାଚିତ୍ର । ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର ପ୍ରଯୋଜନା କରିଥିଲେ ସୁନିଲ ରାଉତ । ସୁଜାତା ରାଉତ ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର କାହାଣୀ ରଚନା କରିଥିଲେ । ସୁବୋଧ ପଟ୍ଟନାୟକ ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର ସଂଳାପ ରଚନା କରିଥିଲେ । ସୂର୍ଯ୍ୟ ମିଶ୍ର ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର କାହାଣୀ ଓ ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ ରଚନା କରିଥିଲେ ଏବଂ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ଦେଇଥିଲେ । ସାଗର ମିଶ୍ର, ଗାୟତ୍ରୀ ଜରିବାଲା, ଅଶ୍ରୁମୋଚନ ମହାନ୍ତି, ଦେବୁ ବୋଷ, ସ୍ମିତା ମହାନ୍ତି, କାଜଲ, ସ୍ନିଗ୍ଧା ମହାନ୍ତି, ରାଇମୋହନ ପରିଡ଼ା, ରୁନୁ ପରିଜା, ଜୟୀରାମ ସାମଲ, ବ୍ରଜ ସିଂହ ଆଦି କଳାକାରମାନେ ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର ବିଭିନ୍ନ ଭୂମିକାରେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ । ଅଭିନୟ ସାଗର ମିଶ୍ର ଗାୟତ୍ରୀ ଜରିବାଲା ଅଶ୍ରୁମୋଚନ ମହାନ୍ତି ଦେବୁ ବୋଷ ସ୍ମିତା ମହାନ୍ତି କାଜଲ ସ୍ନିଗ୍ଧା ମହାନ୍ତି ରାଇମୋହନ ପରିଡ଼ା ରୁନୁ ପରିଜା ଜୟୀରାମ ସାମଲ ବ୍ରଜ ସିଂହ ଦେବୁ ବ୍ରହ୍ମା କାହାଣୀ ଗୀତ ଏବଂ ସଙ୍ଗୀତ ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର ସଙ୍ଗୀତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ଦେଇଥିଲେ ସୁବାସ ରାମ । ଶୀର୍ଷାନନ୍ଦ ଦାସ କାନୁନ୍ଗୋ, ନିଜାମ ଆଦି ଗୀତିକାର ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର ଗୀତ ରଚନା କରିଥିଲେ । ଅନୁରାଧା ପୌଡ଼ୱାଲ, ସୁବାସ ରାମ ଆଦି କଣ୍ଠଶିଳ୍ପୀମାନେ ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିରେ କଣ୍ଠଦାନ କରିଥିଲେ । ଗୀତ ଆଧାର ବାହାର ଆଧାର ଇଣ୍ଟରନେଟ ମୁଭି ଡାଟାବେସରେ ସୁନା ପାଲିଙ୍କି |
ଗଙ୍ଗଶିଉଳୀ ବା ଶେଫାଳି ବା ସିିଙ୍ଗଡ଼ାହାରକୁ ଇଂରାଜୀରେ ‘କୁଇନ୍ ଅଫ ନାଇଟ୍’ ବା କୋରାଲ ଜାସ୍ନିମ୍ ବା ସରୋପୁଲ୍ ଟ୍ରି କହାଯାଏ ଏବଂ ଉଦ୍ଭିଦ ବିଜ୍ଞାନ ପରିଭାଷାରେ ନିକ୍ଟାନ୍ଥେସ୍ ଆରବୋରଟ୍ରିସ୍ଟିସ୍ । ନିକ୍ଟାନ୍ଥେସ୍’ର ଅର୍ଥ ରାତିର ଫୁଲ ଓ ଆର୍ବୋରଟ୍ରିସ୍ଟିସ୍’ର ଅର୍ଥ ‘ଦୁଃଖ ଗଛ’ । ଓଡ଼ିଆରେ ଶୃଙ୍ଗାରହାର ବା ଶେଫାଳୀ କହୁଥିବାବେଳେ ସଂସ୍କୃତରେ ଏହାକୁ ଶେଫାଳିକା, ରଜନୀହାର, ଶୀତ ମଞ୍ଜରୀ କୁହାଯାଏ । ଗଙ୍ଗଶିଉଳୀର ପତ୍ର ଗୁଡ଼ିକ ଖୁବ ପିତା ଏଥିରେ ଏକ ପ୍ରକାର ଜୈବିକ ରସ ବା ଆଲାକାଲଏଡ୍ ରହିଛି । ଏହାର ଫୁଲର ପାଖୁଡ଼ା ଧଳା ନାଲି ମିଶା ହଳଦିଆ । ଔଷଧିରେ କେବଳ ପତ୍ର ଫୁଲ ନୁହେଁ ମୂଳ ସମେତ ପଞ୍ଚାଙ୍ଗ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ । ଏହା କଟୁ, ରୁକ୍ଷ, ଉଷ୍ଣବୀର୍ଯ, କ୍ଷୟ ରୋଗ ନାଶକ ଏବଂ ବାୟୁ ନାଶକ । ଗଙ୍ଗଶିଉଳି ଫୁଲ ଶାଢ଼ୀରେ ରଙ୍ଗ ଦେବା ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ । ପ୍ରାଚୀନ କାଳରେ ବୌଦ୍ଧ ସନ୍ନ୍ୟାସୀମାନେ ବସ୍ତ୍ରକୁ ଗୈରିକ କରିବା ପାଇଁ ଏହିଫୁଲର ରଙ୍ଗ ବ୍ୟବହାର କରୁଥିଲେ । ହିନ୍ଦୁ ବିଶ୍ୱାସ ଅନୁଯାୟୀ ସ୍ୱର୍ଗର ପାଞ୍ଚଟି ମନୋବାଞ୍ଛା ପୂରଣକାରୀ ଫୁଲ ମଧ୍ୟରୁ ଗଙ୍ଗଶିଉଳି ଗୋଟିଏ । କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ‘ବିଷ୍ଣୁ ପୁରାଣ’ ବର୍ଣ୍ଣିତ କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ଅନୁଯାୟୀ ଜଣେ ଅପୂର୍ବ ସୁନ୍ଦରୀ ରାଜ-କନ୍ୟା ସୂର୍ଯ୍ୟଦେବଙ୍କୁ ପ୍ରେମ ନିବେଦନ କଲେ । ସୂର୍ଯ୍ୟଦେବ ଦିନେ ତାଙ୍କୁ ଆଦର ସହକାରେ କହିଲେ ‘ତୁମେ ପ୍ରାସାଦ ଛାଡ଼ି ମୋପାଖକୁ ଚାଲିଆସ ।’ ରାଜକନ୍ୟା ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ କଥା ମାନିଲେ । କିଛିଦିନ ପରେ ସୂର୍ଯ୍ୟଦେବ, ତାଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିଦେଇ ନିଜଲୋକକୁ ଚାଲିଗଲେ । ରାଜକନ୍ୟା ଦୁଃଖରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କଲେ । ତାଙ୍କୁ ଦାହକଲା ପରେ ତାଙ୍କ ଭସ୍ମରେ ଗୋଟିଏ ଗଛ ବଢ଼ିଲା । ତା’ଶାଖାପ୍ରଶାଖାରେ ସୁନ୍ଦର କମଳା ରଙ୍ଗର ଫୁଲ ଫୁଟିଲା । କିନ୍ତୁ ଏହି ଫୁଲ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ଉତ୍ତାପ ସହ୍ୟ କରିପାରେନାହିଁ । ସେଥି ପାଇଁ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଆକାଶରୁ ଅପସରିଯିବା ପରେ ଏହି ଫୁଲ ଫୁଟେ ଓ ସକାଳୁ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ କିରଣ ପଡ଼ିବା ପୂର୍ବରୁ ଝଡ଼ିଯାଏ । ଅନ୍ୟଏକ ଜନଶ୍ରୁତି ଅନୁଯାୟୀ ଗଙ୍ଗଶିଉଳି ଫୁଲର ସମ୍ଭାର ନେଇ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ସହିତ ଅଭିସାର ରଚିବାକୁ ପ୍ରତିରାତିରେ ପ୍ରତୀକ୍ଷା କରେ, ପରିଶେଷରେ ଧୈର୍ଯ୍ୟଚ୍ୟୁତି ଘଟେ । ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ପୂର୍ବରୁ ଫୁଲଗୁଡ଼ିକ ଝରିପଡ଼େ ଏବଂ ପ୍ରତିଦିନ ଏହାର ପୁନରାବୃତ୍ତି ଘଟେ । ଔଷଧୀୟ ଗୁଣ ମୁଣ୍ଡବିନ୍ଧା - ଯେ କୌଣସି ମୁଣ୍ଡବିନ୍ଧା ପାଇଁ ଗଙ୍ଗଶିଉଳୀର ୫/୬ଟି ଫୁଲ ଆଣି ହାତରେ ମକଚି ଶୁଙ୍ଘିଲେ ତତକ୍ଷଣାତ୍ ଉପସମ ମିଳେ ମ୍ୟାଲେରିଆ ଜ୍ୱର- ଗଙ୍ଗଶିଉଳୀପତ୍ରକୁ ସାତଟି ଗୋଲ ମରିଚସହ ବାଟି ମିଶ୍ରି ସର୍ବତ ସହିତ ସକାଳେ ଓ ସଂନ୍ଧ୍ୟାରେ ଖାଲି ପେଟରେ ପିଇଲେ ଭଲ ହୋଇଥାଏ ତା ବ୍ୟତୀତ ଟନସିଲ ବା ଗଳାରୋଗ, କାନରୋଗ, ସମସ୍ତପ୍ରକାର କୃମି, ଅଣ୍ଟା ଆଣ୍ଠୁ ବିନ୍ଧା ପାଇଁ, ଆମବାତ୍ତ,ଏସିଡିଟି ବା ଅମ୍ଳପିତ୍ତ, ତୁଣ୍ଡ ଘା ଓ ଅଜିର୍ଣ୍ଣ ରୋଗପାଇଁ ଗଙ୍ଗ ଶିଉଳୀ ବହୁତ ଉପଯୋଗୀ ଆଧାର ଅଧିକ ତଥ୍ୟ - 2012-09-04 . |
ଟାଇଗେସାଇକ୍ଲିନ, ଏକ ବେପାର ନାମ ଟାଇଗାସିଲ, ହେଉଛି ଏକ ଟେଟ୍ରାସାଇକ୍ଲିନ୍ ଆଣ୍ଟିବାୟୋଟିକ୍ ଯାହା ଅନେକ ଜୀବାଣୁ ସଂକ୍ରମଣ ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ । ଏଥିରେ ଉଦର ସଂକ୍ରମଣ, ନିମୋନିଆ ଏବଂ ଚର୍ମ ଅଂଶର ସଂକ୍ରମଣ ହୋଇପାରେ । ଏହା କମ୍ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ହୋଇଥିବାର ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଆଣ୍ଟିବାୟୋଟିକ ଅନୁପଯୁକ୍ତ ହେଲେ ଏହା ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ । ଏହା ଏକ ଶିରାରେ ଇଞ୍ଜେକସନ ଆକାରରେ ଦିଆଯାଏ । ସାଧାରଣ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ ଅଇ ଏବଂ ତରଳ ଝାଡ଼ା ହୋଇପାରେ । ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ ଆତପଦାହ, ଅଗ୍ନାଶୟ ପ୍ରଦାହ, ଯକୃତ ସମସ୍ୟା, କ୍ଲୋଷ୍ଟ୍ରିଡିଓଡେସ ଡିଫିସିଲ ସଂକ୍ରମଣ ଏବଂ ଆନାଫାଇଲକ୍ସିସ ହୋଇପାରେ। ଗର୍ଭାବସ୍ଥାରେ ବ୍ୟବହାର କଲେ ଶିଶୁମାନଙ୍କର ହାଡ଼ କିମ୍ବା ଦାନ୍ତକୁ ନଷ୍ଟ କରିପାରେ । ଏହା ଏକ ଗ୍ଲାଇସିସାଇକ୍ଲିନ୍ ଏବଂ ବ୍ୟାକ୍ଟେରିଆର ରାଇବୋସୋମକୁ ଅବରୋଧ କରି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷମ ହୁଏ । ଆମେରିକାରେ ୨୦୦୫ ମସିହାରେ ଏବଂ ୟୁରୋପରେ ୨୦୦୬ରେ ଡାକ୍ତରୀ ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ଟାଇଗେସାଇକ୍ଲିନ ଅନୁମୋଦିତ ହୋଇଥିଲା । ବିଶ୍ୱ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସଂଗଠନ ଏହାକୁ ମାନବ ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଶ୍ରେଣୀଭୁକ୍ତ କରିଛି । ଏହା ଏକ ସାଧାରଣ ଔଷଧ ଭାବରେ ଉପଲବ୍ଧ । ୨୦୨୧ ସୁଦ୍ଧା ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରରେ ପାଞ୍ଚ ଦିନର ଚିକିତ୍ସା ଖର୍ଚ୍ଚ ପ୍ରାୟ ୮୦୦ ଡଲାର ଥିଲା । ଯୁକ୍ତରାଜ୍ୟରେ ଏହି ରାଶି ନିମନ୍ତେ ୨୯୦ ପାଉଣ୍ଡ ଖର୍ଚ୍ଚ ହୁଏ । ଆଧାର |
ଇସଲାମାବାଦ, ପାକିସ୍ଥାନର ରାଜଧାନୀ ଓ ମୂଖ୍ୟ ସହର । ଭୂଗୋଳ ଇତିହାସ ପର୍ଯ୍ୟଟନ ଆଧାର ବାହାର ତଥ୍ୟ ଉଇକିମିଡ଼ିଆ କମନ୍ସରେ -ସମ୍ପର୍କିତ ମିଡ଼ିଆ ଇସଲାମାବାଦ ଇସଲାମାବାଦ |
ଅନନ୍ତ ବାସୁଦେବ ମନ୍ଦିର ଏକ ହିନ୍ଦୁ ବିଷ୍ଣୁ ମନ୍ଦିର ଯାହା ଭୁବନେଶ୍ୱରର ବିନ୍ଦୁସାଗର ତୀରରେ ଅବସ୍ଥିତ । । ଗଙ୍ଗ ବଂଶର ରାଜା ତୃତୀୟ ଅନଙ୍ଗ ଭୀମଦେବଙ୍କ କନ୍ୟା ଚନ୍ଦ୍ରାବତୀ ଏହି ମନ୍ଦିରଟିକୁ ୧୨୭୮ମସିହାରେ ତୋଳାଇଥିବାର ଜଣାଯାଏ । ଏଠାରେ କୃଷ୍ଣ, ବଳରାମ ଏବଂ ସୁଭଦ୍ରାଙ୍କ ପୂର୍ଣ୍ଣାବୟବ ପ୍ରତିମା ପୂଜା କରାଯାଉଅଛି । ଅନନ୍ତ ବା ବଳରାମଙ୍କର ଦଣ୍ଡାୟମାନ ସପ୍ତଫେଣାକୃତି ମୂର୍ତ୍ତି ଡାହାଣ ହାତରେ ହଳ ଓ ବାମ ହାତରେ ମୂଷଳ ଧରି ପୂଜା ପାଆନ୍ତି । ବାସୁଦେବ ବା କୃଷ୍ଣଙ୍କ ମୂର୍ତ୍ତିଙ୍କ ହାତରେ ଶଙ୍ଖ, ଚକ୍ର, ଗଦା ଓ ପଦ୍ମ ଶୋଭାପାଉଛି । ସୁଭଦ୍ରାଙ୍କ ମୂର୍ତ୍ତି ବିକସିତ ପଦ୍ମ ଉପରେ ଦଣ୍ଡାୟମାନ । ପଶ୍ଚିମମୂଖି ଏହି ତିନି ମୂର୍ତ୍ତି ଏକ ବେଦି ଉପରେ ଦଣ୍ଡାୟମାନ ଭାବରେ ପୂଜିତ । ମନ୍ଦିରର ଦକ୍ଷିଣ ପଶ୍ଚିମ କୋଣରେ ମାତଙ୍ଗୀ ମହାଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କ ପ୍ରତିମା ଓ ପାଷାଣ ସ୍ତମ୍ଭ ଭାବରେ ସୁଦର୍ଶନ ସ୍ଥାପିତ ଅଛନ୍ତି । ସିଂହଦ୍ୱାରରେ ସିଂହମୂର୍ତ୍ତି ରହିଛି । ପାର୍ଶ୍ୱଦେବତା ଭାବରେ ଦକ୍ଷିଣରେ ବରାହ ଓ ଉତ୍ତରରେ ବାମନ ପୂଜା ପାଉଛନ୍ତି । ଦ୍ୱାରପାଳ ଅଛନ୍ତି ଜୟ-ବିଜୟ । ମନ୍ଦିର ବେଢାରେ ପିଢ଼ଦେଉଳ, ଜଗମୋହନ, ନାଟମନ୍ଦିର ଓ ଭୋଗମଣ୍ଡପ ରହିଛି । ଏକାମ୍ର ପୂରାଣ, ଏକାମ୍ର ଚନ୍ଦ୍ରିକା, ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣାଦି ମହୋଦୟ ଓ କପିଳ ସଂହିତାରେ ଏହି ମନ୍ଦିରର ଉଲ୍ଲେଖ ରହିଛି । ଗ୍ୟାଲେରି ଆଧାର |
ନେଘେରିଟିଂ ଶିବ ଦୌଲ ( ে ে ি িং ি ৌ ) ଆସାମ, ଭାରତର ଦେରଗାଁରେ ଅବସ୍ଥିତ ଏକ ହିନ୍ଦୁ ମନ୍ଦିର । ପାହାଡ଼ ଉପରେ ଅବସ୍ଥିତ ୩୭ ନମ୍ବର ଜାତୀୟ ରାଜପଥଠାରୁ ଦେଢ କିମି ଦୂରରେ ଆସାମରେ ଗୋଳାଘାଟ ଜିଲ୍ଲାରେ ଥିବା ଏହି ମନ୍ଦିର ପ୍ରଥମେ ଦୀମାସା କଚାରିସ ରାଜତ୍ୱ ସମୟରେ ୮ମ -୯ମ ଶତାବ୍ଦୀରେ ତିଆରି ହୋଇଥିଲା । ପରବର୍ତ୍ତୀ କାଳରେ ପ୍ରାକୃତିକ ଦୁର୍ବିପାକରେ ଏହି ମନ୍ଦିର ଧ୍ୱଂସ ହୋଇଯାଇଥିଲା । ୧୯୬୫ ମସିହାରେ ଏହା ଆହୋମ ରାଜା ସ୍ୱର୍ଗଦେଓ ରାଜେଶ୍ୱର ସିଂହ ତୋଳେଇଥିଲେ । ବିଖ୍ୟାତ ସ୍ଥପତି ଘନଶ୍ୟାମ ଖୋନିକର ଏହି ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ ଦାୟିତ୍ୱରେ ଥିଲେ । ଇତିହାସ ମନ୍ଦିରରେ ଲାଗିଥିବା ସମସ୍ତ ପଥର ଦିହିଙ୍ଗ ନଦୀ କୂଳରେ ଆଗରୁ ଥିବା ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ । ପ୍ରାକୃତିକ ଦୁର୍ବିପାକ ହେତୁ ମନ୍ଦିର ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଇଥିଲା ଓ ତାହାର ଧ୍ୱଂସାବଶେଷ ଗଜପନେମରର ଗଭୀର ଜଙ୍ଗଲରୁ ମିଳିଥିଲା । ଦିହିଙ୍ଗ ନଦୀ ତାହାର ଗତିପଥ ପୁନର୍ବାର ବଦଳେଇ ମନ୍ଦିରକୁ ନଷ୍ଟ କରିଦେଲା ଓ ପାଣିରେ ମିଶିଗଲା । ଜଣେ ଶିବ ଭକ୍ତ ନଦୀର ଅଗଭୀର ଜଳରେ ଥିବା ମନ୍ଦିର ଭଗ୍ନାବଶେଷ ତଥା ଲିଙ୍ଗ ଉଦ୍ଧାର କରିଥିଲେ ଯାହାକୁ ଅଧୁନା ଶୀତଳ ନଘେରି କୁହାଯାଏ । ଆହୋମ ରାଜା ରାଜେଶ୍ୱର ସିଂହ (୧୭୫୧-୧୭୬୯) ସେହି ଲିଙ୍ଗକୁ ସେଠାରୁ ଆଣି ଏଠାରେ ମନ୍ଦିର ତିଆରି କରି ଲିଙ୍ଗ ସ୍ଥାପନ କରି ରଖିଲେ । ସ୍ଥାପତ୍ୟ ମୁଖ୍ୟ ମନ୍ଦିର ଚାରି ପାଖରେ ବିଷ୍ଣୁ, ଗଣେଶ, ସୂର୍ଯ୍ୟ ଓ ଦୁର୍ଗା ନାମକ ଚାରୋଟି ମନ୍ଦିର ଅଛି । ମୁଖ୍ୟ ମନ୍ଦିରରେ ତିନି ଫୁଟ ବ୍ୟାସ ବିଶିଷ୍ଟ ଏକ ବନଲିଙ୍ଗ ସ୍ଥାନିତ ହୋଇଛି । କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ଅନୁସାରେ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ‘ଉର୍ବ’ ନାମକ ଜଣେ ଋଷି ଏକ ଦ୍ୱିତୀୟ କାଶୀ ନିର୍ମାଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅନେକ ଲିଙ୍ଗ ସଂଗ୍ରହ କରି ରଖିଥିଲେ । ନାମକରଣ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଅଧୁନା ମନ୍ଦିର ଅଛି, ସେହି ସ୍ଥାନରେ ନେଘେରି ନାମକ ଏକ ଜାତିର ପକ୍ଷୀ ବାସ କରୁଥିଲେ । ସେହି ନାମରୁ ସ୍ଥାନର ନାମ ନେଘେରିଟିଙ୍ଗ ହୋଇଛି । ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ଭୂଧର ଅଗମାଚାର୍ଜୀ ନାମକ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ରାଜା ରାଜେଶ୍ୱର ସିଂହ ନିଯୁକ୍ତ କରି ମନ୍ଦିରର ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ଓ ପୂଜା ପାଠ ବିଷୟ ଶୃଙ୍ଖଳିତ ଓ ନିୟମିତ ଭାବରେ କରିବା ପାଇଁ ଭାର ନ୍ୟସ୍ତ କରିଥିଲେ । ସେହି ଭୂଧର ଅଗମାଚାର୍ଜୀଙ୍କ ପରିବାର ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେହି ପୂଜା ଓ ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ଭାର ସୂଚାରୁ ରୂପେ ଚଲାଉଛନ୍ତି । ମନ୍ଦିରରେ ନୃତ୍ୟ ଓ ସଙ୍ଗୀତର ପ୍ରଚଳନ ଏକ ମୂଖ୍ୟ ଅଙ୍ଗ ଅଟେ । ମାଙ୍କଡ଼ ମନ୍ଦିରରେ ଥିବା ମାଙ୍କଡ଼ ହେଉଛନ୍ତି ଅନ୍ୟତମ ଆକର୍ଷଣ । ରିଷଷ ପ୍ରଜାତିର ମାଙ୍କଡ଼ ଏଠାରେ ଦେଖିବାଉ ମିଳନ୍ତି । ଫଟୋ ଗ୍ୟାଲେରି ଆଧାର |
ରାଜ ବଲ୍ଲଭ ମିଶ୍ର (୧୧ ମଇ ୧୯୧୭ - ୨୧ ମଇ ୧୯୯୦) ଜଣେ ଓଡ଼ିଆ ରାଜନୀତିଜ୍ଞ ଥିଲେ । ରାଜ ବଲ୍ଲଭ ଓଡ଼ିଶା ରାଜନୀତିରେ ଅଖିଳ ଭାରତୀୟ ଗଣତନ୍ତ୍ର ପରିଷଦ ଓ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ପାର୍ଟିର କର୍ମକର୍ତ୍ତା ଭାବରେ ସକ୍ରିୟ ଥିଲେ । ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାରେ ଜଣେ ବିଧାୟକ ଭାବରେ ସେ ୩ଥର କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ୧୯୫୭, ୧୯୬୧ ଓ ୧୯୬୭ ମସିହାର ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନରେ ସେ ଚମ୍ପୁଆ, ପାଟଣା ଓ ରାମଚନ୍ଦ୍ରପୁର ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀରୁ ଯଥାକ୍ରମେ ୨ୟ, ୩ୟ ଓ ୪ର୍ଥ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ଜନ୍ମ, ଶିକ୍ଷା ଓ ପରିବାର ରାଜ ବଲ୍ଲଭ ମିଶ୍ର ୧୯୧୭ ମସିହାର ମଇ ମାସ ୧୧ ତାରିଖରେ କେନ୍ଦୁଝର ଜିଲ୍ଲାରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କ ନାମ ହିମାଦ୍ରୀ ମିଶ୍ର । ରାଜ ବଲ୍ଲଭଙ୍କର ଶିକ୍ଷାଗତ ଯୋଗ୍ୟତା ଥିଲା ମାଟ୍ରିକ୍ । ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀଙ୍କ ନାମ ସୂର୍ଯ୍ୟମଣି ଦେବୀ । ରାଜନୈତିକ ଜୀବନ ରାଜ ବଲ୍ଲଭ ଓଡ଼ିଶା ରାଜନୀତିରେ ଅଖିଳ ଭାରତୀୟ ଗଣତନ୍ତ୍ର ପରିଷଦ ଓ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ପାର୍ଟିର କର୍ମକର୍ତ୍ତା ଭାବରେ ସକ୍ରିୟ ଥିଲେ । ସେ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାରେ ତିନିଥର ବିଧାୟକ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ୧୯୫୭ ମସିହାର ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନରେ ରାଜ ବଲ୍ଲଭ ମିଶ୍ର ଅଖିଳ ଭାରତୀୟ ଗଣତନ୍ତ୍ର ପରିଷଦର ପ୍ରାର୍ଥୀ ଭାବରେ ଚମ୍ପୁଆ ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀରୁ ନିର୍ବାଚନ ଲଢ଼ିଥିଲେ । ଏହି ନିର୍ବାଚନରେ ସେ ସମୁଦାୟ ୫,୧୪୯ ଖଣ୍ଡ ଭୋଟ ପାଇ ବିଜୟୀ ହୋଇ ୨ୟ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ତାଙ୍କର ନିକଟତମ ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦୀ ଭାରତୀୟ ଜାତୀୟ କଂଗ୍ରେସର ପ୍ରାର୍ଥୀ ପଦ୍ମଲୋଚନ ସିଂହଙ୍କୁ ୯୬୨ ଖଣ୍ଡ ଭୋଟରେ ପରାସ୍ତ କରିଥିଲେ । ଏହି ବିଧାନ ସଭାରେ ସେ ୧୯୫୭ ମସିହାରୁ ୧୯୬୧ ମସିହାଯାଏଁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ୧୯୬୧ ମସିହାର ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନରେ ରାଜ ବଲ୍ଲଭ ମିଶ୍ର ପ୍ରଗତି ଦଳର ପ୍ରାର୍ଥୀ ଭାବରେ ପାଟଣା ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀରୁ ନିର୍ବାଚନ ଲଢ଼ିଥିଲେ । ଏହି ନିର୍ବାଚନରେ ସେ ସମୁଦାୟ ୯,୪୪୨ ଖଣ୍ଡ ଭୋଟ ପାଇ ବିଜୟୀ ହୋଇ ୩ୟ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ତାଙ୍କର ନିକଟତମ ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦୀ ଭାରତୀୟ ଜାତୀୟ କଂଗ୍ରେସର ପ୍ରାର୍ଥୀ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସୋରେନଙ୍କୁ ୧,୪୫୮ ଖଣ୍ଡ ଭୋଟରେ ପରାସ୍ତ କରିଥିଲେ । ଏହି ବିଧାନ ସଭାରେ ସେ ୧୯୬୧ ମସିହାରୁ ୧୯୬୭ ମସିହାଯାଏଁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ୧୯୬୭ ମସିହାର ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନରେ ରାଜ ବଲ୍ଲଭ ମିଶ୍ର ଜନତା ପାର୍ଟିର ପ୍ରାର୍ଥୀ ଭାବରେ ରାମଚନ୍ଦ୍ରପୁର ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀରୁ ନିର୍ବାଚନ ଲଢ଼ିଥିଲେ । ଏହି ନିର୍ବାଚନରେ ସେ ସମୁଦାୟ ୬,୯୯୨ ଖଣ୍ଡ ଭୋଟ ପାଇ ବିଜୟୀ ହୋଇ ୪ର୍ଥ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ତାଙ୍କର ନିକଟତମ ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦୀ ସ୍ୱାଧୀନ ପ୍ରାର୍ଥୀ ଚନ୍ଦ୍ରସେନ ନାଏକଙ୍କୁ ୪,୦୮୪ ଖଣ୍ଡ ଭୋଟରେ ପରାସ୍ତ କରିଥିଲେ । ଏହି ବିଧାନ ସଭାରେ ସେ ୧୯୬୭ ମସିହାରୁ ୧୯୭୧ ମସିହାଯାଏଁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ମୃତ୍ୟୁ ରାଜ ବଲ୍ଲଭ ମିଶ୍ର ୧୯୯୦ ମସିହାର ମଇ ମାସ ୨୧ ତାରିଖରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିଲେ । ମୃତ୍ୟୁବେଳକୁ ତାଙ୍କୁ ୭୩ ବର୍ଷ ବୟସ ହୋଇଥିଲା । ଆଧାର |
କୌଣସି ଏକ ପ୍ରାଥମିକ ଶକ୍ତି-ଉତ୍ସରୁ ବୈଦ୍ୟୁତିକ ଶକ୍ତିର ଉତ୍ପାଦନ କରିବା ପ୍ରକ୍ରିୟା ହେଉଛି ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଉତ୍ପାଦନ । ଶକ୍ତି କମ୍ପାନୀଗୁଡ଼ିକ ପାଇଁ ଏହା ସରବାରହ, ବିତରଣ ଏବଂ ସଞ୍ଚୟର ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ସୋପାନ ଅଟେ । ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଶକ୍ତି ପ୍ରଚୁର ପରିମାଣରେ ପ୍ରକୃତିରେ ମୁକ୍ତ ଭାବରେ ଉପଲବ୍ଧ ନୁହେଁ, ତେଣୁ ଏହାକୁ “ଉତ୍ପାଦନ” କରିବାକୁ ପଡ଼େ (ଅର୍ଥାତ୍ ଅନ୍ୟ ଶକ୍ତିକୁ ବିଦ୍ୟୁତରେ ରୂପାନ୍ତରଣ କରିବା) । ଏହି ଉତ୍ପାଦନ ପ୍ରକ୍ରିୟା ପାୱାର ଷ୍ଟେସନରେ କରାଯାଇଥାଏ (ଏହାକୁ “ପାୱାର୍ ପ୍ଲାଣ୍ଟ” ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ) ଏବଂ ଏଠାରେ ବିଦ୍ୟୁତ-ଯାନ୍ତ୍ରିକ ଜନିତ୍ର (ଇଲେକ୍ଟ୍ରୋ-ମେକାନିକାଲ୍ ଜେନେରେଟର) ବ୍ୟବହାର କରି ଶକ୍ତି ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଥାଏ । ଯଦିଓ ଏହି ଜନିତ୍ରକୁ ଚଳାଇବା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟତଃ ଜାଳେଣି (ଦହନ) କିମ୍ବା ଆଣବିକ ଫିସନ୍ଦ୍ୱାରା ଚାଳିତ ଉତ୍ତାପ ଇଞ୍ଜିନ୍ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇଥାଏ, କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରବାହିତ ଜଳ ଏବଂ ପବନର ଗତିଜ ଶକ୍ତିର ବ୍ୟବହାର ବି ଲୋକପ୍ରିୟ ଅଟେ । ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଶକ୍ତି ଉତ୍ସଗୁଡ଼ିକରେ ସୌର ଶକ୍ତି ଏବଂ ଭୂତାପ ଶକ୍ତି ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ । ଇତିହାସ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଉତ୍ପାଦନର ମୌଳିକ ନିୟମଗୁଡ଼ିକ ୧୮୨୦ ଦଶକ ଏବଂ ୧୮୩୦ ଦଶକର ପ୍ରଥମାର୍ଦ୍ଧରେ ବ୍ରିଟିଶ୍ ବୈଜ୍ଞାନିକ ମାଇକେଲ୍ ଫାରାଡେଙ୍କଦ୍ୱାରା ଆବିଷ୍କୃତ ହୋଇଥିଲା । ତାଙ୍କ ପଦ୍ଧତି ଆଜି ବି ବ୍ୟବହୃତ ହେଉଛି- ଏକ 'ଚୁମ୍ବକୀୟ କ୍ଷେତ୍ର' ମଧ୍ୟଦେଇ 'ତାରର ଏକ ଲୁପ୍' (ଫାରାଡେ ଡିସ୍କ)କୁ ଗତିଶୀଳ କରିବା ପୂର୍ବକ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଉତ୍ପନ୍ନ କରିବା । ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ, ପ୍ରତ୍ୟାବର୍ତ୍ତୀ କରେଣ୍ଟ ର ବହୁଳ ବ୍ୟବହାର କେନ୍ଦ୍ରୀୟ ପାୱାର ଷ୍ଟେସନଗୁଡ଼ିକ ପାଇଁ ବ୍ୟବସାୟିକ ସଫଳତା ଆଣିଦେଲା । ପ୍ରତ୍ୟାବର୍ତ୍ତୀ କରେଣ୍ଟ ଯୋଗୁଁ ଟ୍ରାନ୍ସଫର୍ମର ବ୍ୟବହାର କରି ଉଚ୍ଚ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ବିଭବ ସଂପନ୍ନ ଶକ୍ତି ଏବଂ ସ୍ୱଳ୍ପ କ୍ଷତିରେ ବହୁତ ଦୂର ପ୍ରେରଣ କରିବା ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରିଥିଲା । ୧୮୭୦ ମସିହାରେ ଡାଇନାମୋକୁ ହାଇଡ୍ରୋଲିକ୍ ତରବାଇନ ସହ ଯୋଡିବା ସହିତ ବାଣିଜ୍ୟିକ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଉତ୍ପାଦନ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା । ବୈଦ୍ୟୁତିକ ଶକ୍ତିର ଯାନ୍ତ୍ରିକ ଉତ୍ପାଦନ ଦ୍ୱିତୀୟ ଶିଳ୍ପ ବିପ୍ଳବ ଆରମ୍ଭ କଲା ଏବଂ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ବ୍ୟବହାର କରି ଅନେକ ଉଦ୍ଭାବନ ସମ୍ଭବ ହେଲା, ଏଥିରେ ପ୍ରମୁଖ ଯୋଗଦାନକାରୀ ଥିଲେ ଥୋମାସ୍ ଆଲଭା ଏଡ଼ିସନ ଏବଂ ନିକୋଲା ଟେସଲା । ଏହା ପୂର୍ବରୁ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଉତ୍ପାଦନ କରିବାର ଏକମାତ୍ର ଉପାୟ ଥିଲା ରାସାୟନିକ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା କିମ୍ବା ବ୍ୟାଟେରୀର ବ୍ୟବହାର, ଏବଂ ବିଦ୍ୟୁତର ଏକମାତ୍ର ବ୍ୟବହାରିକ ପ୍ରୟୋଗ ଟେଲିଗ୍ରାଫ୍ ପାଇଁ ହେଉଥିଲା । ୧୮୮୨ ମସିହାରେ ନ୍ୟୁୟର୍କର ପର୍ଲ-ଷ୍ଟ୍ରୀଟସ୍ଥିତ ଏକ କେନ୍ଦ୍ରୀୟ ଶକ୍ତି ଷ୍ଟେସନରେ ବାଷ୍ଫ ଇଞ୍ଜିନ ଚଳିତ ଡାଇନମୋ ବ୍ୟବହାର କରି ସଳଖ ବିଦ୍ୟୁତ ଉତ୍ପାଦନ କରାଯାଇଥିଲା ଏବଂ ଏହି ଶକ୍ତିଦ୍ୱାରା ସାର୍ବଜନୀନ ସ୍ଥାନରେ ଆଲୋକ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଇଥିଲା । ଏହି ନୂତନ ଟେକ୍ନୋଲୋଜିକୁ ଶୀଘ୍ର ବିଶ୍ୱର ଅନେକ ସହର ଗ୍ରହଣ କରିନେଇଥିଲେ । ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ସାର୍ବଜନୀନ ଅଟ୍ଟାଳିକା, ବ୍ୟବସାୟ ଏବଂ ଟ୍ରାମ୍ ଏବଂ ଟ୍ରେନ୍ ପରି ସାଧାରଣ ପରିବହନକୁ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଆଲୋକ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇଥିଲା । ପ୍ରଥମ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ ନିର୍ମିତ ବିଦ୍ୟୁତ୍ କେନ୍ଦ୍ରଗୁଡ଼ିକରେ ଜଳ କିମ୍ବା କୋଇଲା ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇଥିଲା କିନ୍ତୁ ଆଜି ଶକ୍ତିର ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଉତ୍ସ, ଯଥା- ପରମାଣୁ, ପ୍ରାକୃତିକ ଗ୍ୟାସ, ପବନ, ତୈଳ, ଭୂତାପ, ଜୁଆର, ଏବଂ ସୂର୍ଯ୍ୟ କିରଣ ଆଦିର ବ୍ୟବହାର ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱ ଦିଆଯାଉଅଛି । ଆଧାର ବାହାର ଲିଙ୍କ |
ସୁମନୀ ଝୋଡ଼ିଆ ଜଣେ ଭାରତୀୟ ଆଦିବାସୀ ସମାଜସେବିକା । ସେ ଓଡ଼ିଶାର ରାୟଗଡ଼ା ଜିଲ୍ଲା ଅନ୍ତର୍ଗତ ଶିରିଗୁଡ଼ାରେ ଜନ୍ମିତ ଓ ସେଠାରେ ୧୯୯୧ରୁ ମଦ ବିରୋଧୀ ଅଭିଯାନ ଆରମ୍ଭ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଜଣାଶୁଣା । ସେ ୧୯୯୦ ମସିହାରେ ଓଡ଼ିଶାର ପୂର୍ବତନ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ଉପାଦେଷ୍ଟା ଭାବେ ନିଯୁକ୍ତ ହୋଇଥିଲେ । ମଦ ବିରୋଧରେ ଆନ୍ଦୋଳନ ପାଇଁ ସେ ପ୍ରଗତି ମହିଳା ମଣ୍ଡଳ ନାମକ ଏକ ସ୍ୱୟଂ ସହାୟିକା ଗୋଷ୍ଠୀ ସ୍ଥାପନା କରିଥିଲେ । ପରେ ଏହା ଓଡ଼ିଶାରେ ଆଦିବାସୀ ମହିଳାଙ୍କଦ୍ୱାରା ପରିଚାଳିତ ସ୍ୱୟଂ ସହାୟିକା ଗୋଷ୍ଠୀ ତିଆରି ଅଭିଯାନ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲା । ୨୦୦୩ ମସିହାରେ ଭାରତ ସରକାର ତାଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ମଦ ବିରୋଧୀ ସମାଜସେବା ନିମନ୍ତେ ତାଙ୍କୁ "ସ୍ତ୍ରୀ ଶକ୍ତି ସମ୍ମାନ"ରେ ସମ୍ମାନୀତ କରିଥିଲେ । ସେ ପୁରସ୍କାର ଅର୍ଥକୁ ଆଦିବାସୀ ଝିଅମାନଙ୍କ ଉନ୍ନତି ନିମନ୍ତେ ଦାନକରିଦେଇଥିଲେ । ଜୀବନୀ ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଜୀବନ ସୁମନୀ ଝୋଡ଼ିଆ ଓଡ଼ିଶାର ରାୟଗଡ଼ା ଜିଲ୍ଲା ଅନ୍ତର୍ଗତ କାଶୀପୁର ନିକଟସ୍ଥ ଶିରିଗୁଡ଼ାଠାରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ମଦ ବନ୍ଦ ଅଭିଯାନ ୧୯୯୧ ମସିହାରେ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ ରାୟଗଡ଼ା ଜିଲ୍ଳାର ସଦର ମହକୁମା ଗସ୍ତରେ ଆସିଥିବା ବେଳେ ସୁମନୀ ଝୋଡ଼ିଆ ମଦ ଲାଇସେନ୍ସ ଆବଣ୍ଟନ ବିରୋଧରେ ଅଭିଯୋଗ କରିଥିଲେ । ଏହା ପରେ ତାଙ୍କର ମଦ ବିରୋଧୀ ଅଭିଯାନ ଲୋକଲୋଚନକୁ ଆସିଥିଲା । ପରେ ପଟ୍ଟନାୟକ ଝୋଡ଼ିଆଙ୍କୁ ନିଜ ଉପଦେଷ୍ଟା ଭାବରେ ନିଯୁକ୍ତି କରିବା ସହିତ ତାଙ୍କୁ ପୁଲିସ କ୍ଷମତା ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ । ପଟ୍ଟନାୟକ ସମସ୍ତ ଜିଲ୍ଳାପାଳ ଓ ପୁଲିସ ସବଇନସ୍ପେକ୍ଟରମାନଙ୍କୁ ଝୋଡ଼ିଆଙ୍କ କଥା ମାନିବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ମଧ୍ୟ ଦେଇଥିଲେ । ତାହା ପରେ ଝୋଡ଼ିଆଙ୍କ ମଦ ବିରୋଧୀ ଆନ୍ଦୋଳନ ସରକାରୀ ସ୍ୱୀକୃତି ପାଇଥିଲା । ପ୍ରଥମେ ରାୟଗଡ଼ା ଜିଲ୍ଲା ଓ ପରେ ୮୦ ଦଶକର ଶେଷ ଭାଗ ବେଳକୁ ଅନ୍ୟ ଆଦିବାସୀ ଅଧ୍ୟୁଷିତ ଜିଲ୍ଲାଗୁଡ଼ିକରେ ଏହି ଅଭିଯାନ ବଳବତ୍ତର ହୋଇଥିଲା । ମହିଳା ଆନ୍ଦୋଳନକାରୀମାନେ ଠେଙ୍ଗାବାଡ଼ି ଧରି ଗାଆଁଗାଆଁ ବୁଲି ମଦ ଭାଟି ଭାଙ୍ଗିବା ଭଳି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଭାଗନେଇଥିଲେ । ପୁରସ୍କାର ୨୦୦୩ ମସିହାେର ସୁମନୀ ଝୋଡ଼ିଆଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ମଦ ବିରୋଧୀ ଆନ୍ଦୋଳନ ପାଇଁ କେନ୍ଦ୍ର ସରକାରଙ୍କ ପକ୍ଷରୁ "ସ୍ତ୍ରୀ ଶକ୍ତି ସମ୍ମାନ" ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଛି । ଏହା ବ୍ୟତୀତ ସେ ବିଭିନ୍ନ ରାଜ୍ୟ ଓ ଜାତୀୟସ୍ତରୀୟ ସମ୍ମାନରେ ସମ୍ମାନୀତ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ନିଜର ସମସ୍ତ ପୁରସ୍କାର ରାଶିକୁ ଆଦିବାସୀ ବାଳିକାମାନଙ୍କ କଲ୍ୟାଣ ନିମନ୍ତେ ବିନିଯୋଗ କରିଦେଇଛନ୍ତି । ସେ "ପ୍ରଗତି ମହିଳା ମଣ୍ଡଳ" ନାମକ ସ୍ୱୟଂ ସହାୟିକା ଗୋଷ୍ଠୀ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ସମସ୍ତ ଆଦିବାସୀ ମହିଳାଙ୍କୁୁ ସ୍ୱାବଲମ୍ବୀ କରିବା ଏହି ସଂସ୍ଥାର ମୂଳ ଲକ୍ଷ୍ୟ । ଆଧାର |
ହରପ୍ରସାଦ ପରିଛା ପଟ୍ଟନାୟକ (୧୯ ଅକ୍ଟୋବର ୧୯୫୩- ୧୬ ଫେବୃଆରୀ ୨୦୨୨) ଜଣେ ଭାରତୀୟ ଶିକ୍ଷାବିତ ଓ ଓଡ଼ିଆ ଆଧୁନିକ ସାହିତ୍ୟ ରଚୟିତା ତଥା ସମ୍ପାଦକ ଥିଲେ । ସେ ସର୍ବସାଧାରଣ ସମ୍ବାଦପତ୍ରର ସମ୍ପାଦକ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଦୁଇ ଥର ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀର ସମ୍ପାଦକ ଥିଲେ । ସେ ଉତ୍କଳ ସଂସ୍କୃତି ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର ରେଜିଷ୍ଟ୍ରାର ଏବଂ ରାଜ୍ୟ ପାଠ୍ୟ ପୁସ୍ତକ ପ୍ରଣୟନ ଓ ପ୍ରକାଶନ ସଂସ୍ଥାର ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଭାବରେ ମଧ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଜୀବନୀ ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଜୀବନ ହରପ୍ରସାଦ ପରିଛା ପଟ୍ଟନାୟକ ୧୯୫୩ ଅକ୍ଟୋବର ୧୯ରେ ଓଡ଼ିଶାର ଗଞ୍ଜାମ ଜିଲ୍ଲାସ୍ଥିତ ବିକ୍ରମପୁର ଗାଁରେ ଜନ୍ମନେଇଥିଲେ । ତାଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ନାମ ଶିବରାମ ପରିଛା ଓ ମାତାଙ୍କ ନାମ ଗୋଲକମଣୀ ଦେବୀ ଥିଲା । ସେ ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନାମଞ୍ଜରୀ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ । ଉଭୟ ଦମ୍ପତ୍ତିଙ୍କର ଶ୍ୱେତପଦ୍ମ ଓ ଶ୍ୱେତସ୍ୱପ୍ନ ନାମରେ ଦୁଇ ପୁଅ ଅଛନ୍ତି । ଶିକ୍ଷା ସେ ରେଭେନ୍ସା ମହାବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ଇଂରାଜୀରେ ସ୍ନାତକୋତ୍ତର ଓ ବ୍ରହ୍ମପୁର ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ପି.ଏଚ.ଡି. ଲାଭ କରିଥିଲେ । ୧୯୭୫ରେ ଭଞ୍ଜନଗରସ୍ଥିତ କବିସମ୍ରାଟ ଉପେନ୍ଦ୍ର ଭଞ୍ଜ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଇଂରାଜୀ ଅଧ୍ୟାପକ ଭାବେ କାମ ଆରମ୍ଭ କରି ସେ ସୁନ୍ଦରଗଡ଼ ସରକାରୀ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ ଓ ବିଜେବି କଲେଜ ସମେତ ଓଡ଼ିଶାର ବିଭିନ୍ନ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଶିକ୍ଷାଦାନ କରିଥିଲେ । ବୃତ୍ତି ସେ ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀର ସମ୍ପାଦକ ଭାବେ ୧୯୯୬ ଅକ୍ଟୋବର ୧ରୁ ୧୯୯୯ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୧୯ ତଥା ୨୦୦୭ରୁ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୪ରୁ ୨୦୧୦ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୩ ଯାଏ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ୨୦୧୧ ଜାନୁଆରୀ ୫ରୁ ୨୦୧୧ ଅକ୍ଟୋବର ୩୧ ଯାଏ ସେ ଓଡ଼ିଶା ରାଜ୍ୟ ପାଠ୍ୟ ପୁସ୍ତକ ପ୍ରଣୟନ ଓ ପ୍ରକାଶନ ସଂସ୍ଥାର ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଥିଲେ । ସେ ଉତ୍କଳ ସଂସ୍କୃତି ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର ରେଜିଷ୍ଟ୍ରାର ମଧ୍ୟ ଥିଲେ । ମୃତ୍ୟୁ ଭୁବନେଶ୍ୱରର ଏକ ଘରୋଇ ହସ୍ପିଟାଲ୍ରେ ସେ ୧୬ ଫେବୃଆରୀ ୨୦୨୨ (ବୁଧବାର) ଅପରାହ୍ଣରେ ୬୮ ବର୍ଷ ବୟସରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିଲେ । ରଚନାବଳୀ କବିତା ପିଙ୍କି କଥା (୧୯୭୬) ଏକା ଏକା ସନ୍ୟାସୀ (୧୯୮୧) ଅଥୟ ସୂର୍ଯ୍ୟ (୧୯୯୦) ଆୟୁଷ୍ମାନ ସମୟ (୧୯୯୫) ସବୁଅନ୍ଧାର ଆଜି ରାତିରେ (୧୯୯୬) ଜୀବନ ଜଙ୍ଘା (୨୦୦୪) ଅରଣ୍ୟରେ ଯେତେ ଦିନ (୨୦୦୭) ନଷ୍ଟ ହୋଇଯିବାର ମୋହ ସବୁଦିନର କବିତା ଅନୁବାଦ ନିରବତାର ସ୍ୱର (ଗ୍ରୀକ୍ କବିତାଗୁଡ଼ିକର ଓଡ଼ିଆ ଅନୁବାଦ) (୧୯୭୮) (ରମାକାନ୍ତ ରଥଙ୍କ କିଛି କବିତାର ଇଂରାଜୀ ଅନୁବାଦ) (୧୯୮୯) (ହୃଷୀକେଶ ପଣ୍ଡାଙ୍କ ଗପର ଇଂରାଜୀ ଅନୁବାଦ ଓ ସମ୍ପାଦନା) (୧୯୯୦) (ସୀତାକାନ୍ତ ମହାପାତ୍ର ଓ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହ ଓଡ଼ିଆ କବିତାର ଇଂରାଜୀ ଅନୁବାଦ) ସୂର୍ଯ୍ୟତୃଷ୍ଣା (ସୀତାକାନ୍ତ ମହାପାତ୍ରଙ୍କ ସମ୍ପାଦନାରେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହ ମେସିଡୋନିଆ କବିତାର ଓଡ଼ିଆ ଅନୁବାଦ) ସମ୍ପାଦନା & (ଇଂରାଜୀ ପତ୍ରିକା) ଆବର୍ତ୍ତ (ମାସିକ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ପତ୍ରିକା) - ୧୯୮୮-୮୪ (ଇଂରାଜୀ ଖବରକାଗଜର ସାହିତ୍ୟ ପୃଷ୍ଠା) (ସ୍ୱାମୀ ଅରୁପାନନ୍ଦଙ୍କ କବିତା ପୁସ୍ତକ) (ସ୍ୱାମୀ ଅରୁପାନନ୍ଦଙ୍କ କବିତା ପୁସ୍ତକ) (ଗବେଷଣାଧର୍ମୀ ପୁସ୍ତକ) ସମ୍ମାନ ଓ ପୁରସ୍କାର ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର - ୨୦୧୨ ("ନଷ୍ଟ ହୋଇଯିବାର ମୋହ" ନିମନ୍ତେ) ଭାନୁଜୀ ରାଓ ସ୍ମାରକୀ ପୁରସ୍କାର - ୨୦୨୦ (ଶ୍ରୀ ଗଙ୍ଗାଧର ରଥ ଫାଉଣ୍ଡେସନ ପ୍ରଦତ୍ତ) ସଚ୍ଚି ରାଉତରାୟ ସାରସ୍ୱତ ସମ୍ମାନ (ସାରଳା ସାହିତ୍ୟ ସଂସଦ ପ୍ରଦତ୍ତ) ଗଙ୍ଗାଧର ମେହେର କବିତା ସମ୍ମାନ, ୨୦୧୮ (ଉତ୍କଳ ସାହିତ୍ୟ ସମାଜ ପ୍ରଦତ୍ତ) ଆଧାର |
ମଞ୍ଜୁ ଭାଷିଣୀ ଜଣେ ଭାରତୀୟ ଅଭିନେତ୍ରୀ, ଯିଏକି ମୁଖ୍ୟତଃ କନ୍ନଡ଼-ଭାଷୀ ଦୂରଦର୍ଶନ ଧାରାବାହିକ ଓ କଥାଚିତ୍ର ଆଦିରେ କାମ କରନ୍ତି । ସେ ଇଟିଭି କନ୍ନଡ଼ରେ ପ୍ରସାରିତ ଧାରାବାହିକ ସିଲି ଲାଲୀରେ ସମାଜ ସେବିକା ଲଲିତମ୍ବା ଭୂମିକାରେ ଅଭିନୟ କରିବା ପାଇଁ ଜଣାଶୁଣା । ସେ କନ୍ନଡ଼ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଭୂମି ଗୀତାରେ ନାୟିକା ଭାବରେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ । ସେ ସିଲି ଲାଲୀ ଧାରାବାହିକରେ ତାଙ୍କ ସହ-ଅଭିନେତଙ୍କ ସହିତ ଲାଇମ୍ ଲାଇଟ୍ ଆକ୍ଟିଂ ଏକାଡେମୀ ସହିତ ଜଡ଼ିତ ଅଛନ୍ତି । ଅଭିନୟ ଜୀବନ ଅଭିନୀତ କଥାଚିତ୍ର ଦୂରଦର୍ଶନ ଧାରାବାହିକ ଆଧାର ବାହାର ଲିଙ୍କ୍ ଇଣ୍ଟରନେଟ ମୁଭି ଡାଟାବେସରେ ମଞ୍ଜୁ ଭାଷିଣୀ |
ଓଡ଼ିଆ ସିନେମା ଜଗତରେ ୧୯୬୧ରେ ତିଆରି ହୋଇଥିବା ଓଡ଼ିଆ ସିନେମା - ଦ୍ରଷ୍ଟବ୍ୟ ଛାଞ୍ଚ:୧୯୬୧ର ସିନେମା |
ରାମ ଚନ୍ଦ୍ର ହାଁସଦା (୧୯ ଜୁନ ୧୯୩୩ - ୨୬ ଅପ୍ରେଲ ୨୦୧୧) ଜଣେ ଓଡ଼ିଆ ରାଜନୀତିଜ୍ଞ ଥିଲେ । ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଓଡ଼ିଶା ରାଜନୀତିରେ ଭାରତୀୟ ଜାତୀୟ କଂଗ୍ରେସର କର୍ମକର୍ତ୍ତା ଭାବରେ ସକ୍ରିୟ ଥିଲେ । ସେ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାରେ ଜଣେ ବିଧାୟକ ଭାବରେ ଥରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ୧୯୮୦ ମସିହାରେ ଓଡ଼ିଶାରେ ହୋଇଥିବା ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନରେ ସେ ୮ମ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ଜନ୍ମ, ପରିବାର ଓ ଶିକ୍ଷା ରାମ ଚନ୍ଦ୍ର ହାଁସଦା ୧୯୩୩ ମସିହାର ଜୁନ ମାସ ୧୯ ତାରିଖରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ରାଜନୈତିକ ଜୀବନ ରାମ ଓଡ଼ିଶା ରାଜନୀତିରେ ଭାରତୀୟ ଜାତୀୟ କଂଗ୍ରେସର କର୍ମକର୍ତ୍ତା ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିଲେ । ସେ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାରେ ଜଣେ ବିଧାୟକ ଭାବରେ ଥରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ମୃତ୍ୟୁ ରାମ ଚନ୍ଦ୍ର ହାଁସଦା ୨୦୧୧ ମସିହାର ଅପ୍ରେଲ ମାସ ୨୬ ତାରିଖରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିଲେ । ମୃତ୍ୟୁବେଳକୁ ତାଙ୍କୁ ୭୭ ବର୍ଷ ବୟସ ହୋଇଥିଲା । ଆଧାର |
ଦେଉଳଝରି ଓଡ଼ିଶାର ଅନୁଗୋଳ ଜିଲ୍ଲାର ଆଠମଲ୍ଲିକରେ ଥିବା ଏକ ଉଷ୍ଣପ୍ରସ୍ରବଣ । ଏଠାରେ ବାହାରୁଥିବା ଉଷ୍ମ ଜଳସ୍ରୋତକୁ ୩୬ଟି କୃତ୍ରିମ କୁଣ୍ଡରେ ରଖି ବ୍ୟବହାର କରାଯାଏ । ଏଠାରେ ପ୍ରାୟ ୮୪ଟି କୁଣ୍ଡ ଥିବାର ଜଣାଯାଏ କିନ୍ତୁ ସେସବୁ ଆଜି ଭଗ୍ନ ଅବସ୍ଥାରେ ରହିଛି । ଦେଉଳଝରି ଏକ ପୁରାତନ ଶୈବପୀଠ । ୨୪ ଏକର ୫୫ ଡିସିମିଲି ବିଶିଷ୍ଟ ଏହି ଅଞ୍ଚଳଟି କିଆବଣରେ ପରିପପୂର୍ଣ୍ଣ ଏକ ସୁନ୍ଦର ସ୍ଥାନ । ଏହା ମୁଖ୍ୟତ ଉଷ୍ମପ୍ରସବଣ ଏବଂ ବହୁ ପୁରାତନ ଶ୍ରୀ ସିଦ୍ଧେଶ୍ୱର ବାବାଙ୍କ ମନ୍ଦିର ପାଇଁ ପ୍ରସିଦ୍ଧି ଲାଭ କରିଛି | ମନ୍ଦିରର ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶରେ ଚିତ୍ରୋତ୍ପଳା ନଦୀ ବହିଯାଉଛି | ଉତ୍ତରରେ ସୁଉଚ୍ଚ ପଞ୍ଚଧାରା ପର୍ବତ | ପୂର୍ବରେ ଆଠମଲ୍ଲିକ ସହର ଓ ପଶ୍ଚିମରେ ଅଳ୍ପଦୂର ଗଲେ ମାଧପୁର ସହର ଦେଇ ମହାନଦୀ ବହିଯାଇଛି | ଉଷ୍ମପ୍ରସ୍ରବଣ ପୁରାତନ ତଥ୍ୟ ଅନୁଯାଯୀ ୮୪ଟି ଉଷ୍ମ ଜଳ ବିଶିଷ୍ଟ ମନିଷ୍ୟ କୃତ କୁଣ୍ଡ ଥିଲା | ମାତ୍ର ସମଯକ୍ରମେ କିଛି କୁଣ୍ଡ କିଆବଣ ଭିତରେ ଲୁଚି ଯାଇଥିବା ବେଳେ ଆଉ କିଛି ପୋତି ହୋଇ ଯାଇଛି | ବର୍ତ୍ତମାନ ୩୬ଟି କୁଣ୍ଡ ଦେଖାଯାଉଛି | କୁଣ୍ଡଗୁଡ଼ିକ ପଥର କାନ୍ଥ ଦିଆଯାଇଥିଲା | ଏବେ ସିମେଣ୍ଟ ଢଳେଇ ଦେଇ ପକ୍କା କରିଦିଆଯାଇଛି | ପ୍ରକୃତିର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟାନିତ୍ୱ ଜିନିଷ ଏଠାରେ ଦେଖାଦେଇଛି | ପ୍ରାୟ ସମସ୍ତ ଜଳ କୁଣ୍ଡର ଉଷ୍ମତା ୪୦ ଡିଗ୍ରିରୁ ୬୨ ଡିଗ୍ରି ସେଲସିଅସ୍ ରହିଥାଏ | ପୂର୍ବରୁ ୧୩୪ ଡିଗ୍ରି ସେଲସିଅସ୍ ଉଷ୍ମତା ରହୁଥିଲା ବୋଲି କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ଅଛି | କୁଣ୍ଡରୁ ପାଣି କାଢି ନେଲେ ମଧ୍ଯ ଅଳ୍ପ ସମୟ ମଧ୍ୟରେ କୁଣ୍ତରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯାଏ | ପୁରାତନ ସମୟରୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ କୁଣ୍ଡମାନଙ୍କର ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ନାମ ଦିଆଯାଇଛି | ଯଥା - ଅଗ୍ନି କୁଣ୍ଡ, ତପ୍ତ କୁଣ୍ଡ, ହିମ କୁଣ୍ଡ, ଅମୃତ କୁଣ୍ଡ, ଲବକୁଶ କୁଣ୍ଡ ଇତ୍ୟାଦି ଅନେକ || ଏହି ଜଳ କୁଣ୍ଡରେ ତୀର୍ଥଯାତ୍ରୀମାନେ ଅରୁଆ ଚାଉଳ ପକାନ୍ତି , ଜଳର ଉଷ୍ମତା ପରୀକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ | କଏନ ଟଙ୍କା ମଧ୍ଯ ପକାଇଥାନ୍ତି | ସମସ୍ତଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ଯେ, ଟଙ୍କା ପାକାଇଲେ ମନକାମନା ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୁଏ | କେତୋଟି ସ୍ଥାନରେ ଥଣ୍ଡା ଜଳ କୁଣ୍ଡ ପାଖରେ ଉଷ୍ମ ଜଳ କୁଣ୍ଡ ଲାଗିକରି ରହୁଅଛି | ଏଭଳି ଘଟଣା ଅନେକଙ୍କୁ ବାରମ୍ବାର ତୀର୍ଥଯାତ୍ରା କରିବା ପାଇଁ ଆଗ୍ରହ ଜନ୍ମାଇଥାଏ | ପୌରାଣିକ ପୌରାଣିକ ମତାନୁସାରେ ଉକ୍ତ ସ୍ଥାନରେ ଏକଦା ଚୌରାଅଶୀଟି ଉଷ୍ଣ କୁଣ୍ଡ ଥିଲା । ପ୍ରତ୍ୟେକ କୁଣ୍ଡରେ ଅବଗାହନ କଲେ ଗୋଟିଏ ନର୍କରୁ ମୁକ୍ତି ମିଳେ ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ । ସମ୍ପ୍ରତି ଅଧିକାଂଶ କୁଣ୍ଡ ପୋତି ହୋଇ ପଡିଥିବା ବେଳେ ମାତ୍ର ଚବିଶିଟି କୁଣ୍ଡର ସ୍ଥିତି ଜଣାପଡେ । ପ୍ରତ୍ୟେକ କୁଣ୍ଡର ନାମକରଣ ହୋଇଛି । ଉକ୍ତ କୁଣ୍ଡଗୁଡିକ ମଧ୍ୟରେ ଅଗ୍ନିକୁଣ୍ଡ, ରକ୍ତକୁଣ୍ଡ, ହିମକୁଣ୍ଡ ଓ ଘୃତକୁଣ୍ଡ ଇତ୍ୟାଦି ପ୍ରଧାନ । ମହେଶ୍ୱର, ମାହେଶ୍ୱରୀ ଓ କେଦାରେଶ୍ୱର ମନ୍ଦିର ସମ୍ମୁଖରେ ଅବସ୍ଥିତ ଦୁଇଟି ବିଶାଳ କୁଣ୍ଡ, ଭକ୍ତ ଓ ପର୍ଯ୍ୟଟକମାନଙ୍କ ସ୍ନାନକୁଣ୍ଡ ଭାବରେ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ । ଏହି ଦୁଇଟି କୁଣ୍ଡ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିକର ଜଳ ଉଷ୍ଣ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ଅନ୍ୟଟି ଶୀତଳ । ଶୀତ ଦିନରେ ଉଷ୍ଣ କୁଣ୍ଡରେ ଭକ୍ତ ଓ ପର୍ଯ୍ୟଟକମାନେ ସ୍ନାନ କରି ଆନନ୍ଦିତ ହୁଅନ୍ତି । ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟର କଥା, ଏହି କୁଣ୍ଡ ଦୁଇଟି ଲାଗି ରହିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏବଂ ଉଭୟ କୁଣ୍ଡ ମଧ୍ୟରେ ସଂଯୋଗ ଦ୍ୱାରଦେଇ ଜଳ ପ୍ରବାହିତ ହେଉଥିଲେ ମଧ୍ୟ କୌଣସି କୁଣ୍ଡସ୍ଥିତ ଜଳର ତାପମାତ୍ରା କେବେହେଲେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୁଏ ନାହିଁ । ମନ୍ଦିର ୨୪ ଏକର ବିଶିଷ୍ଟ ସ୍ଥାନରେ ୬ଟି ମୁଖ୍ୟ ମନ୍ଦିର ଅଛି | ଅନ୍ଯ କେତେକ ପାର୍ଶ୍ୱ ଦେବାଦେବୀଙ୍କ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ଯ ରହିଛି | ସମସ୍ତଙ୍କ ମଧ୍ଯରେ ଶ୍ରୀ ସିଦ୍ଧେଶ୍ୱର ବାବାଙ୍କ ମନ୍ଦିର ମୁଖ୍ୟ | ଅନ୍ଯ ମନ୍ଦିରମାନଙ୍କ ମଧ୍ଯରେ କେଦାରନାଥ ବାବା, ମା ମାହେଶ୍ୱରୀ ମନ୍ଦିର, ଶ୍ରୀ ମହେଶ୍ୱର ବାବା, ଶ୍ରୀ ଯୋଗେଶ୍ୱରୀ ମନ୍ଦିର ଏବଂ ଖମ୍ବେଶ୍ୱରୀ ମନ୍ଦିର ଅନ୍ଯତମ | ମନ୍ଦିରଗୁଡ଼ିକ ଉଚ୍ଚତା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ବଡ଼ ହୋଇନଥିଲେ ବି କାରୁକାର୍ଯ୍ୟରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ | ମନ୍ଦିରଗୁଡ଼ିକ ସାମାନ୍ଯ ଦୁରତ୍ୱ ଛାଡି ଛାଡି ରହିଛି | ଦେବାଦେବୀଙ୍କୁ ପୂଜା କରିବା ପାଇଁ ଏକ ପୂଜକ ଗୋଷ୍ଠି ଅଛନ୍ତି । ସେମାନେ ଉଭୟଙ୍କ ମଧ୍ଯରେ ପାଳି କରି ପୂଜାର୍ଚ୍ଚନା କରିଥାନ୍ତି ଏବଂ ମନ୍ଦିରରୁ ରୋଜଗାର କରି ଜୀବନ ନିର୍ବାହ କରନ୍ତି | ପୂଜା ପାର୍ବଣ ଏଠାରେ ପ୍ରତିଦିନ ଜନସମାଗମ ଲାଗିରହିଥାଏ | ମୁଖ୍ୟ କେତେକ ତିଥିରେ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଉତ୍ସବ ପାଳନ ହୁଏ | ସେ ଦିନମାନଙ୍କରେ ବହୁ ସନ୍ଥ ଏବଂ ଶ୍ରଦ୍ଧାଳୁ ଭକ୍ତଙ୍କ ସମାବେଶରେ ଚଳଚଞ୍ଚଳ ହୋଇଉଠେ ସ୍ଥାନଟି | ସେ ତିଥିମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପଣା ସଂକ୍ରାନ୍ତି, ଶୀତଳଶଷ୍ଠୀ, କାର୍ତ୍ତିକ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା, ମକର ସଂକ୍ରାନ୍ତି, ଶ୍ରାବଣର ପ୍ରତ୍ଯେକ ସୋମବାର ଏବଂ ଶିବରାତ୍ରୀ ଅନ୍ୟତମ | ଏଠାରେ ଜଗନ୍ନାଥ ପଞ୍ଜିକା ଅନୁସାରେ ମନ୍ଦିର ପରିଚାଳନା କରାଯାଏ | ଇତିହାସ ଓ କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ଇତିହାସ କହେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଯେଉ ମନ୍ଦିର ଅଛି ତାହା ୧୯୩୬ ମସିହା କଦମ୍ବ ରାଜ ବଂଶର ରାଜା କିଶୋର ଚନ୍ଦ୍ର ଦେଓ ତିଆରି କରିଥିଲେ | ପ୍ରାଚୀନକାଳରେ ଆଠମଲ୍ଲିକ ରାଜାଙ୍କଦ୍ୱାରା ମନ୍ଦିରଟି ତିଆରି କରାଯାଇଥିଲା | ରାଜା ଏଇ ଉଷ୍ଣପ୍ରସ୍ରବଣ ଗୁଡିକର ଝରକୁ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ବଞ୍ଚେଇ ରଖିବାକୁ ବନ୍ଧ ପକାଇ ରଖିଥିଲେ । ପରେ ଉକ୍ତ ଝରକୁ ଚୂନ ଓ ସିମେଣ୍ଟ କୁଣ୍ଡ ତିଆରି କରି ଏହି ଉଷ୍ଣପ୍ରସ୍ରବଣର ପାଣିକୁ ମହଜୁଦ ରଖିବାର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଇଥିଲା । ପରେ ଏହାକୁ ସିମେଣ୍ଟ ବାଲିରେ ଯୋଡେଇ କରି ବିକ୍ଷିପ୍ତ ଭାବରେ ବହିଯାଉଥିବା ପାଣିକୁ ଅଟକା ଯାଇପାରିଥିଲା । ପରେ ଅନ୍ୟ ପାର୍ଶ୍ୱ ମନ୍ଦିର କେତେକ ଶୈବ ଭକ୍ତଙ୍କଦ୍ୱାରା ତିଆରି ହୋଇଛି | କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ଅଛି ସ୍ଥାନଟି ତ୍ରେତେୟା ଯୁଗରୁ ଜଣାଶୁଣା | ପ୍ରଭୁ ରାମଚନ୍ଦ୍ର, ମାତା ସୀତା ଦେବୀ ଏବଂ ସାନ ଭାଇ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ୧୪ ବର୍ଷ ବନବାସ ସମୟରେ ଏହି ସ୍ଥାନରେ ଭଗବାନ ଶିବଙ୍କର ପୂଜା କରିଥିଲେ | କେତେକଙ୍କ ମତରେ ମଧ୍ୟ ସ୍ଥାନଟିକୁ ଜଗତରନାଥ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ଆଦିପୀଠ କୁହାଯାଉଛି କିନ୍ତୁ କେବେ ଓ କେମିତି ଏଠାରେ ପୂଜା ଆରମ୍ବ ହେଲା ତାହା ଏବେବି ଗବେଷଣାର ବିଷୟ | ଅନ୍ଯାନ୍ୟ ଡାକ୍ତରୀ ବିଜ୍ଞାନ ମତରେ ସ୍ଥାନଟି ଖୁବ ଭଲ | ଖୁବ ଶାନ୍ତ ପରିବେଶ ଯାହା ଅନେକଙ୍କ ମାନସିକ ରୋଗକୁ ଭଲ କରିଦେଇପାରେ | ଏହା ସହିତ ଉଷ୍ମ ଜଳ ଅନେକଙ୍କ ଚର୍ମ ରୋଗ ଭଲ କରିଦିଏ | ସ୍ଥାନଟି ବୃକ୍ଷଲତା ବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ ପରିବେଶ ନାହିଁ ତେଣୁ ଏହାର କାରଣ ଜାଣିବା ପାଇଁ ଅନେକ ଗବେଷଣା କରିବା ପାଇଁ ଏଠାକୁ ଆସିଥାନ୍ତି | ସ୍ଥାନଟି ବର୍ଷାଦିନେ ଜଳ ଭର୍ତ୍ତୀ ଥାଏ | ପରେ ବର୍ଷସାରା ସନ୍ତସନ୍ତିଆ ରହିଥାଏ | ଫଳରେ କିଆବଣ ଭିତରେ ଅନେକ ପ୍ରକାରର ସରୀସୃପ ବାସକରନ୍ତି | ବେଶେଷକରି କିଆ ଫୁଲ ଫୁଟିଲା ସମୟରେ ତାର ବାସ୍ନା ପାଇଁ ଅନେକ ଜୀବ ସ୍ଥାନଟିରେ ଦେଖାଯାଆନ୍ତି | କେମିତି ଯିବେ ଭୁବନେଶ୍ୱର ସହରଠାରୁ ଟ୍ରେନ କିମ୍ବା ବସ ଯୋଗେ ଅନୁଗୁଳ ଜିଲ୍ଲାର ବଇଣ୍ଡାରେ ପହଞ୍ଚି ସେଠାରୁ ଆଠମଲ୍ଲିକକୁ ବସ କିମ୍ବା ଅଟୋ ଯୋଗେ ଯାଇହେବ | ଅନୁଗୁଳଠାରୁ ମନ୍ଦିରକୁ ୯୦ କିଲୋମିଟର | ଆଠମଲ୍ଲିକରୁ ମନ୍ଦିରକୁ ୬ କିଲୋମିଟର ଦୁରତ୍ୱ | ଫଟୋ ସମୂହ ଆଧାର ବାହାର ଆଧାର 360. |
ବସନ୍ତ କୁମାର ସିଂହ ଦଣ୍ଡପାଟ (୨୯ ମାର୍ଚ୍ଚ ୧୯୩୦ - ୧୮ ଜାନୁଆରୀ ୨୦୧୭) ଜଣେ ଓଡ଼ିଆ ରାଜନୀତିଜ୍ଞ ଥିଲେ । ସେ ଓଡ଼ିଶା ରାଜନୀତିରେ ଭାରତୀୟ ଜାତୀୟ କଂଗ୍ରେସର କର୍ମୀ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିଲେ । ସେ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାରେ ଜଣେ ବିଧାୟକ ଭାବରେ ଦୁଇଥର କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ୧୯୮୦ ଓ ୧୯୮୫ ମସିହାରେ ହୋଇଥିବା ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନରେ ସେ ବଣାଇ ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀରୁ ଯଥାକ୍ରମେ ୮ମ ଓ ୯ମ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ଜନ୍ମ, ପରିବାର ଓ ଶିକ୍ଷା ବସନ୍ତ ୧୯୩୦ ମସିହାର ମାର୍ଚ୍ଚ ୨୯ ତାରିଖରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କ ନାମ ଲୋକନାଥ ସିଂହ ଦଣ୍ଡପାଟ ଓ ପତ୍ନୀଙ୍କ ନାମ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାରୀ ଦେବୀ । ରାଜନୈତିକ ଜୀବନ ବସନ୍ତ ଭାରତୀୟ ଜାତୀୟ କଂଗ୍ରେସର କର୍ମକର୍ତ୍ତା ଭାବରେ ଓଡ଼ିଶା ରାଜନୀତିରେ ସକ୍ରିୟ ଥିଲେ । ସେ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାରେ ଜଣେ ବିଧାୟକ ଭାବରେ ଦୁଇଥର କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ମୃତ୍ୟୁ ବସନ୍ତ ୨୦୧୭ ମସିହାର ଜାନୁଆରୀ ୧୮ ତାରିଖରେ ୮୬ ବର୍ଷ ବୟସରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିଲେ । ଆଧାର |
ଫାଷ୍ଟ ଏଡ୍ ଏକ ସାହାଯ୍ୟର ନାମ ଯାହା ହଠାତ୍ ରୋଗଗ୍ରସ୍ତ ବା ଆଘାତପ୍ରାପ୍ତ ଯେ କୌଣସି ଲୋକକୁ ଦିଆଯାଏ, ଜୀବନ ବଞ୍ଚେଇବା ନିମନ୍ତେ, ଅବସ୍ଥା ଖରାପ ଦିଗକୁ ଯିବାକୁ ପ୍ରତିରୋଧ କରିବା ଓ ପୁନଃ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଲାଭ ନିମନ୍ତେ ସାହାଯ୍ୟ କରାଯାଏ । ଜଟିଳ ଅବସ୍ଥାରେ ଡାକ୍ତରୀ ସାହାଯ୍ୟ ପାଇବା ପୂର୍ବରୁ ପ୍ରାଥମିକ ସେବା ଉପଲବ୍ଧ କରେଇବା ଯେପରିକି ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସ ଆସିବା ପୂର୍ବରୁ ହୃତ୍ପିଣ୍ଡ-ଫୁସଫୁସ ପୁନଃସ୍ଥାପନ (ସିପିଆର) କରିବା ଓ ଛୋଟ ଅବସ୍ଥାରେ ସମ୍ପୁର୍ଣ୍ଣ ଚିକିତ୍ସା କରିବା ଯେପରିକି କ୍ଷତ ଚିକିତ୍ସା ବା ହାଡ଼ ଭାଙ୍ଗିଥିଲେ ପ୍ଲାଷ୍ଟର ଲଗେଇବା ଇତ୍ୟାଦି କରିବାକୁ ହୁଏ । ସାଧାରଣ ଲୋକ ବା ପ୍ରାଥମିକ ଫାଷ୍ଟ ଏଡ୍ ଶିକ୍ଷା ପ୍ରାପ୍ତ ବା ଅନୁଭବପ୍ରାପ୍ତ ଲୋକ ଏହା କରନ୍ତି । ମାନସିକ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଫାଷ୍ଟ ଏଡ୍ ଏକ ନୂଆ ବିସ୍ତାର ଯାହା ମାନସିକ ରୋଗୀଙ୍କ ନିମନ୍ତେ କରାଯାଉଛି । ଫାଷ୍ଟ ଏଡ୍ ଆବଶ୍ୟକତା ପରିସ୍ଥିତି ନିମନ୍ତେ ଅନେକ ଦେଶରେ କାନୁନ, ବିନିୟମ ଓ ମାର୍ଗ ଦର୍ଶକ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଛି ଯେଉଁଥିରେ ସ୍ଥଳ ବିଶେଷରେ ସର୍ବନିମ୍ନ ଫାଷ୍ଟ ଏଡ୍ ସ୍ତର ବ୍ୟବସ୍ଥା ସମ୍ପନ୍ନ କରାଯାଇଛି । କର୍ମ ସ୍ଥଳୀରେ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଶିକ୍ଷା ବା ଉପକରଣ ଉପଲବ୍ଧ କରାଯାଉଛି ଯେପରିକି ଅଟୋମେଟେଡ ବାହ୍ୟ ଡିଫିବ୍ରିଲେଟର , ଜନ ସମାବେଶ ସ୍ଥଳରେ ବିଶେଷଜ୍ଞ ଫାଷ୍ଟ ଏଡ୍ ବ୍ୟବସ୍ଥା, ବା ସ୍କୁଲରେ ବାଧ୍ୟତାମୂଳକ ଫାଷ୍ଟ ଏଡ୍ ଶିକ୍ଷା ଇତ୍ୟାଦି । ଫାଷ୍ଟ ଏଡ୍ ନିମନ୍ତେ ସେମିତି କିଛି ବିଶେଷ ଉପକରଣ ଓ ପୂର୍ବ ଜ୍ଞାନର ଏକାନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ, ଅଣଶିକ୍ଷାପ୍ରାପ୍ତ ଲୋକ ଉପଲବ୍ଧ ଉପକରଣମାନଙ୍କରେ ସାହାଯ୍ୟ ନେଇ ଫାଷ୍ଟ ଏଡ୍ ଦେଇପାରିବ । ପଶୁମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଫାଷ୍ଟ ଏଡ୍ ଦିଆଯାଇପାରିବ କିନ୍ତୁ ଏହି ପ୍ରବନ୍ଧରେ କେବଳ ମାନବ ନିମନ୍ତେ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ । ସଂକେତ ଯଦିଓ ଫାଷ୍ଟ ଏଡ୍ ସାଥିରେ ରେଡ କ୍ରସ୍ ସମ୍ପର୍କ ଅଛି ତଥାପି ରେଡ କ୍ରସ ଚିହ୍ନ ରେଡ କ୍ରସ ସଂସ୍ଥାର ଏକ ଔପଚାରିକ ସଙ୍କେତ । ଜେନେଭା କନ୍ଭେନ୍ସନ୍ ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ କାନୁନ ଅନୁସାରେ ଏହାକୁ ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ରେଡ କ୍ରସ୍ ଓ ରେଡ କ୍ରେସେଣ୍ଟଦ୍ୱାରା ସରକାରୀ ଏଜେନ୍ସି ବ୍ୟବହାର ନିମନ୍ତେ ରିଜର୍ଭ ରଖାଯାଇଥାଏ ଓ ଏହାକୁ ଯୁଦ୍ଧ ସମୟରେ ତଥା ଡାକ୍ତରମାନଙ୍କର ସୁରକ୍ଷା ସଙ୍କେତ ନିମନ୍ତେ ଦିଆଯାଏ । ଅନ୍ୟ କେହି ଏହା ବ୍ୟବହାର କଲେ ଦଣ୍ଡନୀୟ ହେବେ । ଶାଗୁଆ ପୃଷ୍ଠରେ ଧଳା କ୍ରସ୍କୁ ଫାଷ୍ଟ ଏଡ୍ର ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଚିହ୍ନ ଭାବରେ ସ୍ୱିକୃତି ଦିଆଯାଇଛି । ଲକ୍ଷ ଫାଷ୍ଟ ଏଡ୍ର ମୌଳିକ ଲକ୍ଷକୁ ଇଂରାଜୀ ଭାଷାରେ 'ତିନୋଟି ପି' ପଏଣ୍ଟ ଲେଖାଯାଇପାରେ ।:- ଜୀବନ ସୁରକ୍ଷା : ଏହାର ସର୍ବାଧିକ ଲକ୍ଷ ଜୀବନ ବଞ୍ଚେଇବା ଓ ମୃତ୍ୟୁ ବିପଦକୁ କମେଇବା । ଅଧିକ କ୍ଷତି ପ୍ରତିରୋଧ : ଅଧିକ କ୍ଷତି ହେବା ବିପଦ ବା ଆଶଙ୍କାଠାରୁ ରୋଗୀକୁ ଦୂରରେ ରଖିବା ଓ ଅଧିକ କ୍ଷତି ନ ହେବ ନିମନ୍ତେ ଫାଷ୍ଟ ଏଡ୍ ପ୍ରୟୋଗ କରିବା ଏହାର ଲକ୍ଷ । ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୁପ ରକ୍ତ ସ୍ରାବର ବିପଦ ଜନକ ସମ୍ଭାବନା ଏଡ଼େଇବାକୁ କ୍ଷତ ସ୍ଥାନରେ ଚାପ ପ୍ରୟୋଗ କରିବା । ଆରୋଗ୍ୟ ସହାୟତା : କ୍ଷତ ସ୍ଥାନରେ ଡ୍ରେସିଙ୍ଗ ଦେଇ ବା ହାଡ଼ ଭାଙ୍ଗିଥିଲେ ଏକ ସାହାଯ୍ୟକାରୀ ପ୍ଲାଷ୍ଟର ଦେଇ ଆରୋଗ୍ୟ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ଏହାର ଲକ୍ଷ । ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ଜୀବନରେ ଆଡହେସିଭ୍ ବ୍ୟାଣ୍ଡେଜ ବ୍ୟବହାର ବା ରକ୍ତସ୍ରାବ ସ୍ଥାନରେ ଚାପ ପ୍ରୟୋଗ ଭଳି କେତେକ ମୌଳିକ କର୍ମ ବୟସ ଅନୁସାରେ ମନୁଷ୍ୟର ଶିକ୍ଷା ହୋଇଯାଏ । ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ଜୀବନ ରକ୍ଷାକାରୀ ଫାଷ୍ଟ ଏଡ୍ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଉପଯୁକ୍ତ ଶିକ୍ଷା ଓ ବ୍ୟବହାରିକ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିବା ଆବଶ୍ୟକ । ସାଂଘାତିକ ରୋଗ ଓ ଆଘାତ ନିମନ୍ତେ ଏହି ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ଏକାନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକ । ଆପତ୍ କାଳୀନ ଅବସ୍ଥା ଉପୁଜିବା ପୂର୍ବରୁ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ଅଧିକ ଉପକାରୀ ହୁଏ ଓ ଅନେକ ଦେଶମାନଙ୍କରେ ଫୋନରେ ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସ ଆସିବା ନିମନ୍ତେ ଫୋନ କରିବା ସମୟରେ ଏହାର ଦାୟିତ୍ୱରେ ଥିବା ଲୋକ ଗାଡ଼ି ପଠେଇବା ପୂର୍ବରୁ ଫୋନ ମାଧ୍ୟମରେ ମୌଳିକ ଶିକ୍ଷା ଦେବାର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଇଛି । ପାଠ୍ୟକ୍ରମ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ପରେ ସାର୍ଟିଫିକେଟ ଦିଆଯାଏ । ଫାଷ୍ଟ ଏଡ୍ ପଦ୍ଧତିରେ ନୂଆ ନୁଆ ତଥ୍ୟ ଆବିଷ୍କାର ଯୋଗୁ ପ୍ରଶିକ୍ଷିତ ଲୋକଙ୍କୁ ପୁନଃ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ଆବଶ୍ୟକ ହୁଏ ଓ ନୂଆ ସାର୍ଟିଫିକେଟ ଦିଆଯାଏ । ରେଡ କ୍ରସ ଓ ସେଣ୍ଟ ଜନ୍ ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସ ସଂସ୍ଥା ବ୍ୟତୀତ କେତେକ ବ୍ୟବସାୟିକ ସଂସ୍ଥା ଏହି ଫାଷ୍ଟ ଏଡ୍ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ କିଛି ମୂଲ୍ୟ ବିନିମୟରେ ଦିଅନ୍ତି । କର୍ମସ୍ଥଳୀରେ କର୍ମଚାରୀମାନଙ୍କୁ ଫାଷ୍ଟ ଏଡ୍ ଶିକ୍ଷା ଦେବା ଅତି ସାଧାରଣ କଥା । ଆଧାର |
ବନମାଳୀ ବାବୁ (୯ ମାର୍ଚ୍ଚ ୧୯୧୮ - ୫ ଅଗଷ୍ଟ ୧୯୯୮) ଜଣେ ଭାରତୀୟ ରାଜନୀତିଜ୍ଞ ଥିଲେ । ସେ ଭାରତୀୟ ଜାତୀୟ କଂଗ୍ରେସର ଜଣେ ପ୍ରତିନିଧି ଭାବରେ ରାଜନୀତିରେ ସକ୍ରିୟ ଥିଲେ । ୧୯୬୧ ମସିହାରେ ବନମାଳୀ ବାବୁ କଂଗ୍ରେସ ଦଳର ପ୍ରତିନିଧି ଭାବରେ ସମ୍ବଲପୁର ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀରୁ ୩ୟ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭା ଏବଂ ୪ର୍ଥ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ଏହାପରେ ୧୯୭୧ ମସିହାରେ ସେ ସମ୍ବଲପୁର ଲୋକ ସଭା ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀରୁ ଲୋକ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ଜନ୍ମ, ପରିବାର ଓ ଶିକ୍ଷା ବନମାଳି ୧୯୧୮ ମସିହାର ମାର୍ଚ୍ଚ ମାସ ୯ ତାରିଖରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କ ନାମ ଗୋକୁଳ ଚନ୍ଦ୍ର ବାବୁ ଓ ପତ୍ନୀଙ୍କ ନାମ ସରୋଜ କୁମାରୀ । ତାଙ୍କ ଶିକ୍ଷାଗତ ଯୋଗ୍ୟତା ଥିଲା କଳାରେ ସ୍ନାତକ ଓ ପରେ ସେ ଓକିଲାତି ପଢ଼ିଥିଲେ । ରାଜନୈତିକ ଜୀବନ ବନମାଳି ଓଡ଼ିଶା ରାଜନୀତିରେ ଭାରତୀୟ ଜାତୀୟ କଂଗ୍ରେସର କର୍ମକର୍ତ୍ତା ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିଲେ । ସେ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାରେ ଜଣେ ବିଧାୟକ ଭାବରେ ଦୁଇଥର କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ୧୯୭୧ ମସିହାରୁ ୧୯୭୭ ମସିହାଯାଏଁ ସେ ଲୋକ ସଭାର ସାଂସଦ ଭାବରେ ମଧ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ମୃତ୍ୟୁ ବନମାଳି ବାବୁ ୧୯୯୮ ମସିହାର ମଇ ମାସ ୮ ତାରିଖରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିଲେ । ମୃତ୍ୟୁବେଳକୁ ତାଙ୍କୁ ୮୦ ବର୍ଷ ବୟସ ହୋଇଥିଲା । ଆଧାର ବାହାର ଆଧାର ଲୋକ ସଭା ୱେବସାଇଟ୍ |
ବିଶ୍ୱେଶ୍ୱର ଟୁଡ଼ୁ ଜଣେ ଭାରତୀୟ ରାଜନୀତିଜ୍ଞ । ଭାରତର ୧୭ଶ ଲୋକ ସଭାକୁ ସେ ୨୦୧୯ ନିର୍ବାଚନରେ ମୟୁରଭଞ୍ଜ ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀରୁ ବିଜେପି ଦଳ ପକ୍ଷରୁ ପ୍ରତିନିଧିତ୍ବ କରିଥିଲେ । ଏହି ନିର୍ବାଚନରେ ସେ ତାଙ୍କର ନିକଟତମ ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦୀ ଦେବାଶିଷ ମାରାଣ୍ଡିଙ୍କୁ ୨୫,୨୫୬ ଖଣ୍ଡ ଭୋଟରେ ପରାସ୍ତ କରିଥିଲେ । ୨୦୨୧ ମସିହାରେ ସେ ଭାରତ ସରାକାରଙ୍କର ଆଦିବାସୀ ବ୍ୟାପାର ଓ ଜଳଶକ୍ତି ରାଷ୍ଟ୍ରମନ୍ତ୍ରୀ ଭାବରେ ନିଯୁକ୍ତ ହୋଇଥିଲେ । ବିଶ୍ୱେଶ୍ୱରଙ୍କର ପୈତୃକ ଗ୍ରାମ ମୟୂରଭଞ୍ଜ ଜିଲ୍ଲାର ଖୁଣ୍ଟାପାଳ ଗ୍ରାମ । ସେ ଇଲେକ୍ଟ୍ରିକାଲ ଇଞ୍ଜିନିୟରିଂରେ ଡିପ୍ଲୋମା ଶିକ୍ଷା ଲାଭ କରିଛନ୍ତି । ୨୦୧୯ ଲୋକ ସଭା ନିର୍ବାଚନ ପୂର୍ବରୁ ସେ ସରକାରୀ ଚାକିରୀ ଛାଡ଼ି ଦେଇ ରାଜନୀତିରେ ଯୋଗଦେଇଥିଲେ । ଆଧାର |
ଜଗବନ୍ଧୁ ସିହ୍ନା ଜଣେ ଓଡ଼ିଆ ରାଜନୀତିଜ୍ଞ ଥିଲେ । ସେ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାରେ ଜଣେ ବିଧାୟକ ଭାବରେ ଥରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ସ୍ୱାଧୀନତା ପୂର୍ବରୁ ହୋଇଥିବା ପ୍ରଥମ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନରେ ସେ ଉତ୍ତର ପୁରୀ ସଦର ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀରୁ ସ୍ୱାଧୀନତା ପୂର୍ବର ୧ମ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ରାଜନୈତିକ ଜୀବନ ଜଗବନ୍ଧୁ ସିହ୍ନା କଂଗ୍ରେସର ପ୍ରାର୍ଥୀ ଭାବରେ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାରେ ଜଣେ ବିଧାୟକ ଭାବରେ ସ୍ୱାଧୀନତା ପୂର୍ବରୁ ଥରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ଆଧାର |
ଜଗନ୍ନାଥ ମଲ୍ଲିକ (୧୦ ଜୁଲାଇ ୧୯୩୬ - ୭ ଅଗଷ୍ଟ ୨୦୧୬) ଜଣେ ଓଡ଼ିଆ ରାଜନୀତିଜ୍ଞ ଥିଲେ । ଜଗନ୍ନାଥ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାରେ ଜଣେ ବିଧାୟକ ତଥା ମନ୍ତ୍ରୀ ଭାବରେ ଏବଂ ଭାରତୀୟ ସଂସଦର ତଳ ସଦନ ଲୋକ ସଭାରେ ଜଣେ ସାଂସଦ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ୧୯୭୧ ମସିହାରେ ଓଡ଼ିଶାରେ ହୋଇଥିବା ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନରେ ସେ ପୂର୍ବ ଯାଜପୁର ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀରୁ ୫ମ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ଏହାପରେ ୧୯୭୪ ଓ ୧୯୭୭ ମସିହାର ଓଡ଼ିଶାର ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନରେ ସେ ଯାଜପୁରରୁ ଯଥାକ୍ରମେ ୬ଷ୍ଠ ଓ ୭ମ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ପରେ ସେ ୧୯୮୫ ଓ ୧୯୯୦ ମସିହାର ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନରେ ସେ ପୁଣିଥରେ ଯାଜପୁର ବିଧାନ ସଭା ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀରୁ ଯଥାକ୍ରମେ ୯ମ ଓ ୧୦ମ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ଜନ୍ମ, ପରିବାର ଓ ଶିକ୍ଷା ଜଗନ୍ନାଥ ମଲ୍ଲିକ ୧୯୩୬ ମସିହାର ଜୁଲାଇ ମାସ ୧୦ ତାରିଖରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କ ନାମ ରାଧା ଚରଣ ମଲ୍ଲିକ ଏବଂ ପତ୍ନୀଙ୍କ ନାମ କଲ୍ୟାଣୀ ମଲ୍ଲିକ । ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କର ଶିକ୍ଷାଗତ ଯୋଗ୍ୟତା ଥିଲା କଳାରେ ସ୍ନାତକ । ରାଜନୈତିକ ଜୀବନ ଜଗନ୍ନାଥ ମଲ୍ଲିକ ଓଡ଼ିଶା ରାଜନୀତିରେ ଉତ୍କଳ କଂଗ୍ରେସ, ଜନତା, ଜନତା ପାର୍ଟି, ଜନତା ଦଳ ଓ ବିଜୁ ଜନତା ଦଳର କର୍ମକର୍ତ୍ତା ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିଲେ । ସେ ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନ ସଭାରେ ଜଣେ ବିଧାୟକ ଭାବରେ ୫ଥର ବିଧାୟକ ଏବଂ ମନ୍ତ୍ରୀ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ଏଥି ସହ ସେ ଜଣେ ସାଂସଦ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ଆଧାର |
୧୧୮ ଗ୍ରେଗୋରି ପାଞ୍ଜି ଅନୁସାରେ ଏକ ସାଧାରଣ ବର୍ଷ ଅଟେ | ଘଟଣା ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ଅଜ୍ଞାତ ତିଥି ଘଟଣା ଜନ୍ମ ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ମୃତ୍ୟୁ ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ଆଧାର |
ଗ୍ରେଗୋରୀ ପାଞ୍ଜି ଅନୁସାରେ ୨୦ ଅପ୍ରେଲ ବର୍ଷର ୧୧୦ତମ ଦିବସ ଅଟେ (ଅଧିବର୍ଷ ଗୁଡ଼ିକରେ - ୧୧୧ତମ) । ବର୍ଷ ଶେଷ ହେବା ପାଇଁ ଆଉ ୨୫୫ ଦିନ ବାକି ଅଛି । ଘଟଣାବଳୀ ଜନ୍ମ ୧୮୯୭- ବାଞ୍ଛାନିଧି ମହାନ୍ତି, କବି (ମୃତ୍ୟୁ: ୧୯ ଅପ୍ରେଲ ୧୯୩୮) ୧୯୧୪- ଗୋପୀନାଥ ମହାନ୍ତି, ଜ୍ଞାନପୀଠ ପୁରସ୍କାର ଓ ପଦ୍ମ ଭୂଷଣ ସମ୍ମାନିତ ଲେଖକ (ମୃତ୍ୟୁ: ୨୦ ଅଗଷ୍ଟ, ୧୯୯୧) ୧୯୨୯- ନୃସିଂହ ଚରଣ ପଣ୍ଡା ବୈଜ୍ଞାନିକ, ଦାର୍ଶନିକ, ସାହିତ୍ୟିକ ଓ ଶିକ୍ଷାବିତ ମୃତ୍ୟୁ ପର୍ବପର୍ବାଣି ଅଧିକ ତଥ୍ୟ : ଏହି ଦିନ କାନାଡାରେ ଏହି ଦିନ |
ରାଜୁରା ଏକ ଭାରତୀୟ ପୌରପାଳିକା ଅଟେ । ଏହା ମହାରାଷ୍ଟ୍ରର ଚନ୍ଦ୍ରପୁର୍ ଜିଲ୍ଲାରେ ଅବସ୍ଥିତ । ଭୌଗଳିକ ଅବସ୍ଥିତି ରାଜୁରା ୧୯.୭୭୯୨ ଉତ୍ତର ଅକ୍ଷାଂଶ ଓ ୭୯.୩୬୨୭ ପୂର୍ବ ଦ୍ରାଘିମାରେ ଅବସ୍ଥିତ । ସମୁଦ୍ର ପତନଠାରୁ ଏହା ୮୩୦ ଫୁଟ ଉଚ୍ଚତାରେ ରହିଛି । ଜନସଂଖ୍ୟା ଓ ସାକ୍ଷରତା ୨୦୦୧ ମସିହାର ଭାରତୀୟ ଜନଗଣନା ଅନୁସାରେ, ରାଜୁରା ସହରର ମୋଟ ଜନସଂଖ୍ୟା ୨୫୮୪୨ ଅଟେ । ସେଥି ମଧ୍ୟରୁ ୫୨.୩୯% ଜଣ ପରୁଷ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ୪୭.୬୧% ଜଣ ନାରୀ ଅଟନ୍ତି । ରାଜୁରାର ସାକ୍ଷରତା ହାର ୭୨.୪୬% ଅଟେ । ଏହା ଜାତୀୟ ହାରଠାରୁ ୭.୬୨% ପ୍ରତିଶତ କମ ଅଟେ । ସେଥିରୁ ୪୦.୪୮% ପ୍ରତିଶତ ପୁରୁଷ ଓ ୩୧.୯୮% ନାରୀ ଅଟନ୍ତି । ୧୪.୬୫% ଲୋକ ସେଠାରେ ୬ ବର୍ଷ ବୟସରୁ କମ ବୟସ୍କ ଅଟନ୍ତି । ଭାଷା ମରାଠୀ ରାଜୁରାର ସରକାରୀ ଭାଷା ଅଟେ । ଆହୁରି ପଢନ୍ତୁ ଆଧାର ବାହାର ଲିଙ୍କ |
କଳାଝାଡ଼ା ବା ପିଚୁକଳାଝାଡ଼ାକୁ ଇଂରାଜୀରେ ମେଲିନା କହନ୍ତି ଯାହା ପାକସ୍ଥଳୀ-ଅନ୍ତନଳୀରେ ହୋଇଥିବା ଘାଆରୁ ରକ୍ତସ୍ରାବ ହେବାର ଏକ ଲକ୍ଷଣ । ହଜମକାରୀ ଏଞ୍ଜାଇମ ଓ ଅନ୍ତନଳୀରେ ଥିବା ଜୀବାଣୁଦ୍ୱାରା ରକ୍ତରେ ଥିବା ହେମୋଗ୍ଲୋବିନ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହୋଇ କଳା ରଙ୍ଗ ଧାରଣ କରେ । ଔଷଧ ବା ବିଭିନ୍ନ ଖାଦ୍ୟରେ ଲୌହ ଅଂଶ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଝାଡ଼ା କଳା ଦେଖାଯାଏ । ଏହା ମେଲିନା ଭଳି ପିଚୁକଳା ନ ହୋଇ ପାଉଁଶିଆ କଳା ଦେଖାଯାଏ ଓ ଏହି ରଙ୍ଗରୁ ଏହାକୁ ମେଲିନା ନୁହେଁ ବୋଲି ଜଣାଯାଏ । ନିମ୍ନ ଅନ୍ତନଳୀରୁ (ସିଗମଏଡ କଲନ ଓ ମଳାଶୟ) ରକ୍ତସ୍ରାବ ହେଲେ ଝାଡ଼ାରେ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଲାଲ ରଙ୍ଗ ରକ୍ତ ପଡ଼େ । ପାକସ୍ଥଳୀ ଓ ଉପର ଅନ୍ତନଳୀରୁ ରକ୍ତସ୍ରାବ ହେଲେ କଳାଝାଡ଼ା ହୁଏ କାରଣ ଏହାର ରାସାୟନିକ ପ୍ରକ୍ରିୟା ନିମନ୍ତେ ସମୟ ମିଳେ । ନିମ୍ନ ନଳୀରେ ରକ୍ତସ୍ରାବ ହେଲେ ଯଦି ଅତି ଧିରେ ସ୍ରାବ ହୁଏ ଓ ଅଧିକ ସମୟ ସାପେକ୍ଷ ହୁଏ ତେବେ ଝାଡ଼ା କଳା ହୁଏ । ହିସାବରୁ ଦେଖାଯାଇଛି ଏହି କଳା ରଙ୍ଗ ହେବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାୟ ୧୪ ଘଣ୍ଟା ଲାଗେ । ରୋଗ ନିର୍ଣ୍ଣୟ ନିମ୍ନ ରକ୍ତ ଚାପ ବା ରକ୍ତହୀନାତା ଲକ୍ଷଣ ସହ ରୋଗୀ ଆସେ । ମଳଦ୍ୱାର-ଅଙ୍ଗୁଠି ପରୀକ୍ଷା କରି ଅନ୍ୟ କିଛି ରୋଗ ଯଥା କୋଲୋରେକ୍ଟାଲ କର୍କଟ ନ ଥିବା ଦେଖାଯାଏ । ଉପର ଖାଦ୍ୟନଳୀରେ ରୋଗ ଥିଲେ ଅପର ଏଣ୍ଡୋସ୍କୋପି କରାଯାଏ । ନିମ୍ନ ଅନ୍ତନଳୀ ରକ୍ତସ୍ରାବ ଦେଖିବା ନିମନ୍ତେ କୋଲୋନୋସ୍କୋପି କରାଯାଏ । କାରଣ ପାକସ୍ଥଳୀ ଘାଆ ହେଲେ ଏହି ମେଲିନା ସାଧାରଣତଃ ଦେଖାଯାଏ । କର୍କଟ ରୋଗ ଓ କେତେକ ଔଷଧ ଖାଇବାଦ୍ୱାରା ମଧ୍ୟ ଏହି ଲକ୍ଷଣ ପ୍ରକାଶ ପାଏ । ପରପ୍ୟୁରା, ହେମୋଫିଲିଆଭଳି ରକ୍ତସ୍ରାବ ରୋଗରେ ମଧ୍ୟ ଏହି ଲକ୍ଷଣ ଦେଖାଯାଏ । ଗ୍ୟାସ୍ଟ୍ରାଇଟିସ୍, ଏସୋଫେଜିଆଲ୍ ଭାରିସେସ୍, ମେକେଲ୍ସ ଡାଇଭର୍ଟିକୁଲମ ଓ ମାଲ୍ଲୋରି-ବେସ ସିନ୍ଡ୍ରୋମ ମଧ୍ୟ ଏହାର କାରଣ ହୋଇପାରେ । ଲୌହଯୁକ୍ତ ଖାଦ୍ୟ, ନାକ-ରକ୍ତସ୍ରାବ, କଳା ପୁଡିଙ୍ଗ ଓ ଆଫ୍ରିକାନ ମାସାଇ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇଲେ ଝାଡ଼ା କଳା ଦେଖାଯାଏ କିନ୍ତୁ ଏହାକୁ ସାବଧାନତା ସହ ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ ହୁଏ । ନବଜାତ ଶିଶୁର ସ୍ୱଳ୍ପକାଳୀନ କଳାଝାଡ଼ା ହୁଏ କାରଣ ଜନ୍ମ ସମୟରେ କିଛି ରକ୍ତ ଗିଳିହୋଇଯାଏ । ମେଲିନା ଏକ ମେଡିକାଲ ଏମର୍ଜେନ୍ସି ବା ଆପତକାଳୀନ ଅବସ୍ଥା । ରକ୍ତସ୍ରାବ ଯୋଗୁ ରୋଗୀର ଅବସ୍ଥାରେ ଅତିଶିଘ୍ର ଅବନତି ଘଟେ । ଆଧାର ଅଧିକ ତଥ୍ୟ ' |
ମୁଖବ୍ରଣ (ଇଂରାଜୀରେ କିମ୍ବା କେବଳ ) ଗୋଟିଏ ଦୀର୍ଘସୂତ୍ରୀ ଚର୍ମ ରୋଗ ଯେଉଁଥିରେ ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥାନେ ମୁହଁରେ କଳାମୁଣ୍ଡିଆ ବ୍ରଣ, ଧଳାମୁଣ୍ଡିଆ ବ୍ରଣ, କାଠ ବ୍ରଣ, ତେଲିଆ ଚର୍ମ, ବ୍ରଣ ଓ ବ୍ରଣକ୍ଷତ ଇତ୍ୟାଦି ଦେଖାଯାଏ । ମୁଖମଣ୍ଡଳର ଏହି ବିକୃତି ଯୋଗୁ ଅନେକ ସମୟରେ ଉଦ୍ବିଗ୍ନତା, ସ୍ୱାଭିମାନ କମିବା ଓ ଅତି ବେଶିରେ ଅବସାଦ ଓ ଆତ୍ମହତ୍ୟା ପ୍ରବଣତା ଦେଖାଯାଏ । ଏହି ରୋଗ ୮୦ % କେଶ୍ରେ ଜେନେଟିକ ଅବ୍ୟବସ୍ଥା ଯୋଗୁ ହୁଏ । ଖାଦ୍ୟର ସଠିକ୍ ଭୂମିକା ଜଣାପଡ଼ିନାହିଁ । ପରିଚ୍ଛନ୍ନତା ବା ସୂର୍ଯ୍ୟାଲୋକର ଭୂମିକା ଥିବା ଜଣାଯାଉ ନାହିଁ । ରୋଗ ସଙ୍କଟକୁ ସିଗାରେଟ୍ ଧୂମ୍ରପାନ ବଢ଼ାଏ ଓ ଏହାର ଭୟାବହତା ମଧ୍ୟ ବଢ଼ାଏ । ଅଧିକ କେଶପୁଟିକା ଥିବା ସ୍ଥାନ ଯଥା ମୁଖ, ଉପର ଛାତି ଓ ପିଠିରେ ବ୍ରଣ ଅଧିକ ଦେଖାଯାଏ । ଯୌବନାରମ୍ଭ ସମୟରେ ଉଭୟ ପୁରୁଷ ଓ ମହିଳାଙ୍କର ଏହି ରୋଗ ଆଣ୍ଡ୍ରୋଜେନ ଜାତୀୟ ହରମୋନ୍ ଟେସ୍ଟୋସ୍ଟିରନ୍ ଆଧିକ୍ୟ ଯୋଗୁ ହୁଏ । ଅତ୍ୟଧିକ ପ୍ରପିଓନିବ୍ୟାକ୍ଟେରିଅମ୍ ଆକ୍ନି ନାମକ ଜୀବାଣୁର ସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ଯୋଗୁ ଏହି ରୋଗ ହୁଏ । ଏହି ଜୀବାଣୁ ସାଧାରଣତଃ ଚର୍ମରେ ଥାଏ । ବ୍ରଣ ଚେହେରା ବଦଳେଇବା ନିମନ୍ତେ ଅନେକ ପ୍ରକାର ଚିକିତ୍ସା କରାଯାଉଛି ଯେପରିକି ଜୀବନଚର୍ଯ୍ୟା ପରିବର୍ତ୍ତନ, ଔଷଧ ଓ ବିଭିନ୍ନ ଉପଚାର । ଶ୍ୱେତସାର ଚିନି ଭଳି କିଛି ସରଳ ଖାଦ୍ୟ ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରେ । [ସ୍ଥାନୀୟ]] ବେଞ୍ଜଏଲ୍ ପେରକ୍ସାଇଡ୍, ସାଲିସିକ୍ ଏସିଡ୍ ଓ ଆଜେଲେକ୍ ଏସିଡ୍ ବ୍ୟବହାର କରି ଚିକିତ୍ସା କରାଯାଏ । ଆଣ୍ଟିବାୟୋଟିକ୍ ଓ ରେଟିନଏଡ ଖାଇବାକୁ ଓ ବ୍ରଣ ସ୍ଥାନରେ ଲଗାଇବାକୁ ଦିଆଯାଏ । ଆଣ୍ଟିବାୟୋଟିକ୍ ପ୍ରତିରୋଧ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇପାଏ । ଗର୍ଭ ନିରୋଧକ ପିଲ୍ ଖାଇଲେ ମହିଳାମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ ହୁଏ । ସାଂଘାତିକ ବ୍ରଣ ନିମନ୍ତେ ପାଟିରେ ଦେବାକୁ ଆଇସୋଟ୍ରେଟିନଏନ୍ ଗଚ୍ଛିତ ରଖାଯାଇଥାଏ କାରଣ ଏହାର ପାର୍ଶ୍ୱପ୍ରତିକ୍ରିୟା ସଙ୍କଟ ଅଛି । ଦିର୍ଘକାଳୀନ ସମସ୍ୟାରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ସହଳ ଚିକିତ୍ସା କରିବାକୁ ଉପଦେଶ ଦିଆଯାଏ । ପଶ୍ଚିମ ପୃଥିବୀରେ ୮୦ରୁ ୯୦ % କିଶୋର କିଶୋରୀ ଏହି ରୋଗରେ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହୁଅନ୍ତି । କେତେକ ଗ୍ରାମୀଣ ସମାଜରେ ଏହା କମ୍ ଦେଖାଯାଏ । ୬୫୦ ନିୟୁତ ଲୋକଙ୍କୁ ଆକ୍ରମଣ କରି ସନ ୨୦୧୦ରେ ଏହା ସାରା ପୃଥିବୀରେ ୮ମ ସାଧାରଣ ରୋଗର ସ୍ଥାନ ଅଧିକାର କରିଥିଲା । ଯୌବନ ପ୍ରାପ୍ତି ପୂର୍ବରୁ ଓ ପରେ ମଧ୍ୟ ଏହି ରୋଗ ହୋଇପାରେ । ବୟଃପ୍ରାପ୍ତି ପରେ ଏହା ଅଳ୍ପ ସାଧାରଣ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରାୟ ଅର୍ଦ୍ଧେକ ଲୋକ ବିଂଶ ଓ ତ୍ରିଂଶ ଦଶକ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହି ରୋଗ ଭୋଗିବାର ଦେଖାଯାଏ । ପ୍ରାୟ ୪ % ରୋଗୀ ଚତୁର୍ଥ ଦଶକ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅସୁବିଧା ଭୋଗନ୍ତି । ଆଧାର |
କଲ୍ୟାଣେଶ୍ୱରୀ ମନ୍ଦିର, ପଶ୍ଚିମ ବର୍ଦ୍ଧମାନ ଜିଲ୍ଲାର ଆସାନସୋଲ ସଦର ଉପକ୍ଷେତ୍ର ବା ସବଡିଭିଜନ ଅନ୍ତର୍ଗତ କଲ୍ୟାଣେଶ୍ୱରୀ ସ୍ଥାନରେ ଅବସ୍ଥିତ । ଏହା ଭାରତର ପଶ୍ଚିମ ବଙ୍ଗ ପ୍ରଦେଶରେ ଅଛି । ଭୂଗୋଳ ଦାମୋଦର ଭାଲି କର୍ପୋରେସନ ଅନ୍ତର୍ଗତ ବରକର ନଦୀରେ ଉପରେ ନିର୍ମିତ ମୈଥନ ସେତୁର ତଳ ଶ୍ରୋତର କୂଳରେ ଏହି ମନ୍ଦିର ଅବସ୍ଥିତ । ଏହି ନଦୀ ପଶ୍ଚିମ ବଙ୍ଗ ଓ ଝାଡ଼ଖଣ୍ଡ ସୀମାରେ ପ୍ରବାହିତ ହେଉଛି । ଗ୍ରାଣ୍ଡ ଟ୍ରଙ୍କ ରାସ୍ତାଠାରୁ ୭ କିମି ଦୂରରେ ଓ ସଦ୍ୟ ନିର୍ମିତ ଜାତୀୟ ରାଜପଥ ୧୯ ବାଇପାସଠାରୁ ୧ କିମି ଦୂରରେ ଏହି ମନ୍ଦିର ଅବସ୍ଥିତ । ଏଥି ସହିତ ପ୍ରଦର୍ଶିତ ମାନଚିତ୍ରରେ ଏ ସମସ୍ତ ପ୍ରଦର୍ଶିତ ହୋଇଛି । ଇତିହାସ ପ୍ରାୟ ୫୦୦ ବର୍ଷର ପୁରାତନ ଶକ୍ତି ପୂଜା ସ୍ଥଳ ଥିଲା ଏହି କଲ୍ୟାଣେଶ୍ୱରୀ ମନ୍ଦିର । କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ଅନୁସାରେ ଏହି ମନ୍ଦିରରେ ପୂର୍ବେ ନରବଳି ଦିଆଯାଉଥିଲା । ଆଧୁନିକ ମନ୍ଦିର କିନ୍ତୁ ଅତି ପୂରାତନ ମନ୍ଦିର ନୁହେଁ ଓ ଏହାକୁ ଶ୍ରୀ ଗୁରୁଦିନ ପ୍ରସାଦ ପାଲ ନିର୍ମାଣ କରିଥିଲେ । ଆଧାର ବାହ୍ୟ ଲିଙ୍କ ମନ୍ଦିର ପରିଦର୍ଶନର ତଥ୍ୟ ଦିଆଯାଇଛି । |
ରୋଲ୍ସ୍ ୨-୮ ଏପ୍ରିଲ ୨୮, ୧୯୫୦ ଶୁକ୍ରବାର ଦିନ କଟକର କ୍ଯାପିଟାଲ ରଙ୍ଗାଳୟରେ ମୁକ୍ତିଲାଭ କରିଥିଲା । ଗ୍ରେଟଇଷ୍ଟର୍ଣ୍ଣ ମୋଭିଟୋନ ଦ୍ବାରା ପ୍ରଯୋଜିତ ଓ କଲ୍ୟାଣ ଗୁପ୍ତାଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶିତ ଏହା ହେଲା ଚତୁର୍ଥ ଓଡ଼ିଆ କଥାଚିତ୍ର। (ପ୍ରଥମ ସାମାଜିକ ଓଡ଼ିଆ ସିନେମା ‘ରୋଲସ୍ ଟୁ ଏଇଟ୍’ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସଂପୂର୍ଣ ଓ ନିର୍ଭୁଲ ତଥ୍ୟ ମିଳିନାହିଁ। ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ଭାବରେ ଏହାର ମୁକ୍ତିଲାଭ ତାରିଖ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ମଧ୍ୟ ଭ୍ରାନ୍ତି ରହିଛି। କାର୍ତ୍ତିକ ଘୋଷଙ୍କ ‘ଓଡ଼ିଆ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ଇତିହାସ’, ଭୀମ ସିଂହଙ୍କ ‘ଓଡ଼ିଆ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ଅଜ୍ଞାତ ଅଧ୍ୟାୟ’ ଓ ରଣଧୀର ଦାସଙ୍କ ‘ଜୀବନରଙ୍ଗ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ବିଶେଷାଙ୍କ’ରେ ‘ରୋଲସ୍ ଟୁ ଏଇଟ୍’ର ମୁକ୍ତିଲାଭ ବର୍ଷ ୧୯୫୧ ବୋଲି ଉଲ୍ଲେଖ ରହିଛି, ତାରିଖ କି ମାସର ଉଲ୍ଲେଖ ନାହିଁ।...ପ୍ରଥମ ଓଡ଼ିଆ ସିନେମା ‘ସାତା ବିବାହ’ ଓଡ଼ିଶାରେ ମୁକ୍ତିଲାଭ କରିଥିଲା ସେହି ଏପ୍ରିଲ ୨୮ ତାରିଖରେ, ତାହାର ଚଉଦ ବର୍ଷ ପରେ ସେହି ଏକା ତାରିଖରେ ମୁକ୍ତିଲାଭ କଲା ପ୍ରଥମ ସାମାଜିକ ଓଡ଼ିଆ ସିନେମା ‘ରୋଲ୍ସ ଟୁ ଏଇଟ୍’! ସୂର୍ଯ୍ୟ ଦେଓଙ୍କ ଦ୍ବାରା ଅକ୍ଟୋବର ୧୩, ୨୦୨୨ରେ ପ୍ରକାଶିତ ନୂତନ ତଥ୍ୟ ) ସଙ୍ଗୀତ : ଗୌର ଗୋସ୍ୱାମୀ ଓ ସୁରେନ୍ ପାଲ୍ ଗୀତ ଗୁଡ଼ିକର ସାରଣୀ ମରୁଆ ଫୁଟିଲା ବନେ ଅଭିନୟରେ ଓଡ଼ିଆ କଥାଚିତ୍ର ‘ରୋଲ୍ସ ୨-୮’ରେ ଅଭିନୟ କରିଥିବା ପ୍ରମୁଖ କଳାକାର ହେଲେ: ବିମଳା ଦେବୀ କିଶୋରି ଦେବୀ ଗିରିଧାରି ରତିକାନ୍ତ ପାଢ଼ି ପଙ୍କଜ ଅନିମା ପେଦିନି ରାଜେନ୍ଦ୍ର ଆଧାର ବାହାର ଆଧାର ଇଣ୍ଟରନେଟ ମୁଭି ଡାଟାବେସରେ ରୋଲ୍ସ - ୨୮ |
ଅଣ୍ଟି ଛୁରୀ ତଣ୍ଟି କାଟେ, ୧୯୯୨ ମସିହାରେ ମୁକ୍ତିଲାଭ କରିଥିବା ଏକ ଓଡ଼ିଆ କଥାଚିତ୍ର । ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର ପ୍ରଯୋଜନା କରିଥିଲେ ବାସୁଦେବ ତ୍ରିପାଠୀ । ବସନ୍ତ ସାହୁ ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ଦେଇଥିଲେ । ବିଜୟ ମହାନ୍ତି, ଅନୀତା ଦାସ, ସ୍ନିଗ୍ଧା ମହାନ୍ତି, ହର ପଟ୍ଟନାୟକ, ଜୟୀରାମ ସାମଲ, ଦୁଃଖିରାମ ସାମଲ, ବାଙ୍କୁ ଆଦି କଳାକାରମାନେ ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର ବିଭିନ୍ନ ଭୂମିକାରେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ । ଅଭିନୟ ବିଜୟ ମହାନ୍ତି ଅନୀତା ଦାସ ସ୍ନିଗ୍ଧା ମହାନ୍ତି ହର ପଟ୍ଟନାୟକ ଜୟୀରାମ ସାମଲ ଦୁଃଖିରାମ ସ୍ୱାଇଁ ସୁରେଶ ବଳ (ବାଙ୍କୁ) ଗୀତ ଏବଂ ସଙ୍ଗୀତ ଗୀତ ଆଧାର ବାହାର ଆଧାର ଇଣ୍ଟରନେଟ ମୁଭି ଡାଟାବେସରେ ଅଣ୍ଟି ଛୁରୀ ତଣ୍ଟି କାଟେ |
୧୪୭୦ ଗ୍ରେଗୋରି ପାଞ୍ଜି ଅନୁସାରେ ଏକ ସାଧାରଣ ବର୍ଷ ଅଟେ | ଘଟଣା ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ଅଜ୍ଞାତ ତିଥି ଘଟଣା ଜନ୍ମ ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ମୃତ୍ୟୁ ଜାନୁଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ଅପ୍ରେଲ-ଜୁନ ଜୁଲାଇ-ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଅକ୍ଟୋବର-ଡିସେମ୍ବର ଆଧାର |
ପରବୀନ ସୁଲତାନା ଦିତି (ବଙ୍ଗଳା: া ী ু া া ୩୧ ମାର୍ଚ୍ଚ ୧୯୬୫ – ୨୦ ମାର୍ଚ୍ଚ ୨୦୧୬) ଜଣେ ବଙ୍ଗଳାଦେଶୀ ଅଭିନେତ୍ରୀ, ଯିଏକି ଦିତି ନାମରେ ପରିଚିତା ଥିଲେ । ସେ ମୁଖ୍ୟତଃ ବଙ୍ଗଳାଦେଶୀ କଥାଚିତ୍ର ଏବଂ ଦୂରଦର୍ଶନରେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ । ୧୯୮୭ ମସିହାରେ ସ୍ୱାମୀ ସ୍ତ୍ରୀ କଥାଚିତ୍ର ପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ସହ-ଅଭିନେତ୍ରୀ ଭାବରେ ବଙ୍ଗଳାଦେଶର ଜାତୀୟ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ପୁରସ୍କାର ମିଳିଥିଲା । ସେ ତାଙ୍କର ଅଭିନୟ ଜୀବନ ଭିତରେ ୨୦୦ରୁ ଅଧିକ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ କାମ କରିଥିଲେ । ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଜୀବନ ଏବଂ ଶିକ୍ଷା ପରବୀନ ସୁଲତାନା ଦିତି ବଙ୍ଗଳାଦେଶର ନାରାୟଣଗଞ୍ଜ ଜିଲ୍ଲାର ସାନରଗାଁଠାରେ ୩୫ ମାର୍ଚ୍ଚ ୧୯୬୫ରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ବାପା ଅବୁଲ ହୁସେନ୍ ଏବଂ ମାଆ ନୁର୍ଜାହାନ ବେଗମ । ସେ ଇଡେନ ମହିଳା କଲେଜରୁ ତାଙ୍କର ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ଶେଷ କରିବାପରେ ଲାଲମାଟିଆ ମହିଳା ମହାବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ସ୍ନାତକ ହାସଲ କରିଥିଲେ । ଅଭିନୟ ଜୀବନ ଦିତି ୧୯୮୪ ମସିହାରେ ବଙ୍ଗଳାଦେଶ କଥାଚିତ୍ର ଜଗତରେ କାମ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ, ମାତ୍ର ଏହା ପୂର୍ବରୁ ଜଣେ ଗାୟିକା ଭାବରେ ପ୍ରଥମେ କାମ କରୁଥିଲେ । ଜଣେ ଗାୟିକା ଭାବରେ ସେ ବଙ୍ଗଳାଦେଶ ଶିଶୁ ଆକାଡେମୀଦ୍ୱାରା ଏକ ଜାତୀୟ ସ୍ତରୀୟ ପ୍ରତିଯୋଗିତାରେ ଭାଗନେଇଥିଲେ ଏବଂ ଏକ ପୁରସ୍କାର ଜିତିଥିଲେ । ବଙ୍ଗଳାଦେଶ ଟିଭିରେ ଦିତି ଏକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଗୀତ ଗାଉଥିବାବେଳେ ଅଲ୍ ମନ୍ସୁରଙ୍କ ନଜରକୁ ଆସିଥିଲେ ଏବଂ ସେ ତାଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ଏକ ଦୂରଦର୍ଶନ ନାଟକ ଲୈଲା ମଜନୁ ପାଇଁ ଅଭିନେତା ମାନସ ବନ୍ଦୋପାଧ୍ୟାୟଙ୍କ ସହ କାମ କରିବାର ସୁଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ । ଏହପରେ ୧୯୮୪ ମସିହାରେ ଦିତି ଏକ ଅଭିନୟ ପ୍ରତିଯୋଗିତା ଭାଗନେଇଥିଲେ ଏବଂ ସେଥିରେ ସଫଳ ହୋଇ ବଙ୍ଗଳାଦେଶୀ କଥାଚିତ୍ର ଜଗତରେ ଅଭିନୟ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ଅଭିନୀତ ପ୍ରଥମ କଥାଚିତ୍ର ଥିଲା ଡାକ ଦିୟେ ଜୟ, ଯାହାର ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ଦେଇଥିଲେ ଉଦୟନ ଚୌଧୁରୀ । ମାତ୍ର ଏହି କଥାଚିତ୍ରଟିର ମୁକ୍ତିଲାଭ କରିପାରିନଥିଲା ଏବଂ ମୁକ୍ତିଲାଭ କରିଥିବା ତାଙ୍କ ଅଭିନୀତ ପ୍ରଥମ କଥାଚିତ୍ର ଥିଲା ଆମି ଓ ଓସ୍ତାଦ । ଏଥିସହିତ ସେ କିଛି ଦୂରଦର୍ଶନ ଧାରାବାହିକରେ ଅଭିନୟ କରିଥିଲେ ଏବଂ ରୋଷେଇ ଶିକ୍ଷା ଉପରେ ଆଧାରିତ ଏକ ଦୂରଦର୍ଶନ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଉପସ୍ଥାପିକା ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ବୈବାହିକ ଜୀବନ ଦିତି ୧୯୮୬ ମସିହାରେ ଅଭିନେତା ସୋହେଲ ଚୌଧୁରୀଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ । ସୋହେଲ ଏବଂ ଦିତି ଉଭୟ ଗୋଟିଏ ବର୍ଷରେ ନୂତନ ମୁଖେର ସନ୍ଧାନେ ପ୍ରତିଯୋଗିତାର ବିଜେତା ହୋଇଥିଲେ । ୧୯୯୮ ମସିହାରେ ବନାନୀ ମଡେଲ ଟାଉନଠାରେ ଥିବା ଟ୍ରମ୍ପ କ୍ଲବରେ ସୋହେଲଙ୍କୁ ଗୁଳିମାରି ହତ୍ୟା କରାଯାଇଥିଲା । ଏହି ଘଟଣା ପୂର୍ବରୁ ଏହି ଦମ୍ପତିଙ୍କର ବିବାହ ବିଚ୍ଛେଦ ଘଟିଥିଲା । ଉଭୟଙ୍କର ଗୋଟିଏ ଝିଅ ଓ ଗୋଟିଏ ପୁଅ ଅଛି । ଝିଅ ଲାଇମା ଚୌଧୁରୀ ୧୯୮୭ ମସିହାରେ ଏବଂ ପୁଅ ଶଫୟେତ ଚୌଧୁରୀ ଦୀପ୍ତ ୧୯୮୯ରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଇଲିଆସ କଞ୍ଚନଙ୍କୁ ଦିତି ବିବାହ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଉଭୟଙ୍କର ମଧ୍ୟ ବିବାହ ବିଚ୍ଛେଦ ହୋଇଥିଲା । ମୃତ୍ୟୁ ୨୫ ଜୁଲାଇ ୨୦୧୫ରେ ଦିତିଙ୍କୁ ମସ୍ତିଷ୍କ କର୍କଟ ହୋଇଥିବା କଥା ଜଣାପଡ଼ିଥିଲା । ଏହାପରେ ସେ ଭାରତର ଚେନ୍ନାଇସ୍ଥିତ ମାଡ୍ରାସ ଇନିଷ୍ଟିଚିଉଟ ଅଫ ଅର୍ଥପେଡ଼ିକ୍ ଆଣ୍ଡ ଟ୍ରୌମାଟୋଲିଜିରେ ଚିକିତ୍ସିତ ହୋଇଥିଲେ । ମାତ୍ର ୨୦ ମାର୍ଚ୍ଚ ୨୦୧୬ରେ ବଙ୍ଗଳାଦେଶର ଢାକାସ୍ଥିତ ଇଉନାଇଟେଡ୍ ହସ୍ପାତାଳଠାରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିଲେ । ଆଧାର ବାହାର ଆଧାର ଇଣ୍ଟରନେଟ ମୁଭି ଡାଟାବେସରେ ପରବୀନ ସୁଲତାନା ଦିତି |
ଟାଇଫଏଡ ଜ୍ୱର ବା ଟାଇଫଏଡ ବା ଆନ୍ତ୍ରିକ ଜ୍ୱର ବା ଅନ୍ତ୍ର ଜ୍ୱର ଭାବରେ ପରିଚିତ, (ଇଂରାଜୀରେ , ବା ), ସାଲମୋନେଲା ଟାଇଫି ନାମକ ଜୀବାଣୁ ସଂକ୍ରମଣଦ୍ୱାରା ହୁଏ । ଏହି ରୋଗ ଅନ୍ୟ ରୋଗୀ ସଂସ୍ପର୍ଶର ଆସିବାର ୬ରୁ ୩୦ ଦିନ ପରେ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ଓ ମଧ୍ୟମ ବା ଗମ୍ଭୀର ଧରଣର ହୋଇପାରେ । ଏହି ଜ୍ୱର କିଛି ଦିନ ଧରି ହୁଏ ଓ ଧୀରେ ଧୀରେ ବଢ଼ିଚାଲେ । ଏହି ରୋଗରେ ସାଧାରଣତଃ ଦୁର୍ବଳ ଲାଗେ, ପେଟରେ କଷ୍ଟ ହୁଏ, କୋଷ୍ଠକାଠିନ୍ୟ ଓ ମୁଣ୍ଡବଥା ହୁଏ । ତରଳ ଝାଡ଼ା ଓ ବାନ୍ତି ସାଧାରଣତଃ ହୁଏ । କେତେକ ଲୋକଙ୍କର ଚର୍ମରେ ଗୋଲାପୀ ରାସ ଦେଖାଯାଏ । ରୋଗ ଗମ୍ଭୀର ହେଲେ ବିଚଳିତ ହେବା ଦେଖାଯାଏ । ଚିକିତ୍ସିତ ନ ହେଲେ ସପ୍ତାହ ସପ୍ତାହ ଓ ମାସ ମାସ ଧରି ରୋଗ ଲାଗିରହେ । କେତେକ ଲୋକ ଦେହରେ ଜୀବାଣୁ ଥାଏ କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କୁ ରୋଗ ହୁଏ ନାହିଁ; ସେମାନଙ୍କୁ କ୍ୟାରିଅର କୁହାଯାଏ ଓ ତାଙ୍କର ଅନ୍ୟକୁ ସଂକ୍ରମିତ କରିବା ଶକ୍ତି ଥାଏ । ପାରାଟାଇଫଏଡ ଜ୍ୱର ଭଳି ଟାଇଫଏଡ ଜ୍ୱର ଏକ ପ୍ରକାର ଆନ୍ତ୍ରିକ ଜ୍ୱର । ଟାଇଫଏଡ ରୋଗ ସାଲମୋନେଲା ଟାଇଫି ବା ସାଲମୋନେଲା ଏଣ୍ଟେରିକା ସେରୋଟାଇପ ଟାଇଫି ଜୀବାଣୁଦ୍ୱାରା ହୁଏ ଓ ଏହି ଜୀବାଣୁ ଅନ୍ତନଳୀ ଓ ରକ୍ତରେ ବଢ଼େ । ସଂକ୍ରମିତ ବ୍ୟକ୍ତିର ମଳ ସହିତ ଅପମିଶ୍ରିତ ଖାଦ୍ୟ ବା ପାନୀୟ ଗ୍ରହଣ କଲେ ଏହି ରୋଗ ବ୍ୟାପେ । ସଙ୍କଟ କାରକଙ୍କର ନାମ: ଦରିଦ୍ର ପରିଚ୍ଛନ୍ନତା, ଓ ଦରିଦ୍ର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟରକ୍ଷା । ବିକାଶଶୀଳ ଦେଶମାନଙ୍କୁ ଗଲେ ଏହି ସଙ୍କଟ ରହେ । ଜୀବମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କେବଳ ମାନବକୁ ଏହି ରୋଗ ହୁଏ । ଜୀବାଣୁ କଲଚର କରି ଓ ରକ୍ତ, ମଳ ବା ଅସ୍ଥିମଜ୍ଜାରେ ତାହାର ଡିଏନଏ ମିଳିଲେ ରୋଗ ନିର୍ଣ୍ଣୟ ହୁଏ । ଜୀବାଣୁ କଲଚର କଷ୍ଟସାଧ୍ୟ ଅଟେ । ଅସ୍ଥିମଜ୍ଜା ପରୀକ୍ଷା ନିର୍ଣ୍ଣୟାତ୍ମକ । ଏହାର ଲକ୍ଷଣ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସଂକ୍ରାମକ ରୋଗ ସହିତ ପ୍ରାୟ ସମାନ । ଟାଇଫସ ଏକ ଅଲଗା ରୋଗ । ଟାଇଫଏଦ ଟିକାଦ୍ୱାରା ପ୍ରାୟ ୫୦ରୁ ୭୦ % ରୋଗ ପ୍ରତିଷେଧ ହୋଇପାରେ । ସାତ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହି ଟିକା କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହୁଏ । ରୋଗ ସଙ୍କଟାପନ୍ନ ଲୋକକୁ ବା ରୋଗ ଯେଉଁଠାରେ ସାଧାରଣତଃ ହୁଏ, ସେହି ସ୍ଥାନକୁ ଯାଉଥିବା ଲୋକକୁ ଟିକା ଦିଆଯାଏ । ଏହି ରୋଗରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବା ନିମନ୍ତେ ବିଶୁଦ୍ଧ ପାନୀୟ ଜଳ ପିଇବା, ଉନ୍ନତ ପରିଚ୍ଛନ୍ନତା ଓ ଉତ୍ତମ ହାତଧୁଆ ଆବଶ୍ୟକ । ନିଧାର୍ଯ୍ୟ ଭାବରେ ରୋଗ ନ ଥିବା ଜଣାପଡ଼ିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସଂକ୍ରମିତ ବ୍ୟକ୍ତି କାହାନିନ୍ତେ ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବା ଅନୁଚିତ । ଆଜିଥ୍ରୋମାଇସିନ, ଫ୍ଲୋରୋକୁଇନୋଲିନ ବା ତୃତୀୟ ପିଢ଼ି ସେଫାଲୋସ୍ପୋରିନ ଭଳି ଆଣ୍ଟିବାୟୋଟିକ ଦିଆଯାଏ । କେତେକ ଆଣ୍ଟିବାୟୋଟିକ ପ୍ରତି ଜୀବାଣୁ ପ୍ରତିରୋଧ ହେବାରୁ ଚିକିତ୍ସା କଷ୍ଟସାଧ୍ୟ ହେଉଛି । ସନ ୨୦୧୦ରେ ୨୭ ନିୟୁତ କେଶ ରିପୋର୍ତ ହୋଇଥିଲା । ଏହି ରୋଗ ଭାରତରେ ଅତି ସାଧାରଣ ଓ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଅଧିକ ହୁଏ । ପରିମଳ ଓ ଆଣ୍ଟିବାୟୋଟିକ ଯୋଗୁ ବିକଶିତ ଦେଶମାନଙ୍କରେ ସନ ୧୯୪୦ରେ ଏହି ରୋଗ ହାର କମିଯାଇଥିଲା । ଆମେରିକାରେ ବାର୍ଷିକ ୬,୦୦୦ ଲୋକ ରୋଗାକ୍ରାନ୍ତ ହୁଅନ୍ତି ଓ ୪୦୦ କେଶ ରିପୋର୍ଟ ହୁଏ । ସନ୧୯୯୦ରେ ୧୮୧,୦୦୦ ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଥିଲା ବେଳେ ସନ ୨୦୧୩ରେ ଏହା କମିଯାଏ ୧୬୧,୦୦୦ ମୃତ୍ୟୁ (ପୃଥିବୀର ୦.୩ %) ହୋଇଥିଲା । ବିନା ଚିକିତ୍ସାରେ ମୃତ୍ୟୁ ସଙ୍କଟ ୨୫ % ରହୁଥିବାବେଳେ ଉପଯୁକ୍ତ ଚିକିତ୍ସାରେ ଏହି ହାର ମାତ୍ରା ୧ରୁ ୪ % ହୁଏ । ଟାଇଫସ ରୋଗ ଲକ୍ଷଣ ସାଥୀରେ ସାମଞ୍ଜସ୍ୟ ଥିବାରୁ ଏହାର ନାମ ଟାଇଫଏଡ ହୋଇଛି । ରୋଗ ନିଦାନ ଟାଇଫଏଡ ଜୀବାଣୁ ଖାଦ୍ୟ ସାଥିରେ ଖାଦ୍ୟ ନଳୀରେ ପ୍ରବେଶ କରେ ଓ ପାକସ୍ଥଳୀରେ ପ୍ରବେଶ କରେ । ଏଠାରେ ଏସିଡ ଅତ୍ୟଧିକ ଥିଲେ ଜୀବାଣୁ ମରିଯାଆନ୍ତି । ତା ପରେ ଜୀବନ୍ତ ଜୀବାଣୁ ଅନ୍ତନଳୀରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଭିଲ୍ଲାଇର ଅଗ୍ରଭାଗରେ ଲାଖି ରହନ୍ତି ଓ ମ୍ୟୁକୋସା ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତି । ଏଠାରେ କିଛି ଦିନ ଧରି ବଂଶ ବୃଦ୍ଧି କରନ୍ତି । ତା ପରେ ଜୀବାଣି ଲିମ୍ଫଏଡ ଫଲିକ୍ଲ ଓ ପେୟର୍ସ ପ୍ୟାଚେସ୍ ମଧ୍ୟରେ ରହି ନଷ୍ଟ କରନ୍ତି । ଏହା ପରେ ଜୀବାଣୁ ମେସେଣ୍ଟେରିକ୍ ଲିମ୍ଫ୍ ନୋଡ୍ ଓ ଥୋରାସିକ ଡକ୍ଟ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରବାହିତ ହୋଇ ରକ୍ତ ସ୍ରୋତରେ ମିଶନ୍ତି ତଥା କଲିଜା ଓ ପ୍ଲିହାକୁ ଆକ୍ରମଣ କରନ୍ତି । ଚିହ୍ନ ଓ ଲକ୍ଷଣ ଟାଇଫଏଡ ଜ୍ୱର ଚାରୋଟି ଧାରାରେ ଗତି କରେ ଓ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଧାରା ପ୍ରାୟ ଏକ ସପ୍ତାହ ରହେ । ଏହି ଧାରାରେ ରୋଗ ଗତି କରିବା ବେଳେ ରୋଗୀ ଶୁଖି ଯାଇ ପତଳା ଦେଖାଯାଏ ଓ ଦୁର୍ବଳ ହୋଇଯାଏ । ପ୍ରଥମ ସପ୍ତାହ - ଉତ୍ତାପ ଧୀରେ ଧୀରେ ବୃଦ୍ଧି ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ, ନାଡ଼ି ଗତି ଅପେକ୍ଷାକୃତ ଧୀର ରହେ, କମ୍ ବେଶୀ ହୁଏ । ଏହାକୁ ଫଗେଟ ଚିହ୍ନ କହନ୍ତି । ଘୋଳା ବିନ୍ଧା ହୁଏ, ମୁଣ୍ଡ ବିନ୍ଧେ ଓ କାଶ ହୁଏ । ଏକ ଚତୁର୍ଥାଶଂ ରୋଗୀଙ୍କର ନାକରୁ ରକ୍ତ ବହେ । ପେଟରେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ମଧ୍ୟ ହୋଇପାରେ । ରକ୍ତ ପରୀକ୍ଷାରେ: ଶ୍ୱେତ ରକ୍ତ କଣିକା ସଂଖ୍ୟା କମ୍ ରହେ, ଲିମ୍ଫୋସାଇଟ ସେଲ ଅପେକ୍ଷାକୃତ ଅଧିକ ଥାଏ ଓ ଇଓସିନୋଫିଲ୍ କମ୍ ଥାଏ । ରକ୍ତ କଲ୍ଚର୍ କଲେ ସାଲ୍ମୋନେଲା ଟାଇଫି ଜୀବାଣୁ ବା ପାରାଟାଇଫି ଜୀବାଣୁ ମିଳନ୍ତି । ପ୍ରଥମ ସପ୍ତାହରେ ଉଇଡାଲ ଟେଷ୍ଟ ବିଯୁକ୍ତାତ୍ମକ ରହେ । ଦ୍ୱିତୀୟ ସପ୍ତାହ - ଶରୀରର ଉତ୍ତପ ୪୦୦ ସେ (୧୦୪ ୦ ଫା) ପାଖା ପାଖି ରହେ, ଧୀର ନାଡ଼ି ଗତି ରହେ ଓ ଡାଇକ୍ରୋଟିକ ସ୍ପନ୍ଦନ ହୁଏ । ରୋଗୀ ଶାନ୍ତ ରହିଲେ ମଧ୍ୟ ବାଉଳି ହୁଏ । କ୍ଷୁଦ୍ର ଗୋଲାପୀ ଦାଗ ଛାତି ତଳ ଭାଗ ଓ ପେଟ ଉପର ଭାଗରେ ଦେଖାଯାଏ । ଫୁସଫୁସର ତଳ ଭାଗ ବା ବେସ୍ରେ ରୋଙ୍କାଇ ଶବ୍ଦ ଶୁଣାଯାଏ । ପେଟ ଫୁଲିଯାଏ ଓ ଦକ୍ଷିଣ ତଳ ଭାଗରେ କଷ୍ଟ ହୁଏ ତଥା ଅନ୍ତ ନଳୀ ଶବ୍ଦ (ବର୍ବୋରିଗ୍ମି) ଶୁଣାଯାଏ । ଏହି ସମୟରେ ୬ରୁ ୮ ଥର ଶାଗୁଆ ତରଳ ଝାଡ଼ା ହୋଇପାରେ ଯାହାର ଏକ ପ୍ରକାର ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଗନ୍ଧ ଥାଏ, ଅଧିକାଂଶ ସମୟରେ କୋଷ୍ଠକାଠିନ୍ୟ ରହେ । ପ୍ଲିହା ଓ କଲିଜା ବୃଦ୍ଧି ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ ଓ ଦରଜ ରହେ । ରକ୍ତ ପରୀକ୍ଷା: ଉଇଡାଲ ଟେଷ୍ଟ ଯୁକ୍ତାତ୍ମକ, ଆଣ୍ଟି-ଓ ତଥା ଆଣ୍ଟି-ଏଚ୍ ଆଣ୍ଟିବଡି ମିଳେ । ରକ୍ତ କଲ୍ଚର୍ ବେଳେବେଳେ ଯୁକ୍ତାତ୍ମକ ରହେ । ପ୍ରଥମ ଓ ଦ୍ୱିତୀୟ ସପ୍ତାହରେ ଜ୍ୱର ଉପରବେଳା ବୃଦ୍ଧି ହୁଏ । ତୃତୀୟ ସପ୍ତାହ - ଏହି ସପ୍ତାହରେ ଅନେକ ଜଟିଳତା ଦେଖାଯାଏ । ଅନ୍ତନଳୀର ପେୟର୍ସ୍ ପ୍ୟାଚେସରୁ ( ' ) ରକ୍ତସ୍ରାବ ହୁଏ । ଏହା ଜଟିଳ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ଘାତକ ନୁହେଁ । ଦୂରବର୍ତ୍ତୀ ଇଲିଅମ୍ରେ କଣା ଦେଖାଯାଇ ପାରେ । ଏହା ଘାତକ ହୋଇପାରେ । ଏନ୍କେଫାଲାଇଟିସ୍ ସ୍ନାୟୁମାନସିକ ଲକ୍ଷଣ: ବିଛଣାକୁ ଟାଣିବା, ବିଳିବିଳେଇବା ବିକ୍ଷେପିତ ଆବ୍ସେସ୍ - କଲିସିସ୍ଟାଇଟିସ୍ , ଏଣ୍ଡୋକାର୍ଡାଇଟିସ୍ ଓ ଓସ୍ଟାଇଟିସ୍ ଉତ୍ତପ ଅଧିକ ରହେ ଓ ୨୪ ଘଣ୍ଟା ମଧ୍ୟରେ ବିଶେଷ କମ୍ ବେଶୀ ହୁଏ ନାହିଁ । ନିର୍ଜଳନ ବା ଡିହାଇଡ୍ରେସନ ହୁଏ ଓ ବାଉଳି ହୁଏ ମାକୁଲାର ରାସ ଦେହରେ ଦେଖାଯାଏ । ପ୍ଲାଟେଲେଟ ସଂଖ୍ୟା କମି ରକ୍ତସ୍ରାବ ହୁଏ । ତିନି ସପ୍ତାହ ପରେ ଜ୍ୱର କମିଯାଏ । ଏହା ଚତୁର୍ଥ ସପ୍ତାହ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚାଲୁ ରହେ । ସଞ୍ଚାରଣ ଅନୁନ୍ନତ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟରକ୍ଷା ଅଭ୍ୟାସ ଓ ଜନସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଟାଇଫଏଡ ବ୍ୟାପିବା ନିମନ୍ତେ ଦାୟୀ । ପଡ଼ିଆରେ ଟାଇଫଏଡ ରୋଗୀ ଝାଡ଼ା ଫେରିଲେ ତାହା ଉପରେ ମାଛି ବସନ୍ତି ଓ ତାଙ୍କର ଗୋଡ଼ରେ ଜୀବାଣୁ ଲାଗିଯାଆନନ୍ତି । ଏହି ମାଛି ଉଡ଼ି ଆସି ଖାଦ୍ୟରେ ମଧ୍ୟ ବସନ୍ତି । ଏତଦ୍ୱାରା ଜୀବାଣୁ ସେହି ଖାଦ୍ୟ ମାଧ୍ୟମରେ ସୁସ୍ଥ ଲୋକ ଶରୀରକୁ ଯାଇ ରୋଗ କରାନ୍ତି । ପଡ଼ିଆ ପାଖ ଜଳାଶୟରେ ଥିବା ଜଳ ମଧ୍ୟ ସଂକ୍ରମିତ ହୁଏ । ପାନୀୟ ଜଳ ନିମନ୍ତେ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଜଳକୁ କ୍ଲୋରିନେସନ୍ କଲେ ଟାଇଫଏଡ ଜୀବାଣୁ ମରିଯାଆନ୍ତି । ଏହା ବ୍ୟତିତ ମଳତ୍ୟାଗ ପରେ ଓ ଖାଇବା ପୂର୍ବରୁ ହାତ ଉତ୍ତମ ରୂପେ ଧୋଇଲେ ରୋଗ ସମ୍ଭାବନା ରହିବ ନାହିଁ । ରୋଗ ନିର୍ଣ୍ଣୟ ଚିହ୍ନ ଓ ଲକ୍ଷଣ ଦେଖି ଏହି ରୋଗ ଅନୁମାନ କରିହେବ । ଏହା ବ୍ୟତିତ ରକ୍ତ ପରୀକ୍ଷା, ଝାଡ଼ା କଲ୍ଚର୍, ଉଇଡାଲ୍ ଟେସ୍ଟ କଲେ ରୋଗ ଜଣାଯାଏ । ଉଇଡାଲ୍ ଟେସ୍ଟ ସମୟ ସାପେକ୍ଷ, ଏଣୁ ରୋଗ ନିର୍ଣ୍ଣୟରେ ସନ୍ଦେହ ହେଲେ ରକ୍ତ ପରୀକ୍ଷା, ଝାଡ଼ା ଓ ରକ୍ତ କଲ୍ଚର୍ ରିପୋର୍ଟକୁ ଅପେକ୍ଷା ନ କରି କ୍ଲୋରାମ୍ଫେନିକଲ ଔଷଧ ଆରମ୍ଭ କରିଦିଆଯାଏ । ଭୟାବହ ଟାଇଫଏଡ ଓ ପାରାଟାଇଫଏଡ ରୋଗ ସମୂହକୁ ଏଣ୍ଟେରିକ୍ ଫିଭର ବା ଆନ୍ତ୍ରିକ ଜ୍ୱର କୁହାଯାଏ । ଚିକିତ୍ସା ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଜୀବାଣୁ ପ୍ରତିରୋଧ ନାହିଁ ସେଠାରେ ସିପ୍ରୋକ୍ଲାସିନ ପସନ୍ଦ ଯୋଗ୍ୟ ଔଷଧ । ତୃତୀୟ ଜେନେରେସନ ସେଫାଲୋସ୍ପୋରିନ ଯଥା ସେଫ୍ଟ୍ରିଆକ୍ସୋନ କିମ୍ବା ସେଫୋଟାକ୍ସିମ ପ୍ରଥମ ପସନ୍ଦ ଔଷଧ ହିସାବରେ ଦିଆଯାଏ । ସେଫିକ୍ସିମ ଔଷଧ ପାଟିବାଟେ ଦିଆଯାଏ । ଆଣ୍ଟିବାୟୋଟିକଦ୍ୱାରା ଘାତକତା ୧%କୁ କମିଯାଇଛି । ଏହା ବ୍ୟତିତ ଏହି ରୋଗରେ ଲକ୍ଷଣ ଅନୁଯାୟୀ ଅନ୍ୟ ଔଷଧ ଦିଆଯାଏ, ଯେପରିକି ଜ୍ୱର ନିମନ୍ତେ ପାରାସେଟାମଲ । ଅପରେଶନ ଅନ୍ତନଳୀ କଣା ହୋଇଗଲେ ଅପରେଶନ ଦରକାର ହୁଏ । ପ୍ରତିଷେଧକ ଟାଇଫଏଡ ରୋଗ ନିମନ୍ତେ ଟିକା ( , 21 ) ଦିଆଯାଏ କିନ୍ତୁ ଏହା ୫୦ରୁ ୮୦ % ରକ୍ଷାକାରୀ ହୁଏ । ଆଧାର |